Zakochałam się w Wenecji i naprawdę nie miałam ochoty jej opuszczać. Jest to najbardziej niezwykłe miasto, które miałam przyjemność zwiedzić.

Co powoduje, że (poza mną:)) to miasto przyciąga miliony turystów każdego roku? Wenecja to miasto położone na licznych wyspach, złączonych  mostami. Transport pomiędzy wyspami odbywa się głównie drogą wodną (jak widzicie na zdjęciach, nawet poczta jest rozwożona motorówkami:)). Do samego miasta nie można wjechać samochodem, ani nawet rowerem, a ludność przemieszcza się pieszo lub za pomocą słynnego vaporetto (czyli tramwaju wodnego, którym płynęłam między innymi na wyspę Lido).

Na każdej uliczce można znaleźć urocze trattorie (włoskie restauracje oferujące typowo regionalne jedzenie), w których zajadałam się moim ulubionym (od czasu tej wizyty oczywiście, bo w gruncie rzeczy nigdy wcześniej nie jadłam go w takim "zestawieniu" :D) makaronem Frutti di mare, czyli ze świeżymi owocami morza.

I to by było na tyle, jesli chodzi o zwiedzanie Wenecji:). Tego samego dnia wybraliśmy się jednak gdzieś jeszcze…

Górskie powietrze było bardzo orzeźwiające, a temperatura jak na Włochy naprawdę niska (21 stopni). Góry to niby dla mnie nic nowego (zimą oczywiście!), a jednak widoki zapierały dech w piersiach. Wjeżdzając samochodem po serpentynach, przez chwilę wydawało mi się, że spotkałam najprawdziwszą krowę Milkę (znaną mi tylko z reklam). Patrząc na nią (piekną, czystą i z super retro dzwonkiem:)) opowieści o świstakach zawijających czekoladę w sreberka naprawdę przestały być tak nieprawdopodobne:).

Krowa wydawała się być zachwycona możliwością pozowania do zdjęć.