LOOK OF THE DAY

earrings and ring / kolczyki i obrączka – YES

black cotton top / czarna bawełniana bluzka – H&M

leather bag / skórzana torba – Balagan

trousers / spodnie – Mango

shoes / buty – Chanel

   Even though my presence at the premiere of CHANEL’s fall-winter novelties in Warsaw is for me an element of professional duties, I had a totally different impression – everyone warmly greeted also the baby on my shoulder, and the conversations with aunts-bloggers and another fledgling mother (JestemKasia) was pure pleasure. Olivia Kijo whom you can remember from TOP5 posts and whom I hadn’t had the occasion to meet before, amused us to tears with her anecdotes from the online world. She cited, for example, a comment that she read concerning her outfit that was left on the blog – someone assumed that her pointy shoes were suitable for killing spiders on the wall at most ;).

* * *

Chociaż obecność na premierze jesienno-zimowych nowości od CHANEL w Warszawie jest dla mnie jakimś elementem zawodowych obowiązków, to wrażenie miałam zgoła odmienne – z dużą serdecznością powitano również maleństwo na moim ramieniu, a pogawędki z ciotkami-blogerkami i inną świeżo upieczoną mamą (JestemKasia) były czystą przyjemnością. Olivia Kijo, którą kojarzycie pewnie z wpisów TOP5, a której wcześniej nie miałam okazji poznać osobiście, rozbawiała nas do łez swoimi internetowymi anegdotami. Przytoczyła na przykład komentarz, przeczytany kiedyś na moim blogu na temat swojej stylizacji – ktoś uznał, że jej buty z dużym czubkiem nadają się co najwyżej do zabijania pająków przy ścianie ;). 

LOOK OF THE DAY – czyli jak plażować w dobrym stylu.

skirt / spódnica – MLE Collection 

swimsuit / kostium kąpielowy – Moiess

shoes / klapki – Saint Laurent

bag / torba – CHANEL

    Recently, there has been much fuss about beach fashion and everything around it. Even though no more than a week ago, I came across a man wearing only briefs at my grocery store, I feel that a considerable part of tourists is trying to adjust the generally accepted norms and avoid parading around the city half naked. In this post, however, I won’t be focusing on the obvious issues – I’m sure that the readers of Makelifeeasier.pl are well aware that the beach is a beach and the city is still a city.  

   There exist many canons of holiday outfits that are more difficult to spot right away. Resting is not about racking one’s brain about whether we’re dealing with some kind of faux-pas, but I think that no one likes a situation when our shortcomings in upbringing lead to other people’s confusion. Some will think – stop exaggerating, me running through a restaurant and ordering a coke is not that big of a deal, that will only take a moment and I’m back at the beach in next to no time – not going into much detail, I’ll just say that no waiter or restaurant manager won’t say a word in my home town, Sopot, but abroad there’s a risk of a short sharp exchange of opinions if you don’t follow the generally accepted beach etiquette. These rules, however, aren’t a result of the restaurant staff having a snob nature, but a result of taking care of other guests. I think that regardless of whether we are sunbathing in Biarritz, on the coast of Amalfi, camping on a peninsula, or at a stone’s throw away from Jastarnia, it’s best to follow the highest standards.

1. I chose this beach already some time ago.  

   The beach savoir-vivre is not only about the outfit. Especially in case you chose the sunny Italy as your holiday destination, remember that people approach the topic of taking a scrap of the beach for yourself differently. The Italians really appreciate their space, but, at the same time, they are very meticulous in avoiding to trespass the space of other beachgoers. They also try to take as little space as possible – only as much as they need, which is very important at rocky and narrow beaches. I remember how after a three-hour hike (you can read the blood-curdling post here), I made it to the famous Cala Goloritze on Sardinia. Each beachgoer had a really tiny towel, no larger than hand towels, all items such as shoes, clothes, or water bottles were placed in order behind them, instead of being scattered all around, and even despite the fact that the beachgoers were setting up their austere camps very close to each other (there were plenty of people and the beach was really tiny), each person was trying not to disrupt the peace of other people around them. No one was skimming three square metres with a windbreaker or other items – the beach was perceived to be common good requiring compromises and humbleness.

2. When a swimsuit is not enough?  

   In order to avoid talking about the beach dress code for hours on end, I’ll put it as simple as possible. If we want to sit at a table to eat or drink, regardless of whether it’s a restaurant or a beach, fish and chip shops, or hotel terrace by the pool, we should wear some clothes (and not only cover ourselves with a towel). An airy even slightly see-through dress is enough in case of a bikini or a pareo, shorts, or a skirt in case of a one-piece swimsuit. Men have a simple task, it’s enough for them to forego wearing close-fitting swim shorts and replace them with regular shorts – then, it’s enough to wear a t-shirt (or even better – an airy shirt). If the tables are located on the beach, we should be wearing some kind of footwear.  

   Some claim that if we are ordering food to the deck chair, we should also wear clothes if the meal requires using cutlery (when we are using a fork and a knife we are forced to acquire the same position to the one by the table as well).

3. When in Rome, do as the Romans do.  

   The above-mentioned rules are surely valid in Europe, but it’s also great to remember about some regional nuances. In Poland, topless sunbathing is seen as something eccentric, but you shouldn’t be surprised that it’s something ordinary on the southern coast of France.  

At most Italian beaches, local dwellers are really silent and calm, and there is an unwritten rule not to bring your own food to the beach. Don’t be surprised when a moment after you spread your towel on the sand, a waiter appears out of nowhere by your side wanting to take your order – it means that the beach is, in fact, private and you need to hire a deck chair or order something to eat if you want to use it (it often happens that you are simply required to pay an entrance fee).  

   I’m sure that some of you have discovered other nuances that you should follow to avoid awkward situations. I’ll eagerly read about them in the comments. By the way, I’d like to also inform you about the MLE Collection sale. You can buy all products at lower prices starting from Friday.

* * *

   O modzie plażowej i „około plażowej” mówi się w ostatnim czasie całkiem sporo. I chociaż nie dalej niż tydzień temu spotkałam w swoim warzywniaku pana ubranego w same slipki, to mam wrażenie, że spora część turystów stara się dostosować do ogólnie przyjętych norm i nie paradować po mieście na wpół nago. W tym wpisie nie będę więc skupiać się na tak oczywistych kwestiach – jestem pewna, że Czytelniczki Makelifeeasier.pl doskonale zdają sobie sprawę, że plaża to plaża, a miasto to miasto.

   Istnieje jednak wiele kanonów wakacyjnego stroju, które trudniej wyłapać na pierwszy rzut oka. W wypoczynku nie chodzi co prawda o to, aby wciąż zakrzątać sobie głowę tym, czy nie popełniamy jakiegoś faux-pas, ale chyba nikt z nas nie lubi sytuacji, kiedy nasze braki w wychowaniu powodują konsternacje wśród innych. Niektórzy pomyślą sobie – bez przesady, co to za problem, że przebiegnę w kostiumie kąpielowym przez tę restaurację i zamówię przy barze colę, przecież to tylko moment i zaraz wracam na plażę – nie wdając się w szczegóły, powiem tylko, że o ile w moim rodzimym Sopocie pewnie żaden menadżer ani kelner nie zwrócą Wam uwagi, to za granicą istnieje ryzyko ostrej wymiany zdań, jeśli nie zastosujecie się do ogólnie przyjętej plażowej etykiety. Te zasady nie biorą się jednak z bufoniarstwa restauracyjnego personelu, a z troski o komfort pozostałych gości. W moim przekonaniu niezależnie od tego, czy opalamy się w Biarritz, na wybrzeżu Amalfi, półwyspowym campingu czy nieopodal Jastarni warto spełniać najwyższe standardy.

1. Zaklepałam sobie tę plażę.

   Plażowy savoir-vivre nie dotyczy jedynie stroju. Zwłaszcza jeśli za kierunek wybraliście sobie słoneczną Italię to pamiętajcie, że inaczej podchodzi się tam do tematu „zagarniania plaży” dla siebie. Włosi bardzo cenią sobie swoją przestrzeń, ale jednocześnie skrupulatnie dbają o to, aby nie naruszać przestrzeni innych osób. Starają się też nie zagarniać zbyt wiele miejsca – tylko tyle ile trzeba, a to na wąskich i skalistych plażach jest bardzo ważne. Pamiętam, jak po trzygodzinnej wspinaczce (mrożący krew w żyłach wpis przeczytacie tutaj) dotarłam do słynnej Cala Goloritze na Sardynii. Każdy miał tam ręcznik nie większy niż te używane do rąk, wszystkie przedmioty takie jak buty, ubranie czy butelka wody były ustawione na nim, a nie porozrzucane naokoło i chociaż plażowicze rozkładali swoje ascetyczne obozy bardzo blisko siebie (ludzi było mnóstwo a plaża maleńka), to każdy dbał o to, aby swoją obecnością nie naruszać spokoju innych osób. Nie było mowy o tym, aby ktoś zagarnął sobie trzy metry kwadratowe parawanem, czy innymi sprzętami – plaża, jako dobro wspólne, wymaga ze strony zwiedzających kompromisów i pokory.

2. Kiedy kostium to za mało?

   Aby specjalnie się nie rozwodzić, na temat plażowego dresscode'u ujmę to najprościej, jak się da. Jeśli siadamy do stołu, to niezależnie od tego, czy jest to restauracja na plaży, smażalnia ryb czy hotelowy taras przy basenie, powinniśmy się ubrać (a nie tylko owinąć ręcznikiem). Wystarczy zwiewna, nawet prześwitująca sukienka w przypadku bikini lub pareo, szorty albo spódnica w przypadku kostiumu jednoczęściowego. Mężczyźni mają proste zadanie, bo wystarczy, że zrezygnują z obcisłych kąpielówek i zastąpią je szortami – wtedy wystarczy, że włożą t-shirt (albo jeszcze lepiej – przewiewną koszulę). O ile stoliki nie są ustawione na piasku, to powinniśmy mieć na nogach obuwie.

   Niektórzy twierdzą, że jeśli do leżaka zamawiamy jedzenie, to również powinniśmy się ubrać, jeśli posiłek wymaga użycia sztućców (posługując się nożem i widelcem także jesteśmy zmuszeni do przyjęcia pozycji podobnej do tej przy stole).

3. Co kraj to obyczaj.

   Powyższe zasady sprawdzą się z pewnością w całej Europie, ale dobrze jest też pamiętać o pewnych regionalnych niuansach. W Polsce opalanie się topless jest uważane za coś ekscentrycznego, ale niech nie zdziwi Was fakt, że na południowym wybrzeżu Francji już zupełnie nie.

   Na większości włoskich plaż tubylcy są naprawdę bardzo bardzo cicho, a niepisaną zasadą jest nieprzynoszenie ze sobą własnego jedzenia. Nie zdziwcie się jeśli minutę po tym, jak rozłożycie swój ręcznik, znikąd pojawi się kelner, który będzie chciał przyjąć zamówienie – to oznacza, że plaża w gruncie rzeczy jest prywatna i aby na niej przebywać należy wynająć leżak lub zamówić coś do jedzenia (często trzeba też po prostu zapłacić za wstęp).

   Jestem pewna, że niektóre z Was odkryły jeszcze inne niuanse, których przestrzeganie pozwoli nam uniknąć skrępowania. Bardzo chętnie poczytam o nich w komentarzach. Przy okazji tego wpisu chciałabym też poinformować Was o wyprzedaży MLE Collection. Od piątku można kupić wszystkie produkty w niższej cenie.

Look Of The Day – Dlaczego ubrania, które mają być dla wszystkich, tak naprawdę nie leżą na nikim?

dress / sukienka – MLE Collection

basket / koszyk – RobotyRęczne 

sunglasses / okulary – Celine

sandals / sandały – TKEES

   

   I was already thinking about a black well cut linen dress when I was preparing last year’s MLE Collection. However, I found appropriate fabric too late as I had really high and transparent expectations – it was supposed to be fine and delicate so that it would be perfect for heat waves, yet still maintain its durability, and the close-fitting cut was supposed to highlight the waistline, instead of showing the bra line or the drawbacks of figure. When I was polishing the last prototype in February, I was really proud of myself – the straps were ideally covering the bra, and each of my five friends who tried it on admitted that it’s an ideal piece. So, the design went to the sewing workshop. 

   A few weeks later, similar models started to mushroom at chain stores. It didn’t come as a surprise as the motif of linen and wooden buttons are back in vogue again. However, I was surprised that a pair of seemingly similar dresses can look so different. I tried on a few models and I was able to admit with satisfaction that my meticulousness and obsessions sometimes result in something great. Even though it was all about details, the chain store counterparts of the summer “little black dress” didn’t allow me to feel even half as good as in the one that you can see in the photos. There’s nothing to be surprised about – small companies release a few, sometimes several, designs and polish them so that a potential customer sees the difference. 

   This model is available in two colours – the light one is almost out of stock, but the store has been enriched with several cuts that I was promising already in the spring time. For example, you can find there the dress from this post and my favourite piece that I hang on a tree in the garden for it to dry whenever I wash it as I am well aware that I will soon want to put it on. 

* * *

O czarnej dobrze skrojonej sukience z lnu myślałam już przy tworzeniu zeszłorocznej kolekcji MLE Collection. Za późno jednak znalazłam odpowiedni materiał, bo miałam co do niego wyśrubowane i jasno sprecyzowane wymagania – musiał być na tyle cienki i delikatny, aby dobrze nosiło się go w upały, a jednak na tyle solidny, aby przy dopasowanym fasonie podkreślał jedynie talię, a nie odciśnięty stanik czy mankamenty sylwetki. Gdy w lutym dopracowałam ostatni prototyp, byłam z siebie naprawdę dumna – ramiączka idealnie zakrywały stanik, a każda z moich pięciu koleżanek, która go mierzyła, przyznała, że leży na niej jak ulał. Projekt ruszył więc do szwalni. 

   Kilka tygodni później w sieciówkach, jak grzyby po deszczu, zaczęły pojawiać się podobne modele, co akurat w ogóle mnie nie zdziwiło, bo motywy lnu i drewnianych guzików przechodzą teraz prawdziwy renesans. Zaskoczona jednak byłam tym, jak z pozoru bardzo podobne sukienki mogą wyglądać zupełnie inaczej. Przymierzyłam kilka modeli i z satysfakcją stwierdziłam, że moja drobiazgowość i natręctwa czasem wychodzą mi na dobre. Chociaż chodziło o detale, to w sieciówkowych odpowiednikach letniej "małej czarnej" nie czułam się nawet w połowie tak dobrze, jak w tej, którą widzicie dziś na zdjęciach. Nie ma czemu się dziwić – małe firmy wypuszczają w ciągu sezonów kilka, czasem kilkanaście modeli i dopracowują je tak, aby potencjalna klientka widziała różnicę. 

   Ten model powstał w dwóch kolorach – jasny jest już niestety prawie wyprzedany, ale w sklepie pojawiło się ostatnio sporo innych modeli, które zapowiadałam jeszcze wiosną. Znajdziecie na przykład sukienkę z tego wpisu i mojego ulubieńca, którego tuż po wyciągnięciu z pralki wywieszam na drzewie w ogrodzie by wysechł jak najszybciej, bo wiem, że lada moment znów będę chciała go włożyć. 

 

 

LOOK OF THE DAY – warm evening and summer dress

earrings & rings / kolczyki i pierścionki – YES

dress / sukienka – MLE Collection (jeszcze dostępna)

bag / torebka – Mango

sandals / sandały – Tkees

   I’m not always able to take up the topic of clothes with my friends – there are also guys to talk about waiting in the queue (and this topic is a bottomless pit), kids, and professional plight or the grand finale of “The Game of Thrones”. However, if in between the analysis of my friend’s relationship and the critical commentary on Jon Snow’s demeanour, a digression concerning clothes appears, it always goes the same in June – “I thought that I’ve got plenty of summer dresses, but nothing that I had was appropriate for a heat wave in the city”. What about you?  

   Last week, I received plenty of questions about the round earrings from this post that I’ve also got on in today's photos – you can find them (similarly to my ring and band) at this store.

* * *

   Nie zawsze udaje mi się poruszyć z moimi przyjaciółkami temat ubrań – w kolejce do obgadania czekają jeszcze faceci (a ten temat nigdy się nie kończy), dzieci, zawodowe perypetie czy finał "Gry o tron". Jeśli jednak między analizą związku koleżanki "x" a krytyką postępowania Jona Snow pojawi się jakaś dygresja dotycząca garderoby, to w czerwcu właściwie zawsze brzmi ona tak samo – "myślałam, że mam mnóstwo letnich sukienek, ale gdy przyszło, co do czego, to nic nie nadawało się na upalny dzień w mieście". A jak jest u Was?

   W zeszłym tygodniu pojawiło się mnóstwo pytań o kolczyki w kształcie elipsy z tego wpisu, które mam na uszach również na dzisiejszych zdjęciach -znajdziecie je (podobnie jak mój pierścionek i obrączkę) w tym sklepie

Look of The Day

suede shoes / zamszowe buty – RYŁKO

cotton shirt / biała koszula – MLE Collection (wkrótce dostępna)

 blue jeans / niebieskie dżinsy – Reformation

basket / koszyk – RobotyRęczne

earrings / kolczyki – Mango

     That was a crazy week, and this Sunday, that’s already becoming a thing of the past, was its worthy grand finale. We were rushing from one place to another just to make it to the poll, visit both mothers with flowers, walks out Portos, eat a dinner with the whole family, clean up the house after the weekend, and to finish off with a post for you. Now, there is only the evening routine ahead of us – something that I love – with a little bit of luck, I’ll be already asleep at 9 pm.   

   Have I already mentioned that I’d fallen in love with button-up shirts? Under my skin, I feel that when it finally starts getting warmer, I won’t part with them. They are a perfect match for trousers that I bought last year – I really dream about jeans with even a higher rise – do you recommend any model?

* * *

   To był szalony tydzień, a mijająca właśnie niedziela była jego godnym finałem. Pędziliśmy z miejsca do miejsca, aby zdążyć zagłosować, odwiedzić z kwiatami obydwie mamy, wybiegać Portosa, zjeść obiad z całą rodziną, ogarnąć dom po weekendzie, a na koniec usiąść do komputera i skrobnąć do Was parę słów. Teraz przed nami już tylko wieczorna rutyna, którą uwielbiam – jak dobrze pójdzie, o 21.00 będę już smacznie chrapała. 

   Czy wspominałam Wam, że pokochałam koszule zapinane na guziki? Coś czuję, że teraz, gdy w końcu zaczyna robić się cieplej, nie będę się z nimi rozstawać. Dobrze pasują do spodni, które kupiłam w zeszłym roku – marzą mi się jednak dżinsy z jeszcze wyższym stanem – polecacie jakiś model? 

Look of The Day- czy można nosić garnitur i nie wyglądać jak wszyscy inni?

jacket & t-shirt / marynarka i top – NA-KD

black trousers with belt / czarne spodnie z paskiem – Zara 

basket / koszyk – RobotyRęczne

shoes / buty – CHANEL

   My relationship with women’s suits can be described as “complicated”. First and foremost, I love this part of wardrobe when I see it on another girl, but when I’m supposed to wear it myself, I can’t get rid of the feeling that I’m having a job interview soon. Last year, I came around to this model, and I slowly started to understand why it’s such a great solution for women who want to look elegant and, at the same time, casual. A women’s suit can be considerably more comfortable from a dress – you don’t have to be an owner of ideal legs to pair it with flat shoes, and it’s ideal for changing weather conditions (which has been a common phenomenon in Tricity lately).   

    A suit is a quintessence of formal outfit, but owing to appropriate accessories, it will also be perfect for freelancers, absorbed students, entrepreneurs with a child under their arm (that’s me), or even a housewife who also has the right to sometimes feel like on Wall Street. Loafers and moccasins will be equally good as my block-heel pumps (or even better). In order to break the classic approach, I added two casual items – a T-shirt with graphics and a basket that is able to store plenty of things. If you can’t pursue such variations owing to a demanding dress code, play with the form and texture of the blazer. The close-fitting cigarette trousers can be paired with an oversize double-breasted box-cut blazer, or you can invest in a leather vintage belt. Search for fabrics with untypical texture, slightly shiny, or with an addition of linen. Even such kerchief in your hair will slightly break the office routine.   

   If you like my blazer and blouse, I’ve got a discount code on all non-discounted products at NA-KD – use the code “MLEKTxx15” to get a 15% discount.

* * * 

   Moją relację z garniturami mogłabym opisać jako "skomplikowaną". Przede wszystkim uwielbiam tę część garderoby wtedy, gdy widzę ją na kimś innym, a kiedy sama mam włożyć garnitur nie mogę pozbyć się wrażenia, że czeka mnie zaraz rozmowa rekrutacyjna. W zeszłym roku przekonałam się do tego modelu i powoli zaczęłam rozumieć, dlaczego to takie świetne rozwiązanie dla kobiet, które chcą wyglądać elegancko, a jednocześnie czuć się swobodnie. Garnitur może być bowiem znacznie wygodniejszy od sukienki – nie trzeba mieć idealnych nóg, aby nosić do niego płaskie buty, no i lepiej sprawdzi się w przypadku zmiennych warunków atmosferycznych (a tego ostatnio w Trójmieście nie brakuje). 

   Garnitur to kwintesencja formalnego stroju, ale dzięki odpowiednim dodatkom sprawdzi się również dla przedstawicielki wolnego zawodu, zabieganej studentki, przedsiębiorczyni z dzieckiem pod pachą (to ja), a nawet gospodyni domowej, która przecież też ma prawo od czasu do czasu poczuć się jak na Wall Street. Loaffersy i mokasyny sprawdzą się równie dobrze, co moje pantofle na niskim kwadratowym obcasie (a może nawet lepiej). Aby przełamać sztampę dodałam dwie, zupełnie nieformalne rzeczy – t-shirt z grafiką i koszyk, do którego zmieszczę całkiem sporo rzeczy. Jeśli w związku z wymagającym "dresscodem" nie możecie pozwolić sobie na takie wariacje, to pobawcie się formą i strukturą marynarki. Do dopasowanych cygaretek wybierzcie oversizową marynarkę bez wciącia w talii z dwoma rzędami guzików, zainwestujcie w skórzany pasek w stylu "retro", szukajcie materiałów o nietypowej strukturze, z delikatnym połyskiem, albo domieszką lnu. Nawet taka chustka we włosach przełamie odrobinę biurową rutynę. 

   Jeśli podobaja Wam się moja marynarka i bluzka to mam dla Was kod rabatowy na cały nieprzeceniony asortyment w sklepie NA-KD – użyjcie kodu MLEKTxx15 aby otrzymać 15% rabatu.