Look of The Day – Wedding Party

 

 

I've always tried to approach "special event outfits" with some distance. In the majority of cases, I simply chose one of my two black lace dresses, and each time I came to the conclusion that instead of running around the stores in search of something with the "wow" factor, it's better to opt for such classic solutions. With one exception – choosing a black dress for a wedding isn't the right thing to do.

When we receive the wedding invitation cards, we usually still have enough time and we aren't really bothered by the choice of an appropriate outfit. However, a couple of weeks later, when we are going through the contents of our wardrobe in a pretty relaxed manner, and we suddenly come to the conclusion that we have nothing to wear, the hectic search for a solution starts. Usually, it's already too late – chain stores don't have most popular sizes any more, the dressmaker bursts with laughter when she hears about the event date, the parcel from the States won't arrive in time (you can find many discounts and promotions in American online stores, but it's more difficult when it comes to returns and delivery costs), and the dress that you've got in your wardrobe has been seen by almost all your friends. Three times.

Learning from previous experience, I know that when I see a dress at an acceptable price that doesn't require many alterations in a store, I should buy it. Even when there are six months left until the wedding reception. Following that assumption, I've decided to introduce wedding guest dresses to MLE Collection a lot quicker – they are already available in pre-sale.

I wanted each model to highlight the figure differently. The first dress, worn by Monika, is similar cut- and colour-wise to the one that I worn during Gosia's wedding – however, that dress had many details that I quickly stopped liking so the current version is more classic, has different draping, and a different skirt. The red dress, worn by Asia, is an option for those girls who want to look impressively beautiful and feel comfortable at the same time. It was sewn from a soft jersey and, in my opinion, will be great for other occasions as well. The third dress was created with summer evenings in mind. It has regulated shoulder straps and an envelope front, owing to which you can easily adjust it to your figure. If you are worried by the deep décolletages, I highly recommend the use of a body tape – it is really affordable and makes even the most cut-out dress stay in place for the whole night (I've tested it personally!).  I hope that one of these dresses will save you from the wedding oppression and I'd also like to thank you for all your comments submitted during this passing thematic week. Have a peaceful evening!

* * *

   Zawsze starałam się podchodzić z dystansem do „kreacji na specjalną okazję”. W zdecydowanej większości przypadków wybierałam po prostu jedną z moich dwóch czarnych koronkowych sukienek i za każdym razem dochodziłam do wniosku, że zamiast latać po sklepach w poszukiwaniu "czegoś wow” lepiej postawić właśnie na takie klasyczne rozwiązania. Z jednym wyjątkiem – na wesela nie bardzo wypada pójść w czarnej sukience. 

W chwili otrzymania zaproszenia na ślub i wesele zwykle mamy jeszcze tyle czasu, że w ogóle nie przejmujemy się tym, co na siebie włożymy. Gdy kilka tygodni później na pełnym luzie zaczynamy przeglądać zawartość szafy i po krótkiej chwili dochodzimy do wniosku, że właściwie nic w niej nie ma, zaczynamy gorączkowo szukać ratunku. Najczęściej jednak jest już za późno – w sieciówkach najpopularniejsze rozmiary wykupione, krawcowa wybucha śmiechem gdy słyszy o terminie imprezy, ze Stanów Zjednoczonych paczka już raczej nie dojdzie (w amerykańskich sklepach internetowych można znaleźć dużo propozycji, ale gorzej ze zwrotami i kosztami przesyłki), a suknię, którą masz w szafie, widzieli już chyba wszyscy twoi znajomi. Trzy razy. 

Nauczona doświadczeniem wiem, że jeśli znajduję gdzieś sukienkę w akceptowalnej cenie, która nie wymaga wielu przeróbek to powinnam ją kupić. Nawet jeśli do wesela zostało jeszcze pół roku. Wychodząc z tego założenia postanowiłam wypuścić weselne modele sukienek od MLE Collection znacznie szybciej – właśnie dziś ruszyła ich przedsprzedaż. 

Chciałam aby każdy model podkreślał sylwetkę w inny sposób. Pierwsza sukienka, którą ma na sobie Monika, krojem i kolorem przypomina tę, którą miałam na sobie na ślubie Gosi – tamta miała jednak wiele detali, które bardzo szybko przestały mi się podobać więc obecna wersja jest bardziej klasyczna, ma inaczej odszyte marszczenia i spódnicę. Czerwona suknia Asi to propozycja dla tych dziewczyn, które chcą wyglądać efektownie i wygodnie jednocześnie. Została uszyta z miękkiej dzianiny i według mnie świetnie nada się nie tylko na wesele. Trzecią suknię stworzyłam z myślą o letnich wieczorach. Ma regulowane ramiączka i kopertowe wiązane zapięcie, dzięki czemu można ją dobrze dopasować do sylwetki. Jeśli martwią Was głębokie dekolty to gorąco polecam Wam tak zwaną taśmę do ciała – kosztuje niewiele a sprawia, że nawet najbardziej wycięta sukienka trzyma się na miejscu przez całą noc (osobiście przetestowane!).  Mam nadzieję, że jedna z tych kreacji uratuje Was z weselnej opresji, a przy okazji dziękuję Wam za wszystkie komentarze w mijającym właśnie tygodniu tematycznym. Spokojnego wieczoru!

Do wszystkich panien młodych! Oto ściąga, o której marzyłam rok temu!

   Despite the fact that the trends in the wedding fashion change with each season, even those of us who aren't considering marriage yet see the difference between what is in vogue today and what is already out of fashion. Of course, some of the trends such as golden cutlery or the presence of a magician (who is more drunk in the middle of the event than most of the guests) are artificially propelled and shouldn't even draw our attention. However, the whole tendency to move towards a less official ceremony is something that really struck home with me and allowed me to approach the subject with greater leeway. If you can talk about leeway during the preparation of a wedding reception at all…  

   It is hard to believe that almost a whole year has passed from the moment when I begun the planning of my wedding. I approached the preparation of the whole event like a challenge so I dropped the idea of using the services of wedding planners that are so popular these days. I surely made a few mistakes, and I would change some of my decisions, but my first time (and hopefully the last one) was not that bad. It is common knowledge that each bride-to-be has to go through her own stressful moments, but I thought that if I told you about my lapses and shared my experiences, I'd decrease your doubts or at least prove that a wedding and a wedding reception can be the most beautiful day in our lives.

* * *

   Chociaż trendy w modzie ślubnej nie zmieniają się co sezon to nawet te z nas, które wcale nie myślą jeszcze o wyjściu za mąż zauważą różnicę pomiędzy tym, co modne jest dziś, a co odeszło już dawno do lamusa. Oczywiście, niektóre trendy jak złote sztućce czy obecność magika (który w połowie imprezy jest bardziej pijany niż goście) są sztucznie napędzane i nie powinny przyciągać naszej uwagi, ale ogólna tendencja idąca w bardziej niezobowiązującą stronę to coś, co mi bardzo przypadło do gustu i pozwoliło podejść do tematu z większym luzem. O ile można mówić o jakimkolwiek luzie w trakcie przygotowywania własnego wesela…

   Aż trudno uwierzyć, że minął już prawie rok od momentu, w którym rozpoczęłam planowanie swojego zamążpójścia. Przygotowanie całej imprezy potraktowałam jak wyzwanie więc zrezygnowałam z usług popularnych dziś wedding plannerów. Popełniłam z pewnością kilka błędów i niektóre rzeczy bym zmieniła, ale jak na pierwszy (i mam nadzieję ostatni) raz poszło mi całkiem nieźle. Wiadomo, że każda narzeczona musi przeżyć własne stresujące momenty, ale pomyślałam, że jeśli opowiem Wam o swoich potknięciach i podzielę się doświadczeniem to może zmniejszę Wasze obawy albo chociaż utwierdzę w przekonaniu, że ślub i wesele może być najpiękniejszym dniem w Waszym życiu.

Sukienka z internetowego sklepu theoutnet.com. Buty Aquazzura – kupiłam podczas czerwcowych wyprzedaży na stronie mytheresa.com . Sukienkę Julii zmówiłam przez Zalando.

1. Taking a closer look at the wedding dresses that have been chosen by the celebrities and famous women over the past ten years, we can clearly see that they were all choices dictated by fashion – and fashion, as we all know, is transient.In history, there are few examples that have remained inspiring for women up until today. Even Princess Diana's dress hasn't stood the test of time – there aren't too many women who really would like to look like her today. However, there are exceptions to this rule, such as Grace Kelly's lace dress (the rumour has it that Princess Kate's dress was inspired by that particular dress), the dress that was worn by Audrey Hepburn in "Funny Face," or Carrie Bradshaw's modest ivory outfit. Even though all these dresses are different from one another, they speak in unison: classic outfits are timeless. If you want to look on your wedding photos in a couple of years and not regret your choice, for starters, you shouldn't indulge in passing trends. Ask yourselves the most important question concerning the length and the character of your wedding dresses (a ball gown, an evening dress, sexy, boho-style, etc.) and then look for their classic counterparts.

The previous decade was dominated by strapless dresses and a wide bottom that went right to the floor (Polish women dreamt about Maciej Zień's model endorsed by Anna Lewandowska). In turn, for the past couple of seasons, almost every bride-to-be has been seraching for a dress whose top is sewn from see-through lace (just like in Elie Saab's designs). I wanted my dress to be simple and feminine. I'm not among those girls who have been dreaming about coming in a carriage to their wedding and a train carried by ten bridesmaids since their childhood years. That's why I approached the topic with a bit of carelessness and I bought the dress online. I don't regret it at all and I would have been mad at myself if I had paid a fortune for something that I would wear only once.

I can guess that there are many people who would approach the purchase of the most important outfit in their life differently, but still I would like to warn you about buying dresses in specialised salons – the price of the goods doesn't go hand in hand with the quality. I would visit them rather as an experiment and I surely wouldn't make any order in the first visited salon.

* * *

1. Jeśli przyjrzymy się sukniom ślubnym, które na przestrzeni ostatnich dziesięciu lat wybierały dla siebie gwiazdy filmowe i inne sławne kobiety to z łatwością dostrzeżemy na nich piętno mody, a ta, jak powszechnie wiadomo, zawsze przemija.
W historii niewiele jest przykładów, które nieprzerwanie inspirują kobiety. Nawet suknia Księżnej Diany nie przetrwała próby czasu – dziś mało która z nas chciałaby mieć w dniu ślubu coś podobnego. Istnieją jednak wyjątki, takie jak koronkowa suknia Grace Kelly (podobno suknia Księżnej Kate została zaprojektowana właśnie na jej wzór), suknia, którą Audrey Hepburn miała na sobie w filmie „Zabawna buzia” czy skromny komplet Carrie Bradshaw w kolorze kości słoniowej. Chociaż wszystkie te kreacje różnią się od siebie to krzyczą wspólnym głosem: klasyka jest wieczna. Jeśli za parę lat chcecie spojrzeć na zdjęcia i nie żałować swojego wyboru, to przede wszystkim nie ulegajcie chwilowym tendencjom. Postawcie sobie najważniejsze pytanie dotyczące długości i charakteru jaki ma mieć Wasza suknia (balowa, wieczorowa, seksowna, w stylu boho i tak dalej), a potem poszukajcie klasycznych odpowiedników.

Poprzednią dekadę zdominowały suknie z dopasowanym gorsetem bez ramiączek i szeroką spódnicą do ziemi (Polki marzyły o modelu Macieja Zienia, który miała na sobie Anna Lewandowska), z kolei od kilku sezonów prawie każda przyszła panna młoda szuka sukni, której góra uszyta jest z prześwitujących koronek (na wzór projektów Elie Saab). Ja chciałam mieć prostą sukienkę, w której będę czuła się kobieco. Nie należę do kobiet, które od piątego roku życia marzą o tym, jak przyjadą karocą pod kościół, a tren będzie im nosić dziesięć druhen, dlatego podeszłam do tego tematu trochę lekceważąco i kupiłam suknie w internecie. Nie żałuję ani trochę i byłabym zła na siebie, gdybym zapłaciła fortunę za coś, co miałam na sobie tylko raz.

Domyślam się, że wiele z Was inaczej podeszłoby do zakupu najważniejszej kreacji w życiu, ale i tak chciałabym Was przestrzec przed zakupami w wyspecjalizowanych salonach – cena towaru nie idzie tam w parze z jakością. Odwiedziłabym je raczej na zasadzie eksperymentu i na pewno nie składała żadnego zamówienia w pierwszym napotkanym salonie.

2. Sixteen years ago, my sister got married. I can still remember the whole event – flowers, flowers, and even more flowers. Sounds like a scene from a dream? Yes, if you dream about opening a plastics manufacturing plant. Bouquets were tightly bundled in ideally symmetrical bunches, the leaves were thickly lacquered, the ribbons were bigger than the rose heads, and the colours of flowers resembled the hues of fluorescent markers. I don't know why something like that was even fashionable in the past, but I'm glad that my wedding took place in the present and not in ten year's time when the fashion comes full circle and we'll be back to the climate of the Jetsons, neons, and "The Bold and the Beautiful".Today, there is a strong trend of going back to nature. And I'm not talking only about the bride's bouquet. Increasingly more often, weddings take place on forest clearings, in a wild garden or on a beach, and the table and church ornaments look as if we prepared them all by ourselves. Flower sets are not based solely on roses and lilies – what we add to them is equally important. Grass blades, chamomile, gypsophila, all types of grasses or the irreplaceable eucalyptus will add your bouquet a little bit of softness. When opting for "meadow flowers," we will gain not only a more stylish decor of the wedding ballroom, but also we will pay less for this option. If it hadn't been for the lack of time and the dream about an arch made of flowers, I think that I would have tried to prepare all embellishment on my own. Fortunately, I came across the wonderful Ms Ewa from Pracownia Florystyczna Narcyz who really embraced my vision. The effect of this collaboration can be seen in the photos.

* * *

2. Szesnaście lat temu moja siostra wyszła za mąż. Do dziś pamiętam oprawę tej uroczystości – kwiaty, kwiaty i jeszcze raz kwiaty. Brzmi jak scena ze snu? Tak, jeśli marzymy o otwarciu fabryki plastiku. Bukiety były związane w ciasne, idealnie symetryczne wiązanki, liście polakierowane na wysoki połysk, wstążki większe i szersze niż głowy róż, a kolory kwiatów można by przyrównać do fluorescencyjnych mazaków. Nie wiem dlaczego coś takiego w ogóle było kiedyś modne, ale cieszę się, że wyszłam za mąż teraz, a nie za dziesięć lat, gdy moda zatoczy koło i wrócimy do klimatu Jetsonów, noenów i „Mody na sukces”.
Dziś widać silny powrót w stronę natury. I nie mam na myśli wyłącznie wiązanki panny młodej. Coraz częściej wesela odbywają się na leśnej polanie, w dzikim ogrodzie czy na plaży, a ozdoby na stoły i do kościoła wyglądają tak, jakbyśmy zrobiły je same. Kompozycje kwiatowe nie bazują na samych różach czy liliach – równie ważne jest to, co do nich dodamy. Źdźbła zboża, rumianek, gipsówka, wszelkiego rodzaju trawy czy niezastąpiony eukaliptus dodadzą naszemu bukietowi delikatności. Decydując się na „kwiaty jak z łąki” zyskamy nie tylko bardziej stylowy wystrój sali, ale   też narazimy siebie na mniejsze koszty. Gdyby nie brak czasu i marzenie o łuku wykonanym z kwiatów to myślę, że sama podjęłabym się wykonania wszystkich ozdób. Na szczęście trafiłam na wspaniałą panią Ewę z Pracowni Florystycznej Narcyz, która rozumiała moją wizję. Efekt tej współpracy widzicie na zdjęciach.

3. There were times when wedding invitations looked like huge cards that played a screeching Mendelssohn's March when opened. Placing a music box and perfumed paper inside generated high costs – and invitations are all about informing the guests that the event is actually coming. Today, most people see to the fact that all "paperwork," that is invitations, information cards, and wedding vignettes create a coherent whole. It doesn't mean higher coasts at all – it's great if the invitations are humble, but at the same time elegant. Here, it's all about inventiveness. The invitations that you can see in the photo come from papieritusz.pl – here, you will find an extensive offer of different invitation designs. With the code: MLE, you will receive a 15% discount (the offer is valid until the 26th of April).

* * *

3. Były czasy, kiedy zaproszenia przybierały postać wielkich kartek, z których po otwarciu wybrzmiewał skrzeczący Marsz Mendelssohna. Wkładane pozytywki i perfumowany papier generowały duże koszty, a przecież chodzi w nich jedynie o to, aby poinformować bliskich o nadchodzącej uroczystości. Obecnie dba się o to, by cała „papierkowa robota", czyli zaproszenia, karty informacyjne, winietki i menu tworzyły spójną całość. Nie oznacza to wcale większych wydatków – dobrze jeśli będą skromne, ale jednocześnie eleganckie. W tym wypadku liczy się pomysłowość. Zaproszenia widoczne na zdjęciu pochodzą ze strony papieritusz.pl – pod tym adresem znajdziecie duży wybór zróżnicowanych wzorów zaproszeń. Z hasłem: MLE otrzymacie piętnaście procent zniżki (promocja obowiązuje do 26 kwietnia).

4. Are the times of tasteless pulps, spirit-soaked sponge biscuits, and tacky plastic figures "adorning" the top of the cake over? Unfortunately not. Places that "specialise" in wedding confectionery are profit-oriented. Their products are often devoid of taste, and their prices are exorbitant. How to find a place that will prepare a delicious and beautiful wedding cake?

I went to my favourite café as I knew that its owner prepares all of the cakes and pastries on her own. I decided to go for „naked cakes” – that is a naked cake without any icing, cream, or other redundant external layers. First, I found a photo of my dream wedding cake on Pinterest and I went to Capuccino Cafe. The finishing effect was equally beautiful. Apart from the cake, I ordered a whole sweet corner with various miniature baked goods. For the whole thing, I paid less than for the wedding cake ordered at a professional confectioner's shop.

* * *

4. Czy minęły już czasy bezsmakowych mas, przesiąkniętych spirytusem biszkoptów i tandetnych plastikowych figurek „zdobiących” wierzchołek ciasta? Niestety nie. Miejsca które „specjalizują się” w cukiernictwie weselnym są nastawione na ilość. Często ich wyroby są pozbawione smaku, a ceny wywindowane w górę. Jak znaleźć miejsce gdzie przygotują nam pyszny i śliczny tort?

Ja zgłosiłam się do ulubionej kawiarni, bo wiedziałam, że właścicielka sama piecze do niej wszystkie ciasta. Zdecydowałam się na „naked cakes” – czyli nagi tort bez lukru, śmietany, czy innych niepotrzebnych warstw z zewnątrz. Najpierw znalazłam zdjęcie idealnego tortu na Pintereście i z nim wybrałam się do Capuccino Cafe. Efekt końcowy był równie piękny. Poza tortem zamówiłam cały słodki kącik, czyli stół zastawiony różnymi miniaturowymi wypiekami. Za całość zapłaciłam znacznie mniej niż za sam tort zamówiony u profesjonalnego cukiernika.

Wszystkie zdjęcia z wesela wykonali Michał i Ania z bloga Mammamija.

5. The choice of a wedding house is probably the most important decision to make – additionally, it is one of the first ones. From the very beginning, I knew that my wedding reception would take place in „Pałac pod dębem” – I'd been friends with the owners for years. Besides, I dreamt about something less official. Together, we were able to adjust the wedding ballroom so that the space was enough for as many as 120 people (oh gosh! I dreamt about a wedding in the circle of my closest friends, but the guest list was becoming longer by the day). Today, I know that an individual approach to the needs of the newly married couple is the basis for a successful collaboration – so, if you don't trust the manager of the place, you should definitely write down a contract including all of the details of the event that are most important for you. The quicker you do it, the less stressed you'll be on your wedding day.Don't try to be that newly married couple who spends a bag of money on adornments, fancy invitations, balloons, a Bentley that drives them to the church, and yet they still choose a place that, regardless of the efforts, lacks the atmosphere. Margins of the popular hotels are really high. It's better to find something less popular and give new places a chance to prove themselves – I'm sure that you will meet with greater understanding, you may be also positively surprised when it comes to costs.A wedding reception is only a moment, one night – I know that since it happens only once in a lifetime, you want to make it perfect, but if something doesn't go according to the plan, you shouldn't waste even a second to worry about it.

* * *

5. Wybór domu weselnego to chyba najważniejsza decyzja jaką musimy podjąć – na dodatek jest jedną z pierwszych, która na nas spada. Od początku wiedziałam, że moje wesele odbędzie się w „Pałacu pod dębem” – od lat jestem zaprzyjaźniona z właścicielami, a poza tym marzyłam o czymś niezobowiązującym. Wspólnymi siłami udało nam się tak zagospodarować salę, że zmieściło się w niej aż stu dwudziestu gości (o losie! marzyłam o weselu w gronie najbliższych, ale z każdym dniem na liście pojawiały się nowe nazwiska). Dziś wiem, że indywidualne podejście do potrzeb pary młodej to podstawa udanej współpracy – jeśli więc nie macie zaufania do menadżera lokalu, to koniecznie podpiszcie umowę zawierającą wszystkie szczegóły imprezy, na których Wam zależy. Im szybciej to zrobicie, tym mniej będziecie się tym stresować.
Postarajcie się nie być tą parą młodą, która wydaje worek pieniędzy na ozdoby, fikuśne zaproszenia, balony, Bentley’a którym pojadą do ślubu, a z drugiej strony wybierają na wesele miejsce, które niezależnie od naszych wysiłków i tak będzie pozbawione nastroju. Marże popularnych hoteli są naprawdę ogromne. Lepiej poszukać czegoś mniej popularnego, dać szansę nowym miejscom – jestem pewna, że spotkacie się z większą wyrozumiałością i pozytywnym zaskoczeniem jeśli chodzi o koszty.
Wesele to tylko moment, jedna noc – wiem, że ponieważ zdarza się raz w życiu, chcecie aby było perfekcyjne, ale jeśli coś nie potoczy się tak, jak sobie zaplanowałyście, to nie traćcie nawet sekundy, aby się tym przejmować.

Polskie marki sukien ślubnych

   

   We've decided that this week will be all about a subject that has been slightly neglected on the blog. Wedding and wedding receptions are important moments both for the newly married couple and the invited guests – all events of this type stay in our memories for years and often become the subject of discussions that last for several weeks. What outfit to wear, what is appropriate and what is not, where to look for appropriate accessories – such questions have appeared on the blog from the very beginning of its existence; therefore, this week we will try to solve all of your doubts.

   If you are preparing for a wedding or you are newly engaged but you have already started imagining your dress, have a look at our Polish brands before you move on to visiting regular wedding dress salons. Some of the projects seem to me an ideal balance between elegance and effortless play. You really don't have to travel to Paris or Milan to find a beautiful and unique wedding dress.

Warsaw Poet

Magdalena Socha-Włodarska, the founder of Warsaw Poet, has an interesting view on wedding dresses. Her projects are for women who don't want a conventional wedding and a lavish wedding reception. Customers who visit the boutique search for something more than a piece of clothing to adorn them. The founder of the brand proves that a wedding dress doesn't have to be a one-time outfit. Magdalena Socha-Włodarska also designs dresses for other special occasions.

Below, you will find photos from a campaign created by Sonia Szóstak.

* * *

   Ten tydzień postanowiłyśmy poświęcić tematowi, który na blogu był do tej pory traktowany nieco po macoszemu. Śluby i wesela to ważny moment zarówno dla pary młodej, jak i zaproszonych gości – każde tego rodzaju wydarzenie pamiętamy bardzo długo i często sjest on przedmiotem wielotygodniowych dyskusji w towarzystwie. Jaki strój włożyć, co wypada, a czego nie, gdzie szukać odpowiednich dodatków – takie pytania pojawiały się na blogu nieprzerwanie od początku jego istnienia, więc w tym tygodniu spróbujemy rozwiać wszystkie trapiące Was wątpliwości. 

Jeśli szykujecie się do ślubu lub dopiero się zaręczyłyście ale już zaczynacie wyobrażać sobie swoją kreację, to nim wybierzecie się do tradycyjnych salonów ślubnych, przyjrzyjcie się polskim markom – niektóre projekty, to według mnie idealne wyważenie elegancji i niewymuszonego luzu. Naprawdę nie trzeba wyjeżdżać do Paryża czy Mediolanu, by znaleźć piękną i wyjątkową suknię. 

Warsaw Poet

Ciekawe spojrzenie na suknie ślubnej ma Magdalena Socha-Włodarska, założycielka Warsaw Poet. Jej projekty są dla kobiet, które nie chcą konwencjonalnego ślubu i wesela pełnego przepychu. Klientki które odwiedzają butik szukają czegoś więcej niż ubrania jako ozdoby. Założycielka marki udowadnia też, że suknia ślubna nie musi być ubraniem na jeden raz. Magdalena Socha-Włodarska projektuje również suknie na inne specjalne okazje. 

Poniżej zdjęcia z kampanii, stworzene przez Sonię Szóstak. 

 

Laurelle

The fans of perfectly fitting forms should check out the lookbook of Laurelle atelier. These are options for all brides-to-be who dream about an elegant and sophisticated wedding. Even though there are plenty of airy models in the latest collection, tight-fitting dresses that highlight the figure are what draw attention the most.

If the collection lacks your dream outfit, Laurelle will be happy to design it. "There isn't a dress that we can't sew" – this sentence should be enough ever for the most demanding customers. Probably that is why the brand is so popular among the red carpet socialites. Paulina Sykut-Jeżyna, among others, is impressed with the dresses.

* * *

Laurelle

Fanki perfekcyjnie dopasowanych form powinny natomiast zajrzeć do lookbooka pracowni Laurelle. To propozycja dla wszystkich narzeczonych, którym marzy się ślub elegancki i wyrafinowany. Choć w najnowszej kolekcji nie brakuje zwiewnych modeli, to największą uwagę przyciągają te obcisłe, i podkreślające sylwetkę.

Jeśli Waszej wymarzonej kreacji nie ma wśród propozycji, Laurelle chętnie ją zaprojektuje. „Nie ma takiej sukni, której nie mogłybyśmy uszyć” – to zdanie powinno zadowolić nawet najbardziej wybredne klientki. Pewnie dlatego marka jest tak lubiana przez bywalczynie czerwonych dywanów. Zachwyca się nią między innymi Paulina Sykut-Jeżyna.

 

Bizuu Bridal

Blanka Jordan and Zuzanna Wachowiak, privately sisters, professionally the founders of Bizuu brand, pay homage to femininity and try to guess women's desires in each of their collections. Their wedding collections will surely be of interest for fans of fashion who aren't afraid of bold ideas and want their outfit to stand out from the crowd.

* * *

Bizuu Bridal

Blanka Jordan i Zuzanna Wachowiak, prywatnie siostry, zawodowo założycielki marki Bizuu, w każdej swojej kolekcji składają hołd kobiecości i starają odgadnąć pragnienia kobiet. Ich ślubna kolekcja na pewno spodoba się fankom mody, które nie boją się odważnych pomysłów i chcą, aby ich kreacja wyróżniała się spośród innych. 

Atelier Twardowska

If you are dreaming about a romantic wedding reception, a dress from Atelier Twardowska will be a true cherry on top. Brand's designs are dominated by French lace and delicate ethereal fabrics.

Karolina Twardowska had her debut as a designer of wedding dresses (previously she was creating lingerie and stage costumes) in 2015. She surprised and excited the whole industry with the lightness of her creations, attention to detail, and mostly with a subtle vision of the bride. She remained faithful to her original idea in her collections for following seasons. In the latest collection, you will find references to the 70s, retro style, and her signature detail – openwork trimmings.

* * *

Atelier Twardowska

Jeśli marzycie o weselu w romantycznym klimacie, prawdziwym jego ukoronowaniem będzie suknia z Atelier Karoliny Twardowskiej. W projektach tej marki dominuje francuska koronka i delikatne, eteryczne materiały. 

Karolina Twardowska jako projektantka sukien ślubnych (wcześniej tworzyła bieliznę i kostiumy na scenę) zadebiutowała w 2015 roku, zachwycając całą branżę lekkością swoich dzieł, dbałością o detale i przede wszystkim inną, subtelną wizją panny młodej. Temu obrazowi pozostała wierna w propozycjach na kolejne sezony. W najnowszej kolekcji znajdziecie nawiązania do lat 70., stylu retro oraz jej znak rozpoznawczy, czyli ażurowe wykończenia. 

LOOK OF THE DAY

dress / sukienka – MLE Collection (dostępna w dwóch długościach)

necklaces / naszyjniki – STAG Jewels

nude shoes / cieliste buty – Francesco Russo

   I hope that you are resting right now after the Easter breakfast and that you are equally full and happy. A family storm went through my home today – children, eggs with surprises in them, and Portos are a guarantee of a few-hour-long chase that ends in a chocolate-stained bed. Of course, we will survive on the prepared food for another month (we freeze everything that we don't eat as we can never be sure whether white sausage saves us when we are hunted by extreme hunger), the dishwasher is on its third cycle, and the cranberry stain will stay on the table cover for ever – what would Easter atmosphere be without a little bit of mess? :)  

   Today's photos were taken before the whole commotion. The dress that you can see in the photo was released in two versions – long and shorter. The first disappeared from the shop within less than an hour, but the second one is still available in almost all sizes (getting ahead of your questions – the longer cut will return to the store). I added fine jewellery to the dress – I'm sure that I will wear these two pendants for days on end – they look really beautiful in reality.   

   If you like my two necklaces, I've got a surprise for you from STAG Jewels. With "MLE15" code, you will receive a 15% discount (it is enough to use it during the purchase). The code expires on the 15th of April. Happy Easter! :)

* * *

   Mam nadzieję, że odpoczywacie właśnie po świątecznym śniadaniu i jesteście równie najedzone, co szczęśliwe. Przez mieszkanie przeszła dziś rodzinna burza – dzieci, jajka z niespodzianką i Portos to gwarancja kilkugodzinnej gonitwy, która kończy się łóżkiem wymazanym czekoladą. Jedzenia oczywiście starczy nam jeszcze na miesiąc (wszystko czego nie zjemy mrozimy, bo kto wie, czy biała kiełbasa nie uratuje nas za jakiś czas w chwili wielkiego głodu), zmywarka robi trzecią rundę, a plama z żurawiny zostanie na obrusie już na zawsze, ale czym byłby świąteczny nastrój bez odrobiny bałaganu? :)

   Dzisiejsze zdjęcia zostały wykonane jeszcze przed całym zamieszaniem. Sukienka, którą widzicie powstała w dwóch wersjach – długiej i krótszej. Ta pierwsza zniknęła ze sklepu w przeciągu niecałej godziny, ale druga dostępna jest jeszcze w prawie całej rozmiarówce (ubiegając Wasze pytania – dłuższy model jeszcze wróci). Do sukienki dodałam delikatną bizuterię – jestem pewna, że te dwa wisiorki będę teraz nosiła non stop – na żywo wyglądają naprawdę pięknie. 

   Jeśli spodobały Wam się moje dwa naszyjniki, to mam dla Was miłą niespodziankę od STAG Jewels. Z kodem MLE15 otrzymacie 15% zniżki (wystarczy, że wpiszecie go w podsumowaniu zakupów). Kod jest ważny do 15 kwietnia. Wesołych Świąt! :)

LOOK OF THE DAY

blue jeans / niebieskie dżinsy – KappAhl

seude shoes / zamszowe buty – Gino Rossi on eobuwie.pl

turtleneck sweater / sweter z golfem – Karen Millen

leather bag / skórzana torebka – Saint Laurent

leather belt / skórzany pasek – H&M 

long coat / długi płaszcz – vintage

Rysa na instagramowym szkle, kilka ekonewsów i filmy, które warto zobaczyć, czyli marcowe umilacze

   The last "while-awayers" probably appeared on the blog right after the extinction of dinosaurs, but some of you gave signals that you would like to read about things that inspire me again. Therefore, I dusted off some information for you. Many of them can be quite surprising, but I would like to write more about important things and avoid focusing only on the pleasant ones. I will additionally share my quick pasta recipe for the lazy.

1. Instagram is the most rapidly working online marketing device. If we want to check what clothes will be in fashion in the forthcoming months, it is enough to see the feed of our favourite profiles. The same is true when it comes to the interiors – we browse through the photos of living rooms and bedrooms, we use the tags, and we quickly find our dream carpet or armchair. For me, Instagram is also a treasure trove of culinary inspirations – it is enough to visit Eliza Mórawska's Instagram for me and I already know what I'm preparing for dinner. This inconspicuous app has boggled minds of millions of women and, basically, replaced women's magazines. The reason is simple – it seems to us that what we see is real. Since the photos are published by regular people, it means that we can be like them as well. And mostly, it's true – many women seem authentic in what they do. I won't be too innovative by saying that in many cases, the creation has started to overshadow how famous Instagram users live in real life and what they look like. Browsing through photos presenting an artificially created world has become the source of frustration for many of us. However, it seems to me that recently there has been a breakthrough and we started searching for ideal photos less frequently and became more interested with those girls who aren't afraid to show their flaws and imperfections. Jessica Stein was the first one to crack the Instagram glass. She is one of the most well-known travel bloggers. Her world turned upside down when she gave birth to a daughter suffering from an incurable genetic disease. Jessica decided to show her struggle for her child's health – the photos are still beautiful, but the descriptions are painfully honest and show how dramatic and difficult the life of a sick child's mother can be. To my horror, Jessica lost more than one hundred thousand followers in a short period of time because of that. These people definitely wanted to live on in a world of unicorns. The outcome of her brave and taboo-breaking confessions was, however, positive – the users who decided to stay with her quickly participated in money raising for the treatment of little Ru. I'm sure that Jessica doesn't regret her decision.

2. Another proof that the change has started is #bodyhairmovement (very controversial to some), that is publishing photos of your body as it was created by mother nature – with hair. Poland has even gained our own supporter of this idea (as in case of all progressivists, girls have to face a wave of criticism). Even though I lack the courage to participate in the undertaking, I really like the concept of breaking old patterns and not being afraid to speak about the expectations that are constantly being set for women. Besides, I think that it's not about underarm hair or the lack of it. Limitations and imposed rules of conduct are, unfortunately, elements that are still part of our lives…

3. It has probably become a tradition that the "while-awayers" posts include some information on films that I've recently seen. Due to the fact that cinema repertoire doesn't really draw my attention (I only saw "Red Sparrow" starring Jennifer Lawrence and "Three Billboards"), I'm still browsing through Filmweb in search of old and, at the same time, timeless film productions. Yes, I've come across "Mississippi Burning" with Willem Dafoe and "The Untouchables" with Kevin Costner and Sean Connery. What's more, if any of you haven't seen "The English Patient" I already envy you – it's pure perfection. Films should be created to evoke such emotions.

4. It may seem that new trends are driven only to compel us to leave our money in the industry. That's, in essence, true, but it sometimes happens that things that are fashionable are also justifiable. What I mean here is the pursuit of everything that is green and environment-friendly that has been going on among the clothing companies for a few seasons now. Today, I would like to tell you more about the notion of "organic cotton".

Clothing industry is second after agriculture most harmful branch for the environment. In case of cotton, it means plenty of wasted water and aggressive chemical agents, which are absorbed into the ground and stay there for many decades (they are absorbed into water sources and later go straight into our stomachs), used in its cultivation. Even though cotton growing is only 2.5% of the world's farmland area, cotton cropland is infested with as much as 25% of all pesticides used around the world (!!!). Thus, it is extremely important to choose clothes that have been sewn from organic cotton (without the use of toxic fertilisers and with a decreased water waste). You can find them in the offer of the largest chain stores and even in some of the stores belonging to Polish brands, for example Hibou Essentials.

* * *

   Ostatni wpis z cyklu "Umilacze" pojawił się chyba tuż po wyginięciu dinozaurów, ale niektóre z Was dawały mi znać, że chciałaby znów poczytać o inspirujących mnie rzeczach. Odkopałam więc dla Was kilka informacji. Wiele z nich może Was zdziwić, ale chciałabym częściej pisać o tym, co ważne, a nie tylko o tym, co przyjemne. Przy okazji podzielę się z Wami przepisem na super szybki makaron dla leniuchów. 

1. Instagram to najprężniej działająca machina marketingowa w internecie. Jeśli chcemy sprawdzić, co tak naprawdę będzie modne w ciągu najbliższych kilku miesięcy wystarczy przejrzeć feed ulubionych profili. To samo tyczy się urządzania wnętrz – podglądamy salony i sypialnie, korzystamy z oznaczeń i szybko znajdujemy wymarzony dywan czy fotel. Dla mnie Instagram to również kopalnia kulinarnych inspiracji – wystarczy, że wejdę na profil Elizy Mórawskiej i od razu wiem, co zrobię na obiad. Niepozorna aplikacja namieszała w głowach milionom kobiet i właściwie wyparła kobiecą prasę. Powód jest prosty – wydaje nam się, że to, co widzimy jest prawdziwe. Skoro zdjęcia publikują normalne osoby, to znaczy, że my też możemy być takie, jak one. I w dużej mierze jest to prawda – wiele kobiet wydaje się być autentyczna w tym co robi. Nie będę jednak zbyt odkrywcza, jeśli powiem, że w licznych przypadkach kreacja zaczęła przyćmiewać to, jak naprawdę żyją i wyglądają słynne instagramerki. Oglądanie sztucznie wylansowanego świata dla wielu z nas stało się źródłem frustracji. Mam jednak wrażenie, że w ostatnim czasie coś pękło i coraz rzadziej szukamy idealnych zdjęć, za to z większym zainteresowaniem śledzimy te dziewczyny, które nie boją się pokazać wad i niedoskonałośći. Rysę na instagramowym szkle jako pierwsza wyryła Jessica Stein, jedna z najsłynniejszych blogerek podróżniczych. Jej świat wywrócił się do góry nogami, gdy na świat przyszła jej córeczka z nieuleczalną, ciężką chorobą genetyczną. Jessica postanowiła pokazać walkę o zdrowie maleństwa – zdjęcia wciąż są piękne, ale opisy pod nimi są szczere, chwytają za serce i pokazują jak dramatyczne i ciężkie jest życie matki chorego dziecka. Ku mojemu przerażeniu Jessica w krótkim czasie straciła w związku z tym ponad sto tysięcy followersów, którzy najwyraźniej woleli żyć w świecie jednorożców. Finał tych niezwykle odważnych, łamiących tabu wyznań Jessici był jednak pozytywny – użytkownicy, którzy z nią pozostali szybko wzięli udział w specjalnej zbiórce pieniędzy na leczenie małej Ru. Jestem pewna, że Jessica nie żałuje. 

2. Kolejnym dowodem na to, że coś zaczyna się zmieniać jest (dla niektórych bardzo kontrowersyjny) ruch #bodyhairmovement, czyli publikowanie w sieci zdjęć swojego ciała, takim jakie stworzyła je natura – z włosami. Polska zdobyła nawet własną orędowniczkę tej idei (jak wszystkich postępowców, dziewczyny spotyka za to wielka krytyka). Chociaż mi brak odwagi na włączenie się do akcji, to podoba mi się łamanie schematów i głośne mówienie o wymaganiach stawianym kobietom. Zresztą, myślę, że wcale nie chodzi tu o włosy pod pachami lub ich brak. Ograniczenia i narzucane nam zasady postępowania to coś, co niestety wciąż pojawia się w naszym życiu…

3. To już chyba tradycja, że w umilaczach piszę o filmach, które ostatnio widziałam. Ponieważ repertuar kinowy jakoś mnie nie przyciąga (widziałam jedynie "Czerwoną jaskółkę" z Jennifer Lawrence i "Trzy billboardy") więc wciąż przeszukuję Filmweba w poszukiwaniu starych ale jednocześnie ponadczasowych produkcji. Tak trafiłam na "Missisipi w ogniu" z Willem Dafoe i "Nietykalnych" z Kevinem Costnerem i Seanem Connery. A jeśli któraś z Was nie widziała jeszcze "Angielskiego pacjenta" to już Wam zazdroszczę – perfekcyjny w każdym calu. Filmy powinny powstawać po to, aby wzbudzać właśnie takie emocje.

4. Może się wydawać, że nowe trendy są napędzane tylko po to, aby wyciągać od nas pieniądze. To w gruncie rzeczy prawda, ale zdarza się czasem, że to, co modne jest jednocześnie tym, co słuszne. Mam tu na myśli nieprzemijającą już od kilku sezonów pogoń marek odzieżowych za wszystkim co ekologiczne. Dziś chciałam przybliżyć Wam pojęcie "bawełny organicznej". 

Przemysł odzieżowy to druga po rolnictwie najbardziej szkodliwa dla środowiska gałąź gospodarki. W przypadku bawełny mowa przede wszystkim o gigantycznym zużyciu wody i agresywnych środkach chemicznych wykorzystywanych do jej uprawy, które wnikają do gleby na wiele dziesiątek lat (a później do źródeł wody skąd wędrują prosto do naszych żołądków). Chociaż uprawy bawełny to jedynie 2,5% światowego areału rolnego, na jej pola trafia około 25% wszystkich środków owadobójczych używanych na świecie (!!!). Niezwykle ważne jest więc to, aby wybierać ubrania, które zostały uszyte z bawełny organicznej (bez użycia trujących nawozów i przy mniejszym zużyciu wody). Znajdziecie je w ofercie największych sieciówek, a nawet u niektórych polskich marek, jak na przykład Hibou Essentials

Jeśli chwalicie sobie projekty, które powstają z myślą o środowisku to polecam Wam Zestaw Trzech T-shirtów Oversize z Bawełny Organicznej HIBOU. W pudełku dostajecie trzy t-shirty: biały, beżowy i szary. Mają prosty krój i wiem, że przechodzę w nich całe lato. 

5. As we are already talking about the ecosystem – since I can remember it has been repeated to me that fish are healthy and should be consumed as often as possible. No, wait. Fish were healthy until people scented money and started large-scale cultivation. All of the fish species that we eat with such appetite can contain mercury and carcinogenic substances (for example arsenic). This won't be compensated even by the largest doses of omega-3 acids.

If you care for the health-promoting properties of, for example, salmon, you won't gain any greater benefits from the consumption of the species of this predatory fish commonly available in Poland. In stores, you can most often find salmon that comes from fish farms (the popular Norwegian Atlantic salmon) which is fed with fodder. As a result, its positive impact on our bodies is negligible. This salmon contains more toxins and heavy metals. On the other hand, it is worth eating wild Pacific salmon (or in other words "Alaskan salmon"). Pacific salmon feeds on plankton and other fish – owing to that, it contains a relatively large amount of omega-3 fatty acids and its organism is characterised by much lower concentration of dioxins in comparison to farmed salmon. In turn, farmed salmon is characterised by a greater amount of omega-6 fatty acids than omega-3 fatty acids. Diet of most Europeans is rich in omega-6 fatty acids which can be found, for example, in fast food meals – there is no grater difference between eating Atlantic salmon and McDonald's fries for dinner. And one more thing: in natural conditions, the beautiful orange colour of the meat is an outcome of the fact that the fish lives in crystal clear and cold water. Fish farms lack both of these factors so in order for the meat to attain its "golden hue," the fodder is enriched with artificial dyes – delicious, isn't it?

If you'd like to learn more about what types of fish to buy and where you can find the ones that will have a positive impact on our health, you can read Greenpeace's report. You will even find there a ranking of supermarkets where fish are worth buying.

PS Watch out for smoked salmon that is available at eco stores! For three slices, you will pay as much as PLN 30. I've scrutinised this matter and it turned out that it's a regular Atlantic salmon with an addition of "eco" salt.

6. While-awayers without books whose pages just beg to be read wouldn't be while-awayers. This time I can recommend "A Paris Apartment: A Novel" by Gable Michelle because it easily took me back on the streets of one of my beloved cities. I recommend it to all who long for the times of belle époque and would like to read something light and very captivating.

* * *

5. Skoro już mowa o ekosystemie – odkąd pamiętam powtarzano mi jak mantrę, że ryby są zdrowe i należy je jeść jak najczęściej. Wróć. Ryby były zdrowe dopóki ludzie nie zwęszyli zarobku i nie rozpoczęli hodowli na wielką skalę. Wszystkie te gatunki ryb, które zjadamy z takim smakiem mogą zawierać rtęć i rakotwórcze substancje (na przykład arsen) i nie wynagrodzi nam tego nawet największa dawka kwasów omega3.

Jeśli zależy Wam na zdrowotnych właściwościach na przykład łososia, to ze spożywania powszechnie dostępnych w Polsce gatunków tej drapieżnej ryby, nie będziecie mieli zbyt wielu korzyści. W sklepach najczęściej znajdziecie łososie pochodzące z hodowli (popularny norweski łosoś atlantycki), które są karmione paszami, przez co ich korzystny wpływ na zdrowie jest znikomy. Mają za to znacznie więcej toksyn i metali ciężkich. Warto jeść natomiast odławianego (dzikiego) łososia pacyficznego (lub inaczej "łososia z Alaski"). Łosoś pacyficzny żywi się planktonem i innymi rybami – dzięki temu ma względnie dużo kwasów tłuszczowych omega3, a w jego organizmie znajduje się wielokrotnie mniej dioksyn niż w łososiu hodowlanym. Z kolei w mięsie łososi hodowlanych jest więcej kwasów tłuszczowych omega6 niż omega3. Dieta większości Europejczyków obfituje w kwasy tłuszczowe omega6, które występują na przykład w jedzeniu typu fast food – nie ma więc większej różnicy czy na obiad zjesz łososia atlantyckiego czy frytki z McDonald'sa. I jeszcze jedna rzecz: w naturalnych warunkach, piękny pomarańczowy kolor mięsa wynika z faktu, że ryba żyje w krystalicznie czystej i zimnej wodzie. W hodowli nie uraczy ani jednego ani drugiego więc aby uzyskać odpowiednio "zdrową barwę" do paszy dodawane są sztuczne barwniki – aż ślinka cieknie, prawda?

Jeśli chciałybyście dowiedzieć się więcej na temat tego jakie ryby kupować i gdzie znajdziemy te, które będą mieć pozytywny wpływ na zdrowie to odsyłam Was do raportu Greenpeace'u. Znajdziecie tam nawet ranking supermarketów, w których warto kupować ryby. 

PS Uwaga na wędzonego łososia, którego można kupić w sklepach ekologicznych! Za trzy plasterki zapłacimy prawie trzydzieści złotych, a po mojej głębszej analizie okazało się, że to zwykły łosoś atlantycki z dodatkiem "ekologicznej" soli. 

6. Umilacze bez książek, których strony proszą o to aby je przeczytać, nie byłyby umilaczami. Tym razem polecam Wam "Apartamenty w Paryżu" autorstwa Gable Michelle, bo w piękny sposób przeniosła mnie na ulice jednego z moich ukochanych miast. Polecam wszystkim, którzy tęsknią za czasami belle époque i chcieliby poczytać coś lekkiego i bardzo wciągającego. 

Wyjazd do Paryża to dla specjalizującej się w meblarstwie April szansa na ucieczkę od życia małżeńskiego, nad którym zawisła groźba dramatycznego końca. W nietkniętym przez siedemdziesiąt lat apartamencie kobieta odnajduje niezwykłej wartości zbiór eksponatów. Jednak tym, co najbardziej przykuwa jej uwagę, jest kryjąca się za nimi historia tajemniczej właścicielki mieszkania. Pobyt w Paryżu daje April okazję do odkrycia sekretów z początków ubiegłego wieku, a także rozliczenia się z własną przeszłością i stawienia czoła teraźniejszości.

7. Not moving away from the negative influence of men on environment, I wanted to praise the young scientists from my hometown, Gdańsk. They have devised an "ultrafast" diagnostic method for level determination of endocrine disruptive chemicals (which are abbreviated to EDC) in human body. These substances emulate natural hormones and are present in many food products. It has been proven that high concentration of such substances may lead to infertility, diabetes, heart diseases, malformations in unborn children, hormonal disorders (for example, polycystic ovary syndrome), or also hormone-dependent carcinomas such as breast cancer, prostate cancer, and testicle cancer. According to World Health Organisation – 80 millions of pairs around the world won't have children precisely because of EDC. World medical societies urge to decrease the exposure of people to environmental factors, and consecutive countries have been drastically enhancing their standards when it comes to EDC exposure – they are withdrawing plastic bags, cutlery and plates, cosmetics (scrubs) with plastic microbeads.

Now, the project carried out by the scientists from the Medical University of Gdańsk needs some financial support. If they manage to gather the funds, the test to determine the concentration of chemical substances emulating natural hormones will be available for home use. The whole undertaking is also described by Detoxed Lifestyle Challenge, where you can learn more about it.

8. To finish off, it's time for something pleasant. If each time when you invite guests for dinner, they bring pizza just in case, you will really like the recipe for pasta with lemon zest. It's very simple and you can prepare it in ten minutes.  It's an ideal meal when I haven't got the time or I don't really feel like cooking (so more or less five times a week). Let me know whether you've managed to prepare it!

* * *

7. Nie odchodząc za bardzo od zgubnego wpływu człowieka na środowisko, chciałam pochwalić młodych naukowców z mojego rodzimego Gdańska. Opracowali oni "ultraszybką" metodę diagnostyczną do oznaczania stężeń wybranych związków endokrynnie czynnych (co w skrócie nazywane jest EDC) w organizmie człowieka. Substancje te naśladują naturalne hormony i są obecne w wielu produktach spożywczych. Udowodniono, że ich wysokie stężenie powoduje niepłodność, otyłość, cukrzycę, choroby serca, wady rozwojowe nienarodzonych dzieci, zaburzenia hormonalne (na przykład zespół wielotorbielowatych jajników) czy też nowotwory hormonozależne takie jak rak piersi, rak prostaty i rak jąder. Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) – 80 milionów par na świecie nie doczeka się potomstwa właśnie ze względu na EDC. Światowe towarzystwa medyczne apelują o obniżanie narażenia ludzi na czynniki środowiskowe, a kolejne kraje zaostrzając normy ekspozycji na EDc, wycofują m.in. plastikowe reklamówki, sztućce i talerzyki, kosmetyki (peelingi) z plastikowymi mikrogranulkami.

Teraz projekt naukowców z Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego potrzebuje wsparcia finansowego. Jeśli uda się zebrać fundusze to test na stężenie substancji chemicznych naśladujących naturalne hormony będzie można wykonać w domowych warunkach. Całą akcję opisują także Detoxed Lifestyle Challenge, gdzie możecie poznać szczegóły tej akcji.

8. Na koniec czas na przyjemności. Jeśli za każdym razem, gdy zapraszacie gości na kolację, oni na wszelki wypadek przynoszą pizzę to na pewno spodoba Wam się przepis na makaron ze skórką cytrynową. Jest bardzo prosty i robi się go w dziesięć minut. To idealne danie, gdy nie mam czasu ani ochoty gotować (czyli mniej więcej pięć razy w tygodniu). Dajcie znać jak Wam wyszedł!

Ingredients:

4 large garlic cloves (choose Polish not Chinese garlic)

3 sprigs of fresh rosemary

1 large white onion

1 yellow pepper

2 lemons (unwaxed)

2 eggs (the ones that come from organic farming)

spaghetti (when it come to a gluten-free version, I recommend penne)

Aglio Olio spices and herbs (it's best to buy a ready mix)

olive oil

pinch of sugarsalt and peppergrated parmesan

Directions:

1. Crush the garlic with a knife, peel it, and cut it into slices. Heat up some olive oil in a pan and add garlic with two washed sprigs of fresh rosemary. Fry it for a moment on medium heat so that the garlic releases juices. Finely chop the onion, sprinkle it with a pinch of sugar, and add to olive oil with garlic. Sprinkle the ingredients in the pan with half a tablespoon of Aglio Olio mix. Finely chop the yellow pepper and add it in the pan. Add two pinches of salt. 2. Cook the pasta – I add one tablespoon of oil and salt to the cooking water (owing to that, the pasta won't be sticky). Break two eggs in a small bowl and whisk them with a fork. 3. When the pasta is ready, strain it out and place it in the pan. Quickly add the whisked eggs and stir everything thoroughly until evenly curdled. Grate lemon zest from two lemons using small grating slots and add to the pasta. Add a little bit of fresh rosemary and fresh pepper. You can serve it with grated parmesan.

* * *

Skład:

4 duże ząbki czosnku (wybierzmy polski a nie chiński)

3 gałązki świeżego rozmarynu

1 duża biała cebula

1 żółta papryka

2 cytryny (niewoskowane)

2 jajka  (te z ekologicznego chowu)

spaghetti (do wersji bezglutenowej proponuję penne)

przyprawy do Aglio Olio (najlepiej kupić gotową mieszankę)

oliwa z oliwek

szczypta cukru

sól i pieprz

starty parmezan

Sposób przygotowania:

1. Czosnek zgniatam nożem, obieram, a następnie kroję. Rozgrzewam oliwę na patelni i dodaję czosnek razem z dwiema umytymi gałązkami rozmarynu,  chwilę podsmażam na średnim ogniu, aby czosnek puścił soki. Kroję drobno cebulę, posypuję ją szczyptą cukru i dodaję do oliwy z czosnkiem. Odmierzam pół łyżki przypraw do Aglio Olio i wsypuję na patelnię. Kroję w małą kostkę żółtą papryką i dorzucam ją na patelnię, dodaję do całości dwie szczypty soli. 2. Nastawiam makaron – do gotującej się wody dodaję łyżkę oliwy i sól (dzięki temu makaron nie będzie się kleił). Do małej miseczki wbijam dwa jajka i roztrzepuję je widelcem. 3. Gdy makaron jest już gotowy odcedzam go i wrzucam na patelnie. Szybko dorzucam roztrzepane jajka i mieszam dokładnie aż zobaczę, że się ścięły i równomiernie obtoczyły makaron. Na drobnej tarce ścieram skórkę z dwóch cytryn i dodaję do makaronu, dodaję jeszcze odrobinę świeżego rozmarynu i świeży pieprz. Można podać wraz ze startym parmezanem. 

białe dżinsy – River Island (stara kolekcja) // sweter – Zara