13 lutego, 2020 @Zosia

Słodki dodatek do kawy, czyli ciasteczka cantuccini z prażonymi w karmelu migdałami

Today, I’m recommending something to improve your mood when you’re persistently looking for something sweet to go with a cup of coffee. Since I came back from Italy, I’ve been able to drink as many as two or three cups of Americano coffee a day. I drink it without any addition of milk or sugar. But I really enjoy combining it with something sweet that can be immersed in coffee. Cantuccini are a type of Italian crisp cookies with plenty of almonds. My version features a small modification – I first roast the almonds and coat them in caramel. These cookies are easy to make, and the whole crux is based on the fact that you need to bake them twice, owing to which they are crispy and crunchy. Would anyone like some? And maybe something sweet for Valentine’s Day?

* * *

Podpowiadam Wam dzisiaj, czym umilić sobie moment w którym usilnie poszukujemy czegoś słodkiego do kawy. Odkąd wróciliśmy z Włoch, w ciągu dnia potrafię wypić dwie albo trzy kawy typu americano. Piję ją bez dodatku mleka i cukru. Za to chętnie z czymś słodkim, co można zanurzyć w kawie. Cantuccini to rodzaj włoskich kruchych ciastek z dużą ilością migdałów. Moja wersja przewiduje jednak drobną modyfikację – migdały wcześniej prażę i obtaczam w karmelu. Ciastka są proste w wykonaniu, a cała heca polega na tym, że piecze się je dwukrotnie, dzięki czemu są kruche i chrupiące. To, kto się skusi? A może na walentynki dla osłody…?

Ingredients:

dough:500 g of wheat flour

1-2 tablespoons of Limoncello

150 g of sugar

1 teaspoon of baking powder

80g of butterlemon zest from 1 lemon

80 ml of whole milk (3.2% butterfat)

3 eggspinch of salt

roasted caramel-coated almonds:

200 g of almonds (roasted beforehand in a dry pan or in an oven preheated to 180ºC with the oven function with the upper and lower heating elements switched on)

approx. 100 ml of water100 g of cane sugar

* * *

Skład:ciasto:

500 g mąki pszennej

1-2 łyżki likieru Limoncello

150 g cukru

1 łyżeczka proszku do pieczenia

80 g masłaskórka otarta z 1 cytryny

80 ml mleka 3,2%

3 jajka

szczypta soli

prażone migdały w karmelu:

200 g migdałów (wcześniej uprażonych na suchej patelni lub w piekarniku rozgrzanym w 180*C, opcja góra-dół)

ok. 100 ml wody

100 g cukru trzcinowego

Directions:

1. To prepare roasted almonds: melt sugar with water in a pan. Add roasted almonds, decrease the heat, and stir the pan from time to time so that the almonds become coated with caramel. When the mixture gets denser, place the hot almonds on a baking tray. Remember to separate them.

2. To prepare cantuccini: mix flour, salt, baking powder, and sugar in a wide bowl. Add eggs, cooled butter, lemon zest, milk, and Limoncello. Knead everything until smooth (the texture should resemble shortcrust pastry). Roll it out (see the photo) and place the ready almonds on top. Knead everything again.

3. Divide the dough into four equal parts and form rolls. Place the prepared dough on the baking tray lined with parchment paper. Bake in the oven preheated to 180ºC (use the oven function with upper and lower heating elements switched on) for 30 minutes, then slowly and carefully take out the baking tray, wait 10 minutes, and cut the rolls into longitudinal pieces. Place the cut cantuccini back on the baking tray and bake them for 20 minutes in 180ºCTip: it’s best to keep the baked cantuccini in a closed container.

* * *

A oto jak to zrobić:

1. Aby przygotować prażone migdały: na patelni rozpuszczamy cukier z wodą. Następnie dodajemy uprażone migdały, zmniejszamy ogień i co jakiś czas potrząsamy patelnią, by bakalie obkleiły się karmelem. Gdy masa zgęstnieje gorące migdały przekładamy na blaszę i rozdzielamy je.

2. Aby przygotować cantuccini: w szerokiej misce mieszamy mąkę, sól, proszek do pieczenia i cukier. Dodajemy jajka, schłodzone masło, skórkę z cytryny, mleko i limoncello. Całość ugniatamy do uzyskania jednolitej masy (konsystencja ciasta przypomina kruche ciasto). Rozwałkowujemy na placek (patrz na zdjęciu) i rozkładamy gotowe migdały. Ponownie zagniatamy.

3. Ciasto dzielimy na cztery równe części i z każdej z nich rolujemy wałek. Tak przygotowane ciasto przekładamy na blachę wyłożoną papierem do pieczenia. Pieczemy w rozgrzanym piekarniku w 180*C opcja: góra-dół przez 30 minut, następnie ostrożnie wyjmujemy blachę, czekamy 10 minut i kroimy na podłużne kawałki. Pokrojone cantuccini przekładamy ponownie na blachę i pieczemy 20 minut w 180*C.

Wskazówka: upieczone cantuccini najlepiej przechowywać w zamkniętym pojemniku.

Mix flour, salt, baking powder, and sugar in a wide bowl. Add eggs, cooled butter, lemon zest, milk, and Limoncello. Knead everything until smooth.

W szerokiej misce mieszamy mąkę, sól, proszek do pieczenia i cukier. Dodajemy jajka, schłodzone masło, skórkę z cytryny, mleko i limoncello. Całość ugniatamy do uzyskania jednolitej masy.

Roll out the dough and place ready roasted almonds on top. Knead everything again. Divide the dough into four equal parts and form rolls. Place the prepared dough on the baking tray lined with parchment paper.

Ciasto rozwałkowujemy na placek i rozkładamy gotowe migdały. Ponownie zagniatamy. Ciasto dzielimy na cztery równe części i z każdej z nich rolujemy wałek. Tak przygotowane ciasto przekładamy na blachę wyłożoną papierem do pieczenia.

Bake in the oven preheated to 180ºC (use the oven function with upper and lower heating elements switched on) for 30 minutes, then slowly and carefully take out the baking tray, wait 10 minutes and cut the rolls into longitudinal pieces. Place the cut cantuccini back on the baking tray and bake them for 20 minutes in 180ºC

Pieczemy w rozgrzanym piekarniku w 180*C opcja: góra-dół przez 30 minut, następnie ostrożnie wyjmujemy blachę, czekamy 10 minut i kroimy na podłużne kawałki. Pokrojone cantuccini przekładamy ponownie na blachę i pieczemy 20 minut w 180*C.

komentarze 94

Kategoria:
cantuccini / ciasteczka / ciastka / karmel / migdały

5 lutego, 2020 @Katarzyna

„Stare” nowości w moim mieszkaniu, czyli kilka słów o trendach we wnętrzach + banalny przepis na tłusty czwartek

We had other plans for this week, but a cold got us. All mothers who read this blog are surely aware that a baby’s infection changes your everyday life routines. Even the most cheerful and well-behaving children need maximum attention and closeness, and they don’t really care about the list with unfinished duties and errands to run ;). During these three days of spending time on the couch, inhalations, getting rid of the cold, and transforming into a kangaroo mother, I couldn’t focus on work, but I was able to catch up on the magazines and I planned some small changes with regard to my flat – when you are closed within four walls for a few days, you casually start noticing things that weren’t a nuisance before, but now are suddenly becoming irksome. Below, you will find a few words about the mistakes that I made during the renovation (maybe you’ll be able to avoid them) and a few zero-waste furniture tricks I won’t be writing that “I’ve bought new pillows to refresh my living room”). Oh! At the end of the post, I dusted off an old, yet really simple, recipe for Fat Thursday.

* * *

Na ten tydzień mieliśmy inne plany, ale dorwało nas przeziębienie. Wszystkie mamy, które czytają tego bloga, na pewno świetnie wiedzą, jak infekcja u malucha zmienia codzienne życie. Nawet najbardziej pogodne i bezproblemowe dzieci potrzebują wtedy maksimum uwagi i bliskości i w nosie mają naszą niezrealizowaną listę zadań ;). W czasie tych trzech dni kitłaszenia się na kanapie, inhalacji, odciągania kataru i transformacji w kangurzyce, nie mogłam skupić się na pracy, ale za to nadrobiłam zaległości w makulaturze i zaplanowałam małe zmiany w mieszkaniu – gdy jesteś zamknięta w czterech ścianach przez kilka dni mimowolnie zaczynasz dostrzegać rzeczy, które wcześniej ci nie przeszkadzały, ale teraz zaczynają drażnić. Poniżej znajdziecie więc kilka słów na temat błędów, które popełniłam w trakcie remontu (może Wy dzięki temu ich unikniecie) i trochę meblarskich trików w duchu „zero waste” (nie będę więc pisać o tym, że „kupiłam nowe poduszki aby odświeżyć salon”). Ach! A na koniec wpisu odkurzyłam dla Was stary, ale jakże banalnie prosty przepis na Tłusty Czwartek.

As many of you have noticed, the counter of my table has changed its colour. The wooden boards that were used to create it come from the demolition of an old windmill – hence, the charming uneven irregularities and dents (these are truly unique!). After a few years, I got bored with the dark colour of the wood stain covering the boards so we polished the whole surface to emphasise the rawness. Many of you also ask me about the marbled counter on my table – the small pieces are simple scraps that were left when the mason was cutting, for example, a counter from a larger piece. It doesn’t cost that much – three year ago, I paid PLN 80 for this piece.

* * *

Jak wiele z Was zauważyło, blat mojego stołu zmienił kolor. Deski z których został wykonany pochodzą z rozbiórki starego młynu – stąd te wszystkie urocze nierówności i wgniecenia (nie do podrobienia!). Po kilku latach trochę jednak znudził mi się ciemny kolor bejcy, którą został pokryty, więc wyszlifowaliśmy go do surowości. Wiele z Was pyta też o ten marmurowy blat, który mam na stole – takie małe kawałki to zwykłe odpady, które zostają kamieniarzowi na przykład po wycinaniu blatu z dużej płyty. Nie kosztuje to wiele – trzy lata temu zapłaciłam za ten kawałek 80 złotych.

Maybe you still remember the “shell” chair from its previous incarnation (here). For a few months, I was trying to get down to change the tapestry as the old yellow padding wasn’t in a good condition anymore. Why am I writing about it? First of all, it is only now that I’ve found the time and energy to take photos of it and, mostly, I would really like to encourage you to give second life to furniture (and even better third or even fourth). My chair was produced in the 60s at the Furniture Factory in Słupsk. It’s not a priceless antique nor a Danish design for which you have to pay half of the national average salary. Shell chairs that can be renovated are available on OLX or Allegro even for PLN 50. I’m sure that many of you saw these chairs standing alone in front of your neighbour’s house. Don’t be bothered if its previous owners didn’t see the potential of the chair (their loss) as the upholsterer may turn it into a real masterpiece owing to which you’ll gain an original and beautiful piece. And if you want to make the journey shorter, here, here, and here, you’ll buy ready chairs after renovation.

* * *

Być może pamiętacie krzesło „muszelkę” z jego poprzedniego wcielenia (tutaj). Przez kilka miesięcy zbierałam się do tego, aby zanieść je do obicia, bo stara żółta tapicerka nie była już w najlepszym stanie. Dlaczego o tym piszę? Po pierwsze, dopiero teraz znalazłam czas i ochotę, aby je sfotografować, ale przede wszystkim bardzo chciałabym zachęcić Was do dawania meblom drugiego (a najlepiej jeszcze trzeciego, albo i czwartego) życia. Moje krzesło powstało w latach 60-tych w Słupskich Fabrykach Mebli. Nie jest to żaden drogocenny antyk, ani duński projekt, za który zapłacimy połowę średniej krajowej. Krzesła muszelki do renowacji można wyszukać na olx-ie czy allegro nawet za pięćdziesiąt złotych. Jestem też przekonana, że niejedna z Was widziała je na wystawce przed domem sąsiadów. Nie przejmujcie się, że dotychczasowi właściciele nie widzieli w takim krześle potencjału (ich strata), bo tapicer może zafundować jemu prawdziwą „operację stylówę”, dzięki której zyskacie oryginalny i piękny mebel. A jeśli chcecie skrócić tę drogę to tutaj, tutaj i tutaj kupicie już gotowe krzesła po renowacji.

Jeśli macie mieszkanie w starym budownictwie i jeszcze nie robiliście w nim remontu dobrze zastanówcie się, czy zamiast kupowac nowe drzwi i listwy przypodłogowe nie lepiej jest jest delikatnie przeszlifować i pomalować. To nie tylko oszczędność – kiedyś stolarka we wnętrzach prezentowała o wiele lepszy styl niż dzisiejsze produkty z masowej produkcji. Od razu zapytacie pewnie czy listwy w moim mieszkaniu są stare. Odpowiedź brzmi – nie. Na szczęście pojawiają się już firmy, które wykonują je perfekcyjnie, trzeba tylko wykonać odrobinę wysiłku aby taką firmę znaleźć. Moje listwy przypodłogowe są od firmy Foge.pl (model LB3, wysokość 12 cm). W ich ofercie znajdziecie też bardzo prostą w montażu boazerię ścienną, którą użyliśmy w pokoju naszej córeczki. Ważny jest też odpowiedni kolor – akurat te listwy są w idealnym odcieniu bieli.

I remember times when I was secretly stealing international magazines about interior design from my mother, and then I was drawing my dream room with blue walls and mahogany writing desk by the window. In the past, there were very few interior design magazines and, frankly, they weren't really my cup of tea. Provencal accents and furniture rubbed with white paint that I saw on each page didn’t look good in our latitude where the light is grey and there’s not enough of it almost for half of the year. Today, however, I see that a characteristic Polish style is coming to life – it is slightly a blend of modernism, the 70s, grandmother’s furniture, and industrial starkness. Polish websites about interiors have many topics to write about and many individuals to commend, and the photos of the flats that are embedded in our Polish everyday life struck home with me more than the spectacular apartments in Paris or London. A real treat has just landed on my table – Homebook Design vol. 6 is a comparison of the most beautiful Polish interiors, embellished with the stories of people who created them.

* * *

Pamiętam czasy, gdy podkradałam mamie zagraniczne czasopisma o wnętrzach, a później rysowałam swoimi pastelami wymarzony pokój z niebieskimi ścianami i mahoniowym sekretarzykiem pod oknem. Kiedyś polskich magazynów o wnętrzach było tyle co kot napłakał i szczerze mówiąc nie bardzo wpisywały się one w mój gust. Prowansalskie akcenty i przecierane na biało meble, które widziałam na każdej stronie, nie wyglądały dobrze na naszej szerokości geograficznej, gdzie światło jest szare, a przez pół roku prawie nie ma go wcale. Dziś widzę jednak, że nareszcie kształtuję się u nas charakterystyczny polski styl – to trochę mieszanina modernizmu, lat 70-tych, mebli od babci i industrialnej surowości. Polskie strony o wnętrzach mają o czym pisać i kogo pochwalić, a zdjęcia mieszkań osadzone w naszej polskiej rzeczywistości, coraz częściej trafiają do mnie bardziej niż spektakularne apartamenty w Paryżu czy Londynie. Na moim stole wylądowała właśnie prawdziwa gratka – Homebook Design vol. 6 to zestawienie najpiękniejszych polskich wnętrz z charakterem, okraszonych historią ludzi, którzy je tworzyli.

Portal Homebook podpowiada, jak krok po kroku stworzyć wymarzony dom. Jest też wydawcą albumu Homebook Design, liczącego już sześć edycji. Nowy album jest dostępny w salonach Empik oraz na stronie sprzedaży homebookdesign.pl od 2 października.

If I were to organise an evening of honesty and admit all my mistakes that I’ve made when I was furnishing the flat, two things would come as first – black tiles reaching half of the wall height in the bathroom and a dark blue sofa. I thought that most of the things in the flat are light and that the stronger accents will add some boldness, but today I consider it a mistake. Black tiles make the bathroom a lot darker (what a revelation), and the sofa looks like a dark stain in most of the photos. Even though I really like its shape, unfortunately, I made a bad choice and the padding is too dark – maybe it would be great in a glass-panelled apartment in the southern part of Italy, but in my living room located on the eastern side of the flat it just doesn’t fit well. For the last three years, I’ve been trying to turn a blind eye to that (I’m not going to get a new padding, just because the colour is different from the sample), but we’ve just started the renovation of our MLE Collection warehouse which is now supposed to turn into appropriate headquarters of a company and within the subsequent months, my sofa will land right there. The search for a new sofa has been started.

* * *

Jeśli miałabym urządzić sobie wieczór szczerości i przyznać do pomyłek, które popełniłam w trakcie urządzania mieszkania to na pierwsze miejsce wysunęłyby się dwie rzeczy – czarne kafelki do połowy wysokości ścian w łazience i ciemnoniebieska kanapa. Wydawało mi się, że większość rzeczy w mieszkaniu jest jasna i te mocniejsze akcenty dodadzą wyrazistości, ale dziś uważam, że się pomyliłam. Czarne kafelki sprawiają, że łazienka w ogóle jest ciemniejsza (cóż za odkrycie), a kanapa na większości zdjęć wygląda jak czarna plama. Chociaż sam jej kształt bardzo mi się podoba to niestety wybrałam za ciemne obicie – być może sprawdziłoby się ono w przeszklonym apartamencie na południu Włoch, ale w moim salonie od wschodniej strony świata po prostu nie pasuje. Przez ostatnie trzy lata starałam się po prostu przymykać na to oko (przecież nie będę na nowo obijać kanapy tylko dlatego, że jej kolor wyglądał inaczej na próbniku), ale właśnie zaczęłyśmy remontować magazyn MLE Collection, który ma się teraz stać siedzibą firmy z prawdziwego zdarzenia i nie dalej, jak za trzy miesiące moja kanapa powędruje właśnie tam. Poszukiwania nowej kanapy zostały więc rozpoczęte.

Na tym zdjęciu wcale ale to wcale nie widać, że wszelkimi siłami próbuję „rozjaśnić” moją kanapę. Wybaczcie ten mały bałagan – tak wygląda nasz domowy szpital.

When browsing through the magazines of different brands, I focused mostly on the production process. When I got the list of brands that fulfil ethical standards, I pick what looks really well. A good design is characterised by being discreet, resistant to trends, and durable – I’d like to find something like the previously mentioned shell chair that will last for generations. Searching through this store can really give you a headache – there are plenty of wonderful designs that you can see here. Showroom Iconic has also a store in Gdańsk – you should really see their armchairs and sofas collection (Iconic and DePadova brands). The collection Pilotis by DePadova that was designed by Philippa Nigro would be a perfect match.

* * *

Przeszukując katalogi różnych marek skupiłam się przede wszystkim na procesach produkcji, dopiero spośród oferty firm spełniających etyczne standardy wybieram to, co dobrze wygląda. Dobry projekt ma to do siebie, że jest dyskretny, odporny na modę i przetrwa dziesięciolecia – chciałabym znaleźć coś, co, tak jak wspomniane wcześniej krzesło muszelka, przetrwa całe pokolenia. Od oglądania oferty tego sklepu może naprawdę rozboleć głowa – ileż to pięknych projektów można tu zobaczyć. Showroom Iconic ma też salon stacjonarny w Gdańsku – polecam obejrzeć ich kolekcję kanap i foteli (marka Iconici i DePadova). Kolekcja Pilotis marki DePadova zaprojektowana przez Philippe Nigro pasowałaby idealnie.

Świeca Bergamota z kolekcji Amber Love od Senses Candle ma intensywny, rześki cytrusowy zapach bergamotki. Jeśli chciałybyście zaopatrzyć się w taką świecę to na stronie Senses Candle możecie zrobić zakupy z 10% rabatem. Wystarczy, że w podsumowaniu zakupów użyjecie kodu MLE10. Oferta jest ważna do 23 lutego.

In the past, when I wanted to give myself some pleasure, I opened a bar of chocolate, lit a candle, and sat with a book. Unfortunately, at some point of my life it was revealed that chocolate is unhealthy – so I had to resolve to candles and books. According to the latest reports, I should say goodbye to candles as well. Most candles available in stores contain artificial substances that become toxic for humans when they are heated up. I won’t enumerate specific names, but if you lit really fragrant candles in vibrant colours that can’t really boast a natural composition, you surely need to ventilate the room when you blow them out. For me a Friday night (or writing this post) without candle lights and soothing fragrance is slightly deficient when it comes to the mood so I’m searching for those that don’t toxify the air on-line. I recommend those that contain beeswax and soy wax (mine is from Senses Candle, it is hand-made and biodegradable).

* * *

Kiedyś aby sprawić sobie trochę przyjemności otwierałam tabliczkę czekolady, zapalałam pachnącą świeczkę i zabierałam się za czytanie. Niestety, na jakimś etapie mojego życia wyszło na jaw, że czekolada jest niezdrowa – zostały mi więc świeczki i książki. Według ostatnich doniesień ze świeczkami też powinnam się pożegnać. Większość świeczek dostępnych w sklepach zawiera sztuczne substancje, które po rozgrzaniu są toksyczne dla człowieka. Nie będę wymieniać tutaj konkretnych nazw, ale jeśli palicie w mieszkaniu bardzo pachnące świece w intensywnych kolorach, które nie szczycą się tym, że są naturalne, to z całą pewnością musicie dokładnie wietrzyć mieszkanie po ich zgaszeniu. Dla mnie piątkowy wieczór (albo pisanie tego wpisu) bez światła świec i kojącego zapachu jednak trochę traci klimat, więc wyszukuję w sieci takie, które nie zatruwają powietrza. Polecam te z woskiem pszczelim albo z wosku sojowego ( moja jest od Senses Candle, jest ręcznie tworzona i biodegradowalna).

To finish off, I’d like to share with you my Fat Thursday recipe in advance. This type of brushwood is a lot faster to prepare than its more traditional counterpart shape-wise. It tastes delicious and goes well with various additions – chocolate sauce, preserve, or honey. If you haven’t heard about this dessert, you’ll surely fall in love with it – as it is really quick to prepare. It is one of the best recipes where what you get is disproportionate to the actual work input – and that’s a positive thing.

Brushwood recipe

Ingredients for 10 sizeable brushwood pieces:

1.5 glasses of wheat cake flour

3 medium-sized eggs

3/4 glass of milk

2 teaspoons of baking powder

2 tablespoon of spirit

1 generous tablespoons of icing sugar

(in a gluten-free version, replace wheat flour with potato flour and buy gluten-free baking powder)

Additionally: high-quality frying pan or pot, tongs or sieve with a handle, pastry bag, at least 400 ml of plant oil for frying, paper towel for draining the excess oil, icing sugar for the topping.

Directions:

Place flour, eggs, and milk in a bowl. Mix everything thoroughly. Add two tablespoons of rectified spirit (you can also add strong vodka), icing sugar, and baking powder to finish off. Mix everything until smooth. In a deep frying pan or a pot, heat up the oil (you need to pour a considerable amount). When the oil is very hot, pour the dough into a pastry bag and squeeze it out creating doodles :). When the dough becomes stiff at the bottom and nicely brownish, turn it to the other side. After a minute, take out the brushwood and place it on the paper towel. Generously sprinkle it with icing sugar and the dessert is ready.

* * *

A na koniec, z odpowiednim wyprzedzeniem, dzielę się z Wami przepisem na Tłusty Czwartek. Lany chrust przygotowuje się zdecydowanie szybciej niż wersję w tradycyjnym kształcie. Smakuje wybornie i pasuje do najróżniejszych dodatków – czekoladowego sosu, konfitury czy miodu. Jeśli wcześniej nie znałyście tego deseru, to na pewno go pokochacie – ciasto robi się błyskawicznie. To jeden z tych przepisów, w których praca jest niewspółmierna do efektów – i to w dobrym tego słowa znaczeniu.

Przepis na "lany chrust"

Składniki na 10 sporych chruścików:

1,5 szklanki mąki pszennej tortowej

3 średnie jajka

3/4 szklanki mleka

2 łyżeczki proszku do pieczenia

2 łyżki spirytusu

1 czubata łyżka cukru pudru

(w wersji bezglutenowej zamieniamy mąkę pszenną na ziemniaczaną i kupujemy proszek do pieczenia bez glutenu)

Dodatkowo: dobrej jakości szeroka patelnia lub garnek, szczypce lub sitko z rączką, rękaw cukierniczy, minimum 400 ml oleju roślinnego do smażenia, ręcznik papierowy do odsączenia nadmiaru tłuszczy, cukier puder do posypania chrustu.

Przygotowanie:

Do miski wsypuję mąkę, wbijam jajka i wlewam mleko. Całość dokładnie miksuję. Dodaję dwie łyżki spirytusu rektyfikowanego (może być też mocna wódka), cukier puder, a na koniec proszek do pieczenia. Wszystko miksuję na gładką masę. W głębokiej patelni lub garnku rozgrzewam olej (musi go być dosyć sporo). Gdy olej jest już bardzo dobrze rozgrzany, przelewam ciasto do rękawa i wyciskam na olej tworząc esy floresy :). Gdy ciasto robi się sztywne od spodu i ładnie zarumienione przewracamy je na drugą stronę. Po minucie wyciągamy chrust i przekładamy na papier. Szczodrze posypujemy cukrem pudrem i gotowe.

My favourite pot – you can use it to bake duck, cook potatoes, prepare ratatouille, or fry brushwood. Cast-iron pots are not that popular in Poland, even though it’s the best possible choice – every chef will tell you that. Cast-iron slowly heats up and also cools down slower. It translates into economical cooking and quality of the prepared meal. Coated cast-iron in comparison to steel and aluminium pots is safer for people prone to allergies as it doesn’t contain sensitising metals. This one is from Vintage Cuisine and, for a cast-iron pot, it’s really affordable. And ideally matches my kitchen.

* * *

Mój ulubiony garnek – można w nim upiec kaczkę, ugotować ziemniaki, zrobić rataouille albo usmażyć chrust. Żeliwne garnki nadal nie cieszą się w Polsce dużą popularnością, chociaż to najlepszy z możliwych wyborów – potwierdzi to każdy kucharz. Żeliwo wolno się nagrzewa, ale jednocześnie dłużej stygnie. Przekłada się to na ekonomiczne gotowanie i jakość przygotowywanej potrawy. Żeliwo z powłoką, względem garnków stalowych czy aluminiowych, jest bezpieczniejsze dla alergików, gdyż nie zawierają uczulających metali. Ten mój jest od Vintage Cuisine i jak na garnek z żeliwa ma naprawdę dobrą cenę. No i idealnie pasuje do mojej kuchni.

komentarzy 217

29 stycznia, 2020 @Katarzyna

Last Month

kurtka – NAKD (stara kolekcja) // woskowane spodnie – Topshop (model Jamie) // buty – UGG Mini // chusta – Studio Romeo //

This year, it’s worthless to look for frosty snapshots in the January Last Month. It seems that the upcoming month will look pretty much the same – the photos and memories from our stay in the mountains have to be enough. The days are increasingly longer, I already placed the first hyacinth on my table, and I’m already creating plans for the summer trips. However, I’m far from waiting for the spring.

Last weeks were full of catching up. The crazy December and the skiing trip left some unfinished business behind that I had to tend to, but thank to the photos, you’ll quickly see that my job is not my whole world taking all of my time. If you’d like to take a break from the daily chores, you can check out another Last Month post.

* * *

W tym roku na próżno szukać w styczniowym zestawieniu mroźnych kadrów. Nie zapowiada się też, aby za miesiąc coś miało się w tej materii zmienić – muszą nam wystarczyć zdjęcia i wspomnienia z pobytu w górach. Dni są coraz dłuższe, na moim stole postawiłam już pierwszego hiacynta, a w głowie tworzą się plany na letnie wyjazdy, ale do wyczekiwania na wiosnę jeszcze mi daleko.

W ostatnich tygodniach sporo było nadrabiania zaległości. Szalony grudzień i wyjazd na narty pozostawiły po sobie wiele niezałatwionych spraw, którymi trzeba było się zająć, ale dzięki zdjęciom na pewno szybko zorientujecie się, że to wciąż nie praca przysłania cały mój świat i zabiera większość czasu. Jeśli chciałybyście oderwać się przez chwilę od codziennych obowiązków, to zapraszam do kolejnego wpisu z serii "Last Month".

* * *

Widok z okna w Val di Fiemme. Nawet po tygodniowym pobycie we włoskich górach, ciężko jest mi przywyknąć do braku śniegu w Trójmieście. Wiosenne nowości w MLE Collection – jak Wam się podoba taka paleta barw? Macie już swojego faworyta w nadchodzącej kolekcji?1. Masło, mąka i cukier puder. W tym miesiącu napiekłam się za troje. // 2. Tak – Portos po raz kolejny na łóżku. Poranne zdjęcie z pościeli to już norma. // 3. Spacer. // 4. Pięknie zapakowana przesyłka od Louisse. Kartonik był papierowy, bez żadnego plastiku, a bardzo doceniam marki, które dbają o środowisko. Wielki plus! :) //A to paczuszka ze zdjęcia powyżej – już po rozpakowaniu. Już widzę jak blond obłoczek biega w tych sukienkach po ogrodzie. Sama nie wiem, która z nich jest ładniejsza. Obydwa modele i parę pięknych propozycji dla mam znajdziecie w ofercie polskiej marki Louisse. Do końca tygodnia w sklepie trwa promocja i możecie kupić produkty 10% taniej. Poranek w Warszawie. Szybka "szakszuka" i cappuccino dały siły na resztę dnia. Znacie to miejsce?1. Praca wre. Większość prototypów naszych nowych produktów jest już gotowych, przyszedł więc czas na dokładne obfotografowanie wszystkich modeli. Wynajęłyśmy więc odpowiednią przestrzeń na ulicy Żurawiej i ruszyłyśmy z robotą. // 2. Ta sukienka jest z lekkiego materiału, w delikatny zwierzęcy print i ma rozkloszowane falbaniaste rękawy. Pojawi się już niebawem. // 3. Mistrz wszystkich zdjęć, czyli Blanko. // 4. Prawie jak Pollock. //W takich minimalistycznych pomieszczeniach zdjęcia same się robią.

Ten kardigan też jest nasz :).

Sesja zdjęciowa to też idealna chwila na zaczerpnięcie inspiracji z magazynów. Tutaj – Unconditional Magazine.Spódnica już jest hitem, a nie wprowadzono jej jeszcze do sklepu! Idealnie będzie wyglądać z czarnym topem, który możecie kupić tutaj.Będziecie mogły wybrać czy wolicie wersję dłuższą, czy krótszą (na zdjęciu krótsza wersja). Żałuję, że po sesji musiałam ją z powrotem odesłać do szwalni, bo już chciałam w niej chodzić non stop. Polina, Dasha i Janina. Na zdjęciu musiał się także pojawić nasz mały książę. Ja nie mogłam być gorsza i także chciałam mieć zdjęcie z tym puchatym psiakiem (albo najlepiej dwieście zdjęć)! Blanko to szpic miniaturowy mojej wspólniczki Asi. 1. No dobrze – to już ostatnie selfie z Blanko. // 2. Byłyśmy pewne, że tej tuniki naprawdę wyprodukowałyśmy naprawdę duuuuużo, ale… // 3. Tak wyglądał kawałek scenerii, gdzie robiliśmy zdjęcia. // 4. Ponoć bliżej mu do liska niż do pieska. //

Ta piękna tunika na jedno ramię (u mnie pełni rolę sukienki na wieczór, albo swetra do legginsów) sprzedaje się naprawdę świetnie, ale wciąż mamy dla Was rozmiary xs i s. W piątek wróci też kilkanaście egzemplarzy m i l. Przędza z której została wykonana tunika w ogóle nie gryzie, chociaż zawiera w sobie wełnę.

Obładowane ale zadowolone, chociaż ja ledwo jestem w stanie wystać w miejscu – bardzo chciałam jak najszybciej wrócić do Trójmiasta, bo strasznie tęskniłam. Nadrabianie tych kilkunastu godzin nieobecności. Nasze ukochane skarpetki. Ja mam te w wersji dla dorosłych (i te z reniferem też), a teraz kupiłam też jedną parę dla niemowląt. Wszystkie skarpety ze sklepu Mongolian są świetnie wykonane, mają bardzo gęsty splot i nie posiadają żadnych syntetycznych domieszek. No i są przystępne cenowo. Pewnego ponurego styczniowego poranka dostałam taką niespodziankę! Zobaczcie efekty pracy tej artystki na jej Instagramie.1. Obrazek z duszą. // 2. Spacer w odcieniach beżu. // 3. Nie zrezygnowaliśmy z weekendowych śniadań w łóżku. Teraz wyglądają po prostu trochę inaczej. // 4. Moje drobiazgi do włosów. Jedwabne gumki są od Moye, a spinki zbieram od dawna z różnych sklepów. //Orłowska plaża z innej perspektywy niż zwykle. Uwielbiamy spacerować brzegiem morza. A skoro już mowa o spacerach… Być może już część z Was słyszała, że w tym roku w ramach WOŚP jeszcze przez jeden dzień można licytować wystawioną przeze mnie aukcję. Poza tym, że wygraną parę (to znaczy: zwycięzcę i osobę, którą wybierze) zapraszam na dwudniowy pobyt w Trójmieście, spacer po moich ulubionych miejscach i spotkanie z Portosem :). Jeśli znacie kogoś kto chciałby wesprzeć WOŚP (mam nadzieję, że nie znacie nikogo kto nie chce! ;)) i jednocześnie zobaczyć na żywo, jak wyglądają kulisy mojej pracy to wejdźcie w ten link. A tu kulisy kręcenia filmiku. Cały film możecie zobaczyć tutaj. 1. Jabłka z ciastem występowały u mnie w tym miesiącu pod wieloma postaciami. // 2. Minimalizm i kolor. // 3. A to jeden z pierwszy projektów MLE Collection – jedwabna pidżama. Uwielbiam ją i ciężko mi uwierzyć, że po tylu latach nadal wygląda super. // 4. Na ratunek – zupa! //To ostatnio moja ulubiona fryzura. Jeśli Wasza skóra jest przesuszona i szukacie czegoś, co idealnie nawilża to koniecznie wypróbujcie masło do ciała od Bioecolife. Uwielbiam używać go tuż przed wyjściem z domu i zaraz po powrocie – natychmiast niweluje uczucie szorstkiej skóry, nawilża, rozgrzewa. Po wsmarowaniu masła od razu mam wrażenie, jakby krew lepiej dopływała do skóry. Masło jest naturalne i bardzo wydajne, nie zawiera wody, a do tego pięknie pachnie, jest w 100% wegańskie i nietestowane na zwierzętach.

A tak wyglądają dłonie tuż po nałożeniu masła. Uczucie jak po długim masażu :).

1. Jabłkowy raj pod kruszonką. Liczba komentarzy pod tym wpisem naprawdę mnie zszokowała! Lepiej niż na Pudelku ;). Ten prosty przepis dla leniuchów znajdziecie w styczniowych umilaczach. W tym wpisie znajdziecie także wersję bezglutenową. // 2. Swobodna codzienność. // 3. Trochę błękitnego nieba. // 4. "Omletonaleśnik". //
Ich relacje układają się świetnie – tak jak puzzle. ;)Uwielbiam!Gdy ta szafa (a raczej bieliźniarka) pojawiła się na blogu w jednym ze świątecznych wpisów, zasypałyście mnie pytaniami skąd ją mam. Odrestaurowała ją dla mnie pewna przemiła pani, ale wtedy nie miała jeszcze strony internetowej i chyba obydwie nie spodziewałyśmy się takiego zainteresowania tym mebelkiem ;). Pani Dominika ma już swój sklep Lesdesign więc z przyjemnością Was do niego odsyłam – jestem pewna, że zaoferuje Wam coś podobnego. Wiecie, że uwielbiam meble z duszą – ten właśnie taki jest (od pani Dominiki mam również krzesełko, które także znajduje się w pokoju dziecięcym i widziałyście je już na zdjęciach powyżej). Mistrz drugiego planu. A może to on jest tą prawdziwą gwiazdą, a ja niepotrzebnie weszłam w kadr? ;)Poranny masaż. "Książeczki z obrazkami są dla dzieciaków"."Szczerze" prowadzi z naszą noblistką i polską wersją Grey'a :D. Dzisiaj mogliśmy cieszyć się słońcem!
Miłego wieczoru!

komentarzy 219

23 stycznia, 2020 @Katarzyna

Co zrobić, aby zima bez śniegu była bardziej znośna, czyli styczniowe „Umilacze”

Today’s post was originally supposed to look slightly different – I wanted to show you a more sophisticated recipe, present elegant MLE Collection dresses for the new seasons, and coax you into spending your free time actively – for example, at an ice rink. However, I came to the conclusion that I shouldn’t require more from my readers than I require from myself – I’m not doing pirouettes wearing ice skates at the moment, instead, I’m sitting in a sweatsuit and I can’t really wait to start rolling all over the floor with my baby and Portos while watching TV. Today’s “while-awayers” will be real to the bone and the widely understood reality will be the main topic of the post – no candles around the bathtub, guinea fowls for supper, and easy reads for washing liquids (if you know what I mean ;)). This week, and it’s allegedly the dullest week of the year, my evenings weren’t too sophisticated, and I won’t pretend that it’s different.

1. And since we are already talking about distorting reality – I’d like to share a delicious winter dessert with you and after browsing through a few blogs and culinary magazines, I opted for a tart with apples braised in butter. I chose it because the preparation time was provided at the very beginning of the recipe and was very encouraging – only half an hour. I went to the shop and got down to kneading the dough afterwards. Only then did I read the description of all the steps (before that, I limited myself only to the list of ingredients – surprise surprise). The second sentence already raised my concerns. “After kneading the dough, cover it with foil and place it in the fridge for half an hour”. Then it followed “braise the apples for fifteen minutes and then wait until they fully cool down” and many other activities, and, of course, the baking as an additional element (twenty minutes). As a result, I spent more than an hour in the kitchen and I was continuously thinking about the hateful comments that would be left under the post if I were to deceive you with such a cheap shot by including a third of the real preparation time intended for this meal. That’s why I’ve decided to start the while-awayers with a different recipe – or rather an “idea” for a winter dessert as it is simple and quick and can be easily remembered without taking it down.

* * *

Dzisiejszy tekst pierwotnie miał wyglądać ciutkę inaczej – chciałam zaprezentować trochę bardziej wyszukany przepis, pokazać eleganckie sukienki od MLE Collection na nowy sezon i nakłaniać Was do aktywnego spędzania czasu – na przykład na lodowisku. Doszłam jednak do wniosku, że nie powinnam wymagać od swoich Czytelniczek więcej niż od samej siebie – nie kręcę teraz piruetów w łyżwach na nogach, tylko siedzę w dresie i przebieram nóżkami na myśl o tarzaniu się po podłodze z dzieckiem i Portosem i oglądaniu telewizji. Dzisiejsze „umilacze” będą prawdziwe aż do bólu i to szeroko rozumiana rzeczywistość będzie ich tematem przewodnim – żadnych świeczek wokół wanny, perliczek na kolację i czytadeł dla płynów do płukania (jeśli wiecie co mam na myśli ;)). W tym tygodniu, a jest to podobno najbardziej ponury tydzień w roku, moje wieczory nie należały do tych najbardziej wyrafinowanych i nie będę udawać, że jest inaczej.

1. A skoro już mowa o zakłamywaniu rzeczywistości – chciałam podzielić się z Wami jakimś pysznym zimowym deserem i po przeszukaniu kilku blogów i magazynów kulinarnych postawiłam na tartę z jabłkami duszonymi na maśle. Wybrałam ją dlatego, że czas przygotowania podany na samym początku przepisu był bardzo zachęcający – jedyne pół godziny. Pofatygowałam się więc do sklepu, a po powrocie do domu zabrałam za ugniatanie ciasta. Dopiero wtedy przeczytałam opis wszystkich czynności (wcześniej ograniczyłam się tylko do listy składników – wiadomo ;)). Już drugie zdanie wzbudziło moją konsternację. „Po ugnieceniu ciasta zawiń je w folię i włóż do lodówki na pół godziny”. Potem było jeszcze „duś jabłka przez piętnaście piętnaście minut, a potem zostaw do całkowitego ostygnięcia” i wiele innych czynności, no i oczywiście doszło do tego też samo pieczenie gotowego ciasta (dwadzieścia minut). Summa summarum siedziałam w kuchni ponad godzinę i przez cały czas myślałam o tym, jak nienawistne komentarze zostawiłybyście pod moim wpisem, gdybym postanowiła oszukać Was w tak mało wysublimowany sposób i podać prawie trzykrotnie mniejszy czas przygotowywania danej potrawy. Umilacze rozpoczynam więc od innego przepisu – a właściwie „pomysłu” na zimowy deser, bo jest on tak prosty i szybki, że z łatwością zapamiętacie go bez zapisywania.

Butter-braised apples with cinnamon and crumble topping

Ingredients:

Dough:

60 g of wheat flour

60 g of butter

40 g of icing sugar

Gluten-free version:

30 g of potato flour

30 g of almond flour

60 g of butter

40 g of sugar

Apple heaven:

3 large hard and juicy apples

2 teaspoon of ground cinnamon

1 tablespoon of honey (or sugar)

1 vanilla bean

2 tablespoons of butter

Toppings:

handful of almond flakes or favourite nuts

serve with: mascarpone, sour cream, or ice-cream

Directions:

Knead all of the ingredients for the dough until smooth. If the dough is too sticky, add some flour. Cover the dough with a table napkin and place it in the fridge. Peel the apples and get rid of the stones and the applecore. Cut them according to your liking. Melt the butter in a pan. Add cinnamon, vanilla seeds, honey, and apples. Wait a little bit for the sauce to slightly evaporate (it’s better if the apples aren’t too soft). Place the ingredients into a heat-resistant dish and sprinkle them with the crumble topping (I added almond flakes on top). Place everything in an oven pre-heated to 180ºC (without the convection mode on) and you can start the feed after fifteen minutes. Watch out for your tongues because it’s hot!

NOTE: If you want the honey to retain its nutritional values, add it after baking and placing your portion on the plate.

* * *

Jabłka duszone na maśle z cynamonem i zapieczone pod kruszonką

Skład:

Ciasto:

60 g mąki pszennej

60 g masła

40 g cukru pudru

Wersja bezglutenowa:

30 g mąki ziemniaczanej

30 g mąki migdałowej

60 g masła

40 g cukru

Jabłkowy raj:

3 duże twarde soczyste jabłka

2 łyżeczki mielonego cynamonu

1 łyżka stołowa miodu (lub cukru)

1 laska wanilii

2 łyżki stołowe masła

Dodatki:

garść płatków migdałowych lub ulubionych orzechów

mascarpone, śmietana lub lody do podania

Sposób przygotowania:

Wszystkie składniki na ciasto energicznie ugniatam, aż stworzą jednolitą masę. Jeśli ciasto jest za lepkie dodaję trochę mąki. Owijam ciasto w szmatkę i odkładam do lodówki. Obieram jabłka i oczyszczam z pestek i gniazda nasiennego i kroję według uznania. Na patelni rozgrzewam masło, dodaję cynamon, nasiona wanilii, miód i jabłka. Czekam, aż sos nieco odparuje (lepiej aby jabłka nie zrobiły się całkiem miękkie). Zawartość patelni przekładam do żaroodpornego naczynia i posypuję kruszonką (na wierzch dodałam też płatki migdałów). Wsadzam do piekarnika rozgrzanego do 180 stopni (bez termoobiegu) i po piętnastu minutach można zaczynać wyżerkę. Nie poparzcie sobie języków!

UWAGA: Jeśli chcecie, aby miód zachował swoje wartości odżywcze dodajcie go dopiero po upieczeniu całości i nałożeniu swojej porcji na talerz.

Moje ostatnie zakupy od Jadłosfery to: miód lipowy, miód faceliowy, konfitura poziomkowa z truskawką i kwatem bzu, konfitura malinowa z migdałami

2. On numerous occasions, I have mentioned on the blog that I’m a real honey fan – we would really establish a good rapport with Winnie-the-Pooh. I don’t know if there is yet another product in my kitchen that would disappear so fast and I’m glad that I no longer need to travel to the Kashubia to buy real honey. That’s right – honey is also the target of fraud and distortion. However, I’ve got a few on-line sources that I fully trust. One of them is, of course, Jadłosfera – I love that store! I already recommended a Moroccan spread with nuts (ideal for breakfast toasts), home-made preserves, and many other things, and now I’m in love with linden honey. I could eat it by spoonfuls. So what does honey unspoilt by bad treatment hold in store for us? It strengthens the heart. Decreases blood pressure. Helps to inhibit atherosclerosis. Heals liver diseases and bile ducts diseases. Heals stomach ulcers. Soothes shattered nerves. Stimulates the brain. It’s good for a cold.

* * *

2. Nie raz już wspominałam Wam na blogu, że jestem prawdziwym amatorem miodu – Kubuś Puchatek naprawdę dobrze by się ze mną rozumiał. Nie wiem czy w naszej kuchni jest jakikolwiek inny produkt, który kończyłby się tak szybko i bardzo się cieszę, że dziś nie trzeba już jeździć na Kaszuby, aby kupić prawdziwy miód. Tak – miody również padają ofiarą oszustw i przekłamań. Mam jednak kilka internetowych źródeł, do których mam stuprocentowe zaufanie. Jednym z nich jest oczywiście Jadłosfera – kocham ten sklep! Polecałam Wam już marokańską pastę z orzechów (idealna do grzanek na śniadanie), domowe konfitury i wiele innych rzeczy, a teraz zakochałam się w miodzie lipowym. Mogłabym go jeść łyżkami. A co nam oferuje miód nie zepsuty przez złe traktowanie? Wzmacnia serce. Obniża ciśnienie tętnicze krwi. Pomaga hamować miażdżycę. Leczy schorzenia wątroby i dróg żółciowych. Leczy wrzody żołądka. Koi skołatane nerwy. Pobudza mózg. Jest dobry na przeziębienia.

3. Staying close to the topic of “real life”, check out the link below to an article about the great changes that Instagram will be introducing in the future. The app will allegedly delete photos that went through any kind of graphics software. If that would really decrease the number of photos depicting “ideal women” who, in reality, aren’t that close to being perfect, count me as a proponent. In fact – not only are today's photos tampered with (I never touch up my nose, breasts, or other parts of my body), but they are also filter free.

INSTAGRAM on deleting photoshopped photos

4. It seems to me that there are increasingly fewer and fewer blogs where we can find articles that are as interesting as the photos and the other way round – blogs whose owners, apart from preparing a cool article, feel the need to grab a camera and enrich the text with some pertinent images. Those who used to take great photos moved to the realm of Instagram, and those who are skilled in writing great texts don’t do anything else. However, there are beautiful exceptions, such as my favourite Liska from WhitePlate. This time, I recommend you her article “You don’t have to do anything” that really struck home with me, as today we feel pressure in all of the possible planes of life. We just n e e d to be the best, but we also n e e d to be able to let go, we n e e d to work out a quota, but we also n e e d to find some time for ourselves. We need to remember that we are independent, but we also need to sacrifice everything for the child. On all sides, we are bombarded with orders and conditions – if you also feel the same way about life, you should check out this link.

* * *

3. Nie odchodząc za daleko od tematu „real life” wklejam Wam link do artykułu o wielkich zmianach, które podobno szykuje dla nas Instagram. Aplikacja ma podobno usuwać zdjęcia, które zostały przerobione przez programy graficzne. Jeśli faktycznie ograniczyłoby to wrzucanie do sieci „idealnych kobiet” które w rzeczywistości wcale idealne nie są to zaliczam się do zwolenników tej zmiany. Notabene – dzisiejsze zdjęcie nie tylko nie są „przerabiane” (w ogóle nie stosuję retuszu nosa, piersi czy innych części ciała), ale nie posiadają też żadnego filtra.

INSTAGRAM o usuwaniu retuszowanych zdjęć

4. Mam wrażenie, że coraz mniej jest w sieci blogów, na których znajdziemy teksty równie ciekawe, co zdjęcia, i na odwrót – takie na których komuś poza napisaniem fajnego artykułu w ogóle chce złapać aparat i opatrzyć tekst jakimiś adekwatnymi obrazami. Ci, którzy robili piękne zdjęcia przerzucili się na Instagram, a ci którzy potrafią pisać nie robią nic więcej. Są jednak piękne wyjątki, takie jak moja kochana Liska z WhitePlate. Tym razem polecam Wam jej tekst „Nic nie musisz”, który bardzo do mnie trafił, bo dziś czujemy presję w każdym możliwym wymiarze. M u s i m y być najlepsi, ale m u s i m y też umieć odpuścić, m u s i m y wyrabiać normę, ale m u s i m y też zawsze znaleźć czas dla siebie. Musimy pamiętać o tym, że jesteśmy niezależne, ale musimy też poświęcać wszystko dla dziecka. Z każdej strony ktoś coś nam każe i narzuca – jeśli też macie czasem takie odczucie, to wejdźcie w ten link.

5. It’s time for some confessions. At the beginning of this post, I admitted that this week, I really prefer sitting on the floor with a bowl of apples under a crumble topping and a not that hard jigsaw puzzle ;). I love my job, but December is always the most intense month for all bloggers and influencers, and, in turn, January is a hot month for… clothing brands so as you can easily gather, I don’t have the energy for crazy evening attractions. And even though I’m glad that I can combine all of that with being a full-time mum, I also get overwhelmed by fatigue. Instead of going out to a restaurant, we prefer watching “Czarno na białym” and focusing on the jigsaw puzzle at the same time. So if you know where we can find interesting, pretty, and not that difficult jigsaw puzzles (it’s best if it has 200 pieces as we like solving them in one evening ;)), I’d appreciate the links. At home, we only have such clichés as the map of Europe ;).

* * *

5. Czas na chwilę zwierzeń. Na początku tego wpisu przyznałam już, że w tym tygodniu naprawdę wolę usiąść na podłodze z miską jabłek pod kruszonką i niezbyt trudnymi puzzlami ;). Kocham swoją pracę, ale grudzień to zawsze najbardziej intensywny miesiąc dla wszystkich blogero-influencerów, a styczeń to z kolei gorący czas dla… marek odzieżowych, więc łatwo można się domyśleć, że wieczorami nie mam już ochoty na szalone atrakcje. I chociaż cieszę się, że to wszystko mogę łączyć z byciem mamą na cały etat to jak każdego z nas dopada mnie zmęczenie. Zamiast wyjść z domu czy iść do restauracji wolimy więc oglądać „Czarno na białym” i przy okazji układać puzzle. Jeśli więc wiecie gdzie znaleźć fajne, ładne i niezbyt trudne puzzle (najlepiej około 200 kawałków, bo lubimy ogarnąć je w jeden wieczór ;)) to będę wdzięczna za linki, bo my mamy u siebie tylko takie banały jak mapa Europy ;).

6. In the photo above, you see my travel makeup bag with skincare products and a washing gel. These products specifically were the ones that I took with me to Warsaw (for one night ;)) and I took a photo of the makeup bag straight after I took it out of my suitcase – you’ll find there the leftovers of Sensum Mare, face mask, which I already shown you a few times (once a week I put it at night and rinse it off in the morning), sun block, cleansing face foam, body gel and something new in my makeup bag, recommended by a very nice lady from Sephora (who turned out to be my reader – best regards!) – colourless brow gel.

* * *

6. Na zdjęciu powyżej widzicie moją podróżną kosmetyczką z produktami pielęgnacyjnymi do twarzy i żelem do mycia ciała. Dokładnie te rzeczy wzięłam ze sobą w podróż do Warszawy (na jedną noc ;)) a kosmetyczkę sfotografowałam tuż po wyciągnięciu z torby – znajdziecie tam już zupełną resztkę serum od Sensum Mare, maskę, którą pokazywałam już parę razy (raz w tygodniu nakładam ją na noc i zmywam dopiero rano), krem z filtrem, piankę do mycia twarzy, żel do ciała i nowość w mojej kosmetyczce, poleconą mi przez przemiłą Panią z Sephory (która okazała się zresztą Czytelniczką bloga – gorąco pozdrawiam!) – bezbarwny żel do układania brwi.

Łagodna pianka do mycia twarzy od Clochee jest wegańska i ma w stu procentach recyclingowane opakowanie. Zawiera sok z liści aloesu, ekstrakty z owoców wanilii, kwiatów jaśminu i skrobi kukurydzianej. Marka Clochee od lat pojawia się w mojej łazience – zresztą wiele z Was też ją chwali. Jeśli chciałybyście przetestować jakiś produkt, albo uzupełnić kosmetyczkę to mam dla Was kod rabatowy – przy użyciu kodu MLE25 otrzymacie aż na 25% (!) rabatu na cały nieprzeceniony asortyment w sklepie on-line Clochee.com (kod obowiązuje do końca lutego).

Rzadko kupuję kosmetyki w typowych drogeriach, ale jak widać czasem można znaleźć coś ciekawego. Kosmetyki marki Ayumi nie są testowane na zwierzętach, nie zawierają parabenów, sztucznych barwników, SLS-ów, oleju mineralnego i składników GMO. Żel do mycia ciała z wyciągiem z drzewa sandałowego od Ayumi dostępny jest w Rossmanie i w Aurashop i ma wyjątkowo piękny zapach. (23,99 zł za 250 ml). Kosmetyki tej marki inspirowane są starożytnymi zasadami Ayurvedy (czyli indyjskim sposobem na zachowanie zdrowia i dobrego samopoczucia).

7. This product is a response to all the requests of my beloved readers who have been asking me questions for years about the different songs that can be heard on my Instagram. From now on, I’ll include links to the thematic playlists on my Spotify. Today, I’m sharing something that will make working more pleasant (I’m adding new songs to it once in a while). Maybe in the next while-awayers post, I’ll show you my retro wedding reception playlist? What are your thoughts on it?

* * *

7. A ten podpunkt to odpowiedź na prośby tych wszystkich kochanych Czytelniczek, które od lat zadają mi pytania o różne utwory muzyczne zasłyszane na moim Instagramie. Od dziś, w Umilaczach znajdziecie linki do moich playlist tematycznych na Spotify. Dziś dzielę się z Wami tą do pracy (co jakiś czas dodaję do niej nowe utwory). Może następnym razem podzielę się z Wami moją retro weselną playlistą? Co Wy na to?

Składanka do pracy

8. Magazines that I’ve been reading lately (or that I’ve been just browsing through ;)). The open one is Uncoditional Magazine and it is as old as the world, but I’m glad that I haven’t thrown it away. I sometimes go back to it and I am awe-struck with the photos anew (this photo session is the work of Alexandra Nataf). The other ones are Kukbuk Rodzina and Kukbuk Zima, which is a culinary magazine for hedonists (they are also available at Jadłosfera). The last one is a lifestyle magazine for mums – Mint.

* * *

8. Magazyny które ostatnio czytam (lub tylko przeglądam ;)). Ten otwarty to Unconditional Magazine i jest stary jak świat, ale cieszę się, że go nie wyrzuciłam. Czasem wracam sobie do niego i na nowo zachwycam się zdjęciami (ta sesja to dzieło Alexandry Nataf). Kolejne magazyny to Kukbuk Rodzina oraz Kukbuk Zima, czyli magazyny dla kulinarnych hedonistów (je również można kupić w Jadłosferze). Ostatni to lifestylowy magazyn dla mam – Mint.

9. Browsing through the “looks” from the last couple of months, it’s easy to spot that since I became a mother, I’ve started to frequently sneak sports clothes into my outfits. That’s pretty nicely put. It would be easier to say “I’ve been often wearing sweatpants lately”, but it’s difficult to say this out loud. I should be really grateful that my motherhood converged with the great return of sweatsuit to fashion (and I am). My husband and the baby have their sweatsuits from GAP, which isn’t available in Poland, and mine is from a Polish brand HIBOU. It fits ideally, it’s easy to wash, and it was sewn in Poland (after all, the rumour has it that the brand sews their products at the same tailor shop as MLE Collection ;)).

* * *

9. Oglądając „looki” z ostatnich kilku miesięcy łatwo wyłapać to, że odkąd zostałam mamą często przemycam do swojego stroju ubrania sportowe. Ale ładnie to ujęłam! Łatwiej byłoby powiedzieć „ostatnio często chodzę w dresach”, ale jakoś ciężko przechodzi mi przez gardło to zdanie. Powinnam być naprawdę wdzięczna losowi, że moje macierzyństwo zbiegło się z wielkim powrotem dresów do mody (i jestem). Mój mąż i ten mały myszaczek na jego kolanach mają dresy z GAP, którego w Polsce nie ma, za to ja znalazłam swój komplet w ofercie polskiej marki HIBOU. Leży idealnie i świetnie znosi pranie, no i został uszyty w Polsce (plotki zresztą głoszą, że marka ta szyje część swojego asortymentu w tej samej szwalni co MLE Collection ;)).

mój dress – HIBOU Essentials (bluza i spodnie) // dresy całej reszty ;) – GAP // koc w kratę i ze sztucznego futerka – TKMaxx // grafika za kanapą – TheBirthPoster // talerz – Westwing

* * *

komentarzy 296

16 stycznia, 2020 @Zosia

Na ratunek Mamom czyli nowy cykl poświęcony szybkim przepisom na domowe obiady

I thought that it’s worth refreshing the cycle with recipes dedicated for specific needs. And even though I’m still trying to minimise the time that I spend in the kitchen (especially during the week when other duties overshadow the need for food :-D), I am still looking for solutions that would cater to the needs of all family members. Most of us like cooking. Indeed, you can relax, but not when it becomes a strong and common need to feed your nearest and dearest. And we’re still lacking enough time! By creating this cycle, I wanted to pay attention to the accessibility of various ingredients (that means: I’m entering the local grocery store and I’ve got everything there that I need for preparing a dinner), preparation time (it’s best if it can be done with one available hand as you’re holding a little commander in your other hand :)), and diversity. I think that it’s needless to repeat content involving the preparation of an ideal chicken broth, but I’ll try to suggest recipes that are universal. That’s how today’s recipe for a home-made nuts pesto came to life – it tastes wonderfully in a traditional form, mixed with spaghetti pasta, and with toasts accompanied by sliced cherry tomatoes and a salad mix (rocket, corn salad, romaine lettuce, etc.). It can also become a dip for grilled vegetables or an alternative to hummus. I’m curious – would you be interested in such posts and would they be useful for you?

* * *

Pomyślałam sobie, że może warto wznowić cykl przepisów poświęcony konkretnym potrzebom. I choć sama nieustannie próbuję zminimalizować czas poświęcony w kuchni (szczególnie w tygodniu, kiedy inne obowiązki przysłaniają potrzebę głodu :-D) to wciąż poszukuję nowych rozwiązań, tak by zadowolić wszystkich domowników. Większość z nas lubi gotować; gotowanie faktycznie może odprężać ale nie wtedy, kiedy staje się silną i dość powszechną potrzebą nakarmienia najbliższych. A czasu jak zawsze za mało!Tworząc ten cykl chciałabym mieć na uwadze dostępność składników (czyli wchodzę do swojego osiedlowego sklepiku i mam wszystko co potrzeba, żeby ugotować obiad), szybkość wykonania (najlepiej jedną ręką, bo na drugiej mały dowódca :) oraz różnorodność. Myślę, że nie ma sensu powtarzać treści w stylu jak ugotować idealny rosół ale postaram się zaproponować przepisy, które mogą być uniwersalnie wykorzystane. Tak właśnie powstała dzisiejsza propozycja na domowe pesto orzechowe – doskonale smakuje tradycyjnie, wymieszane ze spaghetti, jak i z grzankami lub z pokrojonymi pomidorami i miksem sałat (rukola, roszponka, sałata rzymska, etc.) może stanowić jako dip do grillowanych warzyw lub alternatywę humusu.Ciekawa jestem czy taka forma wpisów Was zainteresuje i czy będą one przydatne?

Ingredients:

(recipe for 4 persons)

approx. 500 g of cooked spaghetti pasta

approx. 200 g of nut mix (you can use walnuts, hazelnuts, cashews, or almonds)

3-4 garlic cloves (you can add more)

200 ml of whipped cream (36% butterfat) + 50 ml of whole milk (3.2% butterfat)

approx. 50 ml of olive oil

approx. 50 g of Parmesan (grated)

1 wheat bun

sea salt

* * *

Skład:

(przepis na 4 osoby)

ok. 500 g makaronu tagiatelle

ok. 200 g mieszanki orzechów (mogę być orzechy włoskie, laskowe, nerkowce lub migdały)

3-4 ząbków czosnku (może być więcej)

200 ml śmietanki 36% + 50 ml mleka 3,2%

ok. 50 ml oliwy z oliwek

ok. 50 g parmezanu (tarty)

1 bułka pszenna

sól morska

Directions:

1. Roast the nut mix in a heat-resistant dish in an oven pre-heated to 200ºC (use the oven function with upper and lower heating elements switched on).

2. Soak the bun in a mix of cream and milk.

3. Place roasted nuts, soaked bun with the remaining liquid, grated Parmesan, garlic gloves, and olive oil in a blender jar or a tall dish. Blend everything bit by bit until smooth. Season it with sea salt according to your liking. If the texture is too thick, add a little bit of milk.

4. Mix the al dente pasta with the pesto. Serve hot. You can add parsley.

* * *

A oto jak to zrobić:

1. Mieszankę orzechów prażymy w żaroodpornym naczyniu w 200 stopniach C (opcja: góra-dół) przez 10-12 minut lub do momentu, aż lekko zbrązowieją.

2. Bułkę zamaczamy w mieszance mleka ze śmietanką.

3. Do kielicha blendera lub do wysokiego naczynia umieszczamy podprażone orzechy, namoczoną bułkę wraz z płynem, tarty parmezan, ząbki czosnku i oliwę. Całość partiami blendujemy do uzyskania jednolitej konsystencji. Doprawiamy solą morską wg własnego uznania. Jeżeli uznamy, że masa jest za gęsta dolejmy trochę mleka.

4. Makaron ugotowany al dente mieszamy z pastą. Podajemy na ciepło. Możemy dodać natkę pietruszki.

Place roasted nuts, soaked bun with liquid, grated Parmesan, garlic gloves, and olive oil in a blender jar or a tall dish.

Do kielicha blendera lub do wysokiego naczynia umieszczamy podprażone orzechy, namoczoną bułkę wraz z płynem, tarty parmezan, ząbki czosnku i oliwę.

Blend everything bit by bit until smooth. Season it with sea salt according to your liking. If the texture is too thick, add a little bit of milk.

Całość partiami blendujemy do uzyskania jednolitej konsystencji. Doprawiamy solą morską wg własnego uznania. Jeżeli uznamy, że masa jest za gęsta dolejmy trochę mleka.

Mix the al dente pasta with the pesto. Serve hot. You can add parsley.

Makaron ugotowany al dente mieszamy z pastą. Podajemy na ciepło. Możemy dodać natkę pietruszki.

komentarzy 216

Kategoria:
bułka / mkaron / obiad / orzechy / Przepisy / szybki obiad

26 grudnia, 2019 @Katarzyna

Last Month

In my movie rankings, you’ll find plenty of options whose final scene takes place during the Christmas time. This year, like the protagonist of “Bridget Jones's Diary” or “Miracle on 34th Street”, I had the feeling that suddenly everything is in the right place, and that the not so nice trials and tribulations from the last few months sink into oblivion and I don’t remember happier holidays than these. I hope that you’ve spent this time among your nearest and dearest and you smiled all the time. I’d like this month to last as long as possible. That’s why I was pleased to prepare today’s Last Month post – check out the photos from the last couple of weeks filled with the smell of tangerines, Christmas tree, sprinkled with flour for rolling out dough, and with lots of family love.

* * *

W moich filmowych rankingach znajdziecie sporo pozycji, których końcowa scena rozgrywa się w trakcie Świąt Bożego Narodzenia. W tym roku, niczym bohaterka "Dziennika Bridget Jones" czy "Mikołaja z 34 ulicy" miałam wrażenie, że nagle wszystko znalazło się na właściwym miejscu, że nie zawsze miłe przygody z ostatnich kilku miesięcy odchodzą gdzieś w dal i że nie pamiętam szczęśliwszych Świąt niż te. Mam nadzieję, że ten czas upłynął Wam wśród bliskich, a uśmiech nie schodził z Waszych twarzy. Chciałabym, aby ten miesiąc trwał jak najdłużej, dlatego z przyjemnością przygotowywałm dla Was dzisiejsze zestawienie – zapraszam do zdjęć z ostatnich kilku tygodni wypełnionych zapachem mandarynek, choinki, oprószonych mąką do rozwałkowywania ciasta na pierniki i z mnóstwem rodzinnego ciepła.

Czyżby to kadr z kulinarnego bloga? Nie! To śniadanie u Zosi, na które uwielbiamy wpadać przed spacerem po Orłowie (ale jajko w koszulce to akurat dzieło jej męża ;)).
1. Wspomniane wcześniej Orłowo. // 2. Moje ulubione dekoracje świąteczne. // Znacie tę legendę o tym, że to mężczyzna zawsze musi czekać na kobietę? U mnie jest dokładnie na odwrót. // 4. Mój zamrażalnik. W kolejnym odcinku ecostories, który możecie znaleźć na moim Instagramie, mówiłam o tym, w jaki sposób wykorzystać jedzenie, które zostanie nam po Świętach. Andrzejkowy wieczór. 1. Mini Wigilia firmowa. // 2. Ulubione skarpetki miesiąca. Pokazywałam je w tym wpisie. // 3. Szukamy idealnej choinki. // 4. Cekiny. Kiedyś ich nie znosiłam – dziś uwielbiam. //Uwielbiam to zestawienie kolorów.
Gdy drzemka kończy się szybciej niż planowałam…Chciałam Wam polecić tę książkę, ale podobno jest teraz kompletnie nie do dostania :). Kupujcie jak tylko wróci do księgarni!
Biuro elfa. 1. Przygotowywanie świątecznych wieńców w pracowni florystycznej "Narcyz" to już nasza coroczna tradycja. // 2. Świąteczne artykuły w tym roku rozsadziły system! A raczej serwer :). Dziękuję Wam za ponad pięć milionów odwiedzin! Link do wpisu o świątecznych tradycjach znajdziecie tutaj. // 3. Wyprowadzamy Portosa. // 4. Eskpresowy poczęstunek dla dziewczyn z MLE Collection. Olej z nasion opuncji figowej i owoców róży rdzawej, mleczko pszczele, miód, olej arganowy to tylko kilka z wielu skutecznych i jednocześnie naturalnych substancji pozwalającyh zachować młody wygląd skóry. Marka Bioagadir wykorzystała je do stworzenia serum, które już po tygodniu poprawia wygląd skóry. Serum, mimo zawartości olejów jest niekomodogenny (nie zatyka porów) i sprawdzi się jako baza pod makijaż. To był jeden dzień… Nasza dama już wybrana.
Biały kolor zimą to mój ulubiony pomysł na strój w stylu "dziewczyny Bonda". Cały wpis znajdziecie tutaj. Ostatnie ustalenia i… właściwie zamykamy MLE Collection na okres Świąt. Ten sezon był dla nas naprawdę pracowity – w którymś momencie z trudem łączyłam już bycie mamą (zawsze na pierwszym miejscu), blogowanie i prowadzenie marki odzieżowej – wsparcie mojej kochanej asystentki Moniki było naprawdę nieocenione! Chwila wytchnienia, gorąca herbata i zdrowe ciasteczka to miłe zakończenie pracy. Czajnik powyżej jest od marki Russell Hobbs (seria Inspire). Jeśli ktoś planuje zakup czajnika, tostera czy ekspresu do kawy, to kupując go tutaj i rejestrując zakup dowolnego produktu Russell Hobbs z serii Inspire lub Retro można odebrać gratis zestaw dwóch elektrycznych młynków do soli i pieprzu.Domek z piernika w wersji błyskawicznej. 1. Chwila oddechu. // 2, 3 i 4. Święta z dziećmi są najlepsze. //Wielbłąd runął na deskę dwie sekundy po zrobieniu tego zdjęcia.
Gdy przygotowujesz zdjęcie na Instagram…… a wszyscy próbują pomóc. Świąteczne detale. Nie chcę tego sprzątać i żegnać na cały rok!Ubieramy się na zimowy spacer. A w moich nogach ukochany reniferek Portosa. Czapka od PomPoms towarzyszy mi już kolejny sezon. Jest wyjątkowo ciepła i zawsze dobrze leży. Chociaż Gosi ostatnio na blogu mniej (niebawem wróci do Was z nowym wpisem i się wytłumaczy ;)) to nie ma dnia, aby nie wysłała mi jakiegoś mema, linku do artykułu o skutecznych sposobach na usypianie dzieci czy książki, którą właśnie czyta. Dzielę się wieć z Wami jej ulubioną pozycją z ostatniego miesiąca. "Wszystko zaczyna się w głowie" autorstwa Karoliny Cwaliny-Stępniak (na zdjęciu widoczny jest również ten kalendarz) ma pomóc czytelniczce zrealizować swoje cele, chociaż Karolina od razu uprzedza, że nie zawsze będzie łatwo. Jeśli lubicie poradniki motywacyjne to Gosia melduje, że ten Wam się spodoba. I jeszcze raz! A ile razy Wy dorabiałyście w te Święta pierniczki?Świątecznhy bałagan. Ubieranie choinki zostawiliśmy w tym roku na sam koniec przygotowań, dokładnie tak, jak wtedy gdy byliśmy dziećmi i nie można się było za to zabierać przed Wigilią. Szukamy powoli pierwszej gwiazdki. Zaraz się przebieramy i ruszamy na pierwszą w życiu kolację wigilijną w czwórkę.
Za kulisami. Karp z rodzynkami. Może nie dostałam najbardziej fotogenicznego kawałka, ale uwierzcie, że był genialny.Każdy chce wziąć na ręce tego małego skrzata. Spotykacie się na "resztkówkę"? To świetny sposób, żeby jedzenie się nie zmarnowało!