Odwiedzanie restauracji, to jeden z najprzyjemniejszych przywilejów prowadzenia bloga kulinarnego. Z reguły są one polecane przez przyjaciół, znajomych, a w ostatnich miesiącach przez naszych Czytelników. Oprócz dużej dawki inspiracji kulinarnych, są częścią kultury i obyczajów związanych z jedzeniem. Jest coraz więcej miejsc, gdzie celebracja tak ważnej strony naszego życia, jest pokazana na wiele sposobów.

 

Skład:

ciasto:

150 g mąki

30 g cukru

125 g pokrojonego w kostkę masła

1 łyżka wody (opcjonalnie)

farsz:

200 g twarożku homogenizowanego

2-3 łyżki cukru pudru

przygotowujemy formę do pieczenia tart o średnicy ok. 26 cm,

natłuszczamy formę

ciasto wyjmujemy z zamrażalnika,

i wykładamy nim formę,

wierzch ciasta nakłuwamy widelcem,

pieczemy w rozgrzanym piekarniku do 180 stopni C ok. 25 minut,

twarożek wykładamy na podpieczone ciasto,

równomiernie wygładzamy powierzchnię,

rozkładamy koliście świeże jeżyny,

przed podaniem wstawiamy do lodówki na min. 1 godzinę. 

A oto jak to zrobić:

1. Do szerokiej miski (albo na stolnicę) przesiewamy mąkę, dodajemy pokrojone na kawałki masło, cukier i skrapiamy łyżką wody (opcjonalnie). Zdecydowanym ruchem zagniatamy ciasto i odkładamy na 30 minut do zamrażalnika. Rozgrzewamy piekarnik do 180 stopni C. 

2. Ciasto wyjmujemy z zamrażalnika i wykładamy nim formę. Nakłuwamy wierzch ciasta widelcem. Pieczemy ok. 25 minut, aż ciasto uzyska złoty kolor. Twarożek ucieramy z cukrem na jednolitą masę i wykładamy na ostudzone ciasto (jeżeli ciasto będzie zbyt gorące, twarożek może się szybko rozpuścić), a na koniec układamy koliście jeżyny. Wstawiamy do lodówki na min. 1 godzinę.

  Tak naprawdę, to chyba nie ma nic lepszego od gorącego kawałka pizzy. W sam raz o każdej porze. Wszystko ze wszystkim… i za to ją uwielbiam! Dziś pokusiłam się o swoją wersję. Jest ona niezwykle podstawowa i pewnie prościej było by chwycić za telefon i w 20 minut mieć ją gotową na stole. Niemniej jednak radość na widok własnoręcznej lepionej pizzy, powoli dochodzącej w piekarniku – nieoceniona!  Podobne uczucie towarzyszy mi przy pieczeniu chleba. Proszę mi wierzyć w takich momentach moja radość nie zna granic.

Skład:

ciasto:

ok. 450 mąki 

30 g świeżych drożdży

3-4 łyżki oliwy z oliwek

1 płaska łyżka czosnku granulowanego

1/2 szklanki mleka

1/2 szklanki wody

szczypta soli

sos:

2-3 pomidory obrane ze skórki

garść świeżej bazylii

3-4 ząbki czosnku

świeżo zmielony pieprz

2-3 łyżki przecieru pomidorowego

szczypta soli

składniki:

ser mozzarella

salami

świeży rozmaryn

A oto jak to zrobić:

1. Mąkę przesypujemy na stolnicę, dodajemy sól, czosnek granulowany i rozdrobnione drożdże. Mleko i wodę łączymy w jednym dzbanku. Do ciasta dodajemy oliwę z oliwek, rozcieńczone mleko i zaczynamy zagniatać ciasto. W trakcie tej czynności, dodajemy mleko z wodą. Ciasto wyrabiamy ok.15 minut, następnie odstawiamy w ciepłe miejsce, aż do wyrośnięcia na ok. 1 godzinę.

2. Wszystkie składniki do sosu umieszczamy w robocie kuchennym i miksujemy na gładką masę. Blachę do pieczenia smarujemy tłuszczem, a następnie rozgniecionym kawałkiem czosnku. Piekarnik nastawiamy na 220 stopni C. Gotowe ciasto rozwałkowujemy, nakłuwamy widelcem i nakładamy sos pomidrowy, kawałki sera mozzarella i salami. Na końcu rozkładamy równomiernie świeży rozmaryn. Możemy posypać świeżo startym parmezanem. Pieczemy ok. 25 minut.