Od czasu naszej wizyty w pięknej restauracji na Notting Hill, sernik z karmelem i odrobiną soli chodził za mną bezlitośnie. Do karmelu specjalnie nigdy nie trzeba było mnie namawiać. Dzisiejsza wersja jest efektem moich ostatnich kulinarnych eksperymentów. Co Wy na to? Uprzedzam, sernik jest mocno wilgotny, a karmel po wyjęciu z lodówki kruchy. Podałam go w sobotę rano na śniadanie, niestety nie wytrzymał do południa.

Skład:

sernik: 900 g mielonego, białego sera twarogowego (może być z wiaderka)

200 g cukru

3 duże jajka o temperaturze pokojowej

2 czubate łyżki mąki ziemniaczanej

2 czubate łyżki jogurtu naturalnego

1 łyżeczka cukru z wanilią

starta skórka z połowy cytryny

karmel:2 łyżki masła + 1/2 szklanki brązowego cukru + 1/2 szklanki śmietanki kremówki 36%

kruchy spód: ok. 150 g pokruszonych i zmiksowanych kruchych ciasteczek (typu: Petit Beurre) + 4 duże łyżki masła + 1/2 łyżeczki soli gruboziarnistej (zmielonej)

A oto jak to zrobić:

1. Herbatniki kruszymy w mikserze, dodajemy sól i roztopione masło. Mieszamy i wysypujemy na dno tortownicy. Za pomocą płaskiego mieszadła wyrównujemy powierzchnię kruchego spodu. Pieczemy w rozgrzanym piekarniku w 200 stopniach C przez 10 minut. Kruchy spód wyjmujemy, odstawiamy zwiększamy temp. piekarnika do 260 stopni C.

2. Ser mieszamy z cukrem na wolnych obrotach, dodajemy cukier z wanilią, skórkę z cytryny oraz jogurt naturalny. Następnie po jednym jajku. Mieszamy i na koniec dorzucamy mąkę ziemniaczaną. Całość łączymy w jednolitą masę i przelewamy na kruchy spód. Pieczemy przez 11 minut, a następnie nie otwierając piekarnika, zmniejszamy temp. do 100 stopni C i pieczemy przez kolejne 40 minut. Sernik pozostawiamy w piekarniku do ostygnięcia.

3. Aby pokryć sernik karmelem, musimy na rozgrzanej patelni rozpuścić brązowy cukier a następnie dodać masło i w trakcie mieszania śmietankę. Potrwa to ok. 3-4 minuty, aż masa przybierze brązowego koloru. Natychmiast ostrożnie przelewamy na wierzch sernika i wkładamy ciasto do lodówki (najlepiej na noc). Przed podaniem możemy nieco oprószyć drobinkami gruboziarnistej soli morskiej.

Sposób pieczenia wypróbowałam z polecenia Davida Lebovitza z książki pt. Słodkie życie w Paryżu, Pascal. Sernik jest mocno wilgotny.

Oto i ona. Restauracja Jamiego Olivera. Spośród całkiem pokaźnej listy restauracji, którą stworzyłam dzięki znajomym na poczet naszego wyjazdu, Fifteen była w pierwszej piątce. Tym, którym obce jest nazwisko Oliver, pragnę jedynie wspomnieć, że jest to jeden z najbardziej znanych brytyjskich kucharzy na świecie. Jest wesoły, nieco roztargniony z miłą dla oka nonszalancją. Tak naprawdę niczego w kuchni nie narzuca, a wręcz zachęca do poszukiwania własnych smaków i rozbudza naszą inwencję. Popularności przysporzyły mu liczne programy kulinarne, jak również zagraniczne wyprawy w których min. próbował gotować ogromną paellę dla kilkuset wygłodniałych Hiszpanów. Osobiście uwielbiam go za ogromny entuzjazm, propagowanie zdrowego jedzenia i za to, że stworzył swoją własną filozofię żywienia.

Tajemnicza nazwa Fifteen podobno ma swoją historię. Otóż w trakcie zakładania restauracji, Jamie miał do pomocy jedynie 15 bezrobotnych osób, które do tej pory nigdy nie miały do czynienia z gotowaniem. Dzięki dużej determinacji kulinarnego mistrza i jego umiejętności zjednania sobie ludzi, restauracja szybko stała się strzałem w dziesiątkę i jednym z najbardziej popularnych miejsc w Londynie. Przed wyjazdem, zrobiłam krótki wywiad co warto wypróbować i na co się nastawić. W większości opinie były wyjątkowo zachwalające.

Do Fifteen łatwo dotrzeć (kilka kroków od stacji metra). Trafiłyśmy akurat na porę lunchu, gdzie mieszkańcy robili sobie przerwę w pracy. Obsługa wyjątkowo przyjazna i na pytanie, czy możemy zrobić kilka zdjęć do bloga, pojawił się szeroki uśmiech aprobaty. Zamówiłyśmy kilka przystawek. Chrupkie krewetki z gruboziarnistą solą ziołową w zielonym sosie majonezowym, plastry wędzonego łososia w sosie Béarnaise, pieczone ziemniaki z grillowanymi warzywami i chleb z śródziemnomorskimi ziołami z masłem o smaku pieczonego indyka. Kombinacje dość różne, smaki niestety zupełne nie nasze i ceny też. Może dlatego, że była to pora lunch-u i nie wszystkie główne dania były jeszcze gotowe? A może dlatego, że trafiłyśmy tam prosto z lotniska, głodne, zmęczone i trochę otumanione brytyjskim city! Później dowiedziałam się, że Jamie od 2 tygodni jest w Kanadzie przy realizacji kolejnego programu kulinarnego, a zatem może to jest przyczyną naszego odbioru tego miejsca.

Restauracje Jamiego są już tak znane, że z całego świata przyjeżdżają fani, którzy nie tylko chcą doznać klimatu kuchni Jamiego, ale również odwiedzają je w celu zdobycia pamiątkowego gadżetu. Na łamach "DailyMail", Oliver skarży się, że podobno każdego miesiąca znika ze stołów 30,000 serwetek z logiem jego miejsca. A to Ci dopiero! Dobrze, że ja ,,pożyczyłam" na pamiątkę papierowe menu :)

Adresy pozostałych restauracji:

1. Jamie's Italian, Covent Garden
11 Upper St Martin's Lane
London

2. Barbecoa 20 New Change  City of London, Greater London EC4M 9AG

3. Jamie's Italian, Oxford
24-26 George Street,
Oxford

4. Union Jakc 4 Central St. Giles Piazza
London
WC2H 8AB

5. Jamies Oliver`s Dinner 23A SHAFTESBURY AVENUE
LONDON, W1D 7EF

Skład:

świeża pierś z indyka (ok. 800 g) + 3-4 łyżki mąki + 2 łyżki ostrej, czerwonej papryki (mielonej)

garść świeżego tymianku

4-5 gruszek

8-10 szalotek

1 czerwona cebula

1-2 duże łyżki miodu

1 łyżka musztardy Dijon

1-2 łyżki octu balsamicznego 

oliwa z oliwek

sól i pieprz ziołowy

do podania: kasza kuskus (przygotowanie wg instrukcji na opakowaniu) + świeża natka pietruszki + prażone orzechy włoskie

A oto jak to zrobić:

1. Pierś z indyka dokładnie płuczemy, kroimy na cienkie plastry, doprawiamy solą i świeżo zmielonym pieprzem ziołowym. Obtaczamy w mące i mielonej papryce. Szalotkę kroimy na cienkie krążki i delikatnie podsmażamy na patelni z łyżką oliwy z oliwek. Dodajemy miód, musztardę, ocet balsamiczny i świeży tymianek. Zwiększamy ogień i dodajemy kawałki indyka oraz ćwiartki czerwonej cebuli. Smażymy. Zmniejszamy płomień i dorzucamy ćwiartki gruszek (możemy zostawić skórkę). Dusimy pod przykryciem przez 10 minut. Podajemy z kaszą kuskus zmieszaną ze świeżą natką pietruszki i podprażonymi orzechami (kaszę możemy pokropić oliwą z oliwek).

Komentarz: Jako dodatek to tego dania, idealnie pasuje konfitura z żurawin lub kawałki sera pleśniowego. 

Skład:

ok. 1,5 kg świeżej dyni

1 duża cebula

1-2 łyżki masła

1 łyżka miodu

1.5 l bulionu (własnej produkcji)

1 gałązka świeżego rozmarynu 

2 duże gruszki

150 ml jogurtu greckiego 

1-2 łyżeczki świeżo zmielonego pieprzu

sól morska

do podania: gęsta śmietana + ocet balsamiczny + świeże listki rozmarynu

​

A oto jak to zrobić:

1. W dużym garnku, na łyżce masła podsmażamy posiekaną cebulę do momentu, aż się zarumieni. Następnie dodajemy pokrojony miąższ dyni, gałązkę rozmarynu oraz pokrojone w ćwiartki gruszki.Całość zalewamy bulionem. Doprowadzamy do wrzenia, zmniejszamy ogień i gotujemy pod przykryciem ok. 20 minut (do momentu, aż dynia zmięknie).

2. Z garnka usuwamy gałązkę rozmarynu i za pomocą blendera partiami miksujemy zupę. Dodajemy jogurt i miód. Mieszamy. Przyprawiamy świeżo zmielonym pieprzem i solą. Podajemy z łyżką śmietany, listkami rozmarynu i łyżką octu balsamicznego.

A oto jak to zrobić:

1. Masło roztapiamy w małym rondelku i czekamy aż wystygnie. Jajka ucieramy w mikserze z cukrem pudrem, cukrem wanilinowym i esencją waniliową na białą masę.

2. Mąkę przesiewamy z solą i proszkiem do pieczenia, a następnie dodajemy ciepłe mleko, masło i utarte jajka z cukrem. Na końcu dodajemy starty cynamon i rozpuszczoną w kąpieli wodnej czekoladę. Mieszamy wszystkie składniki i odkładamy na 20 minut.

3. Gotowe ciasto lejemy małą chochelką na gofrownicę i pieczemy do momentu, aż będą chrupkie. Gotowe gofry najlepiej przechowywać w ciepłym piekarniku. 

 Masło roztapiamy w małym rondelku i czekamy aż wystygnie.

Jajka ucieramy w mikserze z cukrem pudrem, cukrem wanilinowym i esencją waniliową na białą masę.

Czekoladę rozpuszczamy w kąpieli wodnej.

Mąkę przesiewamy z solą i proszkiem do pieczenia, a następnie dodajemy ciepłe mleko, masło i utarte jajka z cukrem. 

Na końcu dodajemy rozpuszczoną w kąpieli wodnej czekoladę

Mieszamy wszystkie składniki i odkładamy na 20 minut.

 Gotowe ciasto lejemy (najlepiej małą chochelką) na gofrownicę i pieczemy do momentu, aż będą chrupkie.

Skład:

6 jabłek + 1 łyżka cukru 

2 goździki

konfitura z żurawin (4-5 dużych łyżek)

garść orzechów włoskich

ok. 300 g śliwek węgierek

garść rodzynek (opcjonalnie)

do podania: kilka listków świeżej mięty + garść kruchych ciasteczek zbożowych + lody waniliowe

A oto jak to zrobić:

1. Jabłka dokładnie myjemy i umieszczamy w dużym garnku. Owoce zalewamy wodą, dodajemy łyżkę cukru, 2 goździki i gotujemy ok. 10 minut.

2. Aby przygotować farsz, łączymy śliwki z posiekanymi orzechami, konfiturą z żurawin i łyżką cukru brązowego (opcjonalnie). Podgotowane jabłka wyjmujemy z garnka, wydrążamy środek i napełniamy farszem. Owoce umieszczamy w żaroodpornym naczyniu i pieczemy w piekarniku rozgrzanym do 180 stopni C przez ok. 20 minut (do momentu, aż skórka lekko zbrązowieje). Podajemy na ciepło, z lodami, listkami świeżej mięty i pokruszonymi ciasteczkami.