Happy Birthday!

   It was a rainy Saturday night when Anna, the talented author of the mammamija.pl blog, crossed the doorstep of the newly opened restaurant in Gdynia. She arrived on time, but neither me or any other member of the Makelifeeasier.pl was there! Punctuality is probably not one of our strengths. At the same time Gosia was nervously searching for the keys to her flat, which she should have left already. “Kasia will kill me, Kasia will kill me, I was supposed to be there half an hour earlier and help with everything”, she muttered under her breath. At the last moment she changed her dress and during the evening she looked gorgeous as usual. About 19:10 Asia, petite blonde with impeccable style (whim whom I had pleasure to cooperate while creating photographs for the blog), packed herself to the tax along with gifts for each of us, and dashed the streets of Gdynia.

***

    Był deszczowy sobotni wieczór kiedy Ania, utalentowana autorka bloga mammamija.pl, przekroczyła próg nowo otwartej restauracji w Gdyni. Dotarła o czasie, ale nie zastała tam ani mnie, ani żadnej członkini zespołu Makelifeeasier.pl. Punktualność nie jest chyba naszą mocną stroną. W tym samym momencie, Gosia gorączkowo szukała kluczy do mieszkania z którego już dawno powinna była wyjść. Pod nosem mamrotała "Kasia mnie zabije, Kasia mnie zabije, miałam być pół godziny wcześniej i we wszystkim pomóc". W ostatniej chwili zmieniła jeszcze sukienkę, a na kolacji wyglądała jak zwykle olśniewająco. O godzinie 19.10 Asia, drobna blondynka o nienagannym stylu, z którą nie raz miałam przyjemność współpracować w trakcie robienia zdjęć, zapakowała się do taksówki wraz z prezentami dla każdej z nas i pomknęła ulicami Gdyni.

   Piętnaście po siódmej Ania, od niedawna pomagająca mi przy biurowych sprawach, krzątała się po sypialni w poszukiwaniu odpowiedniej szminki. Kolacja miała odbyć się we włoskiej restauracji, więc postawiła na sycylijską czerwień. Dla Asi, współautorki bloga Makehomeeasier.pl, impreza była idealnym pretekstem, aby znaleźć odrobinę czasu dla siebie. Poszła do fryzjera, a następnie odwiedziła mamę i pożyczyła od niej sukienkę. Jak się później okazało, fryzjer i odpowiednia sukienka były strzałem w dziesiątkę – gdy impreza przeniosła się do klubu, Asia natknęła się na swojego męża Jorge i przetańczyła z nim resztę nocy, jak za starych panieńskich czasów. Druga współautorka Makehomeeasier.pl, Beata, kilka godzin próbowała uzgodnić przez telefon ostatnie szczegóły nowego projektu mieszkania, naprawić to, co wcześniej zniszczył fryzjer i wyszykować dzieci do dziadków. Wchodząc do restauracji przypomniała sobie, że nikt nie wyszedł na wieczorny spacer z psem, ale kryzys na szczęście udało się zażegnać i przez resztę wieczoru telefon już nie dzwonił. 

    Gdy wsiadłam do samochodu, wiedziałam już, że się spóźnię. Powinnam była zamówić taksówkę, ale tata uparł się, żeby mnie odwieźć, a że przyleciał z Brukseli tylko na weekend, to chciałam wykorzystać tę chwilę na krótką rozmowę. Oboje nie mogliśmy uwierzyć, że od założenia bloga minęły już cztery lata, bo dobrze pamiętaliśmy, jak bardzo denerwowałam się, gdy zaczynałam całą tę przygodę. Kiedy dojechaliśmy do ulicy 3 Maja, lało jak z cebra, na dodatek wychodząc z samochodu weszłam w kałużę, ale żadna z tych rzeczy nie popsuła mi nastroju, nawet na chwilę. Ściskając się z każdą dziewczyną po kolei, życzyłyśmy sobie "wszystkiego najlepszego z okazji urodzin" i natychmiast chwyciłyśmy za szampana. Rozglądając się na boki zauważyłam, że jeszcze kogoś brakuje i w tym samym momencie dostałam smsa od Zosi. "Spóźnię się 15 minut" napisała. "Ale piętnaście minut od godziny dziewiętnastej, na którą się umówiłyśmy, czy piętnaście minut od teraz?" – pomyślałam, bo dochodziło pół do ósmej. Jak się później okazało, Zosia źle obliczyła moment, w którym będzie mogła wyciągnąć ciasto z piekarnika. 

  Gdy w końcu byłyśmy w komplecie, rozpoczęła się długa seria toastów, przerywana jedynie naszym głośnym śmiechem. Gdy wiele godzin później wracałam do domu, a moja druga połowa patrząc na moją rozanieloną minę stwierdziła, że następnego dnia nie będę miała ochoty wstać z łóżka, odzyskałam na moment trzeźwość umysłu i powiedziałam: "chyba zwariowałeś! Jutro jest niedziela! A kto przygotuje Look of the Day?!". 

   Z małym opóźnieniem chciałam zaprosić Was do obejrzenia kilku zdjęć z imprezy urodzinowej Makelifeeasier.pl, a raczej jej początków… Dalsze świętowanie niestety nie nadawało się do publikacji ;)

PS: W tym miejscu z największą przyjemnością chciałabym podziękować dziewczynom z MariaJustDoIt za pomoc w zorganizowaniu urodzin (gdybyście potrzebowały kiedykolwiek pomocy przy urządzaniu jakiegokolwiek przyjęcia to dziewczyny są naprawdę godne polecenia) oraz restauracji Serio, za wspaniałą atmosferę i najlepszą pizze i makarony w Trójmieście! :)

„Bien dans ta peau” czyli jak prowadzić dom po francusku

   During our 30-day challenge „ In search of the Parisian style”, I had to make a post about running the house. When I heard that the author of the bestselling book “Lessons from Madame Chic”” Jennifer L.Scott decided to write a sequel, I knew sooner or later I’ll read it from cover to cover. First of all, because I remembered how many of you talked about changes you incorporated into your lives after reading this book. I’ve also started to look at my wardrobe and everyday style in a different way. Now it’s a time to bring sophisticated simplicity into our homes.

***

   W trakcie naszego trzydziestodniowego wyzwania "w poszukiwaniu paryskiego stylu" nie mogło zabraknąć wpisu o urządzaniu i prowadzeniu domu. Kiedy dowiedziałam się, że Jennifer L. Scott, autorka bestsellerowej książki "Lekcje Madame Chic", którą miałam okazję Wam przybliżyć, zdecydowała się wydać kolejną pozycję, wiedziałam, że prędzej czy później przeczytam ją od deski do deski. Przede wszystkim dlatego, że doskonale pamiętałam, jak wiele z Was dzieliło się przemyśleniami na temat zmian, jakie wprowadziłyście w życie po przeczytaniu tej niepozornie wyglądającej książeczki. Ja również zaczęłam w inny sposób patrzeć na moją szafę i codzienny styl. Teraz przyszła kolej na wprowadzenie odrobiny wyrafinowanej prostoty do naszych domów.

Tak jak zawartość szafy Francuzek jest pukładana i przemyślana, tak i w ich domach nie ma zbędnych szpargałów, a każda rzecz spełnia konkretną funkcję. Na próżno szukać u nich tendencji do "chomikowania" bezużytecznych przedmiotów. Dzięki temu, zachowanie porządku przychodzi im znacznie łatwiej. Uwielbiają jasne kolory, jak biel, ecru czy delikatne beże. Zasada minimalizmu nie dotyczy jedynie obrazów, grafik, oprawionych zdjęć (na każdej ścianie wisi conajmniej kilka) oraz książek, które są zawsze wyeksponowane. Ale czy one w ogóle sprzątają?

   Jeśli wydaje Wam się, że moje mieszkanie zawsze wygląda tak jak na zdjęciach (gdzie się nie spojrzy, panuje ład i porządek, a ubrania idealnie mieszczą się w mikroskopijnej szafie) to muszę Was wyprowdzić z błędu. Nierzadko zdarza mi się zjeść jabłko i zostawić ogryzek na stoliku przy łóżku albo wyrzucić na środek sypialni połowę ubrań z szafy, a po znalezieniu bluzki, której szukałam wyjść z domu, nie myśląc już o usypanej z ciuchów górze, wielkiej niczym Mount Everest. Co najmniej kilka razy w tygodniu mówię do siebie pod nosem "muszę posprzątać" na przemian z "jak ja nienawidzę sprzątania", a świadomość nieuchronnego powtarzania wszystkich czynności co kilka dni, wpędza mnie w ponury nastrój. Nie będę zdradzać Wam trików, opisanych w książce, ale jedno mogę Wam powiedzieć: po przeczytaniu kilku rozdziałów, nabrałam o c h o t y  n a  s p r z ą t a n i e. Minął już tydzień, a ja wciąż zabieram się za domowe porządki z przyjemnością (co w przypadku zbliżających się Świąt Wielkanocnych jest mi całkiem na ręke). Książka "W domu Madame Chic" nie jest jednak kolejnym poradnikiem o tym, jak składać ręczniki, chociaż nie brakuje w niej rad dotyczących prozaicznych czynności. 

  Już słyszę Wasze, bliźniaczo podobne do moich, wymówki i usprawiedliwienia: brak mi czasu, pieniędzy, a moje mieszkanie wymaga remontu bo żadne sprzątanie mu nie pomoże. Na takie myślenie autorka też znajduje sposób w swojej książce, ale to już musicie same doczytać. Stan naszego ducha i konta nie są usprawiediwieniem dla bałaganu albo niechlujnego wyglądu. "Nie wszyscy, którzy są chic, są bogaci i nie wszyscy bogaci są chic" zgrabnie podsumowuje Jennifer L. Scott., przekazując jednocześnie receptę na to, jak czuć się dobrze we własnej skórze i własnym domu. 

 

Last Month

Another month behind me. I am a bit afraid of the upcoming weeks, because there are plenty of the things to do – I undertook two completely new projects and I know that they will not be easy ( on one of them I have been working for over a year now and I’m not even at the halfway point, so it is a bit overwhelming ;) ) I have a blog for over four years, so I think that it is a good time to take a step further and use my observations for creating something more :). Keep your fingers crossed for me! :)

***

Kolejny miesiąc za mną. Trochę obawiam się nadchodzących tygodni, bo przede mną mnóstwo rzeczy do zrobienia – podjęłam się dokończenia dwóch projektów i wiem, że nie będzie to łatwe (nad jednym z nich pracuję już od ponad roku, a nie jestem jeszcze nawet na półmetku i ten fakt odrobinę mnie przytłacza ;)). Blog prowadzę już jednak od ponad czterech lat i myślę, że to najlepszy moment, aby pójść o krok dalej i wykorzystać całą masę swoich spostrzeżeń do stworzenia dla Was czegoś jeszcze :). Trzymajcie za mnie kciuki! :)

Postanowiłam pokazać Wam kilka niepublikowanych dotąd zdjęć z Paryża, który zawsze będzie dla mnie niewyczerpanym źródłem inspiracji. 

Ukochana księgarnia Galignani – tym razem pobiłam rekord i ledwo doniosłam zakupione książki do hotelu. 

Małe zakupy w Laduree – to naprawdę niesamowite ile radości mogą przynieść ciastka. 

Przepiękne wnętrze mojego pokoju hotelowego – mam nadzieję, że kiedyś wrócę jeszcze do Westin Hotel.

1. Odrobina wiosny na mojej werandzie. / 2. W kolejnej podróży. / 3. Rozpoczęłam już sezon na wieczorne spacery brzegiem morza. / 4. Black is the new black.

 Tego dnia zwlokłam się z łóżka o 5 rano, wsiadłam w samochód i po kilku godzinach byłam w Warszawie na nagraniu bajki w ramach akcji "pomaganie jest trendy" walczącej o wsparcie dzieci z autyzmem. Było super! :) Możecie pomóc, nie tylko kupując bajki, ale także odzież Coco Giovanna stworzoną specjalnie w celu wspierania fundacji.

1. Baletki słynnej marki Repetto kupione w Paryżu / 2. Backstage / 3 i 4. Małe zakupy w Simple

Weekendy mijają mi na pisaniu. Pempuszce na czytaniu. 

Na prezentacji Chanel – o rewelacyjnych pomadka Coco Rouge napiszę więcej przy innej okazji :).

W tym miesiącu Gosia włączyła się w akcję WWF na rzecz ratowania Morświna. Razem z innymi "morsami" wykąpała się w morzu, a ja kibicowałam jej z plaży. W naszym Bałtyku żyje już tylko 450 osobników morświna. To krewni delfina i jedyny gatunek walenia występujący w naszym morzu. Wciąż, możecie podpisać apel w obronie morświna na www.godzinadlaziemi.pl. To niezwykle ważne – Morświny nie mają szansy przetrwać bez konkretnych zmian w zasadach polskiego rybołóstwa.

Walentynka od Nike.

Mieszkacie w Trójmieście albo będziecie przejazdem w Sopocie? Mogę Wam polecić świetny salon kosmetyczny Balola :). 

Wiele z Was prosiło o zdjęcie mojej sypialni – oto ona :)

Zapach świeżo palonej kawy rozchodzący się po mieszkaniu to mój przepis na idealny poranek. Jeśli macie ochotę na kawową niespodziankę to zajrzyjcie tutaj.

Pierwsze chwile w tym roku spędzone na słońcu w ogrodzie już za mną :).

A propos czterech lat tworzenia bloga… w miniony weekend świętowałyśmy wspólnie urodziny Makelifeeasier.pl!

:*

Deszczowe Trójmiasto …

… i ukochane morze.

Miłego wieczoru! :)

 

MY OWN FAIRY TALE

Przygotowywanie dzisiejszego wpisu było dla mnie prawdziwą przyjemnością. Z początku chciałam się jedynie podzielić informacją o moim drobnym udziale w dubbingu "Kopciuszka" – nowej produkcji Disneya, ale ogarnięta bajkowym tematem trochę się rozszalałam. A ponieważ powoli odkopuję się z zaległości po wszystkich wyjazdach, miałam trochę więcej czasu, aby przygotować dla Was kilka zdjęć, pokazujących moje małe, przyziemne przyjemności.

Robiąc porządki na szafie (nie wiem jak to się stało, ale nawet tę przestrzeń musiałam na nowo zagospodarować, bo brakuje mi miejsca…) wpadła mi w ręce jedna z moich ulubionych rodzinnych pamiątek. Za każdym razem, kiedy znajduję kopertę ze starymi zdjęciami czy wiekowy album, nie potrafię sie oprzeć i wszystkie moje obowiązki schodzą na dalszy plan – nieziemska siła nakazuje mi wszystko przejrzeć . Najbardziej lubię te czarno białe fotografie z czasów młodości moich rodziców. Chyba lubili robić zdjęcia nie mniej niż ja – jest ich całe mnóstwo.

Niespodzianki związane z wizytą listonosza od zawsze kojarzyły mi się z czymś wyjątkowo przyjemnym. Odkąd założyłam tę stronę, moje odczucia w ogóle sie nie zmieniły (chyba, że przyjdzie do mnie wezwanie do zapłacenia mandatu ;)), ale okazji do radosnego odpakowywania przesyłek mam znacznie więcej. Prezenty od marki Clochee zawsze zostają przeze mnie zużyte do samego denka. Tak było w przypadku lekkiego balsamu do ciała, płynu micelarnego i kilku innych produktów. Do kolekcji dołączył właśnie cukrowy peeling i jestem przekonana, że z nim nie będzie inaczej. Specjalnie dla Czytelników MLE udało mi się zdobyć małą zniżkę do sklepu internetowego Clochee. Wystarczy wpisać kod mle2015 aby uzyskać rabat wysokości 15% na wszystkie produkty (oprócz tych które są już w sklepie objęte rabatem). Kod będzie ważny do 30 kwietnia 2015r.

Który to już raz pokazuje Wam filiżankę herbaty? :) Wiem, że na pewno nie ostatni. Picie herbaty i  trzymanie aparatu w ręce to czyności, które prawie zawsze są ze sobą powiązane. Kiedy w końcu mogę usiąść z kubkiem w dłoniach i odsapnąć, natychmiast zaczynam odczuwać potrzebę uwiecznienia tej krótkiej chwili. A to światło odbija się ładnie w porcelanie, albo przez przypadek okładka książki, którą czytam pasuje do kubka. W zimie zdjęcie dymiącej, owocowej herbaty z miodem rozgrzewa na samą myśl, latem mrożona herbata z cytryną może być pomysłem na ochłodę. Teraz najchętniej piję uspokojające połączenie zielonej herbaty, kwiatu lilii i osmantusa (taką kombinację, naprawdę świetnej jakości znajdziecie tutaj). Wyjątkowo bez miodu, aby nie zabić delikatnego smaku. 

Weranda, położona po nasłonecznionej stronie, nagrzewa się bardzo szybko. To chyba moje ulubione miejsce do robienia zdjęć. W trakcie rodzinnych spotkań ustawiam tam zawsze wszystkich domowników i próbuje uchwycić chociaż jeden moment, w którym stoją spokojnie. W ten weekend pogoda była tak piękna, że można było się na niej opalać, a nawet wyjść do ogrodu i spędzić trochę czasu na zewnątrz. Może któraś z uwiecznionych przeze mnie chwil trafi do rodzinnego albumu i stanie się kolejną pamiątką. 

Nie, nie, nie … nie kupiłam kolejnej pary butów, ale ta którą widzicie na zdjęciu wiąże się dla mnie ze szczególnie miłymi wspomnieniami. A ponieważ pomysł na wpis powstał po obejrzeniu "Kopciuszka" to postanowiłam umieścić w nim chociaż jedno zdjęcie swoich pantofelków ;). 

PS: "Kopciuszek" w którym podłożyłam głos pod jednego z moich ulubionych bohaterów tej bajki (myszkę :)) wchodzi do kin już jutro. Jesli tak jak ja, uwielbialiście animowaną wersję sprzed ponad pięćdziesięciu lat, to myślę, że nowa również przypadnie Wam do gustu :). Niezdecydowanym polecam trailer :).

tips to clean the house quickly

Czy można połączyć chęć bycia perfekcyjną panią domu z bizneswomen? W dzisiejszych czasach prace domowe traktujemy jako czynność, którą chciałybyśmy mieć jak najszybciej z głowy. Z badań wynika, że współczesne kobiety wolą zadbać o siebie lub skupić się na karierze niż zająć się domem. Ciężko się dziwić – jeszcze pięćdziesiąt lat temu większość z nas nie musiała łączyć pracy z opieką nad dziećmi, gotowaniem i sprzątaniem. Dziś musimy znaleźć czas na wszystko, a ponieważ jest to praktycznie niewykonalne, to coś musi na tym ucierpieć. Nie chcemy, aby odbiło się to na naszych pociechach, czy pracy, za to od nieumytych garów czy niewypranych skarpetek jeszcze nikt nie umarł. Z takim założeniem funkcjonowałam przez długi czas, ale w którymś momencie zauważyłam, że moje mieszkanie zaczyna "żyć własnym życiem" a ja zupełnie straciłam kontrolę nad bałaganem. Dusza sportowca kazała mi podejść do tematu w sposób metodyczny i przygotwać plan działania. Po tygodniu trzymania się nowo wyznaczonych reguł, w szafie mam całą masę poukładanych, czystych i wyprasowanych ubrań, pokoik mojej córeczki lśni czystością, a w kuchni pachnie świeżością. Zobaczymy na jak długo… Tymczasem podzielę się z Wami moimi sposobami na szybkie sprzątanie. 

Jak przygotować się do większego sprzątania?  

Wybierzmy dzień, w którym zawsze będziemy robić większe porządki. Polecam czwartki, bo jest szansa, że porządek utrzyma się do weekendu. Ja jednak wybrałam sobotę, bo w ten dzień mam najwięcej czasu. Przed rozpoczęciem przedsięwzięcia, upewnijmy się, że mamy w domu najpotrzebniejsze rzeczy do czyszczenia i zgrupujmy je w jednym miejscu. Na pewno potrzebne Wam będą worki na śmieci, odkurzacz (i worki do odkurzacza o których zawsze zapominam) ściereczki, wiadro z mopem, rękawiczki i detergenty. Jeżeli macie dosyć drogeryjnych detergentów, to polecam Wam serię marki Barwa – jest to jedna z niewielu serii produktów chemicznych, która zarówno ładnie pachnie i skutecznie usuwa nawet najcięższe zabrudzenia (szczególnie zwróćcie uwagę na produkt przeznaczony do łazienki, po jego użyciu lustro błyszczy jak nowe). Domowe porządki rozpocznijmy od pokoju położonego najdalej od szafki, w której trzymamy akcesoria do sprzątania. Czyśćmy wszystko tak długo, aż będziemy pewne, że zaraz nie będziemy musiały wracać do tego samego miejsca z całym naszym ekwipunkiem. Dzięki temu zaoszczędzimy czas na przenoszenie wszystkiego z kąta w kąt. Gdybyśmy chciały zabrać się za umycie okien, spróbujmy je wyszorować filtrami do kawy zamiast papierowymi ręcznikami. Filtry nie zostawiają smug, nie przesiąkają szybko wodą i nie przedzierają się.

Jak sprawnie uporać się z praniem? 

Podczas przygotowywania rzeczy do prania, najwięcej czasu zajmuje mi ich grupowanie. Każda z nas dobrze wie, że musi się przy tym kierować kilkoma zasadami – nie mieszać białych ubrań z kolorowymi, bo już nigdy nie będą białe, delikatne tkaniny wymagają niskich temperatur, a ręczniki, ścierki i pościel najlepiej prać osobno. Jeżeli dysponujemy w mieszkaniu dwoma koszami warto jest na bieżąco przeprowadzać chociaż wstępną selekcję jasnych i ciemnych kolorów. Koniecznie przed praniem sprawdźmy zawartość kieszeni. Nie ma nic gorszego jak wypranie chusteczki do nosa (lub banknotu stuzłotowego pod koniec miesiąca, kiedy akurat czekamy na wypłatę). Doczyszczenie oblepionych rzeczy przysporzy nam dwa razy więcej pracy. Mokre pranie rozwieszajmy blisko kaloryfera, dzięki temu szybciej wyschnie. Dokładnie rozłóżcie ubrania – wywińcie zaplątane rękawy, każdą rzecz mocno strzepnijcie i wieszajcie rzeczy zbyt ciasno – oszczędzi Wam do prasowania.

Jak utrzymać porządek w pokoju dziecka?  

Utrzymanie porządku w pokoju mojej córki, to dla mnie najtrudniejsza czynność, bo dwulatce nie wytłumaczymy, że zabawki należy odkładać na miejsce. Regał, na którym trzymam Julii rzeczy zawsze wyglądał jak po wojnie. Wychodziłam jednak ze złego założenia – ustawienia rzeczy na pólkach regału nie ma sensu. Problem rozwiązały kosze bez przykrywek. Na zdjęciach widzicie trzy kosze o różnych rozmiarach. W najmniejszym trzymam skarpetki, w średnim body i koszulki, a w największym zabawki (kosze i krzesło pochodzą ze sklepu Caramella, długo szukałam takich, które nie byłyby z plastiku i przy okazji swojej funkcjonalności tworzyły element wystroju pomieszczenia). Pamiętajmy o tym, aby dobrze rozplanować przestrzeń w pokoju dziecka. W jednym kąciku przygotujmy mały plac zabaw, w drugim część sypialną, a w trzecim garderobę. Warto też pomyśleć o zagospodarowaniu przestrzeni pod łóżeczkiem, gdzie idealnie mogłyby się zmieścić za małe ubranka. Oczywiście najprostszą możliwością jest nie wpuszczanie dziecka do pokoju, ale niestety ta opcja odpada.

Co zrobić gdy mamy jedynie 5 minut do wizyty niezapowiedzianych gości?  

Pewnie nie raz zdarzyło się Wam odebrać telefon i usłyszeć, że za pięć minut będą u Was niezapowiedziani goście. W takich momentach najważniejsze jest to, abyśmy szybko zdecydowali się, do którego pomieszczenia zaprowadzimy znajomych (lub w najgorszym wypadku teściów). Jeżeli jest to kuchnia, to w pierwszej kolejności umyjmy lub ukryjmy brudne naczynia, przetrzyjmy blat jednorazowym ręcznikiem i zabierzmy wszystko ze stołu. Gdybyśmy zdecydowali się zaprowadzić gości do salonu, koniecznie uprzątnijmy wszystkie rzeczy z podłogi do innego pokoju, szybko zanieśmy brudne kubki od herbaty do zlewu (do kuchni nie powinni zaglądać). Ostatnia najważniejsza sprawa – sprawdźmy jak wygląda toaleta! Czy jest w niej papier toaletowy i czy rzeczy do prania na pewno znajdują się w koszu.

Od czego zacząć, żeby wyrobić w sobie nawyk odkładania rzeczy na miejsce?  

Jeżeli kiedykolwiek spędziliście pół dnia na nerwowym poszukiwaniu kluczy do samochodu lub mieszkania, to możemy sobie przybić piątkę. Jestem mistrzynią gubienia kluczy. Ostatnie ich zaginięcie nie skończyło się happy endem, do dzisiaj nie mam pojęcia co z nimi zrobiłam (jestem przekonana, że Marsjanie maczali w tym swoje zielone palce). Jeżeli tak jak ja, cierpicie na chroniczne gapiostwo i nieodkładanie rzeczy na wyznaczone dla nich miejsca, to nigdy nie uda Wam się utrzymać porządku w mieszkaniu. Zacznijmy od ustalenia dla wszystkich przedmiotów odpowiednich miejsc, z uwzględnieniem funkcji jaką powinny spełniać. Puszka na klucze musi znajdować się zaraz przy drzwiach wejściowych. Miejsce na odkurzacz powinno być na tyle duże, żeby wkładanie go z powrotem nie zajmowało nam dziesięciu minut. Nie trzymajmy całej makulatury razem – gazety powinny być w jednym miejscu, blisko kanapy albo fotela, a cała poczta na biurku lub komodzie.

Szybkie sprzątnie w domu to nie tylko wyzwanie ale przez wszystkim kwestia dobrej organizacji. Jeżeli nie będziemy miotać się po mieszkaniu, tylko sukcesywnie przechodzić z pomieszczenia do pomieszczenia i po kolei doprowadzać je do porządku, to na pewno nie zajmie nam to dużo czasu i wysiłku. Najlepiej jednak jest nie dopuścić do totalnego bałaganu. Nie przejmujmy się jednak małym rozgardiaszem – przecież mieszkanie to nie muzeum.

Miłego wieczoru bez sprzątania! :)

There and back again

While repacking my suitcases I decided to post on the blog a few photos from the last weekend. Catching up with emails (after returning from trips I am always overwhelmed with unanswered emails waiting for me), I made a list of things I wanted to pack for Paris and I quickly prepared for you “the Look of the Day” post, which you could see on the blog last Sunday. After a few intense days in Turkey, I have only dreamed about snuggling in bed (luckily working on the computer gives me such a possibility from time to time;)), but in order to do something more productive and still a bit relaxing, I decided to grab the camera and show you some things.

W trakcie przepakowywania walizek, postanowiłam wkleić na bloga kilka zdjęć z minionego weekendu. Poza nadrobieniem zaległości w poczcie (po powrocie z wyjazdów zawsze przytłacza mnie ilość nieodpisanych maili), zrobiłam listę rzeczy, którą chciałam zapakować do Paryża i szybko przygotowałam dla Was wpis z cyklu Look of the Day, który mieliście okazję oglądać w minioną niedzielę. Po kilku intensywnych dniach spędzonych w Turcji, marzyłam jedynie o wylegiwaniu się w łóżku (na szczęście praca na komputerze daje mi od czasu do czasu taką możliwość ;)), aby zrobić jednak coś produktywnego a jednocześnie odprężającego, postanowiłam chwycić za aparat i pokazać Wam kilka rzeczy.

Nie lubię spędzać długich godzin nad korespondencją w weekendy, ale tym razem nie miałam wyjścia. Najpierw odpisałam na najpilniejsze maile, a później przeanalizowałam wszystkie rzeczy, których nie udało mi się zrealizować na czas – chyba nigdy nie osiągnę wystarczająco dużo zdolności organizacyjnych. 

Poza oczywistymi rzeczami, jak ubrania czy kosmetyki, które musiałam zapakować do Paryża, nie mogłam zapomnieć o kolejnej książce. Tym razem wybrałam coś, co być może zainteresuje niektóre z Was. "Współczesne maniery, czyli jak zachowywać się w drodze na szczyt" autorstwa Dorothea Johnson i Liv Tyler (tak, tej Liv Tyler) to lekki poradnik o tym co wypada, a czego nie. Być może temat może wydawać się już odrobinę passé, ale moim zdaniem lekcji dobrych manier nigdy za wiele. Ciekawe i pouczające. 

Od dawna stosuję produkty marki Fridge, z przyjemnością przetestowałam więc jeden z jej bestsellerów. Krem różany pomógł mi nawilżyć moją dramatycznie wysuszoną skórę, po powrocie ze Stambułu. Po demakijażu, naniosłam na twarz bardzo grubą warstwę kremu i poszłam spać. Rano moja skóra wyglądała już znacznie lepiej. Produkt można stosować zarówno na noc jak i na dzień. Ma działanie silnie nawilżające, pomaga też zapobiegać zmarszczkom. 

Walizki udało mi się spakować i zdążyłam na samolot więc spodziewajcie się obszernej relacji z wyjazdu na blogu :). Tymczasem życzę Wam spokojnego wieczoru! :)