Look of The Day – Gramy dla WOŚP

koszula – MLE 

spodnie – Zara (nr ref. 3053/559)

buty – Gianvito Rossi

kubek – Klo

 

  Tak jak wiele z Was z dumą nosi tego jednego dnia w roku czerwone serduszko na klapie płaszcza, tak my, całą rodziną, od lat staramy się wspierać Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy. Z chęcią wrzucam do puszki to, co trzeba, ale czuję się też w obowiązku, jako osoba dysponująca coraz większymi zasięgami, do wsparcia tej pięknej akcji w szerszym wymiarze. W tym roku, po raz kolejny, postanowiłam wystawić dwie aukcje – całą nadchodzącą wiosenno-letnią kolekcję MLE oraz całą nadchodzącą jesienno-zimową kolekcję (przybliżona wartość każdej kolekcji to ponad 6500 złotych). W zeszłym roku tylko jedna aukcja została wylicytowana za ponad 12 000 złotych! Zwyciężczyni aukcji dostanie każdy nasz projekt w wybranym przez siebie rozmiarze.  

 

Link do aukcji z kolekcją jesienno-zimową znajdziecie tutaj

Link do aukcji z kolekcją wiosenno-letnią znajdziecie tutaj 

 

   Dodam tu jeszcze informację o dzielnych dziewczynach z Forum Integracji Samorządowej, które z ogromną determinacją zbierały podpisy na koszulkę, aby wystawić ją później właśnie na jednej z aukcji WOŚP-u. Kilka znanych i zasłużonych kobiet z Pomorza zostawiło na niej swój autograf, a ja dostałam szansę, aby dołączyć do tego zaszczytengo grona. Tutaj link do aukcji z koszulką. 

 

 

 

Zimowanie po polsku, czyli styczniowe umilacze

Wpis powstał we współpracy z marką Veoli Botanica, Polemika, Awesome Cosmetics i Balolą. 

 

  Już jakiś czas temu zorientowałam się, że najprostszym sposobem, aby w towarzystwie zapanowała konsternacja, jest otwarte przyznanie się do tego, że zima to moja ulubiona pora roku. Ludzie patrzą się wtedy na mnie tak, jakbym zamiast skóry miała smoczą łuskę, a na czole wyskoczyło mi właśnie trzecie oko (oczywiście zamarznięte i przerażająco niebieskie, tak jak u upiornych Białych Wędrowców z „Gry o Tron”). Moi rozmówcy rozpoczynają wtedy długą prezentację zalet pozostałych pór roku (przede wszystkim lata, ale sporo uwagi poświęca się również wiośnie), tak jakbym nie zdawała sobie sprawy z przyjemności jaką dają wylegiwanie się na plaży, koncerty na świeżym powietrzu czy wybieganie z domu w samych trampkach i sukience.  

  Antyzimowa indoktrynacja kończy się zwykle rzuconym w moją stronę stwierdzeniem: „nikt z nas nie uwierzy, że pierwszego dnia wiosny opłakujesz odchodzącą chlapę”. I słusznie, bo oczywiście tak nie jest. Właściwie to jest dokładnie na odwrót. Żadne to odkrycie, że można coś kochać i cieszyć się jednocześnie z rozłąki, zwłaszcza ze świadomością, że za jakiś czas znów nasze drogi się połączą. Doceniając zimę i korzystając z jej uroków (nawet jeśli dla niektórych będą to raczej niedogodności) z jeszcze większą radością witam później nowy sezon.

  W przypadku pór roku mamy stuprocentową pewność, że – czy tego chcemy, czy nie – niezmiennie będą do nas powracać (chociaż przy postępujących zmianach klimatu można mieć co do tej niezmienności pewne wątpliwości). Przejmowanie się i pomstowanie na sytuacje czy zjawiska, które są od nas kompletnie niezależne źle służy naszemu zdrowiu psychicznemu i poczuciu szczęścia w ogóle – psychologowie od dziesięcioleci nie mają co do tego wątpliwości. Próba odzyskania kontroli nad tym, na co mamy wpływ (na przykład nad codziennym planem dnia, organizacją czasu wolnego, wysokością ulepionego bałwana czy nad wyborem Netflixowego repertuaru) to pierwszy krok do tego, aby w trudniejszym okresie odnaleźć harmonię.

  Styczniowe umilacze postanowiłam więc poświęcić zimowym przyjemnościom i dbaniu o siebie, tak, aby przez te kilka najbliższych tygodni było nam milej, cieplej, a jednocześnie tak zimowo, jak to tylko możliwe. Ja wiem, że wszyscy już stęsknieni jesteśmy za wiosenną aurą, ale spróbuję Was dziś zachęcić do tego, aby docenić tę naszą pogodową polską różnorodność. 

 

1. Zima więcej wybacza i mniej wymaga.

  „Byleby przezimować”, „przetrwać do wiosny”, „zacisnąć zęby i dociągnąć do kwietnia”. Czy te zwroty brzmią dla Was znajomo? Pejoratywne określanie pory roku raczej nie przyśpieszy ruchów Ziemi względem Słońca, a już na pewno nie poprawi naszego nastroju. Ale to właśnie w tym zimowym zawieszeniu, które po świętach przeciąga się w nieskończoność, powinniśmy szukać plusów.

  Latem presja na idealne życie jest większa. Właściwie non stop dzieje się coś, czego nie wypada ominąć. Przecież trzeba korzystać z pogody, z tego, że jest jasno, wychodzić do ludzi, próbować nowych rzeczy. Jeśli drugi wieczór z rzędu spędzasz w domu, to już zaczynasz mieć wrażenie, że nie korzystasz ze wszystkich możliwości i jesteś wakacyjnym przegrywem. W dzisiejszym świecie normą staje się to, aby bez przerwy szukać wrażeń. A jeśli programujemy się na to, że w naszym życiu nie może być po prostu zwyczajnie, to działamy na swoją niekorzyść.   Zimą jest inaczej. Jeśli ogarnęłaś, co miałaś ogarnąć, to już jesteś wygrana. Każda dodatkowa aktywność jest na plus, standardy są niższe. Powiedzmy, że w weekend poza zrealizowaniem „planu minimum” udało Ci się jeszcze pójść na lodowisko – brzmi jak korzystanie z zimy na całego, prawda? Każdą atrakcję, każde miłe zdarzenie czy spotkanie jakoś bardziej się docenia, bo po prostu trochę o nie trudniej w tym czasie. Nikt, no i przede wszystkim my same nie uważamy, że poza codziennym obowiązkami, trzeba zrobić coś jeszcze. To nie lenistwo, tylko wpisany w naturę mechanizm. Rośliny i zwierzęta nie udają, że nie ma zimy i nie próbują żyć tak samo, jak latem. To czas, który przesypiają, oszczędzają energię. Nie biorą na siebie nic więcej poza próbą przetrwania. Dla nich to i tak dużo.

  Zima uczy nas, aby przestać być ciągle nienasyconą. To szczególnie ważne w dzisiejszej rzeczywistości, kiedy nic nam nie wystarcza i ciągle chcemy więcej. W książce pod tym samym tytułem, co dzisiejszy artykuł („Zimowanie” od Katherine May) autorka twierdzi, że zima to stan umysłu. Pewien moment wyciszenia potrzebny każdemu z nas ( jeśli chcecie zapytać czy polecam tę pozycję, to niestety po kilkunastu stronach zorientowałam się, że nie jest ona o tym, jak faktycznie cieszyć się zimą, tylko zbiorem przemyśleń autorki na temat życiowych kryzysów). Po całym zamieszaniu związanym z Bożym Narodzeniem i końcem roku, przychodzi okres stagnacji, kiedy zaczynamy mieć czas i przestrzeń na różnego rodzaju emocje i przemyślenia. Możliwość zanurzenia się w swoim wnętrzu nie zawsze jest miła i nie dziwi mnie, że niektórzy od tego uciekają – to mechanizm obronny, który działa, ale na dłuższą metę ma swoje konsekwencje.  Wiele z nas swój wewnętrzny lęk próbuje zagłuszyć, szukając aktywności i silniejszych bodźców na zewnątrz. Chcemy żyć tak, jakby lato w naszej głowie trwało wiecznie, a trzeba się raczej nad tym niepokojem i negatywnymi emocjami pochylić i zaopiekować się sobą. Zima może nam w tym pomóc.

  Niech puentą tego akapitu będzie polecenie czegoś na wieczór. Dokument o Anthonym Bourdain, moim ukochanym kucharzu i dziennikarzu kulinarnym to przejmująca historia człowieka sukcesu, który – przy całym swoim talencie i inteligencji – nie potrafił odnaleźć szczęścia. Oglądając ten film miałam poczucie, że Anthony chciał gonić lato w swojej duszy przez cały czas. A jeśli nie wiecie jeszcze o kim mowa, to zacznijcie swoją przygodę od genialnych programów „Bez rezerwacji” oraz „Miejsca nieznane”. Będziecie chcieli to oglądać nieprzerwanie aż do pierwszego dnia wiosny!

 

2. Zimno Ci? Idź do kąta. Tam jest 90 stopni. ;)

   Tym pysznym krindżowym dowcipem rozpocznę swój wywód, który ma Was przekonać do tego, że odrobina zimna jest zdecydowanie lepsza niż jego brak. Coraz więcej badań udowadnia, że chłód sam w sobie (niekoniecznie w wersji ekstremalnej) jest dla nas zdrowy, wzmacnia odporność, spowalnia procesy starzenia, zwiększa wydolność i możliwości regeneracyjne, a jego ciągłe unikanie może mieć negatywny wpływ na nasze ciało.

  Na przykład, zespół naukowców z Kolonii odkrył, że niskie temperatury „czyszczą nasz mózg” i mogą zapobiegać rozwojowi chorób neurodegeneracyjnych, w tym choroby Alzheimera i Parkinsona. I to wcale nie oznacza, że musimy godzinami stać na mrozie i mieszkać w igloo. Już przy 15 stopniach Celsjusza nasz organizm wytwarza więcej aktywatora proteasomu, który przyczynia się do usuwania złogów białkowych, które leżą u podstaw wielu chorób neurodegeneracyjnych (tutaj możecie przeczytać więcej). 

A to tylko jedno z wielu badań na ten temat. Tu na przykład znajdziecie naukowy dowód na to, że hartowanie naprawdę ma sens (tyczy się to zarówno dzieci, jak i dorosłych). Poza tym, że wzmacnia naszą odporność, to dodatkowo pomaga obniżyć kortyzol, zwany "hormonem stresu". 

  Coraz częściej wraz z nowymi wynikami badań, naukowcy zaczynają snuć teorię czy zbyt komfortowe warunki życia nie przyczyniają się przypadkiem do niektórych chorób, które stają się powoli plagą XXI wieku (nowotwory, nadciśnienie, podatność na infekcję, otyłość i cukrzyca). Dieta i brak ruchu to główni przestępcy, ale coraz częściej mówi się właśnie o temperaturze.

  Coś, co kiedyś było naszym warunkiem przeżycia, dziś staje się dodatkową przyjemnością, na którą musimy znaleźć czas i chęci. Sport, zbilansowana dieta, spacer na mrozie wymagają dzisiaj tytanicznej pracy budowania nawyków, przełamywania się i ciągłej pracy nad sobą. Człowiek pierwotny o żadną z tych rzeczy nie musiał się przecież martwić – tak wyglądała jego codzienność. Czyż nie było lepiej? ;)

  Tak na serio to oczywiście nikt z nas do prehistorii nie zamierza się przenosić, ale nawiązując poniekąd do kontrowersyjnego tematu ostatnich tygodni: może nie warto podkręcać za mocno kaloryferów w mieszkaniu? Jeśli za oknem mróz, a w Twojej kuchni można chodzić w koszulce z krótkim rękawkiem, to skorzystaj z poniższej ściągi i nie grzej za mocno.

– WHO podaje, że dla osób zdrowych, młodych i odpowiednio ubranych optymalna temperatura pokojowa to 18 st. C

– W naszej sypialni temperatura może być niższa (między 16-18 stopni). Lepiej śpi nam się pod ciepłą kołdrą, ale w chłodniejszym powietrzu.

– Wyższe temperatury (tj. maksymalnie 22 stopni) powinny być zarezerwowane dla pokoju dziecięcego i łazienki.  

 

3. Zima może być piękna (pod warunkiem, że skóra nie jest tak sucha, jak moje żarty).

  Po przeczytaniu poprzedniego akapitu można by pomyśleć, że wystarczy odrobina szronu na nosie, aby wyglądać młodziej i piękniej. Mam jednak wrażenie, że wszystkie te uroki zimy, nad którymi się zachwycam, nijak się mają do mojej skóry. Akurat jej nie przekonam żadnymi badaniami. Gdy temperatury spadają, a za oknem pojawia się pierwszy śnieg, ona staje się sucha jak wiór.

  Wiedziałyście, że zimą nasz organizm jest bardziej narażony na odwodnienie niż upalnym latem? Kiedy jesteśmy na dworze, oddychamy mroźnym, suchym powietrzem, a to sprawia, że wewnątrz organizmu absorbuje się wilgoć. Wydychamy ją i dodatkowo się odwadniamy. Dodatkowo zimą w naszych mieszkaniach powietrze jest bardziej suche. To oczywiście bardzo cieszy wszystkie mamy robiące pranie trzy razy dziennie, ale zupełnie nie cieszy naszej skóry. Ale najistotniejsze jest to, że wraz ze spadkiem temperatury spada również uczucie pragnienia. I to nawet o 40 proc! Myślisz, że Ciebie problem odwodnienia zimą kompletnie nie dotyczy, bo od października do marca wypijasz dziennie hektolitry herbaty? I słusznie, bo najnowsze badania pokazują, że nawet gatunki herbat, które uważane były za moczopędne (Earl Grey, English Breakfast, Chai Masala, Oolong, zielona herbata) właściwie nie różnią się właściwościami nawadniającymi od tych uważanych za zdrowsze (musiałybyśmy wypić co najmniej 20 filiżanek mocnej czarnej herbaty, aby stężenie teiny było na tyle duże, że wywołałoby efekt odwadniający).

  Temat nawadniania mamy już głowy. Możemy pić tyle herbaty z cynamonem, imbirem, pomarańczą, gwiazdkami anyżu, goździkami i czym tam jeszcze chcemy, na ile tylko mamy ochotę. A co ze skórą? Słoiczek kremu nawilżającego, który latem i wczesną jesienią starczyłby mi pewnie na miesiąc, teraz kończy się po tygodniu. Nie bez znaczenia jest pewnie fakt, że w styczniu do mojej szafki z kosmetykami zakrada się nawet mój mąż i podbiera regularnie porządną porcję mojego hiperspecjalistycznego kremu na zmarszczki, aby wsmarować ją sobie w ręce i łokcie… Ale ja także dokładam się do ponadprzeciętnego zużycia kosmetyków, bo po prostu czuję, że moja skóra potrzebuje ich teraz znacznie więcej.

  Jeśli Wasze zimowe zapasy też kurczą się szybciej niż planowałyście, to Makelifeeasier przychodzi z odsieczą. Poniżej trzy serie, od polskich marek, które z czułością zadbają nawet o te najbardziej przemarznięte buzie. 

krem do twarzy na noc // krem do twarzy na dzień // krem pod oczy // płyn micelarny // esencja tonizująca (fajny kosmetyk jeśli w ciągu dnia masz na twarzy makijaż, a mimo to czujesz, że potrzebujesz dodatkowego nawilżenia. 

  Marka Awesome, to nowość tu na blogu, ale nie w mojej pielęgnacji. Kosmetyki od tej polskiej marki używam już od wielu tygodni (o ile dobrze pamiętam, to dostałam je w październiku).  Przetestowałam je skwapliwie, w ciężkich warunkach i jestem pewna, że u Was także się sprawdzą. Awesome Cosmetics jest pierwszą i jedyną polską marką, która w swoich kosmetykach stosuje hypskin. Jest to bioaktywna substancja naturalnego pochodzenia, pozyskiwana jest z ekstraktu z rzadkiej odmiany alg morskich. Badania producenta substancji pokazują, że działanie 1% hypskinu może być porównywalne do działania 0,3% retinolu. Marka o wszystkich składnikach rzetelnie informuje klientki w imię idei: transparentność to podstawa budowania dobrych relacji, dlatego poza informacją o tym, że dany kosmetyk posiada na przykład ponad 98% substancji naturalnych, zawsze dostajemy także informację o tym, co składa się na te 2% i dlaczego ich wykorzystanie okazało się lepsze od naturalnych zamienników. „W każdym kosmetyku łączymy wiele składników aktywnych w naprawdę dużych stężeniach. Zamiast zrobienia z takiej mieszanki 3 kremów, my stawiamy na 1 o wyjątkowo bogatym wnętrzu – właśnie ze względu na maksymalne efekty, które ma zapewnić Awesome.” – mówią twórcy marki. A ja od siebie także szczerze polecam! Z kodem rabatowym o treści KASIA25 otrzymacie aż 25% rabatu na cały asortyment w Awesome Cosmetics (kod działa do końca stycznia). 

multifunkcyjny balsam wygładzająco-kojący // hydrofilne masło oczyszczające // regenerujący krem do rąk i paznokci // antyoksydacyjny krem nawilżający // przeciwstarzeniowy krem pod oczy. 

  Jeśli zaglądacie tu regularnie to na pewno widzicie, że nie ma u mnie za dużej rotacji jeśli chodzi o kosmetyki. Gdy jakiś produkt się u mnie sprawdzi, to polecam Wam go tutaj w kółko, bo po prostu mija trochę czasu nim zaczynam szukać czegoś nowego. Polemiki używa cała moja rodzina. Balsam do ciała to mój absolutny numer jeden i właśnie rozpoczęłam jego czwartą tubkę. Nawet teraz, pisząc ten artykuł, czuję jeszcze jego delikatny zapach na dłoniach, bo chwilę temu smarowałam nim dzieci po kąpieli. Polecam też gorąco krem do rąk i masełko do mycia twarzy. Jeśli istnieje kosmetyczny odpowiednik „comfort food” to właśnie go znalazłyście. Dla wszystkich tych, którzy też pokochali kosmetyki tej marki mam kod MLE20 dający 20% rabatu zakupy – będzie ważny do końca lutego 2024

brązujący balsam z algami i masłem kakaowym TOUCH OF SUMMER // wegańska świeca do masażu ENJOY THE CANDLENESS // natychmiastowo liftingujące, anti-aging serum emulsyjne FOCUS LIFTING MILK // bezbarwne kropelki brązujące do twarzy CATCH THE SUN // liftingująco-naprawcze transformujące serum pod oczy w wersji limitowanej 20 SECONDS MAGIC EYE TREATMENT GLAM //regenerująco-odbudowujący krem z ceramidami CERAMIDE SKIN BARRIER // liftingująco-naprawcze, transformujące serum pod oczy 20 SECONDS MAGIC EYE TREATMENT //

  Kosmetyki od Veoli są teoretycznie pielęgnacyjne, a jednak, niczym te do makijażu, codziennie sprawiają, że wyglądam lepiej. Balsam brązujący, ukochane kropelki samoopalające do twarzy (jeśli jeszcze ich nie używałyście, ale przez całą zimę walczycie z bladą skórą, to musicie spróbować) i krem pod oczy, które działa cuda (polecam tę limitowaną edycję). Nie ma na zdjęciu olejku z płatkami róż, bo akurat mi się skończył, ale to także idealny kosmetyk na zimę. W kosmetykach Veoli Botanica zastosowano nowoczesne formuły w oparciu o naturalne składniki takie jak: GEMMOCALM ®, Hydroavena™ HpO, LycoMega® Polyplant Red Fruits, BIOPHILIC ™ H oraz Dermasooth™, nie rezygnując przy tym z tradycyjnych składników roślinnych o udowodnionej i renomowanej skuteczności. Veoli to naprawdę światowej klasy jakość i aż miło patrzeć, szybko ta marka się rozwija. Tym bardziej mi miło, że mogłam dostać dla Was kod zniżkowy: makelifeeasier20 dzięki któremu kupicie Wasze produkty o 20% taniej. 

  Czy zima ma w ogóle jakieś zalety jeśli chodzi o kondycję naszej skóry. Tak. Można w tym czasie wykonać zabiegi, które są zakazane, gdy słońce świeci mocniej! Wiem, że to małe pocieszenie, ale warto skorzystać z tej opcji póki czas. Jeśli są tutaj jakieś sopocianki czy dziewczyny z Trójmiasta, to gorąco polecam Wam mój ulubiony salon kosmetyczny Balola. Chodzę tam już 9 lat (!) i nie sądzę, aby w najbliższym czasie coś miało się w tej kwestii zmienić. Personel jest przemiły i zawsze kombinuje jak tylko się da, abyśmy były zadowolone z każdej usługi (nie bez przypadku używam liczby mnogiej, bo chodzą tam też wszystkie moje przyjaciółki – jeśli nie spotkacie tam mnie, to prędzej czy później wpadniecie na Gosię albo Asię ;)). Tylko błagam! Zostawcie mi jakieś terminy u pani Kai i Martyny! 

 4. Rozgrzewające Congee.

   Jest kilka takich rzeczy, które zimą smakują lepiej. Najbardziej wiralowe danie tej zimy, czyli słynne Congee, to nic innego, jak nasz stary dobry polski kleik ryżowy, ale w unowocześnionej (i chyba bardziej zachęcającej) wersji. Rozgrzewa lepiej niż zupa, jest lekkostrawne, no i lubią go też moje dzieci. Jeśli chodzi o dodatki to naprawdę można szaleć – moja wersja to ta „dla dorosłych”, ale świetnie smakuje też z groszkiem i marchewką czy kurczakiem. Ważne aby dodatki łączyć z ryżem dopiero przy podaniu, bo kluczem jest zachowanie różnorodnych konsystencji.

Przepis na rozgrzewające "Congee"

  Skład:

 biały ryż (dwie szklanki)

bakłażan

jarmuż

jajko

szczypiorek

sezam (czarny i biały)

pasta miso

oliwa (do smażenia bakłażana)

pasta z papryki chilli

szczypta soli i pieprzu

Sposób przygotowania:

     1. Przygotowanie ryżu to najdłuższy proces w tym przepisie. Zgodnie ze sztuką powinno się go gotować nawet 3-4 godziny, ale mój po półtorej był już naprawdę w porządku (użyłam zwykłego sypanego ryżu, ten w woreczkach się nie nadaje). Ryż płuczemy i odcedzamy. Następnie zalewamy go wodą i tu ważne są proporcje: na moje dwie szklanki ryżu w garnku znalazło się 10 szklanek wody. Ryż solimy, a gdy już woda się zagotuje, od czasu do czasu mieszamy  (najważniejsze, aby pilnować ryżu już pod koniec, gdy woda się niemal wygotuje). Ryż jest gotowy, gdy ma konsystencję rozgotowanej owsianki. Polecam po gotowaniu zamrozić dwie porcję na później i wykorzystać gdy nadejdzie czarna godzina ;).

  2. Na patelni dodajemy oliwę i podsmażamy na niej bakłażana pokrojonego w kostkę. Doprawiamy go solą i pieprzem. Gdy już się zarumieni, to dodajemy pastę miso. W tym czasie zaczynam gotować jajko – ja swoje gotowałam 7 minut, bo chciałam, aby żółtko było lekko ścięte.

3. Do miski nakładam ryż. Dodaję kilka listków jarmużu, bakłażana, posiekany szczypiorek, przepołowione jajko. Całość polewam pastą z chilli oraz posypuję czarnym i białym sezamem.

5. To słynne słowo na „h”.

   Parę lat temu pojawił się wielki prozimowy zryw. Wszystko dzięki jednemu słowu, które zostało u nas odmienione przez wszystkie możliwe przypadki. „Hygge” było tym, czego nam, Polkom, trochę brakowało. Nazwało to, co wiele z nas czuło pod skórą, ale nie wiedziało, że można to ćwiczyć, pielęgnować, a nawet urządzić mieszkanie pod dyktando tej nowej (chociaż w Danii bardzo starej) mody. Niestety wszystko to, co hiperpopularne (a może hyggepopularne?) ulega wypaczeniu i skrajnemu skomercjalizowaniu. Coś, co miało być dla nas drogowskazem, ideą lepszego życia, zaczęło kojarzyć się już tylko z syntetycznymi odświeżaczami powietrza o zapachu wanilii.    

Dawno temu napisałam tutaj artykuł o tym, jak wielkie znaczenie dla naszego zadowolenia ma odpowiednie światło mieszkaniu. Fajnie, że pojawiają się w sklepach takie opcję bezkablowych lampek. Co prawda ich ładowanie jest irytujące, ale gra jest warta świeczki, jeśli dzięki rozświetli się dzięki temu wyjątkowo ciemne miejsce. Pierwsza lampka to Flowerpot od &Tradition, a druga to Zara Home. 

  Gdybym miała się wsłuchać w to, co różnego rodzaju trendsetterzy mówią o hygge, to musiałabym uznać, że jest już ono na tyle wysłużone i niemodne, że najlepiej o nim zapomnieć i przerzucić się – na przykład – na „japandi”. Ja wolę jednak trzymać się wartości, które niesie za sobą ta filozofia, bo pomaga mi ona odnaleźć pogodę ducha w te szare i ponure dni. Gdy siadam w fotelu, zakrywam kocem swoje zmarznięte stopy, patrzę na chlapę za oknem i uświadamiam sobie, że tylko na porannym spacerze z psem miałam okazje zobaczyć okolice w dziennym świetle, to ciężko jest mi sobie przypomnieć za co ja tę zimę właściwie lubię. I kiedy tak próbuję znaleźć przyczynę mojej sympatii do niej, to orientuję się, że chodzi o rzeczy istniejące tylko po to, aby mnie przed zimą chronić. O miękkie swetry z grubych splotów, o parujący kubek herbaty, o blask świec, który rozjaśnia ciemne popołudnia. O znajdowanie ukojenia, po tym, gdy mróz całkowicie nami ogarnął. Nie cieszą nas te trudne zimowe warunki, ale raczej świadomość, że potrafimy sobie w nich poradzić. W nieidealnym świecie odnaleźć komfort. Myślę, że o to tak naprawdę w tym chodzi.

  Zapewniam Was, chociaż doskonale o tym pewnie wiecie, że tam, gdzie słońce świeci wysoko przez cały rok, ludzie także szukają szczęścia, mają gorsze dni i wyczekują lepszego czasu. Różnica jest taka, że nie mogą tego stanu rzeczy zrzucić na barki zimy. No ale czy jeden wpis na jakimś tam blogu może pomóc zmienić nastawienie do znienawidzonej pory roku? Pewnie będzie to trudne. A jednak, patrząc chociażby na niezliczoną ilość baśni, bajek i opowieści z dzieciństwa, które rozgrywają się w krainach lodu, zaczynam mieć nadzieję, że gdzieś tam głęboko w środku, każdy z nas potrafi docenić zimę. No bo czy nie leży to w naszej naturze?

 

*  *  *

 

Look of The Day

Wpis powstał we współpracy z marką YES. 

 

kolczyki i naszyjnik – YES (naszyjnik to nowa kolekcja Manifest

biała koszula – MLE (zeszłoroczna kolekcja)

długi płaszcz w jodełkę – 303 Avenue

skórzany pasek – COS

grafitowe dżinsy – Zara

botki – Kazar

 

  Muszę się tu przyznać do statystycznych przekłamań. Nie przesadzę chyba, jeśli powiem Wam, że przez większość dni w tygodni, o ile tylko pozwala mi na to praca i spotkania z niej wynikające, to noszę uggi, puchową kurtkę za pupę, gruby sweter i legginsy (i to takie z polarem od wewnątrz…). Taki zestaw mam opanowany do perfekcji, czego nie można powiedzieć o nieco bardziej oficjalnych opcjach. Nie mówię tu o randkach czy naprawdę wyjątkowych momentach (bo wtedy użyteczność stroju ma prawo zejść na drugi plan), ale o eleganckim codziennym stroju, który naprawdę świetnie sprawdzi się przy mrozach. Teraz mam oczywiście w głowie mnóstwo opcji, ale tego dnia nie byłam w stanie wymyślić nic mądrego (jak wiadomo zawartość naszych szaf jest najfajniejsza, gdy jesteśmy od nich daleko i nasze wyobrażenia nie muszą konfrontować się z rzeczywistością). Stanęło na białej koszuli, której prasowanie zajęło tyle czasu, że odechciało mi się już szukać lepszej alteratywy. Chociaż – według Vogue'a – biała koszula jest podobno najlepszym wyborem na 2024 rok (tak jakby w 2023 było inaczej ;)).

  Na dzisiejszych zdjęciach widzicie pewien drobiazg – do moich ulubionych kolczyków dołączył niewielki wisiorek od marki YES z nowej kolekcji „Manifest”, w której projektantka, Magdalena Dąbrowska, postanowiła skupić się na naszych uczuciach. To kolejny już projekt marki, w którym piękna biżuteria posiada też jasny przekaz. Tutaj możecie obejrzeć całą kolekcję i wybrać coś dla siebie (albo na walentynkowy prezent).  

Look of the day

Wpis zawiera link afiliacyjny i lokowanie marki własnej.

 

buty – UGG Ultra Mini Platform 

wełniany płaszcz – MLE (ostatni sztuki na wyprzedaży)

spodnie – MLE (model Bergamo)

torebka – Saint Lauren z drugiej ręki

skórzane rękawiczki – COS

czapka – Mango

 

  Czy śniegowce pasują też do długiego eleganckiego płaszcza? Według mnie tak. A przynajmniej mam dzięki takim zestawom poczucie, że przez najbliższe tygodnie w swojej szafie znajdę jakiekolwiek alternatywy dla puchowej kurtki. 

Malaga – mój osobisty przewodnik

Wpis powstał we współpracy z marką Sept.

 

  Czy w samym środku zimy mogłabym liczyć na coś więcej niż stolik wystawiony na hiszpańskie słońce i filiżanka gorącej kawy w dłoni? Chyba nie. To naprawdę było wszystko, o czym marzyłam i co wystarczyłoby mi w zupełności, aby okrzyknąć ten wyjazd udanym. A jednak Malaga dała mi znacznie więcej.

  Pierwszy raz w życiu zdecydowałam się – w tym poświątecznym czasie – wyruszyć w innym kierunku niż ośnieżone szczyty. Oczywiście Hiszpania w styczniu to nie tropiki, ale słusznie założyłam, że pogoda okaże się atrakcją, której nic nie przebije. W tej podróży dałam się więc trochę porwać i nie robić wcześniej zbyt szczegółowego planu. Było to o tyle prostsze, że na miejscu od dłuższego czasu była już grupa naszych przyjaciół, i to z dziećmi w podobnym wieku. Mogliśmy więc ze spokojem zaufać ich doświadczeniom i tak też zrobiliśmy.

   Zapisałam dla Was kilka adresów, które – mam nadzieję – pomogą Wam odkryć Malagę i zanurzyć się w jej prawdziwej atmosferze. 

1. Muzeum Motoryzacji i Mody. 

 To nieco oddalone od starówki muzeum mieszczące się w starej fabryce tytoniu. Wybraliśmy się tam pierwszego dnia, tuż po przyjeździe i to była doskonała decyzja. W tym niedużym muzeum stosunek do dzieci jest „mocno liberalny”, chociaż samo w sobie jest skierowane do osób w każdym wieku.

  Przechodząc przez poszczególne sale mogliśmy podziwiać modowo-motoryzacyjną ewolucję cofając się aż do XIX wieku. W muzeum znajduje się ponad sto ekskluzywnych, odrestaurowanych pojazdów z różnych epok oraz projekty vintage największych domów mody. Dla fanów klasyków z Jamesa Bonda też się coś znajdzie! Tutaj możecie zwiedzić muzeum online. 

 

Adres:

Museo del Automóvil y la Moda
 ​Av de Sor Teresa Prat, 15, Carretera de Cádiz, 29003 Málaga, Hiszpania

 

Większość wielkich domów mody zaczynało od projektowania i tworzenia… kapeluszy. Zabieranie ich w podróż wiązało się z nie lada wyczynem, ale inaczej być nie mogło, bo nakrycia głowy były symbolem społecznego statusu (którym każdy chciał się popisać). Jak dobrze, że czasy się zmieniły i dziś można wyskoczyć na weekend w czapce z daszkiem! 

 

* * * 

 

2. Spacer wzdłuż skąpanego w słońcu portu.

 A może by tak iść po prostu bez celu, przysiadać na ławce, jeść lody i patrzeć na morze? ¿Por que no? Mam wrażenie, że mieszkańcy Malagi chyba opanowali tę sztukę do perfekcji, bo architektura wzdłuż wybrzeża zaprasza do długich i powolnych spacerów.

  "Palmeral de las sorpresas" (czy dobrze rozumiem, że oznacza to „palma z niespodzianki”?) to szeroki bulwar ciągnący się wzdłuż portu. Znajduje się tam mnóstwo małych knajpek, ławek i przestrzeni dla dzieci. Polecam spróbować tam lodów w lodziarni Martonela. Lody w styczniu brzmią surrealistycznie, ale na deptaku słońce grzało tak mocno, że naprawdę miło było się schłodzić. 

 

Adres:

Palmeral de las Sorpresas

 P.º del Muelle Uno, 29015, Málaga

 

Po całym dniu chodzenia! Wygodne skórzane buty to w Maladze podstawa!

Jest jakiś porządek w tym chaosie, nieprawdaż?

Tutaj taka refleksja, skoro mam akurat na sobie buty od Sept i mówimy o długich spacerach. Marka, która od kilku lat działała na polskim rynku, sprzedawała rzeczy super jakości i miała grono zadowolonych klientek zamyka się z końcem miesiąca. Na profilu marki widać ogromny zawód tych, którzy doceniają szeroko pojęte wysokie standardy. Pomyślmy o tym, gdy następnym razem będziemy robić sobie zakupy w sieciówkach – ceny są w nich coraz wyższe, coraz częściej płacimy tyle samo za buty (czy jakiekolwiek inne elementy garderoby) co w polskich sklepach. Dokonujmy mądrych wyborów i wspierajmy polskie biznesy. Jeśli chcecie skorzystać z ostatniej szansy, aby kupić buty w Sept to z kodem SALE30 otrzymacie 30% zniżki w sklepie (sklep zamyka się 31 stycznia na zawsze :( ). 

Zadowoleni, z lodami o smaku Raffaello w dłoni, wygrzani na słońcu. Lepiej być nie może!

 

*  *  *

 

3.  Restauracja Trocadero.

  No dobrze, będę szczera. Hiszpańska kuchnia z pewnością jest przepyszna i kilka tradycyjnych dań bardzo mi smakowało. Mimo wszystko uważam, że osobom, które mogłyby żywić się wyłącznie warzywami (a ja się do takich zaliczam) nie jest łatwo znaleźć tutaj urozmaicony jadłospis. Umiłowane przez nas tapasy raczej nie wpisują się w wegańską kuchnię (oliwki to jednak ciut za mało, aby mój apetyt został zaspokojony). Z pewnością ten niedosyt wynika z tego, że nie odkryłam jeszcze wielu cudownych miejsc w Maladze. Ale jedno mogę polecić! To Trocadero mieszczące się na samym końcu bulwaru przy porcie. Gorąco zachęcam, aby zrobić wcześniej rezerwację. Znajdziecie tam dania tradycyjnej kuchni hiszpańskiej, ale też sporo alternatyw. Zostawiam namiar tutaj.

 

Adres:

Restauracja Trocadero Casa de Botes
adres: de la Farola, 25, Distrito Centro, 29016 Málaga

 

 Paella z moich snów!

I nawet ten kolonialny wystrój, za którym nigdy nie przepadałam, tutaj jakoś mi się podoba. 

 

*  *  *

 

4. Biopark Fuengirola.

 Niech was nie zmylą pozory. Nadal jesteśmy w Hiszpanii. ;) Bioparc Fuengirola, do którego trafiliśmy dzięki poleceniu Gosi, to coś w rodzaju Zoo, ale jednak w nieco innej formule niż te, które znam z Polski. Jest to park zoologiczny, w którym zwierzęta żyją obok siebie, odtwarzając ich naturalne siedliska.  Znajdziemy tu ogromne powierzchnie podzielone na cztery obszary: Afrykę Równikową, Indo-Pacyfik, Madagaskar oraz południowo-wschodnią Azję. Zielone otoczenie pokryte roślinnością typową dla danego regionu oraz wodospady, skały i charakterystyczne budowle sprawiają, że nie tylko zwierzęta, ale i sami zwiedzający mogą poczuć się jak w lesie tropikalnym. Nie spodziewałam się, że będzie tu tak fajnie! To tylko pół godziny od Malagi!

 

Adres:

Bioparc Fuengirola
adres: C. Camilo José Cela, 6, y 8, 29640 Fuengirola, Málaga

 

Flamingi obfotografowane z każdej strony!

A tu środkowoeuropejskie zwierzęta w swoim naturalnym towarzystwie.

*  *  *

 

 5. Wieczorny spacer ulicami Malagi w poszukiwaniu Churrosów.

 Te oryginalne smakują bardziej jak nieposolone frytki niż nasze pączki. Macza się je w gorącej czekoladzie dzięki czemu nabierają słodyczy. Mowa oczywiście o churrosach, najsłynniejszym hiszpańskim deserze. W Maladze każdy powie Ci, że jeśli chcesz spróbować tradycyjnej wersji to tylko w Casa Aranda. Tę słynną churrerię odwiedzają zarówno turyści jak i rodowici mieszkańcy. To oczywiście wiąże się z tym, że właściwie przez cały dzień, nawet w styczniu, trzeba tam odczekać swoje w kolejce, ale to także jest element lokalnej tradycji, którą warto potraktować na wesoło.  

 Po słodkiej przekąsce idziemy dalej odkrywać wieczorną Malagę. Trafiamy do Antigue Case de Guardia czyli najstarszej winiarni w mieście. Zachowała ona swój dawny wystrój, zwyczaje i klimat. Życie toczy się tu jak w lokalnym barze sprzed 170 lat. Rachunki w dalszym ciągu są zapisywane kredą na blacie baru, a obsługa dzwoni dzwonkami za każdym razem, gdy dostanie napiwek!   

 

Adres:

Casa Aranda 
adres: C. Herrería del Rey, 2, Distrito Centro, 29005 Málaga

 

Jeśli za mało Wam słodyczy to polecam jeszcze tę kultową cukiernię Cafetería Lepanto ​C. Marqués de Larios, 7, Distrito Centro, 29015). A przy tej wystawie sukien ślubnych dłużej się zatrzymałyśmy. Ta po lewej naprawdę może namieszać w głowie!A tu kilka roczników z Antigue Case de Guardia.

No i kolejka po churrosy. 

Czekamy na swoją kolej i obserwujemy ten krajobraz po bitwie. ;) 
A tak wyglądał nasz stolik. Bez rezerwacji! ;)

*  *  *

 

 6. Muzeum Muzyki.

 Maleńkie i urocze Muzeum Muzyki mieści się w samym centrum. Idealny pomysł, jeśli mamy akurat wolną godzinę i nie chcemy szwendać się po mieście bez celu. Byliśmy tam z całą zgrają dzieci, ale podejrzewam, że sami dorośli też miło spędzą czas. Zwłaszcza, że muzeum posiada kilka sal interaktywnych, które w ciekawy sposób pokazują nam jak pracuje dźwięk – można zagrać na bębnach, wiolonczeli albo wykonać samemu kilka eksperymentów. 

 

Adres:

Museo Interactivo de la Música

C. Beatas, 15, Distrito Centro, 29008 Málaga

 

 

*  *  *

 

7. Katedra i jej okolice o poranku.

  Co łączy Malagę i Trójmiasto? Sztuka, która wpisana jest w życie mieszkańców. Idę sobie przez główny deptak w Maladze i nagle natrafiam na rzeźbę niezwykle podobną do tych, które znam z Parku Północnego w Sopocie. Podchodzę bliżej, aby sprawdzić kto ją zrobił. No i zgadza się. To ten sam artysta – Tony Cragg. To tuż obok słynnej katedry La Manquita, którą polecam obejrzeć przede wszystkim z rana. Mniej wtedy ludzi, więc można w spokoju usiąść na ławkach w przynależącym do katedry parku i poobserwować budzące się do życia miasto. 

 

Adres:

C. Molina Lario, 9, Distrito Centro, 29015 Málaga

 

Jak będziecie mieli okazję być w Maladze, to tutaj jest pinezka to tej rzeźby. A tu dla porównania te sopockie

Nasza nowa kolekcja MLE sprawdziła się idealnie w czasie hiszpańskiej zimy. Ciekawa, kiedy pogoda w Polsce pozwoli nam założyć te same rzeczy. Celuję w kwiecień.

 

*  *  *

 

8. Tak zwana „chrupkownia”.

 Płatki śniadaniowe to w naszym domu temat „tabu” próbujemy na różne sposoby podstawiać dzieciom inne opcje śniadaniowe licząc na to, że po Chocapici sięgną dopiero jako osoby pełnoletnie :D. Ale wyjazdy rządzą się swoimi prawami. Wielką atrakcją była dla nas wizyta w śniadaniowni, zwanej przez nas „chrupkownią”. Na wysokich pod sufit regałach ustawione są tam wszystkie możliwe rodzaje płatków śniadaniowych, każde pudełko posiada swój numerek, który podaje się w trakcie zamawiania śniadania. Są tam oczywiście także inne opcje jak acai bowl, tosty z awokado, pyszna kawa czy owsianka. Ciekawe doświadczenie :). 

 

Adres:

The Cereal Boom Cafe

adres: C. Córdoba, 14, Distrito Centro, 29001 Málaga

 

 

*  *  *

 

 9. Muzeum Picassa.

 Podobno to sam artysta zażyczył sobie, aby w mieście w którym się urodził, powstało muzeum poświęcone jego twórczości. Wystawa stała powstała dzięki uprzejmości członków rodziny artysty, którzy udostępnili swoje prywatne zbiory. Samo muzeum jest niezwykle urokliwe – w jego starej części znajduje się piękne patio, ale nie brak też nowoczesnych rozwiązań.

 Przechodząc z sali do sali rzucił mi się w oczy znajomy obraz. Przecież to Ewa Juszkiewicz! Gdańszczanka! Nie może być inaczej! I to wśród dzieł jednego z najwybitniejszych artystów wszech czasów. Pierwszy raz zobaczyłam jej obraz na żywo. I to w Maladze. Przypadkiem. (Później oczywiście sprawdziłam, że jej obraz to element czasowej wystawy „Echa Picassa”, którą można obejrzeć w muzeum do 31 marca.)  

 

Adres:

Picasso Museum Málaga
adres: Palacio de Buenavista, C. San Agustín, 8, Distrito Centro, 29015 Málaga

 

Ewa Juszkiewicz. Najdroższa współczesna polska artystka, która właśnie nawiązała współpracę z domem mody Louis Vuitton. Oby moda jak najczęściej czerpała ze sztuki. 

Tym polskim akcentem kończę mój mały przewodnik po słonecznej Maladze. Żegnaj Costa del Sol! Witaj śnieżna sopocka kraino!  

 

*  *  *

 

 

Look of The Day – Poranek w Maladze

Wpis zawiera lokowanie marki własnej. 

 

skórzana czarna torebka – Arket (podobna tutaj)

krótki trencz – MLE (w sprzedaży na przełomie lutego i marca)

dżinsy w grafitowym kolorze – ZARA (już niedostępne ale to ten model)

koszulka z długim rękawem – MLE

okulary – H&M Premium

zamszowe botki – Ryłko

pasek – COS

 

  Spragnieni słońca i kuszeni nieustannie od kilku tygodni przez naszych przyjaciół zdecydowaliśmy się ruszyć w stronę hiszpańskiej Malagi. Lada dzień wrócę do Was z małym przewodnikiem po tym mieście, a dziś zostawiam Was z prostym zestawem, który sprawdził się idealnie. Bo chociaż na Costa del Sol jest słonecznie i nieporównywalnie cieplej niż w Sopocie, to różnice temperatur między porankiem a południem potrafią zaskoczyć!