18 września, 2017 @Katarzyna

MAKE PHOTOGRAPHY EASIER – Wizyta w drukarni i spotkanie autorskie

As a young girl, I dreamt about one thing: to hop on a train departing from platform 9 3/4 and leave for Hogwarts. The mysterious and slightly gloomy atmosphere of the saga about wizards sat well with me and even now, when I'm an adult, I sometimes recall numerous iconic moments from these novels in daily situations. "Please don't punish Dobby" became part of our family lingo, instead of saying "did you see my text message?," I often ask "has my owl arrived yet?," and we always acknowledge the beginning of autumn by having a tv screening of one of the instalments of Harry Potter – of course, under a blanket and accompanied by a large bowl of spaghetti bolognese (we repeat these sessions on a regular basis until April). And even though the world of wizards is literary fiction, I have the impression that I shouldn't complain about lack of magical moments in real life…

It was during the wee hours on a sullen morning, when I got on a train from Gdynia Główna to Kraków Główny. The landscape behind the window was similar to the one that we know from J.K. Rowling's novels – in fact, no one would have been surprised if the train had stopped somewhere in the middle of the woods so that the passengers could have been checked by the dementors. Despite all of that, I was all in good mood, as in a couple of hours I was supposed to see my book for the first time – although I couldn't see it in its entirety – only fragmented into sheets – that was good enough for me.

I could describe this visit in three words: nervousness, delight, and happiness. Even the greatest sceptics of reading would stand there petrified looking at all those books, sheets, and palettes with paper that were piled up to the ceiling of that great hall. Just like in a chocolate factory. And that smell. Getting to the point: it was the last chance to scrutinise the photos printed on target paper (up to that point I'd seen them on the so-called proofs), and as you can easily guess in case of a book about photography appropriate colours were of great importance. Fortunately, each detail, even Portos's tail looked just like it should. I had to sign the last sheet with my initials that I, as an author of the book, accept it and…the printing started off with full speed.

It means that "Make Photography Easier" is basically ready and in a couple of days the courier will bring a ready copy right to my door. Shortly after, the books will be on their way to your houses (maybe not exactly delivered by the same courier, but you know what I mean ;)). If you didn't have the chance to see the cover of my book, you can see it here (the book will be available at a slightly lower price until the end of this week). And to finish off, I've got something important to tell you. Next week, we will have an opportunity to meet together! On the 27th of September in my beloved Warsaw Koszyki, I'm organising a meet the author session – I'll be glad to sign each book and talk with each of you! Once again:

Hala Koszyki, 27 September, 1st floor, 6.30 p.m.

"Make Photography Easier" meet the author session

I'd like to cordially invite you to the meeting, and I can't wait!

PS You've no idea about what your presence means to me – so many years of blogging, writing, and reading your comments – just as if I were to meet old friends after years of separation. I'm extremely excited that I will be finally able to meet you, but I'm also a little bit worried – what if no one comes? It would be a weight off my mind if you let me know in the comments that some of you will actually come, otherwise, I'll probably die out of stress :).

***

Jako dwunastoletnia dziewczynka śniłam tylko o jednym: aby wsiąść do pociągu odjeżdżającego z peronu 9 i 3/4 i ruszyć w stronę Hogwartu. Tajemniczy i nieco ponury nastrój sagi o czarodziejach bardzo mi odpowiadał i nawet teraz, gdy jestem już całkiem dorosła, zdarza mi się przywoływać wiele kultowych momentów powieści w codziennych sytuacjach. "Proszę nie karcić Zgredka" weszło już do naszego rodzinnego języka, zamiast "widziałeś smsa ode mnie?" pytam często "doleciała już moja sowa?", a jako oficjalny początek jesieni uznajemy zawsze seans telewizyjny którejś z części, oczywiście pod kocem i w towarzystwie dużej miski spaghetti bolognese (te seanse powtarzamy później regularnie aż do kwietnia). I chociaż świat czarodziejów to literacka fikcja, mam wrażenie, że nie powinnam narzekać na brak magicznych momentów w prawdziwym życiu…

Był bardzo wczesny i posępny poranek, kiedy wsiadłam do pociągu relacji Gdynia Główna – Kraków Główny. Krajobraz za oknem był dokładnie taki, jaki znamy z powieści J.K. Rowling – właściwie nikt by się nie zdziwił, gdyby pociąg zatrzymał się gdzieś w lesie, aby pasażerów mogli skontrolować dementorzy. Mnie nie opuszczał jednak dobry humor, bo już za kilka godzin miałam po raz pierwszy zobaczyć moją książkę – co prawda nie w całości, a jedynie rozczłonkowaną na arkusze, ale dobre i to.

Wizytę w drukarni mogłabym opisać w trzech słowach: zdenerwowanie, zachwyt i radość. Nawet najwięksi sceptycy czytelnictwa staliby z rozdziawionymi gębami i przyglądaliby się wszystkim książkom, arkuszom i paletom z papierem, które pięły się aż po sufit wielkiej hali. Zupełnie jak w fabryce czekolady. No i ten zapach. Ale przechodząc do rzeczy: to była ostatnia szansa, aby przyjrzeć się zdjęciom wydrukowanym na docelowym papierze (do tej pory widziałam je jedynie na tak zwanych proofach), a można się łatwo domyśleć, że w przypadku książki o fotografii odpowiednie kolory miały tu ogromne znaczenie. Na szczęście każdy szczegół, nawet ogon Portosa, wyglądał tak jak powinien. Musiałam zrobić parafkę na ostatecznym arkuszu na dowód tego, że jako autor ją akceptuję i… drukowanie ruszyło pełną parą.

To oznacza, że "Make Photography Easier" jest już właściwie gotowa, lada dzień kurier przyniesie gotowy egzemplarz pod moje drzwi, a tuż po tym ruszy z przesyłką do Waszych domów (może nie dokładnie ten sam kurier, ale wiecie co mam na myśli ;)). Jeśli nie miałyście okazji zobaczyć jak wygląda okładka to zapraszam tutaj (książkę jeszcze do końca tygodnia będzie można kupić z małą zniżką). Na koniec mam dla Was najważniejszą informację. Już w przyszłym tygodniu będziemy mogły się spotkać wszystkie razem! 27 września, w moich ukochanych warszawskich Koszykach organizuję dla nas spotkanie autorskie – z przyjemnością podpiszę każdą książkę i porozmawiam z każdą z Was! A więc jeszcze raz:

Hala Koszyki, 27 września, 1 piętro, godzina 18.30

Spotkanie autorskie "Make Photography Easier"

Zapraszam Was serdecznie i nie mogę się doczekać!

PS Nawet nie wiecie jak wiele dla mnie znaczy Wasza obecność – tyle lat blogowania, pisania dla Was i czytania Waszych komentarzy – tak jakby po wielu latach spotkać w końcu stare przyjaciółki. Jestem bardzo podekscytowana tym, że w końcu będziemy mogły się zobaczyć, ale też trochę się boję – a co, jeśli nikt nie przyjdzie? O ile byłoby mi raźniej gdybyście dały mi znać w komentarzach, że ktokolwiek z Was wybiera się na spotkanie ze mną, w przeciwnym razie chyba umrę ze stresu :).

komentarzy 235

30 sierpnia, 2017 @Katarzyna

Last Month

August has been a month full of emotions. First and foremost, I could finally share with you the news about my book – your reactions, comments, pleasant words were moving me to tears for a few days each time when I entered the blog and started reading your words. A little later, I was already totally immersed in the image campaign for MLE – I'm so glad that you liked it! I'm on my way from Warsaw with a ready promotion plan of "Make Photography Easier" which spans over the next few months – I feel that September and the first meeting with my readers since the time of "Elementarz" will bring me many emotions.

***

Sierpień był dla mnie miesiącem pełnym emocji. Przede wszystkim, w końcu mogłam się z Wami podzielić informacją o mojej książce – Wasze reakcje, komentarze, miłe słowa sprawiły, że przez dobrych kilka dni wzruszałam się do łez za każdym razem, gdy wchodziłam na bloga i czytałam kolejne wiadomości. Chwilę później byłam już ogarnięta przygotowaniami do sesji wizerunkowej MLE – tak się cieszę, że przypadła Wam do gustu! A właśnie w tym momencie wracam z Warszawy z gotowym planem promocji "Make Photography Easier" na najbliższe kilka miesięcy – coś czuję, że wrzesień i pierwsze spotkanie autorskie z Wami od czasów "Elementarza" przyniesie mi nie mniej wzruszeń.

Tymczasem zapraszam Was tradycyjnie na małe fotograficzne zestawienie z ostatnich tygodni. Udanego wieczoru!

Mój ulubiony kąt w mieszkaniu. Nowa technologia do dla fotografów więcej możliwości, ale moim zdaniem nic nie zastąpi starych czarno-białych zdjęć wywoływanych wywoływanych na papierze.

1. Widok z hotelu Westin na Rue Castiglione. // 2. Przygotowania do jesieni. Prosty sweter z wełny i kaszmiru. // 3. Portos i jego fascynacja modelingiem. // 4. W redakcji magazynu L'Officiel – nic więcej nie mogę zdradzić, ale już się nie mogę doczekać! //

Pyszna bezglutenowa granola i kawa z cynamonem i pieprzem. Na takie śniadanie wybrałyśmy się drugiego dnia w Paryżu.

1. Spacerowanie po tajemniczych zakątkach Paryża… // 2. Jeśli nie wiecie gdzie zjeść pyszne i zdrowe śniadanie w Paryżu, to pamiętajcie o SEASON na Rue Charles-Francois Dupuis. // 3. Płaszcz i sweter z nowej kolekcji MLE – wszystkie nowości powinny pojawić się przed końcem października. // 4. Wejście do Hali Koszyki w Warszawie – to prawdziwy raj dla łakomczuchów.

Wreszcie możemy odetchnąć po skończonej sesji. Cały nasz zespół w komplecie.

Czy można wyobrazić sobie lepsze miejsce na picie porannej kawy?

Backstage – nie przeszkodził nam ani deszcz, ani zimno.

SEASON, Rue Charles-Francois Dupuis

1. Paryskie ulice. // 2. Widok na Sekwanę // 3. Jeszcze w Sopocie. Ostatnie przymiarki prototypów i wybór stylizacji do sesji. // 4. Podczas ostatniego pobytu w Paryżu, w związku z pokazem Chanel, o czymś zapomniałam ;). //

Rynek tuż obok przystanku Sopot Wyścigi. We wtorki i piątki. Kupicie taki oto bukiecior z polnych kwiatów za 20 złotych, jagody, świeże ryby i stare talerzyki od Rosenthala. 1. Ten wiklinowy koszyk to mój mały modowy grzech. // 2. Przypominam o przepisie na sernik, który zrobił w minionym miesiącu prawdziwą furorę. / 3. Ostatnie tegoroczne śliwki. // 4. Co teraz czytacie? Czy ktoś może napisać mi kilka słów o "Opowieści Podręcznej"? Warto czy rozszarpie mi nerwy? :) //
Portos, który wykonuje komendę "podaj łapę" znakomicie jeśli tylko w zasięgu jego nosa jest jakieś jedzenie. 1. Słodkie grzeszki czyli beza z jagodami. // 2. Niecierpek. Ponoć peruwiańska odmiana może mieć wysokość nawet dwóch metrów. // 3. Nareszcie w domu. // 4. Śniadanie, które chciałabym jeść codziennie. //Najlepsze weekendy to te, które możesz spędzić w łóżku! Mam sporo rzeczy od HIBOU Essentials – teraz do tego grona dołączyły szare dresy. 1. Tyle zostało po moim serniku. // 2. Niedzielne leniuchowanie. // 3. Warszawa. Już sama nie pamiętam ile razy obowiązki ściągnęły mnie w tym miesiącu do stolicy. // 4. Pamiętajcie, że tylko do jutra (31.08) ważny jest kod -15 procent na zakup zegarka Daniel Wellington. Wystarczy wpisać kod makelifeeasier w trakcie dokonywania zakupów.
Widzicie tę niepozorną książkę w lewym górnym rogu? Tak. Dokładnie. To kolejna książka o minimaliźmie, która trafiła na moją półkę. Zauważyłam, że moja dyscyplina w ograniczaniu rzeczy w mieszkaniu czasem słabnie – na stole znów leżą rzeczy, z którymi nie wiem co zrobić, w szafie znajduję tylko takie ubrania, których akurat nie chcę włożyć, a koło łóżka leży sterta magazynów, które "na pewno niedługo będę chciała przeczytać". "Rzeczozmęczenie. Jak żyć pełniej, mając mniej" autorstwa Wallmana Jamesa pokazuje, jak wyrwać się z pułapki niepohamowanej konsumpcji ku wolności, szczęściu i spełnieniu. Wystarczyło przeczytać kilka stron, aby dodać sobie motywacji i szybko uporać się z powracającym chaosem. Wszędzie jest pięknie, ale w moim rodzinnym Trójmieście – najpiękniej.

***

komentarze 172

22 sierpnia, 2017 @Katarzyna

Trzy proste zasady, dzięki którym nawet bałaganiara będzie mieć porządek w domu.

For two years, two poles of my personality – a stickler for cleanliness and a slob – had been fighting their daily battle with each other. The first breakthrough in this conflict took place when the concept of minimalism reached Poland. I slowly started to understand where the problem lies and, after many months, I started to control the surrounding space. However, only when I moved to a new place did I notice a difference. When I had to start everything from scratch, I was able to understand the mistakes that I'd been constantly making. I've decided to share with you three principles that I consequently follow – owing to them I don't have to clean so often and, still, there is o r d e r in my house – something that was so desired, yet so unattainable in the past.

1. Each item that you decide to leave in your house should have a certain function. Following this simple rule will quickly allow you to asses what you should leave and what is a mere knick-knack (for me, an exception to this rule is books and photos). While selecting the items, remember that each of them requires our care in a way. If you don't have the time to wash it, get it repaired, or use it while cooking, it means that you also have no time to leave it. Surrounding yourself with rusty space will always lead to the feeling of being overwhelmed. In case of clothes, it's also worth doing a selection on the basis of their practicality. It may happen that you possess twelve pairs of sweatpants but you don’t wear them more than once a month. It means that you can easily get rid of ten pairs.

2. When I moved, I had to find a place for each of my items. I promised myself that this time, even a textile roller will have its own special part of a drawer where it will be kept. The clothes will be located only in the wardrobe and not anywhere else (on an armchair or the floor in the bathroom), the spices will be neatly tucked in dividers, and there will be only one pair of shoes in the hall – the one that I'm using on a given day. After some time, I'd noticed that returning the items to their designated places brought a certain kind of discomfort – like adjusting the last piece of jigsaw puzzle.

***

Przez lata dwa bieguny mojej osobowości – czyściocha i bałaganiary – toczyły ze sobą codzienną walkę. Pierwszy przełom w tym konflikcie nastąpił, gdy do Polski dotarła moda na minimalizm. Powoli rozumiałam w czym tkwi problem i po wielu miesiącach zaczęłam panować nad otaczającą mnie przestrzenią. Prawdziwą różnicę zauważyłam jednak po przeprowadzce – dopiero urządzenie się na nowo pomogło mi w zrozumienie błędów, które popełniałam. Postanowiłam podzielić się z Wami trzema regułami, których konsekwentnie się trzymam – dzięki nim sprzątam rzadziej, a mimo to w moim mieszkaniu panuje – w przeszłości upragniony, a tak nieosiągalny – p o r z ą d e k .

1. Każda rzecz, którą decydujesz się zostawić w mieszkaniu powinna pełnić konkretną funkcję. Kierowanie się tą zasadą pozwoli błyskawicznie ocenić, co powinnaś zostawić, a co tylko niepotrzebnie łapie kurz (wyjątkiem są dla mnie książki i zdjęcia). Przeprowadzając selekcję pamiętaj też o tym, że każdy przedmiot potrzebuje w jakimś sensie naszej opieki. Jeśli nie masz czasu czegoś umyć, oddać do naprawy, czy użyć przy gotowaniu to znaczy, że nie masz czasu, aby tę rzecz posiadać. Otaczając się zaniedbaną przestrzenią zawsze będziesz się czuła przytłoczona. W przypadku ubrań również warto jest robić selekcję na podstawie ich użyteczności. Być może okaże się, że masz dwanaście par dresów, a chodzisz w nich nie częściej niż raz w miesiącu. To oznacza, że lekką ręką możesz pozbyć się dziesięciu z nich.

2. Po przeprowadzce musiałam dla każdej z moich rzeczy znaleźć nowe miejsce. Obiecałam sobie, że tym razem, nawet rolka do czyszczenia ubrań z sierści będzie miała wydzielony kawałek szuflady do której będę ją odkładać. Ubrania będą w szafie i nigdzie indziej (nie na fotelu ani podłodze w łazience), przyprawy poukładam w przegródkach, w przedpokoju będzie znajdować się tylko jedna para butów – ta w której chodzę danego dnia. Po pewnym czasie zobaczyłam, że odnoszenie przedmiotów do miejsc im przeznaczonych przynosi mi pewnego rodzaju przyjemność – jak dopasowanie ostatniego elementu puzzli.

Do tej pory różne rodzaje mąki, orzechy i inne suche produkty były chaotycznie powpychane do szafki. W końcu zajęłam się nimi jak należy i korzystanie z nich jest teraz o wiele przyjemniejsze.

3. When you get rid of unwanted items and you find appropriate place for the things you decided to leave, cleaning will be a lot less time-consuming. However, in order to keep everything as it is, you need to do certain things on a daily basis. My sister-in-law – a mother of three and a full-time doctor – has the cleanest flat among the people that I know, even though she has never used the services of any type of domestic help. She told me that she doesn't spend more than fifteen minutes a day on cleaning throughout the week. Placing the dishes in the dish washer, cleaning the kitchen counter, returning items to their places, sometimes vacuuming or cleaning the bathroom are the activities that she always does after the supper. She told me that if she were to choose one day of the week to clean the house thoroughly, the flat would look like a disaster for the rest of the week and, besides, it would be difficult for her to get down to such a demanding task. And she was clearly right.

***

3. Gdy pozbędziesz się niepotrzebnych rzeczy, a dla tych, które zostawiłaś znajdziesz odpowiednie miejsce, to sprzątanie będzie Ci zajmowało mniej czasu. Aby jednak utrzymać porządek musisz niektóre czynności wykonywać codziennie. Moja bratowa – mama trójki dzieci i pełnoetatowa pani doktor – ma najczystsze mieszkanie spośród znanych mi osób, chociaż nigdy nie korzystała z żadnej pomocy domowej. Powiedziała mi, że w ciągu tygodnia na sprzątanie nie poświęca więcej czasu niż piętnastu minut dziennie. Zapakowanie naczyń do zmywarki, umycie blatu kuchennego, odłożenie rzeczy na miejsce, czasem odkurzanie lub umycie łazienki to czynności, które robi za jednym razem, po kolacji. Powiedziała mi, że gdyby miała wybrać sobie jeden dzień w tygodniu, kiedy robiłaby gruntowne porządki, to, po pierwsze, przez resztę dni mieszkanie wyglądałoby fatalnie, a po drugie, ciężko byłoby się jej zabrać do tak wymagającego zadania. I rzeczywiście miała rację.

Moja biała bluza od polskiej marki HIBOU essentials to jedna z niewielu rzeczy w mojej szafie, która przeznaczona jest przede wszystkim do chodzenia po domu. Bardzo ją lubię – jest obszerna, miękka i bardzo wygodna. Od jutra w sklepie HIBOU będzie trwała wakacyjna wyprzedaż -20% na wybrane produkty, może uda Wam się coś złapać w niższej cenie :).

Jeśli uważacie, że przyda Wam się szczegółowy przewodnik o tym, jak na stałe uporządkować mieszkanie, to z pewnością spodoba się Wam "Dan-Sha-Ri. Jak posprzątać, by oczyścić swoje serce i umysł" autorstwa Hideko Yamashita. Książka sprzedała się w ponad trzech milionach egzemplarzy i zmotywowała do zmian wielu bałaganiarzy. Przede wszystkim tłumaczy, dlaczego samo sprzątanie niczego nie zmieni – przekładanie rzeczy z miejsca do miejsca jest jedynie ucieczką przez nieuniknionym rozstaniem.

The best thing about an ordered space is that the clutter stops distracting you – after walking into your own house, you can focus on resting and not on the continuous brooding about the fact that you haven't been able to find enough time to clean it. Maybe you also have your own ways to bring order to your homes? I"ll be pleased to read about them in the comments, and for now, I wish you a calm evening!

***

W uporządkowanej przestrzeni najlepsze jest to, że bałagan przestaje Ciebie rozpraszać – po przekroczeniu progu mieszkania możesz się skupić na wypoczynku, a nie ciągłym zadręczaniu myślą, że znów nie zdążyłaś posprzątać. A może Wy też macie własne sposoby na to, aby w Waszych domach panował porządek? Chętnie przeczytam o nich w komentarzach, a póki co, życzę wszystkim spokojnego wieczoru!

***

komentarze 163

1 sierpnia, 2017 @Katarzyna

„MAKE PHOTOGRAPHY EASIER” – moja nowa książka już w przedsprzedaży

"Be careful!" My brother was anxiously watching me taking his beloved Minolta out of its case – a shabby, yet still reliable reflex camera. You can't even imagine how much I dreamt about having such a camera as a replacement for my children's kodak somewhere in the future. And that was the day when I heard two most beautiful words: "It's yours." There are sometimes moments of intoxicating pure happiness in life. This was one of them.

There have been hundreds of books about photography published around the world – some of them are particularly great. I've browsed and read many of these from cover to cover. However, I couldn't find any practical guidelines and clear-cut answers to the questions that have been asked on the blog on numerous occasions. Judging by these questions, you like taking photos and you really want them to be simply better. You've asked how to find photogenic places, what to do to look better in the photos, whether I know any tricks for great holiday snapshots, what programmes I use for photo editing and questions about the level of their complexity, whether your mobile phone can really replace a real camera, how to capture the atmosphere of the moment and avoid unnaturalness. And what is the real magic of photography about.

Just today, my new book – "Make Photography Easier" – went on pre-sale. Thus, if you are as impatient as I am, you can order the book from Empik.com and receive it as the first customers as soon as it leaves the printing house (on the 27th of September). The book is cheaper if you get it in the pre-sale – now, you can buy it with a 17% discount (instead of PLN 34,90, you will get it for PLN 28,89).

Having dealt with photography for years, I've learnt – experiencing failures and successes – that anyone, regardless of the quality of the equipment in use, is able to take good photos and look really nice in those taken by others. Over the course of seven years during which I owned this blog, I've pressed the shutter button more than half a million (!) times, which allowed me to understand the true secret of good photography. "To understand" doesn't mean "to fully discover." One universal and foolproof solution to take a good photo simply doesn't exist. If there was one, everyone would take only perfect snapshots. However, each of you can take noticeably better photos – without enormous effort and paying high prices.

Without going into much technical intricacies, I've described all my professional secrets, tips, and tricks in the book. If you follow them, your holiday photos, culinary photos, Instagram photos, or even simple selfies taken with your mobile phone will become the object of justified pride.

Inside "Make Photography Easier," you will find plenty of unpublished photos and a number of real surprises. Together with Muza Publishing House, we've managed to guarantee you the lowest possible price. I'm really satisfied that I can provide you with this book, as I KNOW that all the pieces of advice that can be found inside TRULY WORK.

Your reaction to "Elementarz Stylu" was one of the most beautiful experiences in my life. I secretly dream that "Make Photography Easier" will be received by the readers equally enthusiastically. Yours, Kasia

PS Those who are interested in the book, can find it here :).

***

"Tylko ostrożnie!". Brat z niepokojem obserwował, jak wyciągam z futerału jego ukochaną Minoltę – sfatygowaną, ale wciąż niezawodną lustrzankę. Nie wyobrażacie sobie nawet, jak bardzo marzyłam, aby kiedyś taki aparat zastąpił mojego najzwyklejszego dziecięcego Kodaka. I właśnie tego dnia usłyszałam najpiękniejsze dwa słowa: "Jest twoja". W życiu zdarzają się chwile upajającego, czystego szczęścia. Ta była jedną z nich.

Na świecie wydano setki książek o fotografii – niektóre naprawdę świetne. Wiele z nich obejrzałam i przeczytałam od deski do deski. Jednak w żadnej nie znalazłam praktycznych wskazówek i jednoznacznych odpowiedzi na Wasze pytania, które tak często pojawiały się na blogu. Widać po nich było, że same lubicie robić zdjęcia i że bardzo chcecie, aby były one po prostu lepsze. Pytałyście, jak znaleźć fotogeniczne miejsca, co zrobić, aby ładniej wychodzić na zdjęciach, czy znam sposób na fajną fotorelację z wakacji, jakich programów używam do obróbki i jak bardzo są one skomplikowane, czy telefon może rzeczywiście zastąpić prawdziwy aparat, jak uchwycić nastrój chwili i uniknąć sztuczności. I na czym polega prawdziwa magia fotografii.

Właśnie dziś ruszyła przedsprzedaż mojej nowej książki – "Make Photography Easier". Jeśli więc jesteście równie niecierpliwe jak ja, to od dziś możecie ją zamówić na stronie Empik.com i otrzymać ją pierwsze, kiedy tylko opuści drukarnię (27 września). W przedsprzedaży książka jest tańsza – kupicie ją teraz z 17% rabatem (zamiast 34,90 zapłacicie 28,89 złotych).

Fotografując od lat nauczyłam się – na własnych porażkach i sukcesach – że każdy, niezależnie od jakości sprzętu, może robić dobre zdjęcia i samemu ładnie na nich wyglądać. W ciągu siedmiu lat prowadzenia bloga nacisnęłam spust migawki ponad pół miliona (!) razy, co pozwoliło mi zrozumieć, na czym polega tajemnica dobrej fotografii. "Zrozumieć" nie znaczy "w pełni odkryć". Nie ma jednej uniwersalnej i niezawodnej recepty na dobre zdjęcie. Gdyby była, od dawna wszyscy robiliby wyłącznie doskonałe fotografie. Każda z Was może jednak robić zdjęcia wyraźnie lepsze – i to bez wielkiego nakładu pracy i pieniędzy.

W książce opisałam, nie wdając się w techniczne zawiłości, wszystkie moje zawodowe sekrety, triki i sposoby. Dzięki nim Wasze zdjęcia: te z wakacji, kulinarne, na Instagramie, a nawet zwykłe selfie z telefonu, staną się przedmiotem uzasadnionej dumy.

W "Make Photography Easier" znajdziecie mnóstwo niepublikowanych do tej pory zdjęć i kilka prawdziwych niespodzianek. Postaraliśmy się także wraz z Wydawnictwem Muza zapewnić Wam jak najniższą cenę. Oddaję Wam do rąk tę książkę z prawdziwą satysfakcją, bo WIEM, że wszystkie rady i podpowiedzi w niej zawarte NAPRAWDĘ DZIAŁAJĄ.

Jednym z najpiękniejszych doświadczeń w moim życiu była Wasza reakcja na „Elementarz stylu”. Po cichu marzę, że „Make Photography Easier” zostanie przez Was przyjęte równie serdecznie. Wasza Kasia.

PS. Zainteresowanych książką zapraszam tutaj :).

komentarzy 410

27 lipca, 2017 @Katarzyna

Last Month

I would like to flood you with photos depicting sweltering atmosphere, hot beach, ice lemonade, and dark tan, but the only thing that is left there to say is "we've got a beautiful autumn this summer." Yesterday, there was a flood alert in Gdańsk. Therefore, we're staying at home and we're warming our feet near the tiled stove. Maybe August will be more merciful?

***

Chciałabym zasypać Was zdjęciami w upalnym nastroju, z gorącej plaży, z mrożoną lemoniadą i ciemną opalenizną, a jedyne co pozostaje mi do powiedzenia to "piękną mamy jesień tego lata". Wczoraj w Gdańsku ogłoszono alarm powodziowy, nie ruszamy się więc z domu tylko grzejemy stopy przy kaflowym piecu. Może sierpień będzie dla nas łaskawszy?

Let me reminisce my trip to Paris once more! I've got quite a few unpublished pictures that will add a little bit of sunshine to this photo overview.

Pozwolę sobie powspominać swój wyjazd do Paryża jeszcze raz! Sporo mam jeszcze niepublikowanych zdjęć, które dodadzą trochę słońca do tego zestawienia.
Morning papers already waiting for the Parisians.

Poranna prasa czeka już na paryżan. My favourite view on the Eiffel Tower. Washed in greenery and hidden between buildings. Search for this view on Rue de l'Universite.

Mój ulubiony widok na wieżę Eiffela. Skąpana w zieleni i schowana między budynkami. Szukajcie tego widoku na Rue de l'Universite. A farewell to strawberries. As usual, we could enjoy them for too short a time.

Pożegnanie z truskawkami. Jak zwykle za krótko mogliśmy się nimi cieszyć. 1. i 2. W poszukiwaniu idealnego światła // 3. i 4. Zdjęcia do wpisu, który wyjątkowo przypadł Wam do gustu (jeśli go nie widzieliście to zapraszam tutaj)

Obligatory evening stroking.

Obowiązkowe wieczorne wygłaskiwanie.

1. Śniadanie w Warszawie, a konkretniej w Zorzy na ulicy Żurawiej. // 2. Plaża na Półwyspie Helskim. // 3. Kawa na Molo w Orłowie. // 4. Restauracja "Dwie zmiany" w Sopocie. //"To those forest hillocks, to those green meadows…"

"Do tych pagórków leśnych, do tych łąk zielonych…"

1. Podobno to wcale nie są chabry! // 2. Materiał o MLE Collection pojawił się w magazynie "Zwykłe życie" – od dziewczyn dla dziewczyn! // 3. Kolejne zakupy z Brukseli. // 4. Nie ma jak w domu… //

With Gabrysia Czerkiewiecz, the editor of the Polish edition of Harper's Bazaar – be on the lookout for the September issue.

Z Gabrysią Czerkiewicz, redaktorką polskiego Harper's Bazaar – wypatrujcie w kioskach wrześniowego numeru.

Something for summer rainy evenings :) "The English Girl" by Katherine Webb is a moving story about Joan, a young archaeologist and her trip to Oman. The plot takes place in the 50s of the 20th century.

Coś na letnie, deszczowe wieczory :)
Książka "Angielka" Katherine Webb to poruszająca opowieść o Joan, młodej archeolożce i jej podróży do Omanu. Akcja rozgrywa się w latach pięćdziesiątych minionego stulecia.

When you don't know what to do… it's best to search for a tasty cheesecake ;). You can find this one at Dancing Anchor Restaurant in Gdańsk.

Gdy nie wiesz co ze sobą zrobić… najlepiej poszukaj dobrego sernika ;). Ten znajdziecie w restauracji Dancing Anchor w Gdańsku.

Resibo products are a novelty on my shelf. You can see moisturising cream in the photo – a flawless product.

Produkty Resibo to nowość na mojej kosmetycznej półce. Na zdjęciu widzicie krem nawilżający – produkt bez wad. I couldn't but participate in the protests that have recently taken place around Poland. I also would like to thank you for so many wonderful comments under this post.

Nie mogło mnie zabraknąć na protestach, które odbywały się ostatnio w całej Polsce. Dziękuję również za tyle wspaniałych komentarzy pod tym wpisem.

Weekend family dinners are simply the best. Early potatoes with dill, frikadeller, salmon straight from a fishermen… I've no idea why this empy Coke bottle was standing on the table :/.

Rodzinne weekendowe obiady są najlepsze na świecie. Młode ziemniaki ze szczypiorkiem, mielone, łosoś prosto od rybaka… nie mam tylko pojęcia co tam robi pusta butelka po coli :\.Local Project is a great initiative to learn more about your city. I received Gdańsk puzzle set, but there are also other cities available (or our beautiful Poland). You can learn more about the initiative here.

Projekt Lokalny to świetna inicjatywa, aby poznać swoje miasto. Ja dostałam do ułożenia Gdańsk, ale do wyboru są również inne miasta (lub nasza cała piękna Polska). Inicjatywę można bliżej poznać tutaj.

1., 2. i 3. Rybka prosto od rybaka. Takie przyjemności tylko w Orłowie. // Kolejny raz Dwie zmiany – bardzo fajna przestrzeń, także do pracy.//

I like such evenings best! Best regards from the rainy and windy Pomerania!

Takie wieczory lubię najbardziej! Pozdrowienia z deszczowego i wietrznego pomorza!

komentarzy 115

11 lipca, 2017 @Katarzyna

Nie ma to jak w domu, czyli moje poranki i przepis na bezglutenowe musli

Regardless of the number of adventures that I experience during my trips and no matter how much I enjoy discovering new places, coming back home is the best part of travelling. The safety that I feel whenever I step into my flat is irreplaceable.

If it happens that it's Friday and I know that I can lose my buzzing mobile phone somewhere in the folds of my duvet – there is little that I need to full happiness.

At weekends, I always spend a little bit more time on preparing my breakfast. I don't treat it as a meal, but as a wonderful ritual that should last as long as possible (as it is exactly the opposite during the week). I’m not really a fan of muesli from the store because there is always something that I don't like about it and, besides, it is rarely really gluten-free. Therefore, I've got one jar where I keep my favourite ingredients – after many attempts I see that this combination of products tastes the best.

I don't add dried fruit as they go bad quicker in comparison to "dry" ingredients and, secondly, there are so many wonderful products available in the stores now that it would be a sin to leave fresh apricot, currant, raspberries, and blueberries out. In low season I add some preserve. And maybe you are more into granola? Should I prepare a recipe for a gluten-free version for you?

***

Niezależnie od tego ile przygód spotyka mnie w trakcie wyjazdów i jak bardzo cieszę się na odkrywanie nowych miejsc, to powroty do domu stanowią dla mnie zawsze najlepszy element podróży. To poczucie bezpieczeństwa, które ogarnia mnie, gdy tylko przekroczę próg mojego mieszkania, jest nie do zastąpienia.

Jeśli na dodatek mamy piątek i wiem, że następnego ranka będę mogła zgubić brzęczący telefon gdzieś w fałdach kołdry, to naprawdę niewiele potrzeba mi już do pełni szczęścia.

W weekendy zawsze poświęcam trochę więcej czasu na śniadania, traktuję je nie jak posiłek, ale cudowny rytuał, który powinien trwać jak najdłużej (bo w ciągu tygodnia jest niestety dokładnie na odwrót). Nie przepadam za kupnymi musli, bo zawsze jest w nich coś, czego nie lubię, a poza tym te bezglutenowe rzadko kiedy są naprawdę smaczne. Mam więc jeden słoik w domu z moimi ulubionymi składnikami – po prostu po wielu różnych próbach widzę, że taka kombinacja smakuje mi najbardziej.

Nie dodaję suszonych owoców, ponieważ po pierwsze, psują się szybciej niż „suche” składniki, a po drugie, mamy teraz tyle wspaniałości do wyboru, że grzechem byłoby nie wkrajać do miski świeżych moreli, porzeczek, malin czy jagód. Poza sezonem dodaję konfiturę. A może wolicie zajadać się granolą? Przygotować dla Was przepis na wersję bez glutenu?

GLUTEN-FREE MUESLI

1. two handfuls of hazelnuts (use a really top-quality product as those of poor quality will destroy the taste of the whole meal)

2. two handfuls of coconut shreds (I like them better than coconut flakes as they are sweeter)

3. two handfuls of buckwheat flakes (the only product that resembles the wheat one when it comes to its taste and appearance, besides these have a lot of fibre)

4. a handful of pecan nuts5. approximately

5. crumbled gluten-free biscuits (you will easily find them in supermarkets)

In a "lazy Sunday" version when you don't even want to put too much effort into the preparation, I combine natural yoghurt, apricots, and currants (it is important that at least one of the selected fruit has sour taste), and plenty of honey.

***

BEZGLUTENOWE MUSLI

1. dwie garści orzechów laskowych (niech będą naprawdę dobrej jakości, te kiepskie zniweczą smak całości)

2. dwie garści płatków kokosa (smakują mi bardziej niż wiórki, bo są słodsze)

3. dwie garści płatków gryczanych (jedyne płatki, które przypominają smakiem i wyglądem te pszenne, poza tym mają sporo błonnika)

4. garść orzechów pekan

5. Około 5 pokruszonych bezglutenowych herbatników (znajdziecie je bez problemu w supermarketach)

W wersji „na weekendowego lenia, któremu nie chcę się nawet wyciągać garnka z szafki” łączę je z jogurtem naturalnym, morelami i porzeczkami (to ważne, aby chociaż jeden użyty owoc był kwaskowaty) i sporą ilością miodu.

My most faithful assistant and a fan of culinary photography. He never sniffs at any type of food.

Mój najwierniejszy asystent i pasjonat fotografii kulinarnej. Jemu zawsze wszystko smakuje. The fact that I get the most rest when I sleep at home isn't probably thanks to the mattress, but the one that I've own surely facilitates the whole process. It was the last necessary item that I bought for my home and even though it wasn't that expensive, I'm really pleased with how it works. Mattress and pillows – Hilding (Rock&Roll model), sheets – Zara Home, silken pyjamas – MLE Collection (similar here).

***

To, że w domu wysypiam się najlepiej, nie jest pewnie zasługą jedynie materaca, ale ten, który mam, na pewno mi to ułatwia. Był ostatnią niezbędną rzeczą, którą kupiłam do mieszkania i chociaż był naprawdę niedrogi, to jestem z niego zadowolona. Materac marki Hilding (model Rock&Roll), poduszki również, pościel Zara Home, jedwabna pidżama od MLE Collection (podobna tutaj).

On the shelves, there is a considerable stack of books waiting to be read – one or two more weeks and I will be able to get down to reading, I just need to finish working on a large project. I've already started one of the books – following the principle that the "I don't have time" excuse is inappropriate when it comes to reading. "The Underground Railroad" by Colson Whitehead is a story about universal human needs that unified the black and the white in the fight for freedom, dignity, and human rights. The metaphorical dimension was deftly intertwined in the fate of the protagonist, Cora, who is searching for safe future. The eponymous railroad is, in fact, a code fragment that was used by the abolitionists who participated in the transit of slaves from the southern states of America. It is a moving story and, at the same time, one written out of concern for the most minute details. However, if you don't believe my assessment, maybe you will be convinced by the fact that Whitehead won the Pulitzer Prize for this book.

***

Na półkach leży już pokaźny stosik książek, które czekają na przeczytanie – już tylko tydzień albo dwa, gdy wreszcie skończę pracę nad dużym projektem i zabiorę się za wszystkie po kolei. Jedną z nich postanowiłam zacząć już teraz – w myśl zasady, że wymówka „nie mam czasu” jest nie na miejscu, jeśli chodzi o czytanie. "Kolej podziemna. Czarna krew Ameryki" autorstwa Colsona Whitehead'a to powieść o uniwersalnych ludzkich potrzebach, które jednoczyły czarnych i białych w walce o wolność, godność i prawa człowieka. Metaforyczny wymiar został zgrabnie wpleciony w losy głównej bohaterki, Cory, która poszukuje bezpiecznej przyszłości. Tytułowa kolej podziemna, to tak naprawdę fragment kodu, którym posługiwali się abolicjoniści sieci przerzutowej zbiegłych czarnych niewolników z południowych stanów Ameryki. To historia poruszająca i jednocześnie napisane w trosce o najdrobniejsze szczegóły, jeśli jednak nie wierzycie mojej ocenie, to może przekona Was fakt, że w tym roku Whitehead zdobył za tę książkę nagrodę Pulitzera.