Naleśniki najlepsze na weekendowe śniadania oraz zbawienne moce pigwowca!

   A few weeks ago, I was contacted by a real enthusiast of quince. As he announces on his website – his dream is to popularise this wonderful plant so that it is as popular and recognised in 20 years’ time as currant, gooseberry, chokeberry, or huckleberry. He caught my interested with his passion and I need to admit that we found a common ground right away. I admire people who are involved in agriculture on a daily basis. I think that such work requires a lot of experience, patience, and humbleness. In times, when the quick effect and benefits are desires such attitude is even more difficult to maintain. I already mentioned quince on the blog (here). Back then, I was beginning to familiarise myself with its health properties. Owing to the fact that it doesn’t require any crop spraying or chemical protection (e. g. fertilising, watering, and special treatments), it’s rich in vitamins. Apart from the sevenfold higher level of vitamin C than lemon, it also contains potassium, iron, phosphorus, magnesium, molybdenum, zinc, and calcium. Quince works wonders against viruses as it increases the production of interferon. It has antiatherosclerotic properties (it decreases the level of bad cholesterol in blood) and anti-cancer properties (it destroys free radicals – high vitamin C content and polypnehols). Apart from that, it regenerates liver, and, owing to the presence of potassium, it regulates blood pressure. The syrup and other preserves made of quince fruit combat diabetes as they have hypoglycemic properties.

* * *

   Kilka tygodniu temu skontaktował się ze mną prawdziwy pasjonata pigwowca. Jak sam na swojej stronie oznajmia – jego marzeniem jest spopularyzowanie tej wspaniałej rośliny, żeby za 20 lat była tak popularna i rozpoznawalna jak porzeczka, agrest, aronia czy borówka amerykańska. Zaciekawił mnie swoją pasją i przyznam Wam, że od razu odnaleźliśmy wspólny język. Podziwiam ludzi którzy na co dzień zajmują się uprawą rolną. Myślę sobie, że praca wymaga ogromnego doświadczenia, cierpliwości i pokory. W czasach, kiedy szybki efekt i korzyści są pożądane taka postawa jest jeszcze trudniejsza. O pigwowcu już raz wspominałam na blogu (tutaj). Wówczas dopiero poznawałam jego właściwości prozdrowotne. Z uwagi na to, iż nie wymaga on żadnych oprysków ani ochrony chemicznej (np. nawożenia, podlewania i szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych) jest tak bogaty w witaminy. Oprócz siedmiokrotnie większej porcji witaminy C niż cytryna, zawiera również potas, żelazo, fosfor, magnez, molibden, cynk, wapń. Pigwowiec posiada właściwości antywirusowe, gdyż wzmaga produkcję interferonu. Stwierdzono działanie przeciwmiażdżycowe (obniża poziom złego cholesterolu we krwi ) i antynowotworowe  (niszczy wolne rodniki – wysoka zawartość witaminy C oraz polifenoli). Poza tym ma właściwości regenerujące wątrobę, a dzięki zawartości potasu reguluje ciśnienie krwi. Syrop i inne przetwory z owoców pigwowca przeciwdziałają cukrzycy, gdyż stwierdzono działanie hipoglikemiczne.

Ingredients:

(recipe for approx. 8-10 pieces)

pancake dough:

1 glass of milk (3.2% butterfat)

1 glass of wheat floura pinch of cinnamon + 1 teaspoon of vanilla sugar

2 eggs

3/4 of a glass of sparkling water

clarified butter / rapeseed oil/ coconut oil for frying

quince fruit and apple preserve

1 kg of quince fruit

4-5 apples (e. g. russet apple)

400 g of sugarcinnamon + cloves

* * *

Skład:

(przepis na ok. 8-10 sztuk)

ciasto na naleśniki:

1 szklanka mleka 3,2 %

1 szklanka mąki pszennej

szczypta cynamonu + 1 łyżeczka cukru waniliowego

2 jajka

3/4 szklanki wody gazowanej

do smażenia: masło sklarowane / olej rzepakowy / olej kokosowy

konfitura z owoców pigwowca i jabłek

1 kg pigwowca

4-5 jabłek (np. zara reneta)

400 g cukru

cynamon / goździki

Directions:

1. To do the pancakes: mix all the dough ingredients (I use a blender) until smooth. Cool the dough in the fridge for at least 30 minutes. Fry the pancakes in a hot pan with some oil.

2. To prepare quince preserve: cut the washed quince fruit into quarters and get rid of the hard membranes and stones. Do the same with the apples. Combine the fruit in a large pot and cover them with sugar. Leave the pot in a cool place for 2 days and wait until they release juices.

3. After two days, pour the syrup into a pot and pasteurize it (the syrup is extremely rich in vitamin C that’s why we add it to tea in the winter season). Take the remaining fruit (the so-called expellers) and squeeze them as they are still hard and start frying them on low heat, adding cinnamon and cloves (according to your own taste). During braising, it’s worth adding some boiling water as quince fruit contain a lot of pectins and they become thick quickly. The ready preserve can be served with pancakes, ricotta, and thick Greek yoghurt. Important: to fry the pancakes, I use butter, rapeseed or coconut oil. It’s important to have an appropriately hot pan with non-stick layer. I use a cast-iron one.

* * *

A oto jak to zrobić:

1. Aby zrobić naleśniki: wszystkie składniki na ciasto miksujemy (korzystam z kielichowego blendera) na gładką konsystencję. Ciasto schładzamy w lodówce min. 30 minut. Na rozgrzanej patelni z tłuszczem smażymy naleśniki.

2. Aby zrobić konfiturę z pigwowca: umyte owoce pigwowca kroimy na ćwiartki i usuwamy środek (twarde błonki) oraz pestki. Z jabłkami czynimy to samo. Owoce łączymy w dużym garnku i zasypujemy cukrem. Odstawiamy w chłodne miejsce na 2 dni i czekamy, aż puszczą sok.

3. Po dwóch dniach powstały syrop zlewamy i pasteryzujemy (syrop ma wyjątkowo wysoką zawartością witaminy C dlatego w sezonie jesienn0 – zimowym pijemy z herbatą) a pozostałe owoce (tzw. wytłoki) ugniatamy, bo są nadal twarde i zaczynamy przesmażać na małym ogniu, dodając cynamon i goździki (wg własnego smaku). W trakcie duszenia warto dodać trochę wrzątku, gdyż owoce pigwowca zawierają bardzo dużo pektyn i dość szybko gęstnieją. Tak powstałą konfiturę podaję z naleśnikami, ricottą i gęstym jogurtem greckim.Ważne: Do smażenia naleśników używam masła oleju rzepakowego lub kokosowego, ważne, żeby zachować odpowiednio nagrzaną patelnię z nieprzywierającą powłoką. Ja używam żeliwnej.

To prepare quince preserve: cut the washed quince fruit into quarters and get rid of the hard membranes and stones. Do the same with the apples.

Aby zrobić konfiturę z pigwowca: umyte owoce pigwowca kroimy na ćwiartki i usuwamy środek (twarde błonki) oraz pestki. Z jabłkami czynimy to samo.

Combine the fruit in a large pot and cover them with sugar. Leave the pot in a cool place for 2 days and wait until they release juices.

Owoce łączymy w dużym garnku i zasypujemy cukrem. Odstawiamy w chłodne miejsce na 2 dni i czekamy, aż puszczą sok.

After two days, pour the syrup into a pot and pasteurize it (the syrup is extremely rich in vitamin C that’s why we add it to tea in the winter season). Take the remaining fruit (the so-called expellers) and squeeze them as they are still hard and start frying them on low heat, adding cinnamon and cloves (according to your own taste). During braising, it’s worth adding some boiling water as quince fruit contain a lot of pectins and they become thick quickly.

Po dwóch dniach powstały syrop zlewamy i pasteryzujemy (syrop ma wyjątkowo wysoką zawartością witaminy C dlatego w sezonie jesienn0 – zimowym pijemy z herbatą) a pozostałe owoce (tzw. wytłoki) ugniatamy, bo są nadal twarde i zaczynamy przesmażać na małym ogniu, dodając cynamon i goździki (wg własnego smaku). W trakcie duszenia warto dodać trochę wrzątku, gdyż owoce pigwowca zawierają bardzo dużo pektyn i dość szybko gęstnieją.

The ready preserve can be served with pancakes, ricotta, and thick Greek yoghurt.

Tak powstałą konfiturę podaję z naleśnikami, ricottą i gęstym jogurtem greckim.

 

Co jesz zimą na śniadanie? Owsianka bananowa z masłem orzechowym

You have to come round to porridge on your own. You need to discover it anew in accordance with your own tastes, because if you start dwelling on your childhood memories, when it was your duty to eat it, that just won't work. I change the additions on a regular basis – so that I can find my favourite combination. I like when its taste is pronounced and rather sweet. This time, I decided to see what happens when I add a tablespoon of my favourite peanut butter and replace coconut milk with vegetable milk. The effect was that I prepare a double portion now. What about you?

***

Do owsianki trzeba się przekonać samemu. Odkryć ją na nowo według własnych smaków, bo jeżeli przeważają wspomnienia z wczesnych lat dzieciństwa, gdzie była przymusem to nic z tego. Co pewien czas zamieniam dodatki – tak by odnaleźć tę ulubioną. Lubię, kiedy jest wyrazista i dość słodka. Tym razem postanowiłam sprawdzić, co się stanie, jak dodam łyżkę mojego ulubionego masła orzechowego i zamienię mleko roślinne na kokosowe. Efekt był taki, że dzisiaj gotuję ją z podwójnej porcji. A jaką Wy lubicie wersje?

Ingredients:

(recipe for 1 portion)

1 glass of coconut milk

1/2 banana

3-4 tablespoons of buckwheat flakes

2 tablespoons of peanut butter

a few pear slices

***

Skład:

(przepis na 1 porcję)

1 szklanka mleka kokosowego

1/2 banana

3-4 łyżki płatków gryczanych

2 łyżki masła orzechowego (tutaj przepis)

kilka plastrów gruszki

Directions:

1. Heat up the milk, buckwheat groats, and cinnamon. Cook it on low heat for 6-8 minutes. Add banana slices and leave it on low heat for a moment. Stir everything and pour it into a bowl. Serve with pear slices and home-made peanut butter.

***

A oto jak to zrobić:

1. W garnku podgrzewamy mleko, płatki gryczane i cynamon. Gotujemy na małym ogniu przez 6-8 minut. Dodajemy plastry banana i pozostawiamy jeszcze chwilę na ogniu. Mieszamy i przekładamy do miseczki. Podajemy z plastrami gruszki i domowym masłem orzechowym.

Nie ma to jak w domu, czyli moje poranki i przepis na bezglutenowe musli

    Regardless of the number of adventures that I experience during my trips and no matter how much I enjoy discovering new places, coming back home is the best part of travelling. The safety that I feel whenever I step into my flat is irreplaceable. 

    If it happens that it's Friday and I know that I can lose my buzzing mobile phone somewhere in the folds of my duvet – there is little that I need to full happiness.  

   At weekends, I always spend a little bit more time on preparing my breakfast. I don't treat it as a meal, but as a wonderful ritual that should last as long as possible (as it is exactly the opposite during the week). I’m not really a fan of muesli from the store because there is always something that I don't like about it and, besides, it is rarely really gluten-free. Therefore, I've got one jar where I keep my favourite ingredients – after many attempts I see that this combination of products tastes the best.  

   I don't add dried fruit as they go bad quicker in comparison to "dry" ingredients and, secondly, there are so many wonderful products available in the stores now that it would be a sin to leave fresh apricot, currant, raspberries, and blueberries out. In low season I add some preserve. And maybe you are more into granola? Should I prepare a recipe for a gluten-free version for you?

***

   Niezależnie od tego ile przygód spotyka mnie w trakcie wyjazdów i jak bardzo cieszę się na odkrywanie nowych miejsc, to powroty do domu stanowią dla mnie zawsze najlepszy element podróży. To poczucie bezpieczeństwa, które ogarnia mnie, gdy tylko przekroczę próg mojego mieszkania, jest nie do zastąpienia.

  Jeśli na dodatek mamy piątek i wiem, że następnego ranka będę mogła zgubić brzęczący telefon gdzieś w fałdach kołdry, to naprawdę niewiele potrzeba mi już do pełni szczęścia.

   W weekendy zawsze poświęcam trochę więcej czasu na śniadania, traktuję je nie jak posiłek, ale cudowny rytuał, który powinien trwać jak najdłużej (bo w ciągu tygodnia jest niestety dokładnie na odwrót). Nie przepadam za kupnymi musli, bo zawsze jest w nich coś, czego nie lubię, a poza tym te bezglutenowe rzadko kiedy są naprawdę smaczne. Mam więc jeden słoik w domu z moimi ulubionymi składnikami – po prostu po wielu różnych próbach widzę, że taka kombinacja smakuje mi najbardziej.

   Nie dodaję suszonych owoców, ponieważ po pierwsze, psują się szybciej niż „suche” składniki, a po drugie, mamy teraz tyle wspaniałości do wyboru, że grzechem byłoby nie wkrajać do miski świeżych moreli, porzeczek, malin czy jagód. Poza sezonem dodaję konfiturę. A może wolicie zajadać się granolą? Przygotować dla Was przepis na wersję bez glutenu?

GLUTEN-FREE MUESLI

1. two handfuls of hazelnuts (use a really top-quality product as those of poor quality will destroy the taste of the whole meal)

2. two handfuls of coconut shreds (I like them better than coconut flakes as they are sweeter)

3. two handfuls of buckwheat flakes (the only product that resembles the wheat one when it comes to its taste and appearance, besides these have a lot of fibre)

4. a handful of pecan nuts5. approximately

5. crumbled gluten-free biscuits (you will easily find them in supermarkets)  

    In a "lazy Sunday" version when you don't even want to put too much effort into the preparation, I combine natural yoghurt, apricots, and currants (it is important that at least one of the selected fruit has sour taste), and plenty of honey.

***

BEZGLUTENOWE MUSLI

1. dwie garści orzechów laskowych (niech będą naprawdę dobrej jakości, te kiepskie zniweczą smak całości)

2. dwie garści płatków kokosa (smakują mi bardziej niż wiórki, bo są słodsze)

3. dwie garści płatków gryczanych (jedyne płatki, które przypominają smakiem i wyglądem te pszenne, poza tym mają sporo błonnika)

4. garść orzechów pekan

5. Około 5 pokruszonych bezglutenowych herbatników (znajdziecie je bez problemu w supermarketach)

   W wersji „na weekendowego lenia, któremu nie chcę się nawet wyciągać garnka z szafki” łączę je z jogurtem naturalnym, morelami i porzeczkami (to ważne, aby chociaż jeden użyty owoc był kwaskowaty) i sporą ilością miodu.

My most faithful assistant and a fan of culinary photography. He never sniffs at any type of food.

Mój najwierniejszy asystent i pasjonat fotografii kulinarnej. Jemu zawsze wszystko smakuje.  ​The fact that I get the most rest when I sleep at home isn't probably thanks to the mattress, but the one that I've own surely facilitates the whole process. It was the last necessary item that I bought for my home and even though it wasn't that expensive, I'm really pleased with how it works. Mattress and pillows – Hilding (Rock&Roll model), sheets – Zara Home, silken pyjamas – MLE Collection (similar here).

***

To, że w domu wysypiam się najlepiej, nie jest pewnie zasługą jedynie materaca, ale ten, który mam, na pewno mi to ułatwia. Był ostatnią niezbędną rzeczą, którą kupiłam do mieszkania i chociaż był naprawdę niedrogi, to jestem z niego zadowolona. Materac marki Hilding (model Rock&Roll), ​poduszki również, pościel Zara Home, jedwabna pidżama od MLE Collection (podobna tutaj).

   On the shelves, there is a considerable stack of books waiting to be read – one or two more weeks and I will be able to get down to reading, I just need to finish working on a large project. I've already started one of the books – following the principle that the "I don't have time" excuse is inappropriate when it comes to reading. "The Underground Railroad"  by Colson Whitehead is a story about universal human needs that unified the black and the white in the fight for freedom, dignity, and human rights. The metaphorical dimension was deftly intertwined in the fate of the protagonist, Cora, who is searching for safe future. The eponymous railroad is, in fact, a code fragment that was used by the abolitionists who participated in the transit of slaves from the southern states of America. It is a moving story and, at the same time, one written out of concern for the most minute details. However, if you don't believe my assessment, maybe you will be convinced by the fact that Whitehead won the Pulitzer Prize for this book.

***

   Na półkach leży już pokaźny stosik książek, które czekają na przeczytanie – już tylko tydzień albo dwa, gdy wreszcie skończę pracę nad dużym projektem i zabiorę się za wszystkie po kolei. Jedną z nich postanowiłam zacząć już teraz – w myśl zasady, że wymówka „nie mam czasu” jest nie na miejscu, jeśli chodzi o czytanie. "Kolej podziemna. Czarna krew Ameryki" autorstwa Colsona Whitehead'a to powieść o uniwersalnych ludzkich potrzebach, które jednoczyły czarnych i białych w walce o wolność, godność i prawa człowieka. Metaforyczny wymiar został zgrabnie wpleciony w losy głównej bohaterki, Cory, która poszukuje bezpiecznej przyszłości. Tytułowa kolej podziemna, to tak naprawdę fragment kodu, którym posługiwali się abolicjoniści sieci przerzutowej zbiegłych czarnych niewolników z południowych stanów Ameryki. To historia poruszająca i jednocześnie napisane w trosce o najdrobniejsze szczegóły, jeśli jednak nie wierzycie mojej ocenie, to może przekona Was fakt, że w tym roku Whitehead zdobył za tę książkę nagrodę Pulitzera.