„MAKE PHOTOGRAPHY EASIER” – moja nowa książka już w przedsprzedaży

 

   "Be careful!" My brother was anxiously watching me taking his beloved Minolta out of its case – a shabby, yet still reliable reflex camera. You can't even imagine how much I dreamt about having such a camera as a replacement for my children's kodak somewhere in the future. And that was the day when I heard two most beautiful words: "It's yours." There are sometimes moments of intoxicating pure happiness in life. This was one of them.  

   There have been hundreds of books about photography published around the world – some of them are particularly great. I've browsed and read many of these from cover to cover. However, I couldn't find any practical guidelines and clear-cut answers to the questions that have been asked on the blog on numerous occasions. Judging by these questions, you like taking photos and you really want them to be simply better. You've asked how to find photogenic places, what to do to look better in the photos, whether I know any tricks for great holiday snapshots, what programmes I use for photo editing and questions about the level of their complexity, whether your mobile phone can really replace a real camera, how to capture the atmosphere of the moment and avoid unnaturalness. And what is the real magic of photography about.   

   Just today, my new book – "Make Photography Easier" – went on pre-sale. Thus, if you are as impatient as I am, you can order the book from Empik.com and receive it as the first customers as soon as it leaves the printing house (on the 27th of September). The book is cheaper if you get it in the pre-sale – now, you can buy it with a 17% discount (instead of PLN 34,90, you will get it for PLN 28,89).   

   Having dealt with photography for years, I've learnt – experiencing failures and successes – that anyone, regardless of the quality of the equipment in use, is able to take good photos and look really nice in those taken by others. Over the course of seven years during which I owned this blog, I've pressed the shutter button more than half a million (!) times, which allowed me to understand the true secret of good photography. "To understand" doesn't mean "to fully discover." One universal and foolproof solution to take a good photo simply doesn't exist. If there was one, everyone would take only perfect snapshots. However, each of you can take noticeably better photos – without enormous effort and paying high prices.  

   Without going into much technical intricacies, I've described all my professional secrets, tips, and tricks in the book. If you follow them, your holiday photos, culinary photos, Instagram photos, or even simple selfies taken with your mobile phone will become the object of justified pride.  

   Inside "Make Photography Easier," you will find plenty of unpublished photos and a number of real surprises. Together with Muza Publishing House, we've managed to guarantee you the lowest possible price. I'm really satisfied that I can provide you with this book, as I KNOW that all the pieces of advice that can be found inside TRULY WORK.  

   Your reaction to "Elementarz Stylu" was one of the most beautiful experiences in my life. I secretly dream that "Make Photography Easier" will be received by the readers equally enthusiastically. Yours, Kasia 

PS Those who are interested in the book, can find it here :).

***

   "Tylko ostrożnie!". Brat z niepokojem obserwował, jak wyciągam z futerału jego ukochaną Minoltę – sfatygowaną, ale wciąż niezawodną lustrzankę. Nie wyobrażacie sobie nawet, jak bardzo marzyłam, aby kiedyś taki aparat zastąpił mojego najzwyklejszego dziecięcego Kodaka. I właśnie tego dnia usłyszałam najpiękniejsze dwa słowa: "Jest twoja". W życiu zdarzają się chwile upajającego, czystego szczęścia. Ta była jedną z nich. 

  Na świecie wydano setki książek o fotografii – niektóre naprawdę świetne. Wiele z nich obejrzałam i przeczytałam od deski do deski. Jednak w żadnej nie znalazłam praktycznych wskazówek i jednoznacznych odpowiedzi na Wasze pytania, które tak często pojawiały się na blogu. Widać po nich było, że same lubicie robić zdjęcia i że bardzo chcecie, aby były one po prostu lepsze. Pytałyście, jak znaleźć fotogeniczne miejsca, co zrobić, aby ładniej wychodzić na zdjęciach, czy znam sposób na fajną fotorelację z wakacji, jakich programów używam do obróbki i jak bardzo są one skomplikowane, czy telefon może rzeczywiście zastąpić prawdziwy aparat, jak uchwycić nastrój chwili i uniknąć sztuczności. I na czym polega prawdziwa magia fotografii.

    Właśnie dziś ruszyła przedsprzedaż mojej nowej książki – "Make Photography Easier". Jeśli więc jesteście równie niecierpliwe jak ja, to od dziś możecie ją zamówić na stronie Empik.com i otrzymać ją pierwsze, kiedy tylko opuści drukarnię (27 września). W przedsprzedaży książka jest tańsza – kupicie ją teraz z 17% rabatem (zamiast 34,90 zapłacicie 28,89 złotych). 

   Fotografując od lat nauczyłam się – na własnych porażkach i sukcesach – że każdy, niezależnie od jakości sprzętu, może robić dobre zdjęcia i samemu ładnie na nich wyglądać. W ciągu siedmiu lat prowadzenia bloga nacisnęłam spust migawki ponad pół miliona (!) razy, co pozwoliło mi zrozumieć, na czym polega tajemnica dobrej fotografii. "Zrozumieć" nie znaczy "w pełni odkryć". Nie ma jednej uniwersalnej i niezawodnej recepty na dobre zdjęcie. Gdyby była, od dawna wszyscy robiliby wyłącznie doskonałe fotografie. Każda z Was może jednak robić zdjęcia wyraźnie lepsze – i to bez wielkiego nakładu pracy i pieniędzy.

   W książce opisałam, nie wdając się w techniczne zawiłości, wszystkie moje zawodowe sekrety, triki i sposoby. Dzięki nim Wasze zdjęcia: te z wakacji, kulinarne, na Instagramie, a nawet zwykłe selfie z telefonu, staną się przedmiotem uzasadnionej dumy.

   W "Make Photography Easier" znajdziecie mnóstwo niepublikowanych do tej pory zdjęć i kilka prawdziwych niespodzianek. Postaraliśmy się także wraz z Wydawnictwem Muza zapewnić Wam jak najniższą cenę. Oddaję Wam do rąk tę książkę z prawdziwą satysfakcją, bo WIEM, że wszystkie rady i podpowiedzi w niej zawarte NAPRAWDĘ DZIAŁAJĄ.

   Jednym z najpiękniejszych doświadczeń w moim życiu była Wasza reakcja na „Elementarz stylu”. Po cichu marzę, że „Make Photography Easier” zostanie przez Was przyjęte równie serdecznie. Wasza Kasia.  

PS. Zainteresowanych książką zapraszam tutaj :). 

Last Month

   I would like to flood you with photos depicting sweltering atmosphere, hot beach, ice lemonade, and dark tan, but the only thing that is left there to say is "we've got a beautiful autumn this summer." Yesterday, there was a flood alert in Gdańsk. Therefore, we're staying at home and we're warming our feet near the tiled stove. Maybe August will be more merciful?

***

   Chciałabym zasypać Was zdjęciami w upalnym nastroju, z gorącej plaży, z mrożoną lemoniadą i ciemną opalenizną, a jedyne co pozostaje mi do powiedzenia to "piękną mamy jesień tego lata". Wczoraj w Gdańsku ogłoszono alarm powodziowy, nie ruszamy się więc z domu tylko grzejemy stopy przy kaflowym piecu. Może sierpień będzie dla nas łaskawszy? 

Let me reminisce my trip to Paris once more! I've got quite a few unpublished pictures that will add a little bit of sunshine to this photo overview.

Pozwolę sobie powspominać swój wyjazd do Paryża jeszcze raz! Sporo mam jeszcze niepublikowanych zdjęć, które dodadzą trochę słońca do tego zestawienia. 
Morning papers already waiting for the Parisians.

Poranna prasa czeka już na paryżan.  My favourite view on the Eiffel Tower. Washed in greenery and hidden between buildings. Search for this view on Rue de l'Universite.

Mój ulubiony widok na wieżę Eiffela. Skąpana w zieleni i schowana między budynkami. Szukajcie tego widoku na Rue de l'Universite.  A farewell to strawberries. As usual, we could enjoy them for too short a time.

Pożegnanie z truskawkami. Jak zwykle za krótko mogliśmy się nimi cieszyć. 1. i 2. W poszukiwaniu idealnego światła // 3. i 4. Zdjęcia do wpisu, który wyjątkowo przypadł Wam do gustu (jeśli go nie widzieliście to zapraszam tutaj)

Obligatory evening stroking. 

Obowiązkowe wieczorne wygłaskiwanie. 

1. Śniadanie w Warszawie, a konkretniej w Zorzy na ulicy Żurawiej. // 2. Plaża na Półwyspie Helskim. // 3. Kawa na Molo w Orłowie. // 4. Restauracja "Dwie zmiany" w Sopocie. //"To those forest hillocks, to those green meadows…"

"Do tych pagórków leśnych, do tych łąk zielonych…"

1. Podobno to wcale nie są chabry! // 2. Materiał o MLE Collection pojawił  się w magazynie "Zwykłe życie" – od dziewczyn dla dziewczyn! // 3. Kolejne zakupy z Brukseli. // 4. Nie ma jak w domu… //

With Gabrysia Czerkiewiecz, the editor of the Polish edition of Harper's Bazaar – be on the lookout for the September issue.

Z Gabrysią Czerkiewicz, redaktorką polskiego Harper's Bazaar – wypatrujcie w kioskach wrześniowego numeru.

Something for summer rainy evenings :) "The English Girl" by Katherine Webb is a moving story about Joan, a young archaeologist and her trip to Oman. The plot takes place in the 50s of the 20th century.

Coś na letnie, deszczowe wieczory :)
Książka "Angielka" Katherine Webb to poruszająca opowieść o Joan, młodej archeolożce i jej podróży do Omanu. Akcja rozgrywa się w latach pięćdziesiątych minionego stulecia. 

When you don't know what to do… it's best to search for a tasty cheesecake ;). You can find this one at Dancing Anchor Restaurant in Gdańsk.

Gdy nie wiesz co ze sobą zrobić… najlepiej poszukaj dobrego sernika ;). Ten znajdziecie w restauracji Dancing Anchor w Gdańsku.

Resibo products are a novelty on my shelf. You can see moisturising cream in the photo – a flawless product.

Produkty Resibo to nowość na mojej kosmetycznej półce. Na zdjęciu widzicie krem nawilżający – produkt bez wad. I couldn't but participate in the protests that have recently taken place around Poland. I also would like to thank you for so many wonderful comments under this post.

Nie mogło mnie zabraknąć na protestach, które odbywały się ostatnio w całej  Polsce. Dziękuję również za tyle wspaniałych komentarzy pod tym wpisem

Weekend family dinners are simply the best. Early potatoes with dill, frikadeller, salmon straight from a fishermen… I've no idea why this empy Coke bottle was standing on the table :/.

Rodzinne weekendowe obiady są najlepsze na świecie. Młode ziemniaki ze szczypiorkiem, mielone, łosoś prosto od rybaka… nie mam tylko pojęcia co tam robi pusta butelka po coli :\.Local Project is a great initiative to learn more about your city. I received Gdańsk puzzle set, but there are also other cities available (or our beautiful Poland). You can learn more about the initiative here.

Projekt Lokalny to świetna inicjatywa, aby poznać swoje miasto. Ja dostałam do ułożenia Gdańsk, ale do wyboru są również inne miasta (lub nasza cała piękna Polska). Inicjatywę można bliżej poznać tutaj.

1., 2. i 3. Rybka prosto od rybaka. Takie przyjemności tylko w Orłowie. // Kolejny raz Dwie zmiany – bardzo fajna przestrzeń, także do pracy.//

I like such evenings best! Best regards from the rainy and windy Pomerania!

Takie wieczory lubię najbardziej! Pozdrowienia z deszczowego i wietrznego pomorza!

Miejsca, o których wiedzą tylko tubylcy. Czyli kolejna odsłona kulinarnej mapy Trójmiasta

   Each city has restaurants that are mainly visited by the natives. They aren't always located in the centre of the city, searching for them online is futile, and their owners don't really care about good marketing. If I asked a native about such places, they would snap their fingers at the question and would say that they don't really know what I'm talking about. Why? Because they are planning on visiting the place themselves, and they don't want their favourite spot to turn into a crowded tourist attraction. Today, I will give you a look behind the curtain, and I will show you four places that are worth recommending – places that will satisfy every gourmand.

***

  W każdym mieście są takie restauracje, które odwiedzają przede wszystkim tubylcy. Nie zawsze znajdują się w samym centrum, na próżno szukać o nich informacji w popularnych serwisach internetowych, a ich właściciele wcale nie zabiegają o specjalną reklamę. Jeśli zapytam miejscowego o takie lokale, on machnie ręką i powie, że nie wie o czym mowa. Dlaczego? Bo sam wybiera się tam za chwilę na obiad i nie chce, aby jego ulubiona miejscówka stała się zatłoczoną turystyczną atrakcją. Dzisiaj uchylę rąbka trójmiejskiej tajemnicy i przedstawię cztery godne polecenia miejsca, które zadowolą każdego łakomczucha.

Cup and Cakes, wejście na Molo w Orłowie (po lewej stronie)

   The Orłowo Pier is one of the most enchanting places in Tricity. It is less frequented than the famous Sopot Pier and that is precisely why it is so popular among the natives. The sea, the sun, coherent architecture, and greenery – what else do you need? The only thing that I missed during a walk in this vicinity was a simple delicious hot coffee that I could hold in my hand. Probably, I wasn't the only person with such feelings as the stand at which I can buy my favourite beverage soon became a must-see place among my friends and acquaintances.  
   Each year, the owners bring a fresh supply of coffee beans from Rome, and preparing cappuccino, latte, or espresso has always been their passion. The Cup and Cakes stand can be found at the entrance to the Orłowo Pier on your left-hand side. If you're not planning to spend your holidays by the Polish sea, you don't miss anything as you will get delicious coffee here in all seasons of the year. There is also one new refreshment: Cold Brew – cold-brewed coffee – is extremely delicate, refreshing, and simply delicious. What's best, is that it's fat, sugar, and lactose-free.

***

Molo w Orłowie to jedno z najbardziej urokliwych miejsc w Trójmieście. Cieszy się mniejszą popularnością niż to słynne w Sopocie i właśnie dlatego tutejsi odwiedzają je chętniej. Morze, słońce, spójna architektura i zieleń – czego chcieć więcej? W trakcie spaceru do szczęścia brakowało mi zwykle pysznej gorącej kawy, którą mogłabym trzymać w ręku. I chyba nie tylko ja miałam podobne odczucia, bo wózek, w którym można kupić mój ulubiony napój, w krótkim czasie stał się kultowym miejscem wśród moich bliższych i dalszych znajomych.
   Właściciele co roku przywożą zapas świeżego ziarna z Rzymu, a przygotowywanie cappuccino, latte czy espresso od zawsze było ich pasją. Wózek „Cup and Cakes" stoi zaraz przy wejściu na orłowskim Molo po lewej stronie. Jeśli nie macie w planach wakacji nad Polskim morzem, to nic straconego, bo pysznej kawy napijecie się w tym miejscu przez cały rok. Teraz w ofercie pojawiła się też nowość: Cold Brew, czyli kawa parzona na zimno – jest bardzo delikatna w smaku, orzeźwiająca, po prostu pyszna i, co najlepsze, bez tłuszczu, cukru i laktozy.

Śródmieście, Mściwoja 9 Gdynia

  „Śródmieście” is a small spot located almost in the very centre of Gdynia. However, it doesn't resemble a typical tourist noshery, where you wait for your order for hours and where the food is of dubious quality. At this place, you can be certain to eat a delicious burger made with exceptionally tender and juicy beef – I recommend trying the Mexican and the classic version (the menu also features vegetarian and vegan options). It's also worth asking about hot-dogs as they often become "today's special". And really, these are far from the ones that you can get at a petrol station. Śródmieście is an example of slow-style cuisine – meals that we associate with fast food acquire a totally different quality here. The place is also one of the few restaurants in Tricity where the kitchen is working even up until midnight. It's an ideal place for organising meetings with friends.

***

  „Śródmieście”, to niewielki lokal znajdujący się prawie w samym sercu Gdyni. W niczym jednak nie przypomina typowej turystycznej knajpy, gdzie na jedzenie czeka się godzinami, a potrawy są wątpliwej jakości. Tutaj mamy pewność, że zjemy pysznego burgera, z wyjątkowo kruchej i soczystej wołowiny – polecam meksykańską i klasyczną wersję (w menu są też burgery wegetariańskie i wegańskie). Warto zapytać też o hot-doga, bo pojawia się często w daniach dnia. I naprawdę nie ma on nic wspólnego z tymi ze stacji benzynowej. Śródmieście to przykład kuchni w stylu „slow” – dania, które kojarzą nam się z fast-foodem tu nabierają zupełnie innej jakości. Jest też jedną z niewielu restauracji w Trójmieście, gdzie kuchnia jest czynna nawet do północy. Idealne miejsce na spotkania ze znajomymi. 

Dancing Anchor, Stągiewna 26 Gdańsk

   "Dancing Anchor" is a total novelty on the culinary map of Tricity. The place was recommended to me by my brother who came back enthralled with the interior, food, and ambience created by DeSallesFlint, a design studio from London. When I entered the place, I really felt as if I moved straight to one of the luxury districts of the capital of Great Britain. The walls are full of beautiful art pieces – we will find there paintings by Łukasz Patelczyk, graphics by Aleksandra Prusinowska as well as minimalist photos by Sara Morris. The designers took inspiration from the industrial character of Gdańsk, including the famous shipyard. The interior looks exquisite, but how about the food? 
   After studying the menu, I wanted to try everything – from stone basse and baked avocado, to assiette of beef and potato and horseradish purée, to apple tart with cardamom and white chocolate chip. Finally, together with Kasia, we decided to try grilled sweetcorn with baked sweet potato, lemon olive oil, pomegranate, and herbs (goody!) as well as crispy pork belly with watermelon and herbs (it was a real paradise for the taste buds). For the main course, we ordered free-range chicken interlarded with butter. We also chose caramelised beetroot and potato and onion purée (the purée was a side dish to another main course, but they will fulfil all types of customers' fads at "Dancing Anchor"). Now, moving to desserts: I recommend cheesecake served cold with fruit mousses and almonds – soo delicious!

***

   Restauracja „Dancing Anchor" to zupełna nowość na mapie Trójmiasta. Miejsce te polecił mi mój brat, który wrócił oczarowany wnętrzem, jedzeniem i klimatem stworzonym przez londyńskie studio projektowe DeSallesFlint. Kiedy tam weszłam, faktycznie poczułam się jakbym przeniosła się prosto do którejś z ekskluzywnych dzielnic Londynu. Na ścianach wisi piękna kolekcja sztuki – znajdziemy w niej wyjątkowe obrazy Łukasza Patelczyka, grafiki Aleksandry Prusinowskiej, a także minimalistyczne fotografie Sary Morris. Projektanci inspirowali się industrialnym charakterem Gdańska, w tym słynnej stoczni. Wnętrze prezentuje się przepięknie, a jak jest z jedzeniem?
    Po przeczytaniu menu najchętniej zamówiłabym wszystko – od kulbinu i pieczonego awokado, przez assiette wieprzowe i puree ziemniaczano-chrzanowe, aż po tartę jabłkową z kardamonem i chipsem z białej czekolady. W końcu zdecydowałyśmy się z Kasią na grillowaną kukurydzę z pieczonym batatem, oliwą cytrynową, granatem i ziołami (pycha) oraz chrupiący brzuch wieprzowy z arbuzem i ziołami (to był prawdziwy raj dla kubków smakowych). Na drugie danie zamówiłyśmy kurczaka zagrodowego szpikowanego masłem, do tego wybrałyśmy karmelizowanego buraka i puree ziemniaczano-cebulowe (puree było dodatkiem do innego dania, ale w restauracji „Dancing Anchor" są spełniane niemal każde indywidualne fanaberie klienta). Przechodząc do deserów: polecam sernik na zimno z musami z owoców i migdałami – po prostu palce lizać!

Przystanek Orłowo, Aleja Zwycięstwa 237/3 Gdynia

  „Przystanek Orłowo” is one of my favourite spots in Tricity. You may say that I'm a regular there. You won't come across that restaurant while following any of the tourist trails; therefore, it is difficult to find it by chance – and that's a pity! Seemingly, it is fairly tough to spot the place on the ground floor of a modern building between decoration stores, but if you are lucky enough to get there once, I'm sure that you'll decide to come back on a regular basis.  
   The restaurant owes its greatest fame to the delicious pasta that is hand-made at Przystanek Orłowo. If you face any hesitation while ordering, I can recommend Aglio e olio with prawns, garlic, parsley, spinach, and pecorino – it is one of those meals that you'll never forget. The side dish is delicious as well – French steak tartare is, unfortunately, a winter meal and currently, you won't be able to find it in the menu. However, it is ranked among the three of my favourite meals. When it comes to desserts, my front-runner is apricots with crumble topping. The customers also order chocolate cake on a mass scale. „Przystanek” is a child-friendly place – the chef will prepare whatever our toddler wants – and we all know that children can be fussy. The menu features a couple of options, but all whims will be fulfilled. In the evenings, this place will be an ideal spot for a glass of wine and a romantic supper with a steak as the main course.

***

Restauracja „Przystanek Orłowo” to jeden z moich ulubionych lokali w Trójmieście. Można powiedzieć, że jestem jej stałym bywalcem. Lokal ten nie znajduje się na żadnym szlaku turystycznym, więc ciężko do niego trafić przez przypadek – a szkoda! Z pozoru trudno wyłapać lokal na parterze nowoczesnego budynku, między sklepami wnętrzarskimi, ale jeśli już raz Wam się to uda, jestem pewna, że będziecie tam wracać.
   Restauracja swoją największą sławę zawdzięcza pysznym makaronom, które są własnoręcznie wyrabiane na miejscu. Jeśli będziecie mieć wątpliwości przy składaniu zamówienia, to polecam makaron Aglio e olio z krewetkami, czosnkiem, natką pietruszki, szpinakiem i pecorino – to jedno z tych dań, o których nigdy się nie zapomina. Przepyszna jest też przystawka – tatar francuski, który niestety jest daniem zimowym i obecnie nie ma go w karcie, ale znajduje się w pierwszej trójce moich ulubionych potraw. Jeśli chodzi o desery, to do moich faworytów należą morele pod kruszonką, goście masowo zamawiają też ciastko czekoladowe. „Przystanek” to miejsce przyjazne dzieciom – szef kuchni zrobi dla naszego malucha to, na co właśnie będzie miał ochotę, bo wiadomo, że pociechy bywają kapryśne. W karcie menu jest kilka opcji do wyboru, ale każdy grymas jest zaspakajany indywidualnie. Wieczorami natomiast, to miejsce idealnie nadaje się na lampkę dobrego wina i nastrojową kolację ze stekiem w roli głównej.

LOOK OF THE DAY – WIECZÓR NA ORŁOWSKIEJ PLAŻY

sweater / sweter – &Otherstories

leather bag / skórzana torba – Marc O'Polo (podobna tutaj)

T-shirt / koszulka z krótkim rękawkiem – MLE Collection (dostępny od piątku)

espadrilles / espadryle – Soludos

jeans / dżinsy – Topshop

ONCE UPON A TIME – Gabrielle CHANEL

   "I decided on what type of woman I would like to be. And I became her." These words were once uttered by Gabrielle Chanel – emancipated, strong, and ready for everything.  

   This year, CHANEL fashion house has decided to release two new products to praise the fashion designer of all time. A few months ago, the company presented a new handbag model and on the 1st of September, you will have the opportunity to buy the first pillar perfume (a product that is not a variation of another one that already exists) in fifteen years. Therefore, due to the premier of Gabrielle fragrance, I was invited to Paris – a city where everything connected with fashion and luxury started.

***

   "Zadecydowałam jaką kobietą chcę być. I nią zostałam." Te słowa padły podobno przed laty z ust Gabrielle Chanel – wyemancypowanej, silnej i gotowej na wszystko. 

  Dom mody CHANEL postanowił w tym roku wypuścić aż dwie nowości na cześć projektantki wszech czasów. Kilka miesięcy temu zaprezentowany został nowy model torebki, z kolei pierwszego września do sprzedaży wejdą pierwsze od piętnastu lat "pillarowe" perfumy (czyli takie, który nie są wariacją na temat tych już istniejących). To właśnie w związku z premierą zapachu Gabrielle zostałam zaproszona do Paryża – miasta, w którym, jeśli mówimy o modzie i luksusie, wszystko się zaczęło. 


 

 

Nie ma to jak w domu, czyli moje poranki i przepis na bezglutenowe musli

    Regardless of the number of adventures that I experience during my trips and no matter how much I enjoy discovering new places, coming back home is the best part of travelling. The safety that I feel whenever I step into my flat is irreplaceable. 

    If it happens that it's Friday and I know that I can lose my buzzing mobile phone somewhere in the folds of my duvet – there is little that I need to full happiness.  

   At weekends, I always spend a little bit more time on preparing my breakfast. I don't treat it as a meal, but as a wonderful ritual that should last as long as possible (as it is exactly the opposite during the week). I’m not really a fan of muesli from the store because there is always something that I don't like about it and, besides, it is rarely really gluten-free. Therefore, I've got one jar where I keep my favourite ingredients – after many attempts I see that this combination of products tastes the best.  

   I don't add dried fruit as they go bad quicker in comparison to "dry" ingredients and, secondly, there are so many wonderful products available in the stores now that it would be a sin to leave fresh apricot, currant, raspberries, and blueberries out. In low season I add some preserve. And maybe you are more into granola? Should I prepare a recipe for a gluten-free version for you?

***

   Niezależnie od tego ile przygód spotyka mnie w trakcie wyjazdów i jak bardzo cieszę się na odkrywanie nowych miejsc, to powroty do domu stanowią dla mnie zawsze najlepszy element podróży. To poczucie bezpieczeństwa, które ogarnia mnie, gdy tylko przekroczę próg mojego mieszkania, jest nie do zastąpienia.

  Jeśli na dodatek mamy piątek i wiem, że następnego ranka będę mogła zgubić brzęczący telefon gdzieś w fałdach kołdry, to naprawdę niewiele potrzeba mi już do pełni szczęścia.

   W weekendy zawsze poświęcam trochę więcej czasu na śniadania, traktuję je nie jak posiłek, ale cudowny rytuał, który powinien trwać jak najdłużej (bo w ciągu tygodnia jest niestety dokładnie na odwrót). Nie przepadam za kupnymi musli, bo zawsze jest w nich coś, czego nie lubię, a poza tym te bezglutenowe rzadko kiedy są naprawdę smaczne. Mam więc jeden słoik w domu z moimi ulubionymi składnikami – po prostu po wielu różnych próbach widzę, że taka kombinacja smakuje mi najbardziej.

   Nie dodaję suszonych owoców, ponieważ po pierwsze, psują się szybciej niż „suche” składniki, a po drugie, mamy teraz tyle wspaniałości do wyboru, że grzechem byłoby nie wkrajać do miski świeżych moreli, porzeczek, malin czy jagód. Poza sezonem dodaję konfiturę. A może wolicie zajadać się granolą? Przygotować dla Was przepis na wersję bez glutenu?

GLUTEN-FREE MUESLI

1. two handfuls of hazelnuts (use a really top-quality product as those of poor quality will destroy the taste of the whole meal)

2. two handfuls of coconut shreds (I like them better than coconut flakes as they are sweeter)

3. two handfuls of buckwheat flakes (the only product that resembles the wheat one when it comes to its taste and appearance, besides these have a lot of fibre)

4. a handful of pecan nuts5. approximately

5. crumbled gluten-free biscuits (you will easily find them in supermarkets)  

    In a "lazy Sunday" version when you don't even want to put too much effort into the preparation, I combine natural yoghurt, apricots, and currants (it is important that at least one of the selected fruit has sour taste), and plenty of honey.

***

BEZGLUTENOWE MUSLI

1. dwie garści orzechów laskowych (niech będą naprawdę dobrej jakości, te kiepskie zniweczą smak całości)

2. dwie garści płatków kokosa (smakują mi bardziej niż wiórki, bo są słodsze)

3. dwie garści płatków gryczanych (jedyne płatki, które przypominają smakiem i wyglądem te pszenne, poza tym mają sporo błonnika)

4. garść orzechów pekan

5. Około 5 pokruszonych bezglutenowych herbatników (znajdziecie je bez problemu w supermarketach)

   W wersji „na weekendowego lenia, któremu nie chcę się nawet wyciągać garnka z szafki” łączę je z jogurtem naturalnym, morelami i porzeczkami (to ważne, aby chociaż jeden użyty owoc był kwaskowaty) i sporą ilością miodu.

My most faithful assistant and a fan of culinary photography. He never sniffs at any type of food.

Mój najwierniejszy asystent i pasjonat fotografii kulinarnej. Jemu zawsze wszystko smakuje.  ​The fact that I get the most rest when I sleep at home isn't probably thanks to the mattress, but the one that I've own surely facilitates the whole process. It was the last necessary item that I bought for my home and even though it wasn't that expensive, I'm really pleased with how it works. Mattress and pillows – Hilding (Rock&Roll model), sheets – Zara Home, silken pyjamas – MLE Collection (similar here).

***

To, że w domu wysypiam się najlepiej, nie jest pewnie zasługą jedynie materaca, ale ten, który mam, na pewno mi to ułatwia. Był ostatnią niezbędną rzeczą, którą kupiłam do mieszkania i chociaż był naprawdę niedrogi, to jestem z niego zadowolona. Materac marki Hilding (model Rock&Roll), ​poduszki również, pościel Zara Home, jedwabna pidżama od MLE Collection (podobna tutaj).

   On the shelves, there is a considerable stack of books waiting to be read – one or two more weeks and I will be able to get down to reading, I just need to finish working on a large project. I've already started one of the books – following the principle that the "I don't have time" excuse is inappropriate when it comes to reading. "The Underground Railroad"  by Colson Whitehead is a story about universal human needs that unified the black and the white in the fight for freedom, dignity, and human rights. The metaphorical dimension was deftly intertwined in the fate of the protagonist, Cora, who is searching for safe future. The eponymous railroad is, in fact, a code fragment that was used by the abolitionists who participated in the transit of slaves from the southern states of America. It is a moving story and, at the same time, one written out of concern for the most minute details. However, if you don't believe my assessment, maybe you will be convinced by the fact that Whitehead won the Pulitzer Prize for this book.

***

   Na półkach leży już pokaźny stosik książek, które czekają na przeczytanie – już tylko tydzień albo dwa, gdy wreszcie skończę pracę nad dużym projektem i zabiorę się za wszystkie po kolei. Jedną z nich postanowiłam zacząć już teraz – w myśl zasady, że wymówka „nie mam czasu” jest nie na miejscu, jeśli chodzi o czytanie. "Kolej podziemna. Czarna krew Ameryki" autorstwa Colsona Whitehead'a to powieść o uniwersalnych ludzkich potrzebach, które jednoczyły czarnych i białych w walce o wolność, godność i prawa człowieka. Metaforyczny wymiar został zgrabnie wpleciony w losy głównej bohaterki, Cory, która poszukuje bezpiecznej przyszłości. Tytułowa kolej podziemna, to tak naprawdę fragment kodu, którym posługiwali się abolicjoniści sieci przerzutowej zbiegłych czarnych niewolników z południowych stanów Ameryki. To historia poruszająca i jednocześnie napisane w trosce o najdrobniejsze szczegóły, jeśli jednak nie wierzycie mojej ocenie, to może przekona Was fakt, że w tym roku Whitehead zdobył za tę książkę nagrodę Pulitzera.