jewellery / biżuteria – YES
leather belt / skórzany pasek – Gucci
trousers / spodnie – Mango (stara kolekca)
cotton top / bawełniana bluzka – H&M
leather flats / skórzane baletki – Chloe
basket / koszyk – RobotyRęczne
jewellery / biżuteria – YES
leather belt / skórzany pasek – Gucci
trousers / spodnie – Mango (stara kolekca)
cotton top / bawełniana bluzka – H&M
leather flats / skórzane baletki – Chloe
basket / koszyk – RobotyRęczne
dress / sukienka – NA-KD
white sneakers / białe trampki – VANS
leather bag / skórzana torebka – CHANEL (mini flap bag)
sunglasses / okulary – Mango
Tagging the dwellers of particular countries with one defined style is always connected with some kind of distortion – generalization allows making mistakes by default. Today, however, I'll talk about a general ideal concerning Scandinavian women that I've got in my head. After years of watching Swedish, Danish, and Norwegian blogs, I think that white sneakers are what I could spot on them most frequently. When it comes to colours, they most often choose one thing – a combination of black and white. Owing to such sets, even fanciful dresses looked somehow… neater?
If you want to have a 20% discount on NA-KD (you'll find there, among others, this dress), use the following code: makelifeeasier20. The offer includes all non-discounted products on NA-KD so it's worth going a little bit crazy. Have a pleasant shopping experience!
* * *
Zamykanie mieszkanek poszczególnych krajów w obrębie konkretnego stylu zawsze wiąże się z jakimś przekłamaniem – generalizowanie z założenia dopuszcza popełnianie błędów. Dziś będę jednak odnosić się do ogólnego wyobrażenia o Skandynawkach, które mam w głowie. W mojej świadomości po latach oglądania szwedzkich, duńskich i norweskich blogów, utarło się przekonanie, że to białe trampki widziałam na nich najczęściej. Jeśli kolor, to tylko jeden – w połączeniu z czernią i bielą. Dzięki takim zestawieniom nawet fikuśne sukienki wyglądały jakoś tak… schludniej?
Jeśli chciałybyście skorzystać z 20% zniżki w sklepie NA-KD (w ofercie znajdziecie między innymi moją sukienkę) użyjcie kodu makelifeeasier20. Promocja obejmuje cały nieprzeceniony asortyment NA-KD więc naprawdę warto zaszaleć. Udanych zakupów!
silk dress / jedwabna suknia – Warsaw Poet
leather sandals / skórzane sandały – Massimo Dutti (stara kolekcja)
hat / kapelusz – pamiątka z Prowansalskiego straganu
Whenever I came across the expression "epic moment" or "poetic moment", I felt that the authors get out of taking the effort, instead of taking the moment to really describe their own feelings and thoughts; they went for the simple solution. And here it is, today I can't really find a wiser expression myself. I guarantee you that (this time ;)), it's not an outcome of laziness. Sometimes, you just can't speak out the words that you want – to avoid saying too much – we'd rather stay silent and smile.
Di Trefi Fountain has forever been my beloved place in Rome. Fortunately, I've never visited Oceanus and his charger team when there were savage crowds flocking around it as the fascination would probably lose its strength. Each time I visit the landmark, I can't help out but throw a coin in the water (over my shoulder) to ensure myself a return to Rome.
My dress is a design created by the wonderful Magda – the founder of Warsaw Poet. Magda designs models in other colours than white – she can create an outfit in all hues, for all occasions, and her consideration for women's whims is really incredible. Remember about this brand when there's a really epic moment ahead of you.
* * *
Zawsze gdy natknęłam się gdzieś na określenia typu "epicka chwila" czy "poetycki moment" miałam wrażenie, że autorzy chcieli się wymigać od wysiłku -zamiast nagimnastykować się trochę i faktycznie opisać własne wrażenia posłużyli się najprostszym rozwiązaniem. I oto sama dziś nie bardzo potrafię wykrzesać z siebie nic mądrzejszego. I zapewniam Was, że (tym razem ;)) nie jest to wynik mojego lenistwa. Czasem po prostu słowa stają nam w gardle, a my – nie chcąc powiedzieć zbyt wiele – wolimy milczeć i się uśmiechać.
Fontanna Di Trevi to od zawsze moje ukochane miejsce w Rzymie. Szczęśliwie nie odwiedzałam nigdy Okeanosa i jego zaprzęgu rumaków w czasie gdy pod fontanną pojawiały się dzikie tłumy, bo pewnie moje zauroczenie straciłoby na sile. A tak, za każdym razem nie mogę się powstrzymać przed wrzuceniem do wody monety (przez ramię, do tyłu) by zapewnić sobie powrót do Rzymu – tak głosi legenda.
Moja sukienka to projekt cudownej Magdy – założycielki marki Warsaw Poet. Magda projektuje modele nie tylko w bieli – może Wam zapewnić kreację w każdym kolorze, na każdą okazję, a jej wyrozumiałość wobec kobiecych fanaberii jest naprawdę niezwykła. Pamiętajcie o tej marce, gdy będzie Was czekać prawdziwie poetycki dzień.
shoes / buty – Guess on eobuwie.pl
cotton dress / bawełniana sukienka – Stradivarius
white sunglasses / białe okulary – H&M
basket / koszyk – RobotyRęczne
Bloggers, fashion magazines, or the so-called influencers struggle to stand out against their competitors.It's understandable – after all, new profiles and titles have been running rampant in the recent years, and it's difficult to catch the audience's attention in the crowd. Spotting trends is in a way our task; however, putting on a mask should be left to actors – unless we treat our posts like theatrical performances indeed. I feel a discrepancy, even if the online celebrities sometimes show themselves "sauté" and proudly admit that they look like that on a daily basis. Why? What's the point in showing something that's not true for most of the time? What are they supposed to attain? What do they want us to learn?
I've never been a fan of visionary outfits and makeup metamorphoses. Not to mention improving your beauty in Photoshop that I have never installed on my computer. Waiting for good light, an appropriate body position, and a little bit of self-acceptance have to suffice. If you see uneven skin colour, wrinkles on my neck, and fine scars on my knees (Portos and him learning how to walk on a leash), it means that everything is fine.
* * *
Blogerki, magazyny modowe czy tak zwane "ifluencerki" walczą o to, aby wyróżniać się na tle konkurencji. To zrozumiałe – w końcu nowe profile i tytuły wyrastają w ostatnich latach jak grzyby po deszczu, a w tłumie trudno zwrócić na siebie uwagę widowni. Wychwytywanie trendów to w pewnym sensie nasze zadanie, ale przybieranie maski powinno się jednak zostawić aktorom – chyba, że nasze publikację faktycznie traktujemy jak teatralne przedstawienie. Odczuwam dysonans, nawet jeśli internetowe gwiazdy, od czasu do czasu, pokazują się światu w wersji "sauté" i z dumą oświadczają "tak wyglądam na co dzień". Dlaczego? No bo po co w takim razie przez większość czasu raczą nas czymś co jest nieprawdziwe? Co w ten sposób chcą nam przekazać? Czego nauczyć?
Nigdy nie byłam fanką wizjonerskich stylizacji i makijażowych metamorfoz. Nie mówiąc już o poprawianiu urody w Photoshopie, którego po dziś dzień nie zainstalowałam w komputerze. Wyczekiwanie na dobre światło, odpowiednia pozycja ciała i odrobina samoakceptacji muszą mi wystarczyć. Jeśli więc dopatrzycie się nierównego koloru skóry, zmarszczek na szyi i drobnych blizn na kolanach (ach ten Portos i jego nauka chodzenia na smyczy), to znaczy, że wszystko jest w porządku.
navy dress / granatowa sukienka – Bynamesakke
leather sandals / skórzane sandały – Massimo Dutti (stara kolekcja)
basket / koszyk – RobotyRęczne
The beginning of July is always a harbinger of a dilemma for the dwellers of Tricity – participating in Opener since it's at a stone's throw away or running away. I tried to strike a golden balance. On Friday, we departed in the opposite direction and enjoyed the charms of the Kashubian region, nearby Przodków. We were even able to taste the last batch of sweet cherries. On Saturday, together with 70 thousand other people, we were listening to Dawid Podsiadło and Bruno Mars. We were listening because it was difficult to spot them, unless you count the wall screen.
However, going back to the crux, that is today's look of the day – this week you could read a long post about slow philosophy that has caught my heart a long time ago. I'm glad that it's increasingly easy to find clothes that match the slow trend in Poland. As today, fashion is very hectic, and those who try to be one step ahead of it (or again make it even faster) eventually become breathless. Bynamesakke, for example, can boast clothes made of cotton that is considerably more durable than the one that we know from chain stores. I give it a point for the design as well – a few dresses resemble tiny art works. They are sewn with great attention to detail and are great to wear.
* * *
Początek lipca to dla mieszkańców Trójmiasta zawsze zwiastun dylematu – korzystać z Opener'a skoro jest tuż obok czy brać nogi za pas i uciekać jak najdalej. Ja spróbowałam pogodzić jedno i drugie. W piątek wyruszyliśmy w przeciwnym kierunku do festiwalu i korzystaliśmy z uroków Kaszub, niedaleko Przodkowa. Załapaliśmy się nawet na ostatnie czereśnie. Za to w sobotę wraz z 70-tysięcznym tłumem słuchaliśmy Dawida Podsiadło i Bruno Marsa. Słuchaliśmy, bo zobaczyć ich było ciężko, no chyba, że obraz z telebimów też się liczy.
Wracając jednak do meritum, czyli dzisiejszego stroju – w tym tygodniu na blogu można było przeczytać długi wpis o idei "slow", która już dawno skradła moje serce. Cieszę się, że w Polsce coraz łatwiej jest znaleźć ubrania, które wpisują się w nurt "powolnej mody". Bo dziś moda nie pędzi już jak szalona, a Ci którzy próbują ją przegonić (albo znów nadać jej szybszy rytm) dostają zadyszki. Marka Bynamesakke na przykład może poszczycić się ubraniami wykonanymi z bawełny znacznie trwalszej niż ta, którą znamy z sieciówek. Ode mnie dostaje też plus za projekty – kilka sukienek przypomina małe dzieła sztuki, są uszyte z ogromną dbałością i nosi się je świetnie.
ring / pierścionek – YES
trousers / spodnie – NEW LOOK
blanket / jasny koc – H&M HOME
black top / czarna bluzka – Asos
bag / koszyk – RobotyRęczne