Gdy moje Drogie Koleżanki piszą do mnie każdego dnia, że się o nas martwą i co u nas słychać, to traktuję to jako miły ludzki gest i z przyjemnością na niego odpowiadam. Do Czytelniczek bloga mam bardzo podobny stosunek, a że zasypałyście mnie tutaj oceanem wsparcia, którym mogłabym obdzielić ze sto mam, to – chociaż żadnego "looku" dziś dla Was nie mam – chciałam wrócić do Was z paroma słowami.
Trafiłyśmy tutaj podobno w ostatniej chwili, chociaż jeszcze dzień wcześniej uspokajano mnie, że nic nie daje powodów do zmartwienia i po niedawnym zachorowaniu moich dzieci na koronawirusa mogę już odetchnąć spokojnie. Intuicja mamy to jednak najczulsze i najrzetelniejsze badanie diagnostyczne 😉 Jak się później okazało była to kwestia kilkunastu, a może nawet tylko kilku godzin, nim doszłoby do sepsy, bo parametry stanu zapalnego były już bardzo niepokojące i pogarszały się dosłownie z chwili na chwilę. Z małego i słabnącego ciałka trzeba było pobrać płyn mózgowo-rdzeniowy aby wykluczyć zapalenie opon (w trybie pilnym więc o żadnym znieczuleniu nie było mowy) i zrobić całą serię mniej i bardziej inwazyjnych badań, na widok których chyba każdej mamie robi się słabo. Nikt nie ma wątpliwości, że organizm mojej malutkiej córeczki został osłabiony przez koronawirusa, którego przechodziła chwilę wcześniej i to dlatego infekcja bakteryjna, do ktorej pewnie w ogóle by nie doszło, gdyby nie covid, rozwinęła się w tak galopującym tempie, nie dając przy tym prawie żadnych objawów. Niestety, poważne infekcje wirusowe często torują drogę bakteriom. Ja nie mogłam zaszczepić dzieci, bo są jeszcze za małe (4 miesiące i niecałe 3 latka) ale nie chcę nawet myśleć co czują mamy kilkulatków leżących w szpitalu z tych samych powodów, które nie zdecydowały się na ich szczepienie (lub po prostu nie zdążyły jeszcze tego zrobić) i przeżywają teraz podobne do moich emocje. Jestem z nimi całym sercem.
Wiem, że do niektórych z nas bardziej przemawiają osobiste historie ludzi, których znamy, a nie opinie ekspertów zza szklanego ekranu. Obiecałam więc sobie, że jeśli tylko moja córeczka względnie lepiej się poczuje, to napiszę tu parę słów o tym, aby może chociaż jedną z Was zachęcić do zaszczepienia swojej pociechy i uniknięcia tym samym groźnych powikłań. Ja wiele bym dała, aby móc oszczędzić mojej córeczce bólu, długotrwałej antybiotykoterapii i pobytu w szpitalu. Jak każda mama.
Dbajcie o siebie i trzymajcie za nas kciuki. Mam ogromną nadzieję, że dzieląc się moim doświadczeniem chociaż w malutkim stopniu przyczynię się do tego, aby żadnej z Was tu nigdy nie spotkać.
* * *
P.S Możliwości mam wybitnie ograniczone i czasu wbrew pozorom też nie za dużo, ale mam laptopa, a i Gosia z Zosią coś dla Was szykują, więc postaram się Was tu nie zanudzić w najbliższych dniach :).
5. / 6. / 7. / 8.
9. / 10. / 11. / 12.
13. / 14. / 15. / 16.
17. / 18. / 18. / 19.
20. / 21. / 22. / 23. 
24. / 25. / 26. / 27.
28. / 29. / 30. / 31.
32. / 33. / 34. / 35.
36. / 37. / 38. / 39.
kurtka – 
płaszcz – 
kurtka –