Chłopiec z latawcem

    Gdy dwa lata temu moja mama podsunęła mi pod nos książkę „Chłopiec z latawcem”, pomyślałam, że dwieście stron przedstawiających 30 lat historii Afganistanu, z dokładnym opisem przebiegu wojny z ZSRR a później reżimu talibów, to nie jest to, co pozwoli mi się odstresować. Dla świętego spokoju stwierdziłam, że przeczytam 50 stron a potem, jeśli mnie nie zainteresuje, z czystym sumieniem będę mogła odłożyć na półkę. Jak się pewnie spodziewacie, książkę przeczytałam całą, tak samo jak moja mama, tata, bratowa, mój chłopak, kuzynka, dwie przyjaciółki, Zosia, jej tata, jej przyjaciółki i jeszcze parę osób, które do tego nakłoniłam. Nie cierpię banalnych sformułowań, ale ta książka NAPRAWDĘ zmieniła moje podejście do świata.

    Na jej podstawie został nakręcony film, który został doceniony przez międzynarodowych krytyków, ja jednak go nie obejrzałam. Moja wyobraźnia dostarczyła mi tak wyraźnych obrazów, że więcej wstrząsów już naprawdę nie potrzebuję. Uprzedzam, że nie jest to książka, którą czyta się z uśmiechem na ustach. Od czterdziestej strony chusteczka była moim stałym towarzyszem, chociaż książka w żadnym wypadku nie jest banalnym wyciskaczem łez.

    Dla mnie była to tak emocjonująca podróż, że nawet teraz (gdy minęło już sporo czasu od ponownego przeczytania książki) mam ściśnięte gardło pisząc ten tekst, a za każdym razem gdy mój chłopak wypowie zdanie: „Amir i Hassan, sułtani Kabulu” w ciągu sekundy zalewam się łzami. To prawdziwa mocna literatura i polecam ją każdemu, bez wyjątku.

 

The whole world stops for a while

    Cześć Wam! Jak tam sobotnie popołudnie? Chciałabym się z Wami podzielić wrażeniami z niedzielnego spaceru. Ponieważ słońce pięknie świeciło a temperatura też była bardzo przyjemna, przekonałam znajomych, abyśmy wybrali się na plażę puszczać latawiec. Było mnóstwo ludzi! Zawsze jestem pozytywnie zaskoczona, gdy widzę ile osób wybiera świeże powietrze, zamiast siedzenia przed komputerem (nie żebym ja teraz przed nim siedziała;)).

   Was też chciałabym zachęcić chociaż do krótkiego spaceru. Najlepiej z paczką najbliższych znajomych. A potem polecam  wprosić się do kogoś, kto świetnie gotuje (cześć Zosiu, co tam porabiasz?:D).

Pełni werwy wchodzimy do akcji!

Nie możemy zapomnieć o Zosi, która pomimo przyplątanego choróbska poszła razem z nami.

 

 

 

Nic nowego

     Witajcie :) Przedstawiam Wam strój dnia, który według mnie jest idealny, na wieczorne wyjście ze znajomymi. Ponieważ ostatnio postanowiłam ograniczyć wydatki, czekając do momentu w którym będę pewna, co chcę kupić na nowy sezon, mam na sobie rzeczy, które są w moje szafie już od dłuższego czasu.

    I tak tunika, którą mam na sobie, w rzeczywistości jest luźną sukienką (wydaję się taka krótka po przepasaniu paskiem). Kupiłam ją dokładnie 4 lata temu w Zarze. Miałam  nóż na gardle i musiałam wynaleźć kreację na wieczór,  w ciągu jednej godziny. Stwierdziłam wtedy (już w tam tym czasie cechowałam się dobrze rozwiniętymi instynktami przetrwania:)), że kupię coś klasycznego, żeby móc owy strój jeszcze kiedyś wykorzystać. Muszę przyznać, że był to naprawdę dobry zakup. W lecie nosiłam tą sukienkę do cielistych szpilek, a w tym roku w upalne dni, będę do niej ubierać baletki, przewiązywać w pasie paskiem, a potem maszerować w niej na plażę.

    Trencz zakupiłam w New Look w dziale dziecięcym. Zawsze chciałam mieć taki płaszczyk, a ten był naprawdę niedrogi (119 zł).  Z kolei  kardigan jest moim najnowszym nabytkiem, ma zaledwie roczek:). Zakupiony w H&M, świetnie sprawdza się jako eleganckie bolerko do sukienek, czy zwykły kardigan (lub, jak to lubi mawiać mój chłopak: liść) do jeansów. Kozaki firmy Nine West ustrzeliłam na przecenie (to te same, które widzieliście w stylizacji „Simple”) i chociaż mają już swoje lata, nadal się z nimi nie rozstaje.

    Zachęcam Was więc do tego, aby poszperać w swojej szafie i sprawdzić, jak można odświeżyć ulubione kreacje. Dodanie paska, jest według mnie, najprostszym rozwiązaniem. Spróbujcie też, z wieczorowej kreacji stworzyć coś, co nadawałoby się na imprezę czy do pracy, czasami wystarczy zarzucić sweterek a szpilki zamienić na kozaki.

    A jak Wam się podoba ta stylizacja? Macie w szafie jakieś ponadczasowe rzeczy? Albo takie do których jesteście specjalnie przywiązane? 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Obiecuję, że następna stylizacja, będzie już trochę bardziej wiosenna. Póki co analizuję, na który z nowych trendów wydać pieniądze:) A Wy kupiłyście już coś na nowy sezon?

 

SH

  Zapewne część z Was domyśla się co oznacza ten skrót:). Secondhandy (czy ktoś wie jak to się powinno odmieniać? :)) w ostatnim roku, zaczęły wyrastać jak grzyby po deszczu. I bardzo dobrze! Ja nigdy nie zapomnę swojej pierwszej trasy po trójmiejskich lumpeksach. Zabrała mnie na nią, moja przyjaciółka, która zna się na secondhandach jak nikt inny. Do dziś pękam z zazdrości, gdy widzę na jej nogach kozaczki, w camelowym kolorze od Jil Sander, które kupiła za 30 złotych (i to jeszcze z metką !!! Jak ktoś mógł je oddać?!).

    Gdy w mroźny poniedziałkowy poranek (akurat w te dni są u nas dostawy), przyjechała po mnie pod dom, w bojowym nastroju, kompletnie nie wiedziałam czego się spodziewać. Gdy pędziłyśmy na otwarcie pierwszego lumpeksu, M. dała mi tylko jedną radę: Pamiętaj! Od teraz musisz być czujna niczym ŁASICA!. Oczywiście myślałam, że sobie żartuje, ale mina mi zrzedła gdy przed sklepem zobaczyłam (godzina 8.50!) około 30 osób czatujących przy drzwiach. Dziesięć minut później zostałam dosłownie wgnieciona do środka, ale i tak byłam z siebie dumna, że w ogóle udało mi się przekroczyć próg.

     Pierwsza moja wyprawa, była całkiem owocna. Kupiłam parę białych koszulek na wagę (których według mnie, nie można mieć nigdy zbyt wiele), za jakieś 4 zł, oraz skórzany pasek za 9 złotych, który bardzo przypomina paski oferowane przez Levi's czy Diesel.

    Udało mi się też znaleźć, coś dla mojego małego bratanka. Jeśli chodzi o ubrania dla dzieci, to lumpeksy są naprawdę niezastąpione (trzeba tylko pamiętać o wygotowaniu ubranek w pralce, na wszelki wypadek).

Nie znalazłam jednak torebki Chanel czy płaszcza Burberry, ale M. powiedziała mi, że tego typu okazje, zdarzają się rzadko, i trzeba być naprawdę skrupulatnym poszukiwaczem aby coś takiego ustrzelić. Mnie to jednak nie zniechęciło i jeśli zdarza mi się mieć wolne Poniedziałki, z wielką chęcią wyruszam na łowy. :)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Powyżej chciałam Wam pokazać, co Zosi udało się znaleźć w secondhandzie. Płaszczyk, który ma na sobie, kupiła we wrześniu za 28 złotych (proszę nie dziwcie się ilości śniegu:), zdjęcia na potrzeby tego artykułu zostały zrobione już jakiś czas temu:)). Zosia oddała go do czyszczenia i teraz wygląda jak nowy! Według mnie to naprawdę udany zakup. Z resztą to samo powiedziałam Zosi, która przyzwyczajona do niskich cen w lumpeksach wahała się nad tym wydatkiem:).

 

Strój dnia!

    Cześć wszystkim! Dziś chciałam Wam pokazać outfit, który miałam na sobie, kiedy prezentowałam kalosze.  

    Płaszcz i torebkę już znacie. Jeśli chodzi o sweter, to mogę śmiało powiedzieć, że to jeden z moich najbardziej trafionych zakupów. Znalazłam go w dziale rzeczy przecenionych w Reserved, 2 lata temu. Kompletnie nie wiedziałam dlaczego tam trafił, ponieważ nie dość, że kosztował 49 zł (!!!), to na dodatek jest z wełny, więc  bardzo jest mi w nim bardzo ciepło. Przechodziłam w nim już dwie zimy i coś czuję, że na tym, nasza współpraca się nie skończy:).

KNOW HOW

  Wychodząc naprzeciw Waszym oczekiwaniom (:-D), postanowiłam napisać post o tym, jak układam włosy (dokładnie w taki sam sposób miałam je ułożone w stylizacji na -6 stopni). Moje włosy nie są zupełnie proste (na pewno też nie są kręcone!). Gdy pozostawiam je do wyschnięcia, to stają się lekko pofalowane (to słowo przywodzi na myśl, miękkie regularne fale, ale od razu wyjaśniam, że moje przypominają raczej zmokniętą sierść owczarka niemieckiego i są absolutnie niewyjściowe). W tym sposobie, naprawdę nie ma niczego odkrywczego ale w moim przypadku sprawdza się idealnie.

Przyrządy, które będą Wam potrzebne to dwa grzebienie

A oto co robię krok po kroku:

Gdy umyję włosy, nakładam na nie odżywkę, która ma mi ułatwić ich rozczesywanie. Teraz akurat mam taką:

Po nałożeniu odżywki, rozczesuję włosy grubym grzebieniem.

Następnie opuszczam głowę dynamicznym ruchem i bardzo dokładnie rozczesuje włosy gęstym grzebieniem. Włosy suszę z góry na dół, nigdy pod włos, dzięki temu powietrze prostuje końcówki (w trakcie suszenia cały czas rozczesuję włosy, do momentu aż nie będą całkiem suche).

I tu pojawia się moja tajna broń, czyli rzepowe wałki! Można je kupić w każdej drogerii, za naprawdę małe pieniądze. Szybko nakładam je, na wierzchnią część włosów, a potem robię makijaż albo zjadam śniadanie.

Tuż przed wyjściem, ściągam je, robie przedziałek na środku głowy i gotowe!