Z cyklu „w poszukiwaniu paryskiego stylu”: Jak być piękną, szczupłą i zdrową?

Who wouldn’t like to be beautiful, slim and healthy? How much time we are devoting in our life for seeking the magic prescription which would help us – of course without much effort – achieve all that every girl dreams of? So far I haven’t found the guide which would guarantee achieving happiness. Sometimes, however, I find books which help me to understand  the mystery of beauty and well-being. The new Muza's publishing “My  natural beauty book“ by Anne Ghesquiere and Marie de Foucault is certainly one of them.

***

   Która z nas nie chciałaby być piękna, szczupła i zdrowa? Ile czasu poświęcamy w swoim życiu na poszukiwanie magicznej receptury, która pomogłaby nam – oczywiście bez większego wysiłku – osiągnąć to wszystko, o czym marzy każda dziewczyna? Sama nie znalazłam do tej pory poradnika, który gwarantowałby osiągnięcie szczęścia. Czasami trafiam jednak na książki, które pomagają zrozumieć tajemnicę urody i dobrego samopoczucia. Jedną z nich jest z pewnością nowość wydawnictwa Muza "Sposoby Francuzek na urodę, szczupłą sylwetkę i zdrowie" autorstwa Anne Ghesquiere i Marie de Foucault. 

   Co jeść, aby schudnąć, a jednocześnie nie rezygnować z pysznego jedzenia? Czy kosmetyki z drogerii naprawdę są lepsze od tych, które możemy zrobić same w domu? Jak osiągnąć spokój i wyglądać pięknie każdego dnia? Początek wiosny to wymarzony moment, aby sięgnąć do lektury, która da nam wiarę w siebie i w proste naturalne metody na poprawę wyglądu i samopoczucia. Dbanie o własne ciało i zdrowie często nie wymaga ogromnej ilości czasu czy mnóstwa pieniędzy. Kluczem do sukcesu są odpowiednie nawyki i mądre korzystanie z dobrodziejstw natury. Skoro i tak musimy robić zakupy spożywcze, to kupujmy warzywa, owoce, pełnoziarniste pieczywo i bogate w błonnik kasze – uczyńmy z nich podstawę diety. Jeśli w naszej lodówce nie będzie szynki, kiełbasy albo tłustego jedzenia kupionego na wynos, to pozbawione innego wyboru, sięgniemy po jabłko czy ugotujemy zdrową zupę (przepis znajdziecie w książce). Wprowadzenie drobnych zmian w pięlęgnacyjnej rutynie naszej twarzy, włosów czy ciała potrafią zdziałać cuda (wiem co mówie, wystarczy spojrzeć na moje zdjęcia sprzed lat :)). 

   "Sposoby Francuzek na urodę, szczupłą sylwetkę i zdrowie" łączy w sobie energię i optymizm autorek z ich profesjonalizmem i bogatym doświadczeniem. Oryginalne, naturalne receptury i pomysły nie są naiwne, a równocześnie nie odstraszają skomplikowanymi teoriami. Mówiąc krótko, jest ciekawa i przekonująca. Kończę właśnie ostatni rozdział, jest już późno, a ja wiem, że spokojnie zasnę, bo nawet na bezsenność znalazłam sposób w jednym z rozdziałów: przed kolacją trzeba wypić szklankę ciepłej wody z miodem, trzema kroplami olejku pomarańczowego, dwiema kroplami olejku majerankowego i kroplą olejku neroli. Miłego wieczoru! :)

 

jacket & skirt / żakiet i spódnica – Zara; sweatshirt / bluzka – Petit Bateau; basket / kosz – H&M Home; flats / baletki – Massimo Dutti

LOOK OF THE DAY – ELEGANCE ON THE BIKE

trench coat / trencz – Simple 

trousers & sweater / spodnie i sweter – Zara

belt / pasek – Massimo Dutti

sunglasses / okulary – RayBan

flats / baletki – Repetto

 

A week ago, encouraged by sunny weather, I went down to my basement and brought out my bike. Immediately I jumped on it and did a circle around the house to check if I should pump more air in its wheels. Luckily, it was ready for a ride and even my wicker basket didn’t get any dampness during the winter. The biking season is here!

***

   Tydzień temu, zachęcona słoneczną pogodą, zeszłam do mojej piwnicy i wyciągnęłam z niej rower. Od razu na niego wsiadłam i zrobiłam małą rundkę wokół domu, aby przekonać się, czy nie powinnam dopompować powietrza. Na szczęście był w pełni sprawny i nawet wiklinowy koszyk nie złapał wilgoci przez zimę. Sezon rowerowy uznałam więc za otwarty.

   Pomysł, aby zrobić zdjęcia zestawowi na rower, który świetnie sprawdzi się także w pracy i bardziej oficjalnych sytuacjach, podsunęła mi jedna z Czytelniczek. Od razu przyszedł mi do głowy trencz (każda z nas powinna go mieć w swojej szafie, nawet jeśli nie jeździ na rowerze), bo świetnie chroni przed wiatrem, a gdy zejdziemy z roweru i zrobi się cieplej, będzie można go nosić przy sobie, bo jest lekki i zajmuje mało miejsca. Cygaretki to najlepszy wybór, jeśli chcemy wyglądać elegancko, a założenie sukienki nie wchodzi w grę. Ponieważ zdecydowałam się na te w żółtym kolorze, to na górę nałożyłam szary sweter. Idealnie do tego kompletu pasują baletki. Od czasu kiedy zaczęłam je nosić, a trafiłam na wyjątkowo udany model, zapomniałam co to obcasy. To oczywiście drobna przesada, ale jako rowerzystka szpilki zostawię co najwyżej na wieczór. 

   Trójmiasto jest przyjazne dla rowerzystów i żal z tego nie korzystać. W weekendy ścieżki rowerowe zapełnione są przez kolarzy, a w ciągu tygodnia całkiem sporo osób decyduje się dojeżdżać do pracy damką, kolarzówą lub innym jednośladem. Postanowiłam do nich dołączyć. Co prawda to Paryż słynie z szykownych dam pędzących z gracją przez miasto na rowerach, ale coś czuję, że w niedalekiej przyszłości zostaną zdetronizowane przez gdańszczanki, sopocianki i gdynianki. Chciałabym mieć w tym swój mały udział.

 

Happy Birthday!

   It was a rainy Saturday night when Anna, the talented author of the mammamija.pl blog, crossed the doorstep of the newly opened restaurant in Gdynia. She arrived on time, but neither me or any other member of the Makelifeeasier.pl was there! Punctuality is probably not one of our strengths. At the same time Gosia was nervously searching for the keys to her flat, which she should have left already. “Kasia will kill me, Kasia will kill me, I was supposed to be there half an hour earlier and help with everything”, she muttered under her breath. At the last moment she changed her dress and during the evening she looked gorgeous as usual. About 19:10 Asia, petite blonde with impeccable style (whim whom I had pleasure to cooperate while creating photographs for the blog), packed herself to the tax along with gifts for each of us, and dashed the streets of Gdynia.

***

    Był deszczowy sobotni wieczór kiedy Ania, utalentowana autorka bloga mammamija.pl, przekroczyła próg nowo otwartej restauracji w Gdyni. Dotarła o czasie, ale nie zastała tam ani mnie, ani żadnej członkini zespołu Makelifeeasier.pl. Punktualność nie jest chyba naszą mocną stroną. W tym samym momencie, Gosia gorączkowo szukała kluczy do mieszkania z którego już dawno powinna była wyjść. Pod nosem mamrotała "Kasia mnie zabije, Kasia mnie zabije, miałam być pół godziny wcześniej i we wszystkim pomóc". W ostatniej chwili zmieniła jeszcze sukienkę, a na kolacji wyglądała jak zwykle olśniewająco. O godzinie 19.10 Asia, drobna blondynka o nienagannym stylu, z którą nie raz miałam przyjemność współpracować w trakcie robienia zdjęć, zapakowała się do taksówki wraz z prezentami dla każdej z nas i pomknęła ulicami Gdyni.

   Piętnaście po siódmej Ania, od niedawna pomagająca mi przy biurowych sprawach, krzątała się po sypialni w poszukiwaniu odpowiedniej szminki. Kolacja miała odbyć się we włoskiej restauracji, więc postawiła na sycylijską czerwień. Dla Asi, współautorki bloga Makehomeeasier.pl, impreza była idealnym pretekstem, aby znaleźć odrobinę czasu dla siebie. Poszła do fryzjera, a następnie odwiedziła mamę i pożyczyła od niej sukienkę. Jak się później okazało, fryzjer i odpowiednia sukienka były strzałem w dziesiątkę – gdy impreza przeniosła się do klubu, Asia natknęła się na swojego męża Jorge i przetańczyła z nim resztę nocy, jak za starych panieńskich czasów. Druga współautorka Makehomeeasier.pl, Beata, kilka godzin próbowała uzgodnić przez telefon ostatnie szczegóły nowego projektu mieszkania, naprawić to, co wcześniej zniszczył fryzjer i wyszykować dzieci do dziadków. Wchodząc do restauracji przypomniała sobie, że nikt nie wyszedł na wieczorny spacer z psem, ale kryzys na szczęście udało się zażegnać i przez resztę wieczoru telefon już nie dzwonił. 

    Gdy wsiadłam do samochodu, wiedziałam już, że się spóźnię. Powinnam była zamówić taksówkę, ale tata uparł się, żeby mnie odwieźć, a że przyleciał z Brukseli tylko na weekend, to chciałam wykorzystać tę chwilę na krótką rozmowę. Oboje nie mogliśmy uwierzyć, że od założenia bloga minęły już cztery lata, bo dobrze pamiętaliśmy, jak bardzo denerwowałam się, gdy zaczynałam całą tę przygodę. Kiedy dojechaliśmy do ulicy 3 Maja, lało jak z cebra, na dodatek wychodząc z samochodu weszłam w kałużę, ale żadna z tych rzeczy nie popsuła mi nastroju, nawet na chwilę. Ściskając się z każdą dziewczyną po kolei, życzyłyśmy sobie "wszystkiego najlepszego z okazji urodzin" i natychmiast chwyciłyśmy za szampana. Rozglądając się na boki zauważyłam, że jeszcze kogoś brakuje i w tym samym momencie dostałam smsa od Zosi. "Spóźnię się 15 minut" napisała. "Ale piętnaście minut od godziny dziewiętnastej, na którą się umówiłyśmy, czy piętnaście minut od teraz?" – pomyślałam, bo dochodziło pół do ósmej. Jak się później okazało, Zosia źle obliczyła moment, w którym będzie mogła wyciągnąć ciasto z piekarnika. 

  Gdy w końcu byłyśmy w komplecie, rozpoczęła się długa seria toastów, przerywana jedynie naszym głośnym śmiechem. Gdy wiele godzin później wracałam do domu, a moja druga połowa patrząc na moją rozanieloną minę stwierdziła, że następnego dnia nie będę miała ochoty wstać z łóżka, odzyskałam na moment trzeźwość umysłu i powiedziałam: "chyba zwariowałeś! Jutro jest niedziela! A kto przygotuje Look of the Day?!". 

   Z małym opóźnieniem chciałam zaprosić Was do obejrzenia kilku zdjęć z imprezy urodzinowej Makelifeeasier.pl, a raczej jej początków… Dalsze świętowanie niestety nie nadawało się do publikacji ;)

PS: W tym miejscu z największą przyjemnością chciałabym podziękować dziewczynom z MariaJustDoIt za pomoc w zorganizowaniu urodzin (gdybyście potrzebowały kiedykolwiek pomocy przy urządzaniu jakiegokolwiek przyjęcia to dziewczyny są naprawdę godne polecenia) oraz restauracji Serio, za wspaniałą atmosferę i najlepszą pizze i makarony w Trójmieście! :)

Z cyklu „w poszukiwaniu paryskiego szyku”: jak przygotować się do wyjścia w dziesięć minut?

And what if the :Parisian chic” is only a myth and being guided by principles which “supposedly” make life easier for the Parisian women misses the goal? For a long time I have been developing tricks on how to look stylish, even when I do not have time to figure out in front of a mirror, whether my blouse certainly matches the trousers or not. And I must admit, that books about Parisian chic describing – among other things – how to prepare yourself for going out within a few minutes, helped me bit. Perhaps this will be helpful for you as well :).

***

A co jeśli "paryski szyk" to tylko mit i kierowanie się zasadami, które "podobno" ułatwiają życie paryżankom mija się z celem? Od dawna wypracowuję triki na to, jak wyglądać stylowo, nawet gdy nie mam czasu na stanie przed lustrem i zastanawianie się czy bluzka aby na pewno pasuje do spodni. I muszę przyznać, że książki o paryskim szyku, opisujące między innymi sposoby na szybkie przygotowanie się do wyjścia z domu, trochę mi w tym pomogły. Być może pomogą i Wam :).

trousers / spodnie – Topshop (model leigh); cotton jacket / bawełniany żakiet – New Look (obecna kolekcja, podobny tutaj); flats / baletki – LuisaViaRoma (podobne tutaj); top – Oysho (podobny tutaj); sunglasses / okulary – RayBan on Zalando.pl; clutch / kopertówka – Zign on Zalando.pl

Paryżanki uwielbiają prostotę. Ja ją uwielbiam, gdy nie mam czasu na eksperymenty (czyli średnio pięć dni w tygodniu). Kiedy zostało mi pół godziny do wyjścia i właśnie wybiegłam spod prysznica, to wybór stroju zaczynam od dołu. To znaczy, że najpierw decyduję, którą spódnicę lub spodnie dziś założę i do tego dopasowuję resztę. Prawie zawsze są to czarne rurki, bo pasują do wszystkiego. Biały t-shirt, koszulka czy sweter to banał, ale przynajmniej dobrze wygląda. Wybierając taką bazę, możemy być pewne, że dobranie dodatków, czy marynarki zajmie nam chwilę. 

Jeśli chcemy skrócić czas, który poświęcamy na poranną pielęgnację to musimy korzystać tylko ze sprawdzonych kosmetyków. Wychodząc spod przysznica z prędkością światła wcieram balsam Bump Eraiser, który pomaga mi w utrzymaniu gładkich nóg (zapobiega wrastaniu włosków), a na twarz nakładam lekki krem, który szybko się wchłania. O głębokie nawilżenie skóry zaczęłam bowiem dbać wieczorami, po zmyciu makijażu. 

Używając dobrego kremu na noc nie tylko oszczędzamy czas rano, ale też lepiej odżywiamy naszą skórę. Kiedy śpimy znacznie lepiej się regeneruje. Ja z czystym sumieniem mogę Wam polecić Night Balm Rose szwedzkiej marki Wise, bo to naturalny kosmetyk, przeznaczony zarówno do skóry młodej jak i dojrzałej (sprawdziłam i naprawdę świetnie nawilża).

Wysuszenie i ułożenie włosów to najbardziej czasochłonna czynność, którą wykonuję każdego ranka. Nie ma cudów – w piętnaście minut nie uda mi się wymodelować włosów na okrągłej szczotce i trzymać termoloków, aby odbić je od głowy. W tym czasie mogę jednak użyć pianki (ta którą widzicie na zdjęciach jest genialna – włosy są super uniesione) i wysuszyć włosy trzymając głowę w dół (starannie wyczesując je w trakcie). 

Zadbane dłonie są naszą wizytówkę, ale wiem, że utrzymanie idealnego manicure jest czasami niemożliwe. Paryżanki uznają tylko dwa kolory na paznokciach: naturalny i czerwony. Ten pierwszy to idealne rozwiązanie, jeśli masz naprawdę mało czasu – nie widać na nim niedoskonałości i małych odprysków, łatwiej też niż w przypadku ciemniejszych kolorów, przykryć mały defekt kolejną warstwą. Manicure, który widzicie na zdjęciach zrobiłam w Salonie BALOLA w Sopocie. Kolor jest delikatny, neutralny i świetnie trzymał się na paznokciach, pomimo, że wystawiłam go w ostatnim tygodniu na wiele ciężkich prób! :)

Nim przechodzę do makijażu, zawsze nakładam na usta balsam, aby po kilku minutach łatwiej było mi rozprowadzić szminkę.

Francuzki kierują się w makijażu podobnymi zasadami co w ubiorze. Chodzi o uzyskanie wspaniałego efektu, ale małym kosztem. Nie ulegają amerykańskim trendom i nie nakładają na twarz dziesięciu warstw makijażu w celu jej wymodelowania. Paryżanki stawiają na naturalność i dbają o to, aby jak najlepiej wyeksponować swoje atuty, zamiast starać się upodobnić do kogoś innego. Nigdy nie pomyślałyby  "chcę mieć oczy takie jak…" a raczej "co mogę zrobić z moimi oczami, aby wyglądały jak najlepiej?". W moim przypadku, gdy muszę szybko doprowadzić się ze stanu totalnego "au naturel" do "glamour", stawiam na lekki fluid i czarny eyeliner. Ten ostatni tworzy piękną oprawę oczu, a po latach praktyk, pomalowanie kreski naprawdę zajmuje mi sekundę. Jeśli w Waszym przypadku eyeliner nie jest dobrym rozwiązaniem, to zaopatrzcie się w brązowy lub szary cień do powiek o niezbyt mocnym kryciu i nakładajcie go pędzlem na całą ruchomą powiekę. Czerwona szminka to kolejny banał, ale ta w sprawdzonym odcieniu, od razu daje wrażenie, jakbym spędziła przed lustrem o wiele więcej czasu. Na wieczorne wyjście, mam ją zawsze w torebce.

Nawet jeśli słynny niewymuszony szyk paryżanek tak naprawdę nie istnieje i jest jedynie literackim wymysłem, to kilka zasad i trików z pewnością warto wcielić w życie. Nic nie stoi nam na przeszkodzie, aby prezentować się równie dobrze jak mieszkanki Paryża. Albo jeszcze lepiej.

Miłego wieczoru! :)

 

Look of the day – Wesołych Świąt!

skirt / spódnica – Mosquito.pl

top / bezrękawnik – Zara (stara kolekcja)

flats / baletki – Luisaviaroma

Niedziela Wielkanocna to nie najlepsza okazja do robienia zdjęć na bloga, ale wpis z cyklu Look of the day musiał się przecież ukazać. Aby tradycji mogło stać się zadość, musiałam się trochę natrudzić – moi bratankowie uważali, że wchodzenie w kadr jest bardzo zabawne, a ja w szale podawania coraz to nowych potraw nie bardzo pamiętałam o tym, aby chwycić do ręki aparat. Wybaczcie mi więc proszę małą liczbę kadrów – strój w trakcie dzisiejszego śniadania i tak nie był najważniejszy :). Korzystając z okazji życzę Wam Radosnych Świąt w gronie najbliższych. Wesołego Alleluja!

PS: W zeszłym roku, pogoda pozwoliła nam spędzić Wielkanoc za miastem na świeżym powietrzu. Ciekawskich zapraszam tutaj

„Bien dans ta peau” czyli jak prowadzić dom po francusku

   During our 30-day challenge „ In search of the Parisian style”, I had to make a post about running the house. When I heard that the author of the bestselling book “Lessons from Madame Chic”” Jennifer L.Scott decided to write a sequel, I knew sooner or later I’ll read it from cover to cover. First of all, because I remembered how many of you talked about changes you incorporated into your lives after reading this book. I’ve also started to look at my wardrobe and everyday style in a different way. Now it’s a time to bring sophisticated simplicity into our homes.

***

   W trakcie naszego trzydziestodniowego wyzwania "w poszukiwaniu paryskiego stylu" nie mogło zabraknąć wpisu o urządzaniu i prowadzeniu domu. Kiedy dowiedziałam się, że Jennifer L. Scott, autorka bestsellerowej książki "Lekcje Madame Chic", którą miałam okazję Wam przybliżyć, zdecydowała się wydać kolejną pozycję, wiedziałam, że prędzej czy później przeczytam ją od deski do deski. Przede wszystkim dlatego, że doskonale pamiętałam, jak wiele z Was dzieliło się przemyśleniami na temat zmian, jakie wprowadziłyście w życie po przeczytaniu tej niepozornie wyglądającej książeczki. Ja również zaczęłam w inny sposób patrzeć na moją szafę i codzienny styl. Teraz przyszła kolej na wprowadzenie odrobiny wyrafinowanej prostoty do naszych domów.

Tak jak zawartość szafy Francuzek jest pukładana i przemyślana, tak i w ich domach nie ma zbędnych szpargałów, a każda rzecz spełnia konkretną funkcję. Na próżno szukać u nich tendencji do "chomikowania" bezużytecznych przedmiotów. Dzięki temu, zachowanie porządku przychodzi im znacznie łatwiej. Uwielbiają jasne kolory, jak biel, ecru czy delikatne beże. Zasada minimalizmu nie dotyczy jedynie obrazów, grafik, oprawionych zdjęć (na każdej ścianie wisi conajmniej kilka) oraz książek, które są zawsze wyeksponowane. Ale czy one w ogóle sprzątają?

   Jeśli wydaje Wam się, że moje mieszkanie zawsze wygląda tak jak na zdjęciach (gdzie się nie spojrzy, panuje ład i porządek, a ubrania idealnie mieszczą się w mikroskopijnej szafie) to muszę Was wyprowdzić z błędu. Nierzadko zdarza mi się zjeść jabłko i zostawić ogryzek na stoliku przy łóżku albo wyrzucić na środek sypialni połowę ubrań z szafy, a po znalezieniu bluzki, której szukałam wyjść z domu, nie myśląc już o usypanej z ciuchów górze, wielkiej niczym Mount Everest. Co najmniej kilka razy w tygodniu mówię do siebie pod nosem "muszę posprzątać" na przemian z "jak ja nienawidzę sprzątania", a świadomość nieuchronnego powtarzania wszystkich czynności co kilka dni, wpędza mnie w ponury nastrój. Nie będę zdradzać Wam trików, opisanych w książce, ale jedno mogę Wam powiedzieć: po przeczytaniu kilku rozdziałów, nabrałam o c h o t y  n a  s p r z ą t a n i e. Minął już tydzień, a ja wciąż zabieram się za domowe porządki z przyjemnością (co w przypadku zbliżających się Świąt Wielkanocnych jest mi całkiem na ręke). Książka "W domu Madame Chic" nie jest jednak kolejnym poradnikiem o tym, jak składać ręczniki, chociaż nie brakuje w niej rad dotyczących prozaicznych czynności. 

  Już słyszę Wasze, bliźniaczo podobne do moich, wymówki i usprawiedliwienia: brak mi czasu, pieniędzy, a moje mieszkanie wymaga remontu bo żadne sprzątanie mu nie pomoże. Na takie myślenie autorka też znajduje sposób w swojej książce, ale to już musicie same doczytać. Stan naszego ducha i konta nie są usprawiediwieniem dla bałaganu albo niechlujnego wyglądu. "Nie wszyscy, którzy są chic, są bogaci i nie wszyscy bogaci są chic" zgrabnie podsumowuje Jennifer L. Scott., przekazując jednocześnie receptę na to, jak czuć się dobrze we własnej skórze i własnym domu.