[Artykuł zawiera lokowanie produktu]
Luty był miesiącem odgruzowywania wielu zaległych spraw. Dosłownie i w przenośni. Pozamykałam kilka tematów, które mi ciążyły i sama jestem zdziwiona jak wiele nowej energii i sił mi to dało. Po raz kolejny przekonałam się, że działanie to dla mnie najlepsze antidotum na gorszy nastrój.
Przedwiośnie wdarło się na bloga – mimo kilku niedociągnięć cieszę się, że po długim czasie mam już nowy projekt graficzny. Czytam oczywiście wszystkie komentarze, nawet jeśli ostatnio trochę rzadziej na nie odpisywałam, więc daję posłusznie znać, że lada dzień czcionka samych tekstów będzie poprawiona i bardziej czytelna, archiwum wróci i z każdym dniem wszystkie opcje będą działać sprawniej. Przez dziesięć ostatnich lat (a tyle minęło od ostatniej modernizacji) w moim życiu zmieniło się prawie wszystko i mimo technicznych potknięć była to zmiana, której potrzebowałam i teraz jest mi jakoś lżej, gdy patrzę na główną stronę i znów widzę w niej siebie.
W lutym wróciłam też do pisania – tu i tam. No i naprawdę dużo jeździłam na łyżwach. Podobno marzec ma być mroźny, więc nie chowam ich jeszcze do piwnicy. Kto wie? Może dojdzie do tego, że wracając z lodowiska będę już rwała forsycję do wazonów?
Dwie wersje lutowego śniadania. 
Tworzenie kolekcji i nauka kolorów w jednym! Luty to miesiąc w którym wybieramy przędzę na sezon jesień/zima. Zawsze mnie kusi żeby zaszaleć z kolorem – czuję się wtedy jakbym grała w bingo. Tyle, że dopiero za parę miesięcy przekonam się, czy dobrze trafiłam…
1. A myślałam, że już nie wrócisz! // 2. Perfekcyjny szary garnitur. Będziecie mieć dwa modele marynarki i spodni do wyboru, aby każda z Was mogła dopasować idealny zestaw. // 
Przymiarki wiosenno-letniej kolekcji MLE Collection. To naprawdę miły moment po tylu przeszkodach :).
1. Gdy sama nie wiesz czy powinnaś dziękować gościowi za takie wypieki, czy jednak trochę sie wkurzyć – po takim posiłku, mojej zupy znów nikt nie będzie chciał tknąć. // 2. Grafiki wracają na swoje miejsce. //
Młode łabądki przed baletem.
Znam „Jezioro łabędzie” na pamięć. Miałam tę niesamowitą przyjemność kilka razy oglądać ten balet na żywo i ćwiczyć do poszczególnych aktów (najpierw jako mała dziewczynka, a później jako dorosła już kobieta aby zminimalizować garbienie się od siedzenia na ajfonie). Zamiast mtv wolałam oglądać różne adaptacje na muzo.tv, a na moim spotify’u wszystkie playlisty zawierają chociaż jeden utwór z „Jeziora”. Gdy dowiedziałam się, że lwowski balet wystąpi w moim Gdańsku od razu zaczaiłam się na bilety. Z początku wszystkie były wyprzedane, ale po paru dniach pojawiło się kilka wolnych miejsc. Nigdy nie byłam na takim balecie. Sala była malutka, ale wypełniona po brzegi, scenografia skromna, ale tancerze świetni, na widowni panowała prawie że rodzinna atmosfera (do tego stopnia że kilkuletnie „baletnice” urządziły sobie alternatywne i niezwykle urocze przedstawienie w przejściu ewakuacyjnym), a jednak czuć było jakąś wyjątkową podniosłość. Gdy zbliżał się kulminacyjny akt i ostatni taniec łabędzicy, coś na scenie przestało pasować do utartego scenariusza. Lwowski balet zmienił bowiem zakończenie: tym razem to zły czarny łabędź zostaje pokonany, a łabędzica jest wolna i już nic jej nie grozi. Coś co w każdej innej sytuacji byłoby czymś w rodzaju „cliche”, banału i profanacji słynnego baletu, w tym jednym momencie stało się dla wszystkich nas – widzów i tancerzy – iskrą, która rozpaliła emocje kotłujące się od dwunastu miesięcy. Dobro zwyciężyło. Zło – chociaż wydawało się o wiele potężniejsze – przegrało. My klaskaliśmy na stojąco, oni płakali kłaniając się. Więc my też płakaliśmy i klaskaliśmy jeszcze głośniej. Mam nadzieję, że niedługo wszyscy będzie mogli zaklaskać… W lutym minął rok od rozpoczęcia przez Rosję pełnoskalowej wojny przeciwko Ukrainie.
1. N1 CHANEL to cała kolekcja pielęgnacyjnych kosmetyków. Uwielbiam ten krem. // 2. Widok, który sprawia, że czujesz się jak bohaterka pięknego filmu. Cieszę się, że mogłam tu wrócić. // 
O jakim przewodniku marzycie? Krótkim? Subiektywnym? Z masą zdjęć czy jednak z merytorycznym tekstem? A może już z nich nie korzystacie i wolicie konkretne polecenia przyjaciół?
1. Gdy zerkam na zegarek, to wiadomo, że jest już pora na włoski makaron i kawkę… // 2. Ten sam fotograf, ten sam aparat – a zdjęcia mają zupełnie inny kolor. Włoskie słońce bezczelnie je przerabia! // 
A tak wygląda oczekiwanie na "weneckiego ubera". Przypłynie za dwie minuty. 
Trzymam mocno menu, bo na Placu świętego Marka rybitwy krążą nad głową i czekają na chwilę nieuwagi, aby porwać coś z naszego stolika.
Detale, które zawsze doceniam. 
Wodna taksówka – znacznie tańsza niż gondola, a wrażenia podobne. No i cała rodzina razem z teściową się zmieści ;).
1. Ulubiony owoc? Niektórzy lubią truskawki, inni lubią banany… ale cytryna?! // 2. Przegląd ulubieńców kosmetycznych na wielkie wydarzenia. Więcej przeczytacie w tym wpisie. // 3. Te buty podobno są najbardziej rozchwytywanym modelem sezonu. Wegańskie "samby". // 4. Zakasam rękawy i zabieram się za "operację stylówę"… //
Pod tym wpisem miałam mnóstwo zapytań o moje łyżwy. To stary model, który znalazłam w piwnicy podczas remontu – sprawdza się bardzo dobrze. I oczywiście już je naostrzyłam :). 
1. Książki na które warto znaleźć czas z różnych powodów. Te dwie otwarte to "My hygge home" i "Historia obrazów". // 2. To co? Puszczamy barierkę? //
Jazda z widokiem na morze.
Ilustracje Pauliny Dereckiej z książeczki "Klara Buduje". Niech Was nie zmyli prawe zdjęcie – to książka dla dziewczynek!
Wolę czytać moim córeczkom bajki o mądrych i silnych kobietach, zamiast o tych, którym dzięki urodzie udało się znaleźć męża. Na zdjęciu widzicie książkę „Klara buduje". To opowieść o tym, że dziewczynki też mogą odnaleźć się w męskim świecie i zostać, na przykład, kierownikiem budowy. To już drugi tom tej historii – tym razem tytułowa Klara zabrała się za budowanie domku na drzewie. Książka powstała z inicjatywy Fundacji Erbud, która pomaga wychowankom domu dziecka w wejście w dorosłość i wspiera ich w zbudowaniu samodzielnego, satysfakcjonującego życia zawodowego, rodzinnego i społecznego. Pozwala to uchronić ich przed powrotem do patologicznego środowiska, z którego często się wywodzą, lub przed wejściem w konflikt z prawem. Fundacje możecie wesprzeć również przekazując 1,5% swojego podatku, więcej informacji znajdziecie tutaj.
Książeczkę "Klara buduje – Domek na drzewie" możecie zakupić tutaj (dostępna jest w dwóch wersjach językowych) a zysk ze sprzedaży książek zostanie przeznaczony na wsparcie Fundacji Wspólne Wyzwania.
Klara marzy o domku na drzewie. Czy będzie w stanie zbudować go samodzielnie? A może niezbędna okaże się pomoc najbliższych?
Jak uśpić jedną i jednocześnie czytać drugiej? :)
Chciałyście więcej zdjęć z pracy nad tworzeniem kolekcji… Nie mówiłyście, że mają być ładne ;).
1. Po siedemnastej poprawce klapy w marynarce zaczynam myśleć, że coś z tego będzie ;). // 2. Najpyszniejsza kolacja u Adama Gesslera w Krakowie. Nie ma to jak objeść się dzień przed sesją zdjęciową… //
Pracując nad tegoroczną kolekcją, miałam w głowie jeden cel – aby można było łączyć i miksować ze sobą właściwie wszystkie jej elementy.
1. Zara i Massimo Dutti – w całości skórzane i w niewygórowanej cenie. Mam wrażenie, że w sieciówkach coraz rzadziej można znaleźć takie łupy. // 2. Teraz jestem odważna, gdy na zewnątrz trzy stopnie i tylko mierzę ten zestaw, ale gdy przyjdzie co do czego pewnie zamienię jedwabny krótki top na t-shirt. //
"Mamusiu, pogoda jest idealna. Nie wywiniesz się z tego lodowiska".
Po prawej mamy pączka z nadzieniem pistacjowym. Pączek po lewej nadzienia nie miał, ale i tak jest najsłodszy. 
Przypomnijcie mi jakie święto niedawno obchodziliśmy, bo już zapomniałam…
1. "No photos (before coffee)! // 2. "Co mówią kamienie Wenecji" to książka dla tych, którzy chcą Wenecję poczuć, a nie tylko zobaczyć.
"Polly Pocket", czyli ten moment, w którym w końcu mogę spełniać moje własne marzenia z dzieciństwa!
1. Szybka kawa i jeszcze szybsze wyjście. To jeden z moich codziennych zestawów, który znajdziecie w tym wpisie. // 2. Łóżko to najlepszy doradca dla mojego stylu. //
Gdy nikt nie widzi… biorę jednego dla siebie.
Walentynki. Słodko-gorzkie święto chociaż w tym roku spędziłam je tak, jak chciałam. Były kwiaty i randka na korcie.
Bardzo zimna ta pianka dodająca objętości!
1. Gdy ktoś dorwie się do telefonu i wyłączy wszystkie drzemki… // 2. Owsianka z masłem orzechowym, łyżką śmietany, miodem i borówkami. Może królewny łaskawie dziś zjedzą? //
Jeden z tych dni, które miały być męczące i które odwlekałam w nieskończoność, a okazały się być ciekawą odmianą. Księgowość, informatycy, mnóstwo nowych informacji do przetworzenia – to nie do końca moja bajka, ale czasem trzeba się przemóc.
"Nowości na lutowy kryzys stylu" czyli praca nad La Ronde.
Gdy masz w domu taki bałagan po remoncie, że dopiero w lutym odnajdujesz prezent wysłany przed Bożym Narodzeniem…
Wszystkie palce jak sople lodu – to znak, że wyjście na sanki było udane.
Gdy ktoś ma całe twoje serce do dyspozycji.
W drodze do Krakowa. Piękne te nasze drzewa. Ze smutkiem przyjęłam wiadomość, że w listopadzie wojewoda pomorski uchylił uchwałę zatwierdzającą plan ochrony Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. Jako mieszkanka Trójmiasta, mama i osoba kochająca przyrodę nie jestem w stanie ani zrozumieć, ani zaakceptować działań niszczących nasze naturalne zasoby. Może macie chwilę aby zajrzeć do tej petycji?
Pobudka! Dziś wielki dzień! Robimy kampanię MLE w pięknym hotelu Warszauer i to ty jesteś dziś modelką!
Nieee, źle zrozumiałeś. Ona wcale nie powiedziała, że to jest portret mamy. 
Sztyblety, które widziałyście także na poprzednim zdjęciu są od marki Balagan (model Arava – wszystkie takie modele są teraz dostępne ze zniżką w outlecie, więc zajrzyjcie na stronę Balaganu a do tego z kodem WOMENRULE możecie otrzymać 20% rabatu na bestsellerowe modele torebek). Mają piękny ciepły odcień i zostają ze mną. Wahałam się jednak czy nie zostawić też…
… tych balerrin Pass. Niestety były odrobinę za duże (czasem mam rozmiar 36.5 a czasem 37) i z żalem je odsyłam. Myślę, że taki model butów super podkręcałby moje klasyczne zestawy.
"Historia obrazów" Davida Hockney'a i Martina Gayforda. Czym różni się zdjęcie od obrazu? Czasem. Tyle, ile czasu powstaje zdjęcie, tyle samo czasu poświęcam na obejrzenie go. Z namalowanym obrazem jest jednak inaczej. O percepcji, fascynacji malarstwem, ale też o nowych technologiach, które otwierają sztuce kolejny rozdział. Dostałam kiedyś w prezencie i chętnie wracam.
Pączki kontra rzeczywistość. I jednocześnie "luty kontra marzec".
Ostatni rzut oka nim znów coś się tutaj zmieni. A już zaczęłam się przyzwyczajać!
Dziękuję Wam za obecność!
* * *
Wpis powstał we współpracy z markami ERBUD, Balagan i CHANEL.