Drogie Czytelniczki! W końcu na dobre zawitała u nas wiosna :). Nadeszła więc najwyższa pora na regenerację skóry. Nasze ciała są blade i pozbawione blasku (ok, mówię tu za siebie :)). Twarz wystawiana na ciągłe zmiany temperatur jest zmęczona, mniej jędrna i bardzo przesuszona. O włosach lepiej nie wspominać :). Nie lubię tego i Wy pewnie też. Dlatego nie ma na co czekać – trzeba jak najszybciej poprawić kondycję naszej skóry.

Osobiście rzadko stosuję produkty z drogeryjnych półek. Najchętniej sięgam po środki naturalne, które każdy z nas może znaleźć w swojej kuchni. Wykorzystuje do tego: zielone ogórki, jajka, dobrą oliwę ( często oliwę zastępuję olejem z kokosa), miód, kawę, cytrynę itd.

MASECZKA NA WŁOSY

Zacznijmy od pielęgnacji naszych przesuszonych włosów. Do ich regeneracji najczęściej używam maseczki z żółtkiem (z pewnością Wasze babcie mogą sporo powiedzieć o tej miksturze). Jest bardzo odżywcza, nadaje włosom puszystości i połysku. Do jej wykonania potrzebujemy zaledwie:

– jednego żółtka jajka ( dzięki żółtku nasze włosy będą gęściejsze i bardziej puszyste)

– 3 łyżek oliwy z oliwek lub oleju kokosowego ( olej sprawi, iż włosy będą się pięknie świecić, a do tego staną się bardziej nawilżone)

– jedną łyżeczkę soku z cytryny ( cytryna świetnie działa na rozdwojone końcówki)

– dwie duże łyżki miodu ( miód sprawi, iż nasze włosy będą bardziej miękkie i nawilżone).

Po zebraniu wszystkich składników, łączymy je w jednolitą masę i nakładamy na włosy. Następnie zawijamy je w czepek z przeźroczystej folii i owijamy głowę ręcznikiem. Maseczkę pozostawiamy na ok. 30-40 minut i spłukujemy letnią wodą. Potem powinniśmy umyć włosy (nawet 2 razy) delikatnym szamponem, żeby na głowie nie została tłusta powłoka. Gdy będziemy stosować tę maseczkę regularnie, uzyskamy super efekt.

Jeżeli macie długie albo grube włosy, to polecam zrobić podwójną "porcję".

PEELING DO CIAŁA

Na ciało stosuję starą recepturę, zasłyszaną dawno temu od mamy. Peeling kawowy jest moją ulubioną domową miksturą. Niestety przy jej aplikacji jest trochę zabawy (łazienka wygląda po zabiegu tak, jakby ktoś zamordował w niej kawowego potwora), ale daje szybki i doprawdy zaskakujący efekt. Do przygotowania peelingu potrzebujemy:

– 5 czubatych łyżek kawy – kawa przeciwdziała powstawaniu pomarańczowej skórki oraz wygładza ją.

Osobiście wykorzystuję fusy z ekspresu, ale równie dobrze nada się kawa mielona ( oczywiście ta najtańsza).

-1 łyżkę oliwy z oliwek – oliwa lub olej kokosowy doskonale nawilża ciało.

Ja najczęściej używam oleju z kokosa bo uwielbiam jego zapach.

-1 łyżeczkę cynamonu – dzięki niemu nasz kosmetyk będzie miał konsystencję bardziej zbliżoną do żelu (jednak nie powinny go stosować osoby z pękającymi naczynkami na nogach).

Na wilgotną skórę nakładamy peeling, następnie kolistymi ruchami dokładnie go wmasowujemy – dzięki temu złuszczymy stary naskórek. Im dłużej kosmetyk pozostanie na naszym ciele tym efekt będzie ładniejszy – skóra będzie bardziej nawilżona, gładsza, rozpromieniona. Pamiętajcie, że taki zabieg trzeba powtarzać. Regularność jest kluczem do tego, aby nasza skóra wyglądała zawsze pięknie.

TONIK NA TWARZ

Ogórek ma cudowne właściwości takie jak:

• doskonale oczyszcza skórę tłustą
• domowej roboty tonik z ogórka odświeża skórę
• działa wybielająco na cerę zmęczoną o nierównym kolorycie
• sok z ogórka ściąga pory
• tonik ogórkowy nadaje się jako woda po goleniu

Mam dwie metody przygotowania ogórkowego kosmetyku:

1. Tonik ogórkowy – możemy go uzyskać krojąc ogórek na cieniutkie plasterki i pozostawiając je w miseczce pod naciskiem na przykład kubka ( dzięki temu szybko wyciśniemy z niego wszystkie soki). Oczywiście im więcej ich użyjemy, tym więcej toniku uzyskamy. Do odsączonego płynu możemy dodać odrobinę wody różanej. 

 Taką miksturę możemy trzymamy w lodówce nawet do tygodnia.

2. Prostszym i szybszym sposobem jest przekrojenie ogórka na pół, obranie ze skórki, żeby nie podrażniała twarzy i delikatne wmasowywanie miąższu w twarz.  To pobudzi nasze krążenie, rozświetli skórę i złagodzi podrażnienia. Nie zmywamy pozostałości soku z ogórka wodą.

Z przyjemnością zdradziłam Wam moje domowe sposoby pielęgnacji. Teraz czas na Was :). Jestem bardzo ciekawa jakie Wy macie „patenty” na naturalne kosmetyki :).

Follow my blog with bloglovin!

0 dni.

23 dni.

Minęło 23 dni od kiedy zaczęłam ćwiczyć 6 Weidera. Brzuch nabiera sprężystości, aczkolwiek tempo zmian jest dosyć wolne. Wiem, że teraz czekają mnie najcięższe trzy tygodnie pracy. Mam nadzieję, że efekt będzie bardziej powalający niż do tej pory ( podobno nadzieja matką głupich – niedługo się o tym przekonamy ). Koniecznie dajcie mi znać, jak Wam idzie! Pamiętajcie, że wszystkie ćwiczenia rzeźbiące ciało są czasochłonne i tak naprawdę… nudne i nie należy się tym zrażać (ha, ha, ha łatwo powiedzieć).

Follow my blog with bloglovin!

Każda z Was powinna znaleźć sobie jakiś sposób na urozmaicenie mozolnych ćwiczeń (dobrawdy są nudne do potęgi, wiem, wiem :) ). Ja ćwiczę z córą albo słuchając ulubionej muzyki, dzięki temu żmudna praca staje się bardziej interesująca.

Follow my blog with bloglovin!

Świeży jogurt z własnej kuchni

Bardzo lubię jogurty – zarówno naturalne, jak i te kolorowe. Jogurt to coś więcej niż produkt z kwaśnego mleka. Dzięki wielorakim zastosowaniom, jest ważnym elementem zdrowego odżywiania naszego organizmu, narażonego codziennie na szkodliwe oddziaływania środowiska. Niestety, dowiedziałam się, że te owocowe, nie są wcale owocowe, tylko kolorowane chemią, a czerwony barwnik otrzymywany jest z mszyc żerujących na kaktusach z tropikalnych rejonów Ameryki Północnej i Centralnej (mniam,mniam). W gardle mi stanęły te wszystkie jogurty, które zjadałam z takim apetytem. Po odkryciu tych faktów przypomniałam sobie, że moja mama zawsze samodzielnie robiła jogurty. Dodawała do nich domowej roboty soki i konfitury ( pychotka! ). Postanowiłam czym prędzej pójść w jej ślady i zaopatrzyć się w maszynę do robienia jogurtu (można ją znaleźć po okazyjnych cenach w internecie). Przygotowanie własnego jogurtu nie okazało się wcale takie trudne i myślę, że Wy też sobie z tym poradzicie:).

No to do roboty:

Potrzebujemy 1litr mleka z kartonu ( chyba, że ktoś ma zaprzyjaźnioną krowę, która chcę się z nami podzielić). Można dokupić w internecie, naturalne szczepy bakterii jogurtowych i dodać szczyptę do mleka ( jeżeli ich nie posiadacie, świetnie zastąpi je kubeczek jogurtu naturalnego). To wszystko należy dobrze wymieszać, rozlać do słoiczków i wstawić do jogurtownicy na 10 godzin. Po upływie tego czasu, należy je włożyć do lodówki aby się dobrze schłodziły.  

Tak zrobiłam za pierwszym razem – wyszedł mi przepyszny jogurt, ale jednak trochę za rzadki. Do następnej partii dodałam dwie czubate łyżki odtłuszczonego mleka w proszku. Dopiero wtedy wyszłedł idealnie. Dodaję do mojego jogurtu, tak jak mama, konfitury albo świeże owoce. Dzięki temu mam pewność, że to co jem jest naturalne, bez robaków (:D) i chemii. Gdybym pamiętała o jogurtach mojej mamy, to nigdy nie skusiłabym się na jogurty ze sklepu.

Istnieje możliwość zrobienia własnego jogurtu bez użycia specjalnej maszyny. Oto przepis:

Potrzebujemy 1 litr mleka i 1 opakowanie jogurtu naturalnego (około 200 g). Jogurt możemy zastąpić naturalnymi szczepami bakterii jogurtowych (możemy je dostać w intrenecie lub sklepach ze zdrową żywnością).

Mleko należy podgrzać do 50 stopni (UWAGA: Temperatura odpowiednia to taka, kiedy wkładasz palec do garnka na kilka sekund i się nie parzysz).Następnie musimy zdjąć garnuszek z ognia, dodać do mleka jogurt i mieszać całość przez około 2 minuty, tak aby wszystko dobrze się połączyło.

Przelać do słoików (kilku małych lub do jednego dużego), zakręcić, przykryć kocykiem i odstawić w ciepłe miejsce na 10-20 godzin. Dzięki temu bakterie uzyskają idealne warunki do namnażania się, nastąpi ścięcie się mleka i powstanie jogurt domowy. Po upływie tego czasu jogurt jest gotowy.

Słoiki z gotowym jogurtem można przechowywać w lodówce do tygodnia.

           Na zakończenie podam Wam najważniejsze zalety jogurtu:

• jogurt zawiera wyjątkowo wysokowartościowe i lekko strawne białko, potrzebne do budowy komórek organizmu
• jogurt jest źródłem witamin A, B, B1, B2
• jest bogaty w wapń – substancję mineralną, niezbędną przed wszystkim dla dzieci, a także dla dorosłych przede wszystkim do utrzymania dobrej kondycji układu kostnego
• jogurt można spożywać jako niskokaloryczną przekąskę między posiłkami ( kubek jogurtu z chudego mleka to tylko 57kcal), a kromka chleba pszenno – żytniego, to 120 kcal

  Smacznego!:)

Follow my blog with bloglovin!

Nadszedł czas, aby powrócić do dawno poruszonego tematu – aerobicznej 6 Waidera.

Zbliżają się wakacje, słoneczne dni i plażowanie. Czyż nie jest to idealny moment na rozpoczęcie rzeźbienia brzucha? Większość z nas właśnie na wiosnę zaczyna intensywnie przygotowywać swoje ciało do nadchodzącego sezonu. Ja też postanowiłam poprawić wygląd swojego brzucha po ciąży i dlatego rozpoczynam trening z 6 Weidera. Zdania na temat tego zestawu ćwiczeń są podzielone. Postanowiłam sama sprawdzić jakie efekty przynosi 42 dniowa praca nad mięśniami mojego brzucha. Czy zmiana będzie widoczna – tego nie wiem, ale za 6 tygodni wszyscy się tego dowiemy! :)

Aby przystąpić do ćwiczeń, muszę Wam najpierw pokazać jak wygląda mój brzuch teraz. Póżniej, po zakończeniu programu, porównam czy nastąpiły jakieś zmiany.

Teraz czas przejść do reguł.

Ćwiczeń jest sześć ( wiem, genialne odkrycie, nie wiem jak na to wpadłam ;) ). Trzeba wykonywać poszczególne elementy treningu bez przerw na rozluźnienie mięśni. Najważniejsze jest to, aby zatrzymać dany ruch na trzy sekundy w momencie największego naprężenia mięśni brzucha (ała, będzie bolało). Pamiętajcie, pozytywne myślenie i chęć osiągnięcia celu doprowadzi nas do sukcesu (albo tylko tak się pocieszam). Ćwiczenia wykonujemy na płaskiej powierzchni. Najlepiej na karimacie. Nie każdy z nas ma ją w domu, w takiej sytuacji równie dobrze nada się ręcznik lub dywan. Przejdźmy teraz do poszczególnych ćwiczeń:

Ćwiczenie 1.

Kładziemy się na płaskim podłożu z rękami wzdłuż tułowia. Podnosimy na zmianę raz jedną, raz drugą nogę. Pamiętając o zachowaniu kąta 90 stopni w kolanie i biodrze. Podczas podnoszenia, unosimy jednocześnie barki bez odrywania tułowia od podłoża. To moment największego napięcia mięśni, więc wytrzymujemy w takiej pozycji około 3 sekundy. Nie przytrzymujmy zbyt mocno kolan.

Ćwiczenie 2.

Analogiczne do pierwszego ćwiczenia. Ponownie kładziemy się na płaskim podłożu, lecz w tym wypadku unosimy jednocześnie obie nogi pamiętając o odpowiednim kącie nachylenia i uniesieniu barków. Wytrzymujemy w takiej pozycji 3 sekundy podczas których zachowane jest maksymalnie napięcie mięśniowe.

Ćwiczenie 3.

 Różnica między pierwszym ćwiczeniem polega na tym, że rąk nie trzymamy wzdłuż tułowia, a splatamy je na karku. Pamiętajmy o utrzymaniu pozycji maksymalnego napięcia mięśni przez 3 sekundy.

Ćwiczenie 4.

To połączenie ćwiczenia numer 2 i 3. Polega na podnoszeniu obu nóg z jednoczesnym spleceniem rąk na karku i utrzymaniu w pozycji napięcia mięśniowego przez około 3 sekundy.

Ćwiczenie 5.

Zaplatamy ręce na karku i unosimy klatkę piersiową. Podobnie jak w ćwiczeniu 1 i 3, podnosimy raz jedną, raz drugą nogę, z tym że nie zatrzymujemy ich w momencie największego napięcia mięśni, a wykonujemy ruch przypominający rowerek zmieniając nogi 5 do 15 razy.

Ćwiczenie 6.

Unosimy część barkową tułowia, jednocześnie podnosząc obie nogi. Utrzymujemy taką pozycję przez 3 sekundy.

Należy pamiętać, że czas wykonania wyżej opisanych ćwiczeń nie powinien przekraczać 40 minut. Ponieważ każdego dnia zwiększamy intensywność treningu, po około 16 dniach trzeba przyspieszyć tempo wykonywania ćwiczeń.

Harmonogram:

Na mój język nasuwa się kolokwialne stwierdzenie – MASAKRA.

Każde ćwiczenie wykonujemy tylko raz. Po czym natychmiast przechodzimy do kolejnego. Wykonanie wszystkich z sześciu ćwiczeń po 1 razie oznacza jeden cykl.

1 ćwiczenie po 1 raz na każdą nogę
2 ćwiczenie 1 raz
3 ćwiczenie po 1 raz na każdą nogę
4 ćwiczenie po 1 raz
5 ćwiczenie po 1 raz na każdą nogę
6 ćwiczenie po 1 raz

W dniu 7 mamy 8 cykli, więc aby wykonać jedną serię, wykonujemy  wszystkie 6 ćwiczeń po 8 razy, bez przerwy. Po każdej z serii dopuszcza się przerwę, jednak trzeba pamiętać o konieczności przećwiczenia wszystkich serii na dany dzień (w tym wypadku 3 )

Gdybyście mieli wątpliwości, jak wykonywać ćwiczenia polecam filmik na youtube.

Kto podejmuje się tego wyzwania razem ze mną? Sama nie dam rady! Razem będzie nam raźniej! Obiecuje w połowie ćwiczeń podzielić się moimi pierwszymi wrażeniami i chętnie podejmę wszelkie dyskusje. Mam nadzieje, że po 42 dniach tułaczki dojdziemy do jednego wspólnego wniosku – było warto.

Follow my blog with bloglovin!

Wróciłam z podróży. W Paryżu jak zawsze było tak francusko, że aż wydaje się to niemożliwe. Montmartre tętni życiem malarzy i całej bohemy znanej z grafik Toulouse Lautreca. Na placu Pigalle dziewczyny tańczą kankana w starym kabarecie Moulin Rouge. W katedrze Notre Dame, jeżeli przez chwilę pomilczymy, usłyszmy jak ściany cichutko opowiadają o nieszczęśliwej miłości dzwonnika Quasimodo do pięknej cyganki Esmeraldy. We wszystkich tych sławnych miejscach przewijają się piękne Francuzki. Siedząc z dziewczynami na lunchu nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że kobiety Francji były, są i będą zadbane, a także…. szczupłe.  Zaciekawiło mnie jak i dlaczego tak się dzieje.

Po długich i winikliwych obserwacjach doszłam do wniosku, że:

• Typowa Francuzka je dobre jedzenie z uśmiechem. Polka niestety martwi się, że je źle i za dużo.
• Francuzki jedzą dużo więcej owoców i warzyw niż my .
• Jedzą trzy razy dziennie i na pewno nie podjadają!
• Wyznają „syndrom zamka błyskawicznego” ( jak się prawie nie dopinasz to jest źle) i nie wskakują codziennie na wagę.
• Celebrują jedzenie, a nie nieświadomie połykają przed telewizorem.
• Piją wino regularnie, ale tylko do obiadu – najwyżej dwa kieliszki.
• Chodzą piechotą wszędzie tam gdzie mogą, uwielbiają targi warzywne.
• Nie stosują diety, a rozmowa o niej to „ faux pas”.
• Jedzą wszystkimi pięcioma zmysłami, przez co „ mniej wydaje się więcej”.
• Eksperymentują z przyprawami, starają się doprawić tę samą potrawę zawszę inaczej.
• Nie jedzą niczego tzw. „ bez cukru”, „ beztłuszczowego” albo sztucznie pozbawionego naturalnego smaku. Wybierają prawdziwe jedzenie ale robią to z umiarem.
• Jedzą dużo jogurtu własnej roboty.
• Piją wodę w temperaturze pokojowej przez cały dzień.

Wniosek: Francuzki uwielbiają się śmiać, nie stosują diety i przy tym wszystkim nie tyją. Spróbujmy zastosować w naszym życiu chociaż kilka z tych zasad. Na pewno zyska na tym nasza figura, a być może coś jeszcze… 

Więcej podobnych rad i spostrzeżeń znajdziecie w książce "Francuzki nie tyją" Mireille Guiliano.
. 

Follow my blog with bloglovin!

Wybiła 18-sta i stoję przed trudnym wyborem: jeść albo nie jeść – oto jest pytanie? Będąc w ciąży mój lekarz wręcz nalegał na to, żebym jadła na noc – ach jakie to były piękne czasy! Pora jednak wrócić do szarej rzeczywistości. Sami dobrze wiecie, że ten straszny głód dopada nas właśnie w godzinach wieczornych. Dlaczego? Źle jemy w ciągu dnia. Śniadanie ( jak zdążymy) przygotowujemy pożywne, obiad jemy już w biegu i najczęściej jest to byle co (drożdżóweczka albo inne ciasteczko) a podwieczorek lub inna pożywna przegryzka jest nam właściwie nieznana (czyli piramida zdrowego żywienia pozostaje tylko na papierze i kojarzy nam się raczej z zabytkami w Egipcie ).

Śmieciowe i chaotyczne jedzenie jest przyczyną tego nieprzyjemnego, wieczornego stanu, w którym najchętniej zjadłybyśmy wszystko, co jest w lodówce. Ten „wilczy głód„ możemy zaspokoić porządnym daniem, ale tu nasuwa nam się zasadnicze pytanie: o której pójdziemy spać? Jeżeli kładziemy się spać o godzinie 20, to ciężki posiłek o 18-stej jest wysoce niewskazany. Nasz organizm będzie zawzięcie pracował podczas snu, a powinien w tym czasie odpoczywać. Dobrze jest  przestrzegać zasady by przedział czasowy od kolacji do położenia się spać wynosił nie mniej niż 2 godziny – zakładając, że kolacja to nie schabowy z frytkami. Lepiej jest zjeść lekki posiłek, na przykład: warzywa na parze z kromką chleba razowego. Jeżeli ktoś na samą myśl o jedzeniu warzyw na parze dostaje mdłości, może to zastąpić np.( przepisami Zosi na: kurczaka, dorsza czy pyszną sałatkę). Musimy pamiętać, że każdy z nas kładzie się spać o innej porze, dlatego jedzenie po 18 pozostaję sprawą indywidualną.

Poznajmy dokładnie swój zegar biologiczny, zwróćmy uwagę na potrawy, które są dla nas ciężkostrawne i nie wprowadzajmy ich do menu kolacyjnego (np. dla mnie niedopuszczalne jest smażone, czerwone mięso, ale jakoś zniosę słodycze ;)). Im lżejsze będzie to jedzenie, tym lepiej się wyśpimy, a tym samym cały następny dzień będzie milszy.

Follow my blog with bloglovin!