June is one of the most beautiful months of the year (other months that I really like are October and January). I try to enjoy the beautiful weather and take the largest number of photos in the open air as possible. Over the course of recent weeks, I had many occasions to do that. I encourage you to see a couple of snapshots – I hope that I managed to capture at least a little bit of the atmosphere, scents, and tastes of June.

***

   Czerwiec to jeden z najpiękniejszych miesięcy w roku (moi pozostali ulubieńcy to październik i styczeń). Staram się korzystać z pięknej pogody i jak najwięcej zdjęć wykonywać na świeżym powietrzu. W ostatnich tygodniach miałam ku temu wiele okazji. Zapraszam Was więc na kilka ujęć – mam nadzieję, że udało mi się uwiecznić chociaż trochę nastroju, zapachów i smaków czerwca. 

1. 2. and 3. Testing the recipe with Kashubian strawberries and a whole-day photo shoot in the nature – I'm in my element! // 4. Workshop on flower arranging. Thanks to the courtesy of Flower Shop "Narcyz," I could broaden my knowledge on flowers.

1., 2. i 3. Testowanie przepisu z kaszubskimi truskawkami i całodniowe zdjęcia na łonie natury – jestem w swoim żywiole! // 4. Warsztaty z florystyki. Dzięki uprzejmości kwiaciarni Narcyz wiem o kwiatach coraz więcej. 

dress / sukienka – Zara (podobna tutaj) // shoes / buty – Loft37 (podobne tutaj)

1. Ready for the heat wave // 2. and 4. Training course on the history of Danish design and its effects. In Copenhagen, I participated in a new project of &Tradition. // 3. Rough Polish sea is the best model in the world.

1. Przygotowana na falę upałów // 2. i 4. Szkolenie z historii duńskiego designu i jego efekty. W Kopenhadze uczestniczyłam w nowym projekcie marki &Tradition. // 3. Wzburzone polskie morze to najlepszy model na świecie. 

This little tree is Corokia, a plant from New Zealand. Reportedly, it will bloom yellow; therefore, I am patiently waiting. It already is a subtle adornment in my bedroom. You will find it in Houseshop (you should definitely check out the rest of the offer because you can find there real home decor gems).

To małe drzewko to Corokia, roślina pochodząca z Nowej Zelandii. Podobno zakwitnie na żółto więc czekam cierpliwie, ale już teraz stanowi subtelną ozdobę w mojej sypialni. Znajdziecie ją w sklepie Houseshop (koniecznie sprawdźcie pozostałą ofertę tego sklepu bo można w nim znaleźć prawdziwe cuda do domu).

In the last month, I was searching for all types of excuses to visit the beach. A couple of times, I was able to combine business with pleasure, and I moved my little photoset to the sandy beach. Last weekend, I took my first bath in the open sea. Indeed, it was a refreshing experience…

W ostatnim miesiącu szukałam jakichkolwiek pretekstów, aby udać się na plażę. Parę razy udało mi się połączyć przyjemne z pożytecznym i swój mały plan zdjęciowy przeniosłam właśnie na piasek. W ostatni weekend zaliczyłam z kolei pierwszą kąpiel na otwartym morzu, doprawdy było to orzeźwiające przeżycie…

Pempuszka is implementing her plan of the day – she is counting the stripes on the duvet. Who will guess where her head is?

Pempuszka realizuje swój plan dnia, czyli liczy paski na kołdrze. Kto zgadnie gdzie schowała się jej głowa?

1. and 4. June gifts of nature. // 2. That day, I asked myself a question: "what would Audrey wear?" // 3. My collection of books has been finally organised. //

1. i 4. Czerwcowe dary natury. // 2. Tego dnia zadałam sobie pytanie "co Audrey by dziś włożyła?". // 3. Kolekcja książek w końcu poukładana. //

Fig and orange scented candle by Meraki.

Świeczka Meraki o zapachu figi z brzoskwinią.

1. Zorza Restaurant in Warsaw. I really recommend brioche with avocado and poached egg – delicious! // 2. Waiting for the sunset. // 3. Streetfood in Copenhagen – extraordinary place that you just have to visit. // 4. Breakfast together, that is my beloved Le Pain Quetidien in Brussels. //

1. Restauracja Zorza w Warszawie. Gorąco polecam Wam brioche z awokado i jajkiem w koszulce – pycha! // 2. Czekając na zachód słońca. // 3. Streetfood w Kopenhadze – niesamowite miejsce, które trzeba odwiedzić. // 4. Śniadanie przy wspólnym stole, czyli moje ukochane Le Pain Quotidien w Brukseli. // 

A ride on a roller coaster in Tivoli Gardens – priceless.

Przejażdżka kolejką górską w parku Tivoli – bezcenne. 

A couple of snapshots from the charming Copenhagen.

Kilka ujęć z uroczej Kopenhagi. 

Straight from Copenhagen, I went to Brussels to take a train on the next day and spend one day in the Parisian Disneyland.

Prosto z Kopenhagi ruszyłam do Brukseli by na następny dzień wsiąść w pociąg i spędzić jeden dzień w paryskim Disneylandzie. 

cycle / rower – Cremecycles // trousers / spodnie – Mango // striped sweater / sweter w paski – Petit Bateau (podobny tutaj)

I really liked the lifestyle of the inhabitants of Copenhagen. After returning home, I had a strong resolution to use my bicycle as the only means of transport when it comes to moving around the city. In the picture that you see above, I am delivering dinner to a family meeting.

Bardzo spodobał mi się styl życia mieszkańców Kopenhagi. Po powrocie miałam silne postanowienie poruszania się po mieście tylko i wyłącznie rowerem. Na zdjęciu powyżej wiozę właśnie obiad na rodzinne spotkanie. 

Showroom & Tradition is an example of the best Danish design. Designs with history receive here a new life.

Showroom &Tradition to przykład najlepszego duńskiego designu. Projekty z historią dostają tu nowe życie. 

Even though I am nowhere near the end of renovation (renovating a flat in an old tenement house is a task for real renovation freaks), I am sure that none of the walls will be empty. The work by Anna Halarewicz from WOOL WALL will be an adornment in my bedroom. Specially for the readers of Makelifeeasier.pl, WOOL WALL has prepared a 15% discount on all the pieces from Anna Halarewicz's collection (until 23.07). It is enough to insert the discount code "MLE15" during the purchase in the on-line shop.

Chociaż końca remontu nie widać (odnawianie mieszkania w starej kamienicy to zadanie dla prawdziwych pasjonatów) to wiem z całą pewnością, że żadna ściana nie będzie pusta. Praca Anny Halarewicz z WOOL WALL będzie ozdobą mojej sypialni. Specjalnie dla czytelników Makelifeeasier.pl WOOL WALL przygotowało 15% rabat na całą kolekcję prac Anny Halarewicz (do dnia 23.07). Wystarczy, że w trakcie zakupów w sklepie internetowym użyjecie kodu rabatowego : "MLE15". 

How do you like my swan? Each of us surely remembers the extent to which we sometimes were engaged in colouring books, avoiding crossing the lines of the drawings and creating small "works of art," when we were children. Kwerkle published by Insignis in Poland is a step further – relaxation and a beautiful final result are guaranteed.

Jak podoba Wam się mój łabędź? Każdy z nas na pewno pamięta, gdy w dzieciństwie pogrążaliśmy się w skupieniu nad kolorowanką i staraliśmy się nie wyjechać za linię, by stworzyć małe "dzieło sztuki". Kwerkle wydawnictwa Insignis to coś znacznie więcej – relaks i piękny efekt końcowy mamy gwarantowany. 

1. Colourful lilies. // 2. Mamma jeans in the purest form – are you ready for such a cut of trousers? // 3. First "hot-dog legs straight out of water" this years. // 4. My workplace. //

1. Kolorowe lilie. // 2. Mamma jeans w najszystszej postaci – jesteście gotowe na taki krój spodni? // 3. Pierwsze "parówki z wody" w tym roku. // 4. Moje miejsce do pracy. //

From the early morning with my camera. Light won't wait :).

Od rana z aparatem. Światło nie poczeka :).

This is not Paris but Nowy Świat Street in Warsaw. I consciously decided not to move to the capital, but unfortunately, my work compels me to arrange continuous trips to Warsaw. In the evenings, I have some time to see new places and eat something delicious. Due to the fact that I love ice-cream, Lody Prawdziwe was the first target on my list.

To nie Paryż tylko ulica Nowy Świat w Warszawie. Świadomie podjęłam decyzję, aby nie przeprowadzać się do stolicy, ale praca zmusza mnie niestety do ciągłych wyjazdów. Wieczorami mam czas, aby zobaczyć nowe miejsca i zjeść coś pysznego, a że kocham lody, to Lody prawdziwe były pierwsze na mojej liście. 

Have a nice summer evening!

Miłego letniego wieczoru!

 

 

  At the end of the Second World War, Paul Morand, a French writer and diplomat, came to St. Moritz at the special invitation of Coco Chanel. His task was to write down the memories of the famous fashion designer, who, already at that time, became the subject of interest not only for the French public opinion. However, Morand decided that he wouldn't publish his notes. Their conversation came to light only in 1978, one year after Gabrielle Chanel's death.

   It is unknown whether there was any kind of deal between them or whether it was a mutual decision to conceal the effects of their work. Maybe Chanel wanted to preserve the glamour of her fame even when she would be long gone – the autobiography would still remind the readers about the designer. Or maybe Morand preferred to avoid the wrath of the protagonist of his book and not to publish something that may have made her angry. He was well aware that she was unpredictable and eccentric. Anyway, the book was finally published, and today, the famous „L'Allure de Chanel” is finally available in a Polish edition.

   The unquestionable merit of "The Allure of Chanel," which sets the book apart from other biographies, is the presence of drawings created by Karl Lagerfeld himself – in fact, it is proof that the corporation created by Gabrielle Chanel hasn't boycotted the autobiography. I'm not surprised as the book is an example of truly great literature. In each chapter, the fashion designer elaborates on a different topic, provoking longer reflections at the same time; therefore, it's worth reading only a couple of chapters or pages at a time. Chanel, with a characteristic frankness, leads the reader into a world seen through her eyes, providing us with observations that are often brutal, yet very true…

"It's with what cannot be taught that one succeeds."

"How many windbags, mocked for their self-assurance, are simply quiet people, who, deep down, are frightened of silence."

"M A, whom I had offended, said to me one day: – you dislike me. I replied: – when did you think I had the time to do that?"

"My legend is based upon two indestructible pillars: the first is that I have come up from goodness knows where; from the music hall, the opera or the brothel; I'm sorry, for that would have been amusing; the second is that I am Queen Midas."

"It would be very difficult for a man, unless he were strong, to live with me. And it would be impossible for me, were he stronger than me, to live with him."

   For one hundred years, Chanel has been the symbol of everything that is stylish, but it is clearly visible in the book that success didn't bring her happiness. The fashion designer was trying to blur the line between the myth and the truth as well as erase the moments that weren't fitting the intricate image of a strong woman who has no weak spots. However, the truth breaks through these masks, which she had been wearing throughout her whole life, also in this book. Despite the fact that the whole story is told by Coco herself, my evaluation of her life won't be more favourable at all. Probably, that is far from what she meant. "May my legend gain ground, I wish it a long and happy life!"  – this Coco Chanel's desire surely came true.

***

   Pod koniec II Wojny Światowej Paul Morand, francuski pisarz i dyplomata, przybył do St. Moritz na specjalne zaproszenie Coco Chanel. Miał za zadanie spisać wspomnienia słynnej projektantki, która już w tamtym czasie cieszyła się powszechnym zainteresowaniem nie tylko francuskiej opinii publicznej. Morand nie zdecydował się jednak na wydanie swoich zapisków. Ich rozmowa ujrzała światło dzienne dopiero rok po śmierci Gabrielle Chanel w 1978 roku.  

   Nie wiadomo, czy taki był układ pomiędzy tą dwójką i czy wspólnie podjęli decyzję, aby efekt ich pracy pozostał w ukryciu. Być może Chanel chciała, aby blask jej sławy nie przygasł nawet wtedy, gdy odejdzie – autobiografia znów przypomniałaby o projektantce. A może Morand, wolał uniknąć gniewu bohaterki swojej książki i nie publikować czegoś, co mogłoby ją rozzłościć. Wiedział dobrze, jak potrafiła być nieprzewidywalna i ekscentryczna. W każdym razie, książka powstała, a dziś słynne „L'Allure de Chanel” doczekało się wreszcie polskiego wydania.

      Niewątpliwą wartością  "Czaru Chanel", odróżniającą ją od innych biografii, są rysunki wykonane przez samego Karla Lagerfelda – to zresztą dowód na to, że koncern stworzony przez Gabrielle Chanel nie zbojkotował tego tytułu. Nie dziwię się, bo to przykład naprawdę dobrej literatury. Projektantka w każdym rozdziale opowiada o czymś innym, skłaniając jednocześnie do dłuższych refleksji, więc tę książkę warto sobie dawkować. Chanel z charakterystyczną dla siebie szczerością wprowadza czytelnika w świat widziany jej oczami, serwując nierzadko brutalne, ale jakże prawdziwe spostrzeżenia…

"Sukces odnosi się dzięki temu, czego nie można się nauczyć."

"Iluż gadatliwych, o których pewności siebie się dowcipkuje, w głębi jest tylko milczkami, którzy boją się ciszy."

"Pan A. powiedział mi pewnego dnia, poirytowany: – Pani mnie nie znosi. Odpowiedziałam: – Jak się panu wydaje, kiedy niby mam na to czas?"

"Moja legenda opiera się na dwóch niezniszczalnych filarach: pierwszy to przekonanie, że pojawiłam się nie wiadomo skąd: z music- hallu, z opery albo z burdelu; żałuję, to byłoby zabawniejsze; drugi to opinia, że jestem żeńską wersją króla Midasa."

"Każdemu mężczyźnie byłoby bardzo trudno ze mną żyć, chyba, że byłby silny. A dla mnie byłoby niemożliwe żyć z nim, gdyby był silniejszy ode mnie."

   Od stu lat Chanel jest symbolem wszystkiego, co stylowe, ale w książce widać bardzo wyraźnie, że sukces nie przyniósł jej szczęścia. Projektantka stara się zatrzeć granicę pomiędzy mitem a prawdą i wymazać ze swojego życia momenty, które nie pasowały do misternej kreacji kobiety silnej, bez żadnych słabości. Prawda jednak i tak przebija przez maski, które nakładała przez całe życie, także w tej książce. Mimo, że Coco sama opowiedziała swoją historię, moja ocena jej życia wcale nie będzie życzliwsza. Ale chyba zupełnie nie o to jej chodziło. "Niech moja legenda idzie swoją drogą, życzę jej długiego i dobrego życia!"  – to pragnienie Coco Chanel na pewno się spełniło.