Wpis powstał we współpracy z Krosno, Barwa oraz zawiera lokowanie marki własnej. 

 

  Czujecie już tę zbliżającą się lawinę?

  Dla wielu z nas (a dla mnie na pewno), świąteczny nastrój jest nierozerwalnie połączony z domem i wszystkim tym, co się w nim dzieje. Zaczyna się zawsze tak samo – w dniu, w którym spadnie w Sopocie pierwszy śnieg, rozkładam drabinę i zaglądam do najwyższej szafki w mieszkaniu (po co to krygowanie się? Przecież wiadomo, że w prawdziwych polskich domach to miejsce ma jedną nazwę: pawlacz!). Nakręcane śnieżne kule, papierowe gwiazdy, poszewki na poduszki, kubki z motywem Mikołaja i reniferów – wyciąganie tych wszystkich rzeczy, to jak preludium świątecznego koncertu, powrót do najpiękniejszych dziecięcych wspomnień, magia w najczystszej postaci. Sentymenty wstrząśnięte i zmieszane z dziecięcą radością. Dozuję sobie te przyjemności po trochu, wedle ustalonego w głowie kalendarza.

  W idealnym świecie chciałabym dokończyć wszystkie remontowe sprawy, do których brakowało mi sił, gdy ekipa panów fachowców była jeszcze dostępna. Niby chodzi o drobiazgi, ale wystające kable ze ściany drażnią jakoś bardziej, gdy perspektywa ugoszczenia teściowej na Wigilii zbliża się wielkimi krokami. Gdyby te wszystkie niedoróbki udało mi się ogarnąć, to niczym Martha Stewart, zabrałabym się za czyszczenie sztućców, pranie dywanów i zasłon, no i wiadomo – poświęciłabym się bez reszty najpopularniejszej przedświątecznej gimnastyce: myciu okien. Dekorowanie, jako nagrodę za wykonaną pracę, zostawiłabym sobie na sam koniec. A potem już tylko wskoczyłabym na Gwiazdę Betlejemską i latała po niebie.

Czy te zdjęcia co roku będą wyglądać tak samo?! W jakimś sensie tak, bo co roku robimy to samo, nawet jeśli w szerszym gronie. Rok 2021 wyglądał podobnie, a jednak tyle się od tamtego czasu zmieniło…

 

  A tak na serio. Jeśli ja – osoba uprzywilejowana pod wieloma względami (nie wychowuję dzieci sama, mam pracę, dach nad głową) – już w listopadzie wiem, że nie dam rady ogarnąć tego, co sobie wymarzyłam, to znak, że w planowaniu chociaż niektórych etapów Świąt chyba trzeba zmienić podejście. Znaleźć jakiś balans między tradycją, obowiązkami, a radością w tym magicznym czasie. No i nie porównywać efektów swoich przygotowań z innymi (a już na pewno nie z ifluencerkami ;)). Porównywanie się być może prowadzi do perfekcji, ale przede wszystkim zabiera nam radość ze zwykłych chwil.

  Dziś nie będę do tego wpisu dopisywać żadnych wielkich idei. W kilku zdaniach opowiem Wam po prostu o konkretnych drobiazgach, które odhaczyłam już z listy. Jakoś milej i lżej jest mi dzięki temu myśleć o zbliżającym grudniu.  

 

  Ale od początku. Ani odnowiony salon, ani umyta podłoga, ani nawet świąteczne poduszki na kanapie nie zrobią nam takiego nastroju jak odpowiednia oprawa muzyczna. Z dumą ogłaszam, że moja grudniowa świąteczna składanka na Spotify ma już ponad 7000 obserwujących, a ja, co jakiś czas, dodaję do niej nowe utwory. Jeśli więc macie taką możliwość, to wejdźcie w link i włączcie ją sobie. W akompaniamencie delikatnych bębnów i przepięknych słów piosenki „The little drummer boy” ten artykuł na pewno bardziej Wam się spodoba ;). 

 

1. Szelągowska byłaby dumna (a może wręcz przeciwnie?).

  Czy kocham nasze mieszkanie i doceniam je każdego dnia? Tak. Czy jest w nim mnóstwo miejsc, które chciałabym zmienić/lepiej zaprojektować/przerobić? Pomidor. Lepiej nawet nie zadawać takiego pytania w moim towarzystwie. Oczywiście czym innym jest generalny remont, (którego zasadniczo przed Świętami nie polecam ;)), a czym innym zmiana jednej rzeczy, która kłuje nas w oczy za każdym razem, gdy rano siadamy do stołu z kubkiem kawy w ręku. Ja mam kilka takich wtop, a jedną z nich jest ekran domofonu, którego nie przewidziałam w fazie projektu. Niby drobiazg, ale irytował mnie od dnia, w którym się pojawił… Wykorzystując zawiasy z Castoramy i mocowania na rzepy (sama nie byłam pewna czy to wypali, ale jednak naprawdę mocno trzymają), zamontowałam lekką ramkę z grafiką, która łatwo się otwiera, gdy chcę skorzystać z domofonu. Być może nie jest to wielkoskalowe rozwiązanie na miarę Zahy Hadid, ale ulga ogromna! No i mogę to w każdej chwili usunąć jeśli uznam, że jednak domofon podoba mi się bardziej niż grafika. 

Tak to wygladało jeszcze wczoraj. Tak. Wiem, że czepiam się szczegółów, ale same zobaczcie efekt. No czy nie jest lepiej? (Tę małą choineczkę, o którą pewnie zaraz zapytacie mnie  w komentarzach, znalazłam rok temu w Zara Home, ale widzę, że w tym roku też jest dostępna). 

Na grafice powyżej widzice wszystkie wykorzystane przeze mnie materiały. Żadnego wbijania gwoździ ani proszenia męża o pomoc. 

 

2. Porządki.

  Pamiętam jak po remoncie nasze wszystkie książki leżały w kartonach i na rozpaczliwe pytania mojego męża: „dlaczego?!” odpowiadałam, że chcę je ładnie poukładać według kolorów i potrzebuję na to dużo czasu. Któregoś dnia wróciłam do domu i zobaczyłam, że mój mąż po prostu na chybił trafił rozstawia wszystko jak leci. „Jak znajdziesz ten czas to ułożysz je po swojemu” – powiedział.

  Od tego momentu minęły dwa lata, a książki leżą tam gdzie je wtedy położył. Czy można wysnuć z tej kompletnie nieistotnej opowiastki jakiś mądry wniosek? Może taki, że każda perfekcjonistka musi w którymś momencie zrozumieć jedną rzecz. Są takie sytuacje, kiedy lepiej jest zrobić coś byle jak, niż nie zrobić tego w ogóle. Pewnie większość z nas chciałaby stworzyć idealne Święta, ale z doświadczenia wiem (i nie tyczy się to tylko rodzinnych uroczystości), że nawet jeśli popełniam jakąś gafę, to inni nie zwracają na nią tak dużej uwagi, jak ja (chyba, że się o to sama postaram).

Moja garderoba w 80 procentach spełnia wymogi kategorii „homewaer”. Swetry to podstawa moich jesienno-zimowych strojów. Ten jest oczywiście od MLE (i spodnie też) i niebawem wejdzie do sprzedaży. A jeśli Wy też kochacie swetry, to spodoba Wam się moje odkrycie na następnym zdjęciu. 

​To bynajmniej nie jest pierwsza gwiazdka, tylko iskry strzelające z naszych włosów… Jeśli Wy też dostajecie już od dzieci buziaki kopiące prądem, to podziękujecie mi za to polecenie. Ten płyn Ania od marki Barwa sprawia, że zapomniałam o naelelektryzowanych swetrach i czapkach. Po jego użyciu do ubrań nie przywierają też psie włosy. Ma delikatny świeży zapach prania. Można kupić go stacjonarnie w dogeriach Natura i przez internet tutaj

Starczy kieliszków i szklanek na Wigilię? Od zeszłego roku moja kolekcja szkła skurczyła się o kilka egzemplarzy, ale to chyba dowód na to, że chętnie zapraszamy gości! Wszystko co widzicie na tej półce jest od polskiej marki KROSNO. Akcja Black Friday ruszyła już dzisiaj – wszystko jest przecenione o 15%.

Dokupiliśmy zestaw sześciu kieliszków do wina. Kolekcja DIVINE powstała dzięki przełomowi w mechanicznej produkcji szkła. Nigdy wcześniej kieliszki formowane maszynowo nie były tak bliskie jakości produktów wytwarzanych ręcznie. Są wykonane z najwyższej jakości szkła CRYSTALINE. A wyprodukowano je oczywiście w Polsce. 

 

3. Dekorowanie.

  Hedonizm dzisiejszych czasów zachęca nas do tego, aby wydłużać ten przedświąteczny czas do maksimum, najlepiej odpalić się już drugiego listopada i prosto z grobów iść do domu żeby włączyć „The Holiday”. Nie żartuję – Instagram i Tiktok zostały dosłownie zalane tego typu filmikami.  Problem w tym, że gdy ubieramy choinkę już w listopadzie, to jakoś mniej radości jej widok przynosi nam w Wigilię. Podejrzewam, że działa to na podobnej zasadzie, co podanie pysznego dania w momencie, w którym jesteśmy najedzeni po uszy.

Wszystkie ozdoby, które mam kupiłam w poprzednich latach. Ale specjalnie dla Was wyszukałam identyczne lub naprawdę bardzo podobne. Papierowe gwiazdy, choinki, wiszące ozdoby. Przy odpowiednim traktowaniu przetrwają niejedne Święta. 

 

  Choinki nie kupię szybciej niż w trzecią niedzielę Adwentu chociażby mnie podpalano, ale dekorowanie mieszkania, to już zupełnie co innego. Pierwszy śnieg lub pierwszy dzień grudnia (jeśli do tego momentu nie zrobi się w Sopocie biało), to mój osobisty grafik, który trzyma mnie w jako takich ryzach, ale co ważniejsze – tworzy nasz coroczny rytuał, który jest już czytelny nawet dla trzylatki. Być może dla stałych odbiorców bloga będę nudna – znów te same ozdoby, które znacie doskonale z poprzednich lat. Nieco przykurzone, gdzieś tam obdrapane, niektóre z nich naprawiane i klejone. Część zrobiona samodzielnie – razem z dziećmi. Nowe ozdoby kupuję rzadko i odnajduję wielką radość w tym, że kolejne pokolenie cieszy się z czegoś, co jest z nami od dawna. 

  Późny listopad to moment magiczny. Utrzymać napięcie na wodzy i nie zdetonować za szybko świątecznego nastroju, to chyba najmilszy życiowy kurs cierpliwości. Ale ten okres w roku to także dowód na to, że najlepszą antykonsumpcyjną lekcją jest zatroszczenie się o to, co już mamy. Staram się o tym pamiętać każdego dnia i ten najbardziej ponury i najciemniejszy okres w życiu umilać sobie wspólnymi domowymi aktywnościami. Niekoniecznie wielkiej wagi. ​

*  *  *