Paryż kulinarnie

* * *

Ulicami Paryża można podążać bez końca. Kawiarnie, restauracje, zabytkowe kamienice, ogrody w samym środku miasta i zabytki których nie sposób odwiedzić, choćbym miała spędzić tu kilka miesięcy. Nasz wyjazd był dość krótki ale intensywny. Pomimo, iż były to ostatnie dni stycznia, to pogoda wprost wymarzona na całodzienne wycieczki. Pełne słońce i temperatura w okolicy 10 stopni, pozwoliły mi na całkowite zatracenie się z apartem na szyi, w mieście które od wieków zachwyca, inspiruje i uwodzi :-)

Tarta Tatin, créme caramel i migdałowe croissanty to powody dla których również warto przemierzyć Paryż. W cudownej paryskiej cukierni Du Pain et des Idees  polecam pistacjowego ślimaka – lekkość francuskiego ciasta i dawny wystrój po prostu zachwyca! A jeżeli mielibyście ochotę na wypróbowanie makaroników innych niż Ladurre (moim skromnym zdaniem lekko przereklamowane) to polecam te od Pierre Herme. Królestwo czekolady – ponad czterdzieści odmian z oznaczoną zawartością procentową kakao i pochodzeniem to w luksusowej cukierni Le Chocolat Alain Ducasse. Jeżeli już tam dotrzecie (mam na myśli ten punkt na rue Saint-Benoît 26) to odwiedźcie Cafe de Flore, słynną kawiarnie w stylu art deco w której m.in. bywali Picasso, Camus, Sartre.

Na ulicach Paryża nie może zabraknąć florystycznego akcentu!

Marmurowe stoliczki kuszą na każdej ulicy – to największa przyjemność zatrzymać się na un café noir z czekoladowym croissant i patrzeć na uliczny tłum!

* * *

Frenchie to go, rue de Nil 9

www.frenchietogo.com

Jeżeli pragniecie zjeść śniadanie trochę na uboczu z dala o gwarnego tłumu turystów, to wpadnijcie do Frenchie to go. Wnętrze w stylu industrialnym. Skromne ale bardzo przyjazne i dalekie od francuskiego przepychu. Wybraliśmy się tam dość wcześnie ok. 9:30 i już był spory tłum. Polecam usiąść przy oknie i poobserwować z naprzeciwka handlarzy, którzy w tych godzinach otwierają swoje małe królestwa (na przeciwko jest pan z rybami i swieżymi owocami morza i mieści się również malutki sklepik z najróżniejszymi odmianami kawy).

* * *

Dehillerin, 1 dzielnica rue Coquilliere 18

www.e-dehillerin.fr

Tak jak już pisałam na Instagramie, to miejsce powinien odwiedzić każdy miłośnik gotowania (szczegolnie kulinarni blogerzy :-D), który chciałby skompletować swój kuchenny sprzęt. Wąskie korytarze, wysokie drewniane regały a na nich mosiężne patelnie, kilkadziesiąt rodzajów foremek do pieczenia tart, babeczek, makaroników, formy do podawania ślimaków etc. Oczywiście wszystko pakowane w szary papier, a personel dyskretnie krząta się w fartuchach. Niestety ceny są adekwatne do jakości produktu, czyli wysokie … ale wystarczyła mi mała tarka do ścierania gałki muszkatołowej (w kształcie wieży Eiffla) która sprawiła mi niezwykłą przyjemność. Legendarny sklep. Wrócę tam!

* * *

Targowisko Marche des Enfants Rouges, 3 dzielnica rue de Bretagne 39

czynne od wtorku do niedzieli

Jedno z najbardziej uroczych miejsc spośród zabudowanych targowisk w Paryżu. Polecam przeznaczyć minimum godzinę na to miejsce i wypróbować bogatą ofertę gotowych dań kuchni japońskiej, libańskiej, marokańskiej, włoskiej lub francuskiej. Nastrój rodzinny – akurat trafiliśmy na sobotę, więc sporo paryżan wybrało się na śniadanie i po zakupy. Warto być przed 10:00 bo najświeższe produkty i ponoć można spotkać szefów znanych paryskich restauracji (z gwiazdkami Michelin też:). Przy okazji po raz kolejny uświadomiłam sobie, że nawet paryskie targowiska mają swój dress code, który warto przestrzegać. Starsze panie ze skrzętnie zawiązanymi apaszkami i z pieskami na smyczach, zalatane mamy z gromadką dzieci (większość jak z obrazka z granatowymi beretami i koszulkami w paski) i dostojni mężczyźni z bukietami świeżych róż.

Bedąc na targu Marché, koniecznie odwiedźcie stoisko prowadzone przez ojca i dwóch (albo i trzech :-)) synów z francuskim pieczywem i wspaniałaymi kanapkami (tutaj wiecej szczegółów) Warto uzbroić się w cierpliwość, bo właściciele są bardzo towarzyscy a grzecznościową rozmową możesz tylko zaskarbić sobie względy!

Kuchnia libańska – domowy hummus, faszerowane bakłażany, kofty i grillowana jagnięcina. Są również stoiska z tradycyjną kuchnią francuską – terrina wieprzowa, confit z kaczki i pot au feu, wyjątkowej jakości wędzone wędliny i wspaniałe sery. Francuzi lubią przygotowywać to co klasyczne, klasycznie a zatem to jest idealne miejsce na te wspaniałości.

 

Przepisy na Wielkanoc: Faszerowane jajka z duszoną cebulką i pieczarkami, świeżą kolendrą i kozim serem

* * *

Jak co roku na naszym stole wielkanocnym nie może zabraknąć faszerowanych jajek. Jest ich kilka rodzajów, bo każdy ma swoje ulubione. Począwszy od tych podsmażanych na masełku w bułce tartej, po piękne różowe barwione w soku z buraków. Dzisiejsze są dość specjalne, bo z dodatkiem świeżego koziego sera, który jeszcze wczesnym rankiem był pakowany przez gospodarzy z naszych kaszubskich terenów, skąd wywodzą się jego tradycje.  W pomorskich gospodarstwach wytwarza się je ręcznie, tradycyjnymi metodami, co nadaje im regionalnego, niepowtarzalnego smaku.

Okres wielkanocny to czas, w którym ciągnie mnie jeszcze bardziej na wieś. Do natury. W tym roku planujemy drugi dzień świąt spędzić daleko od miasta. I chodź mieszkam w jednym z najpiękniejszych zakątków – nad morzem, to marzę o głuchej ciszy w lesie i herbacie wypitej z termosu już na świeżym powietrzu. Marzę o podglądaniu przyrody, która tak dzielnie budzi się do życia i chcę dyskretnie stać się jej częścią.

Skład:

4 ugotowane jajka na twadro, obrane i przekrojone na połówki

1 duża cebula

3-4 pieczarki

1/2 łyżeczki musztardy Dijon

garść świeżej kolendry

ok. 150 g świeżego sera koziego

sól morska

świeżo zmielony pieprz

A oto jak to zrobić:

1. Pieczarki i cebulkę kroimy na drobną kosteczkę. Całość dusimy na maśle. Odstawiamy z ognia. Dodajemy rozgniecone żółtka (ugotowane), posiekaną kolendrę i ser kozi. Całość dokładnie mieszamy. Doprawiamy solą, świeżo zmielonym pieprzem i odrobiną musztardy. Ugotowane połówki jajek wypełniamy farszem. Na końcu dekorujemy świeżymi listkami kolendry.

Komentarz: Regionalnych serów szukajcie w restauracjach Gdańsk Pomorskie Culinary Prestige www.pomorskie-prestige.eu

 

 

 

Mazurek orzechowo-migdałowy z miodem na kruchym spodzie

* * *

,,Jest wspaniały – podaj mi konieczne przepis!" Właśnie to usłyszałam od mojej Przyjaciółki, która niespodziewanie odwiedziła mnie w ciągu dnia. Byłam akurat w ferworze pieczenia mazurków na bloga – kuchnia zasypana mąką, bakalie porozgniecane na ziemi i dwa psy nerwowo węszące, co by tu ukradkiem zjeść!  Myślami byłam tylko przy robieniu zdjęć i ustalaniu proporcji, tak by nikt nie miał niespodzianek przy odtwarzaniu przepisu. Jej słowa wypowiedziane tuż po pierwszym kęsie, upewniły mnie, że jednak mogę publikować przepis :-))Jeżeli jak co roku przygotowujecie wielkanocne mazurki i chcielibyście nieco urozmaicić klasyczne kruche ciasto z kajmakiem, to polecam Wam dzisiejszy przepis. Coś czuje, że masa miodowo-bakaliowa na kruchym, migdałowym spodzie będzie gościła w moim domu nie tylko w Wielkanoc!

Skład:

(forma o średnicy ok. 28 cm)

kruche ciasto:

100 g mąki pszennej

50 g mąki migdałowej

125 g masła

1 żóltko

30 cukru

1 łyżka wody (opcjonalnie)

masa:

4 białka

80 g cukru

4 duże łyżki płynnego miodu

150 g orzechów włoskich

100 g płatków migdałowych

szczypta soli

A oto jak to zrobić:

1. Wszystkie składniki na kruche ciasto zagniatamy i formujemy z niego kulę. Schładzamy w lodówce ok. 1 godziny. Formę do tarty wykładamy papierem do pieczenia i nakładamy rozwałkowane ciasto. Spód ciasta nakłuwamy widelcem i pieczemy ok. 20 minut w rozgrzanym piekarniku do 180 stopni C (opcja: góra-dół). Kruche ciasto wyjmujemy i czekamy aż ostygnie (pozostawiamy w papierze do pieczenia.

2. Orzechy włoskie siekamy, dodajemy płatki migdałowe, miód i mieszamy. Białka ubijamy ze szczyptą soli na sztywną pianę, pod koniec ubijania dodajemy cukier. Do ubitej piany dodajemy mieszankę miodowo – bakaliową. Mieszamy i równomiernie wykładamy na upieczony kruchy spód. Mazurek wstawiamy do rozgrzanego piekarnika do 160 stopni C (opcja: góra-dół) i pieczemy przez 20 minut. Mazurek przed podaniem posypmy płatkami migdałowymi i gałązkami / baziami.

Komentarz: Wszystkie bakalie oraz mąka migdałowa dostępne są sklepie ekologicznym Biosklep.

Przepisy na Wielkanoc: Wilgotny sernik z białą czekoladą i domowym lemon curd

* * *

Przed nami jeden z najpiękniejszych okresów w roku – wiosna! Moja ogrodowa forsycja już zakwitła, a liście tulipanów dawno przedarły się przez grubą warstwę ziemi. Czas na wiosenne porządki i świąteczne przygotowania. Jak co roku będę piekła babkę czekoladową, karmelową i zagniatała kruche ciasto na mazurki. W najbliższych dniach postaram się podzielić z Wami kilkoma nowymi przepisami więc zaglądajcie w wolnej chwili :-) A już teraz polecam wypróbowanie przepisu na sernik. Jest wilgotny, lekko kwaskowaty z domowym musem cytrynowym (lemon curd).

Skład:

(średnica formy 23 cm)

1 kg zmielonego twarogu

4 jajka

3 łyżki mąki ziemniaczanej

150 g cukru

skórka otarta z 1 cytryny

200 g białej czekolady

lemon curd:

2 jajka

180 g cukru

80 g schłodzonego masła

sok wyciśnięty z 2 cytryn

do dekoracji: cięte kwiaty

A oto jak to zrobić:

1. Piekarnik rozgrzewamy do 200 stopni C. Czekoladę roztapiamy w kąpieli wodnej i odstawiamy aż ostygnie. Zmielony twaróg mieszamy z cukrem, mąką ziemniaczaną i jajkami. Ucieramy mikserem ok. 3-4 minut. Do masy dodajemy roztopioną czekoladę i otartą skórkę cytrynową. Całość mieszamy.

2. Masę twarogową przekładamy do formy wyłożonej papierem do pieczenia. Temperaturę piekarnika zmniejszamy do 160 stopni C i umieszczamy formę z ciastem. Pieczemy 60 minut. Wyłączamy piekarnik, uchylamy drzwiczki i czekamy aż ostygnie sernik w piekarniku.

3. Aby przygotować lemon curd: w małym garnku roztrzepujemy jajka z cukrem do połączenia się składników. Garnek ustawiamy nad parą wodną (kąpiel wodna) i ciągle mieszamy. W trakcie mieszania dodajemy masło i sok z cytryny. Mieszamy aż do zgęstnienia kremu. Gotowy krem schładzamy, a następie nakładamy na upieczony sernik. Tak przygotowany sernik najlepiej przechowywać w lodówce.

 

Jedzenie na wynos – zdrowe posiłki dla zapracowanych kobiet

We all know that during the day we should eat regularly nutritious meals in small quantities. An eight-hour work behind the desk is not an excuse for  absently grabbing whatever there is accessible . Consuming junk products may cause a decline in our concentration, excessive fatigue, irritability and even headaches. Not to mention the serious consequences such as anemia, decreased immunity and digestive problems. Research clearly say that the effectiveness of our work depends on what we eat. Example? After the removal of all vending  machines with carbonated drinks and eliminating French fries and hamburgers from cafeteria’s menu at one of the schools in the United States, the academic performance among the students has strongly improved.

I used to be a victim of intermediate products myself and very often from hunger and lack of ideas I reached for the sandwich or butter cookies. Not once I spent a day without eating anything until the evening, when I rush to the fridge (not sure if you know this, but this type of behavior can promote diabetes). Of course, also often after work, with true pleasure I visited nearby restaurant for a quick dinner, spending the amount for which I could buy a new blouse or feed myself throughout the whole week. On the other hand, whenever I was tempted to eat ready-made sandwiches from the cafe, I later struggled for a half day with a swollen belly. Not to mention the constant business trips, during which I didn’t know when to expect a meal, and It was of dubious quality (scrambled eggs with powder is the most popular dish for the hotel’s breakfast).

Day of "the big change" came on the day on which, after many hour spent at the computer with no prospect for a tasty and healthy lunch, my friend Anna showed up with a lunchbox under her arm. After a visit to the nutritionist Anna decided to prepare her own meals. When she opened the box with multiple compartments in which were all kinds of healthy snacks my stomach growled envy After a few days snacking the content of Anna’s lunchbox I decided to try to do it myself. Just the thought that I may stop spending so much money on food and will always eat what I really like, made me feel better. Later that same day, after work, I went to buy some lunch boxes (the transparent ones  are from Alma, the rest from Asos).

Probably at the beginning, the preparation of the food boxes will take you a long time, but don’t be discouraged! At the end, practice makes perfect.  Below you can read about my lunchtime proposals.

     Wszyscy doskonale wiemy, że w ciągu dnia powinniśmy jeść regularnie pełnowartościowe posiłki w małych ilościach. Ośmiogodzinna praca za biurkiem nie jest wymówką do tego, aby sięgać bez żadnego zastanowienia po byle co. Spożywanie śmieciowych produktów może wywołać u nas spadek koncentracji, nagłe zmęczenie, rozdrażnienie, a nawet ból głowy. Nie wspominając o poważniejszych konsekwencjach jak anemia, obniżenie odporności i problemy trawienne. Badania wyraźnie mówią, że efektywność naszej pracy zależy od tego czym się żywimy. Przykład? Po usunięciu w jednej ze szkół w Stanach Zjednoczonych wszystkich automatów z gazowanymi napojami oraz likwidacji ze stołówkowego menu frytek i hamburgerów wśród uczniów zaobserwowano poprawę wyników w nauce.

    Kiedyś sama byłam ofiarą półproduktów i bardzo często z głodu i braku pomysłu sięgałam po gotowe kanapki lub maślane ciasteczka. Zdarzało mi się również przez cały dzień nic nie jeść i dopiero pod wieczór rzucić się na lodówkę (nie wiem czy wiecie, ale to może sprzyjać cukrzycy). Oczywiście, często po pracy chętnie udawałam się do pobliskiej restauracji na szybki obiad, wydawając przy okazji kwotę, za którą mogłabym kupić nową bluzkę lub żywić się przez cały tydzień. Z kolei ilekroć kusiłam się na zjedzenie gotowej kanapki z kawiarni, przez pół dnia walczyłam później z wzdętym brzuchem. Nie wspominając już o ciągłych wyjazdach służbowych, podczas których nie wiedziałam kiedy można się spodziewać posiłku, a jak już był to wątpliwej jakości (jajecznica z proszku to najpopularniejsze danie hotelowe podczas śniadań).

Dzień "wielkiej zmiany" przyszedł w dniu, w którym po wielu godzinach spędzonych przed komputerem, bez perspektyw na smaczny i zdrowy lunch, moim oczom ukazała moja przyjaciółka Ania z lunchboxem pod pachą. Po wizycie u dietetyka Ania postanowiła sama przygtowywać swoje posiłki. Gdy otworzyła pudełko z wieloma przegródkami, w którym były najróżniejsze zdrowe przekąski z zazdrości zaburczało mi w brzuchu. Po kilku dniach podjadania zawartości lunchboxa Ani postanowiłam sama spróbować. Na samą myśl o tym, że w końcu przestanę wydawać tyle pieniędzy na jedzenie i będę jadła zawsze to, na co mam ochotę poprawił mi się humor. Jeszcze tego samego dnia po pracy poszłam kupić kilka lunch boxów (przeźroczyste ze zdjęcia są z Almy, reszta z Asos). 

   Pewnie na samym początku przygotowywanie pudełek z jedzeniem będzie zajmowało Wam dużo czasu, ale nie zniechęcajcie się! W końcu wprawa czyni mistrza. O moich propozycjach lunchowych możecie poczytać poniżej. 

Propozycja obiadowa smaczna zarówno na zimno jak i po odgrzaniu. 

Wszystkie osoby posiadające w swoich miejscach pracy pomieszczenia socjalne, w których są kuchnie mają uproszczone zadanie. Mogą do swoich pudełek zabierać najróżniejsze dania do odgrzania, czy takie wymagające przechowywania w lodówce. Domyślam się jednak, że większość z nas nie ma takiego szczęścia i musi przygotowywać potrawy uniwersalne – smaczne zarówno na ciepło jak i na zimno. Moje ulubione danie tego typu to sałatka z soczewicy. Soczewica jest źródłem dobrze przyswajalnego białka. Dodatkowo zawiera dużo potasu oraz kwasu foliowego potrzebnego dla prawidłowej pracy serca. Najczęściej przygotowuję zieloną odmianę, która po ugotowaniu nie rozpada się i pozostaje sypka. Na deser przygotowałam marchewkową babeczkę, którą upiekłam jeszcze przed pójściem spać (skorzystałam z przepisu Zosi, jednak delikatnie go zmodyfikowałam – użyłam mąki orkiszowej oraz oleju z kokosa zamiast oleju ze słonecznika. Dodałam też pokruszone orzechy włoskie).

Pamiętajmy, że lunchboxy możemy robić dzień wcześniej. Nauczmy się modyfikować resztki po obiedzie, tak aby na drugi dzień były równie smacznym daniem. Jeśli nie mamy już czasu, spakujmy same przekąski – orzeszki, suszone owoce czy gorzką czekoladę.

Poniżej znajdziecie przepis na sałatkę:

Potrzebne składniki:

– 250 g zielonej soczewicy (kupiłam w sklepie ze zdrową żywnością Biosklep.com.pl)

– 400g szpinaku

– ser feta

– 1 cebula

– kilka rzodkiewek

– ząbek czosnku

– mały kawałek imbiru

– kurkuma (możecie ją znaleźć na przykład tutaj)

– ostra papryka (możecie ją zaleźć na przykład tutaj)

– kiełki

Sposób przygotowania:     

1. Najlepiej dzień wcześniej  w osolonej wodzie ugotować soczewicę (czas gotowania 45 min).    

2. W dużym garnku gotujemy wodę i wrzucamy umyty szpinak na dwie minuty. Wyciągamy go na durszlak i płuczemy zimną wodą. Zostawiamy na sicie do odsączenia (można go również odsączyć w papierowym ręczniku).    

3. Na dużej patelni podsmażamy posiekaną cebulkę, czosnek, zmiażdżony imbir i przyprawy.    

4. Szpinak kroimy na drobne kawałki. Dodajemy go na patelnię z pokrojonymi na plasterki rzodkiewkami i serem fetą.    

5. Na zakończenie dodajemy odsączoną soczewicę, mieszamy i trzymamy na patelni przez około 5-10 min.    

6. Danie przyozdabiamy kiełkami.  

 

Smacznego :)!
 

Propozycja drugiego śniadania bez glutenu. 

Przygotowanie drugiego śniadania do pracy nie musi być czasochłonne. Najchętniej i najczęściej piekę ciasteczka z masłem orzechowy. Połączenie wszystkich składników zajmuje pięć minut, a samo pieczenie kolejne dziesięć (a uwierzcie mi – są bardzo smaczne). Przepis możecie znaleźć w moim starszym wpisie. Tym razem zamiast płatków górskich użyłam płatków jaglanych oraz dodałam niewielką ilość siemienia lnianego. Po drobnych zmianach moje ciasteczka nie zwierają glutenu, którego nawet osoby nie mające alergii czy nietolerancji powinny unikać. W każdej z moich propozycji lunchowych znajdziecie owoce i warzywa, są one doskonałym źródłem witamin i podstawą w naszej codziennej diecie.

Propozycja zdrowych przekąsek

Lunchowe przekąski są idealnym rozwiązaniem dla śpiochów i spóźnialskich. Kiedy goni nas czas i jedyne co jest pewne, to że już nic nie zdążymy ugotować, najlepiej powkładać do pudełek drobne przekąski. Nie przesadzajmy z przygotowywaniem dużej ilością jedzenia w ciągu dnia, jeśli wiemy, że po pracy wybieramy się na kolację ze znajomymi albo planujemy w domu małą ucztę. W dobrze skomponowanym lunchboxie powinny znaleźć się przekąski słone i słodkie. Oto kilka moich propozycji:

– pieczone ziemniaczki (które zostały nam jeszcze z obiadu, wystarczy dodać odrobinę pieprzu)
    – awokado z solą i łyżeczką oliwy z oliwek
– pomidorki z mozarelląi bazylią,
– ogórka
– marchewkę
– najróżniejsze orzeszki
– suszone owoce 
– suszone pomidory
– melon
– banan 
– sałatka owocowa 
– jagody z jogurtem

Propozycja jedzonka dla najmłodszych

Moja Julcia jest niejadkiem. Muszę bardzo się namęczyć, żeby chciała coś zjeść. Aby zachęcić nasze maluchy do jedzenia lunchów musimy pamiętać, aby nie dawać im wyłącznie tego co lubimy my! Dzieci często „jedzą oczami” więc warto wykazać się kreatywnością i przyozdobić przygotowane dania. Pytajmy się dzieci na co mają ochotę, jeśli same wybiorą potrawę, chętniej je zjedzą.

Zabieranie ze sobą do pracy, szkoły czy na wyjazdy służbowe lunchboxu jest idealnym rozwiązaniem dla tych, którzy chcą odżywiać się zdrowo. Dodatkowo pod koniec miesiąca nasze portfele mogą być grubsze, a my szczęśliwsze. Przygotowywanie pudełek z jedzeniem nie wymaga od nas wielogodzinnego stania nad garnkami, ani siedzenia w restauracji i wyczekiwania zamówienia. Zawartość naszego lunchboxu możemy nawet w parku na ławce.  

Życzę Wam wszystkim wielu pomysłów na lunchowe pudełka i pozdrawiam ze słonecznej Gdyni  :)

 

Wieniec z ciasta drożdżowego z makiem i karmelizowanymi orzechami

Im jestem starsza, tym bardziej doceniam drobne przyjemności. Zapach parzonej kawy. Dobre czasopismo. Dokończenie rozdziału ulubionej książki, rozmowa z przyjaciółką od serca czy znalezienie czasu na domowe ciasto. Takie małe przyjemności, dzięki którym nasza codzienność jest piękniejsza. Przed nami weekend więc mamy ku temu okazję :-)

Skład:

ciasto drożdżowe: 600 g mąki pszennej (+ garść do posypania)

160 g masła (roztopione)

15 g świeżych drożdży

250 ml mleka

1 jajko + 1 żółtko i 1 łyżka wody

180 g cukru

szczypta soli

ziarenka z 1 laski wanilii (opcjonalnie)

farsz:

ok. 200 g mieszanki orzechów (włoskie, laskowe, brazylijskie)

2 łyżki masła + 2 łyżki cukru

ok. 600 g gotowej masy makowej

do dekoracji: cukier puder

A oto jak to zrobić:

1. W letnim mleku łączymy ziarenka wanilii i rozpuszczamy drożdże. W dużej misce łączymy mąkę, cukier i sól. Dodajemy mleko z drożdżami i mieszamy. Dodajemy rozbite jajko i rozpuszczone masło. Zagniatamy ciasto – powinno być gładkie i mocno rozciągliwe. Przekładamy do natłuszczonej miski i smarujemy jego powierzchnię olejem lub oliwą. Przykrywamy ściereczką i odstawiamy w ciepłe miejsce na 1- 2 godziny lub do momentu, aż podwoi swoją objętość. Na rozgrzanej patelni rozpuszczamy cukier z masłem i dorzucamy orzechy. Odstawiamy z ognia i miksujemy.

2. Ciasto ponownie zagniatamy i rozwałkowujemy prostąkat. Za pomocą płaskiej szpatułki rozkładamy warstwę gotowej masy makowej a następnie zmiksowane orzechy. Ciasto zawijamy w rulon i umieszczamy w formie wyłożonej papierem do pieczenia na kształt wieńca. Przykrywamy ściereczką i pozostawiamy do wyrośnięcia na 30 minut (opcjonalnie). Żółtko mieszamy z wodą i smarujemy ciasto. Pieczemy w rozgrzanym piekarniku (opcja: góra-dół) w 180 stopniach C przez 60 minut. Po upieczeniu wyjmujemy i przekładamy na kratkę cukierniczą. Posypujemy cukrem pudrem.